Α Ε Κ – ΑΡΗΣ

Παίδες…Πρέπει να είδαμε το καλύτερο πρώτο μέρος φέτος. Μιλάμε καθαρά ποδοσφαιρικά και θεαματικά. Μην μπερδεύεστε. Είδαμε δυό ομάδες παιδικές χαρές, χωρίς καμία τακτική στο γήπεδο, έναν ασύλληπτο ρυθμό, την μπάλα πάνω κάτω κι άπειρες τελικές. Είδαμε μια αποκρουσάρα του Τσιντώτα και μετά μια λαθάρα, που έβαλε τον Άρη μπροστά, και λίγο μετά είδαμε μια γκολάρα του Ρότα που έφερε ένα ισόπαλο αποτέλεσμα, μάλλον δίκαια.

Αυτά είναι για κάποιον που προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το συναίσθημα. Δηλαδή για κάποιον που είναι αραχτός και βλέπει θέαμα. Αν πας οπαδικά, αρχίζεις τα ανάποδα. Είναι εμφάνιση αυτή του Άμραμπαντ και μάλιστα όταν έχει δηλώσει οτι θέλει να φύγει; Έπρεπε να έχει φύγει χθες. Πόσους Κριχιόβιακ χρειάζεσαι στην  κάθε γραμμή; Μήπως καμιά δεκαριά για να διορθώνονται και μεταξύ τους; Γιατί τρως ένα τόσο φτηνό γκολ; Γιατί δεν ξέρεις τι να κάνεις την μπάλα όταν είσαι φάτσα με το τέρμα;

Όλα αυτά με την ΑΕΚ να έχει στηθεί με 4-2-3-1 και με την υποχρέωση να το παίξει αφεντικό. Δύσκολα πράματα αυτά. Και μονόπαντα, αφού τα πάντα πήγαιναν δεξιά κι ο δύσμοιρος Ρότα, είχε κληθεί να το παίξει κάτι που δεν είναι. Πήγε καλά; Αφού έβαλε το γκολ, αυτό πρέπει να λες. Όμως δεν ήταν έτσι. Η αριστερή πλευρά ήταν πιο σημαντική κι έβγαλε πολύ πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Λεπτομέρεια αυτό. Ο Ρότα πέρασε στους διακριθέντες.

Στο κέντρο επικρατούσε το χάος της ασυνεννοησίας. Ασύνδετη η ΑΕΚ, αργή και προβλέψιμη. Μπορεί να έβγαλε δεκάδες επιθέσεις, όμως ήταν άσφαιρες, ήταν χωρίς να φέρνει κάποιο σκόρερ σε πλεονεκτική θέση. Βρώμαγε το πράμα οτι ήθελε μακρινό σουτ κι όχι ψάξιμο της άδειας από Αραούχο περιοχής. Βρώμαγε οτι η μπάλα έπρεπε να πηγαίνει πιο πολύ στο Γκαρσία. Βρώμαγε οτι η κακή παρουσία του Άρη άφηνε διαδρόμους στην άτακτη ομάδα του Οφρυδόπουλου, που δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί. Βρώμαγε οτι θέλαμε πάλι ένα 4-3-3, ειδικά μετά την βιαστική κίτρινη του Πολωνού, βρώμαγε η έλλειψη ενός δεκαριού – έστω Χατζησαφί – βρώμαγε οτι η συμμετοχή του Μάνταλου, θάταν λύση…

Η οσμή της βρώμας, μάλλον δεν έφτανε στην μύτη του Οφρυδόπουλου. Το παιχνίδι πανηγύρι, συνέχισε έτσι ακόμα και στο διάστημα που η ΑΕΚ φαινόταν να κυριαρχεί και να πιέζει, ενώ ο Άρης είχε παραδώσει το γήπεδο. Δεν νομίζω οτι ήταν απόφαση τακτικής αυτό, αφού ο προπονητής του Άρη είχε αποφασίσει αλλαγές. Το θέμα όμως δεν ήταν τόσο πολύ αυτό. Το θέμα ήταν η αφέλεια. Κι αν αυτή δεν έφερνε κάποιο γκολ, έφερε και τον Άρη μπροστά στο σκορ. Μιλάμε για λάθη που ούτε στο νηπιαγωγείο δεν γίνονται. Που βέβαια εκεί, δεν έχουν Κριχιόβιακ.

Εν πάση περιπτώσει, αυτά που βρωμάγανε δεν βρήκανε την λύση. Τι να πεις όταν βλέπεις στο γήπεδο τον Τάνκοβιτς; Τι να πεις όταν δεν υπάρχει καμία συνοχή αμυντική στο κέντρο, ενώ η άμυνα ήταν μόνιμα πελαγωμένη στα πιο απλά διωξίματα. Τίποτα τι να πεις; Κοιτάς το θέαμα και φεύγεις από τον καημό. Δεν μπορείς να οικειοποιείσαι αυτά τα προβλήματα όταν έχουν ξενερώσει βασικά γρανάζια της μηχανής σου, σαν τον Τσούμπερ και τον μαροκινό, κι όταν ο Αραούχο είναι στα υψίπεδα του Γκολάν.

Και πάνω από όλα, βιασύνη, προχειρότητα κι αρπακολλατζήδικα όλα. Κυρίως φαινόταν η απουσία του προπονητή. Να τον ακούσει ποιός και γιατί; Αλλά κι αυτός, με τι ψυχολογία να κάνει σωστές αλλαγές; Σε μια ομάδα ανήμπορη που φαίνεται στον κάθε αδαή. Σε μια ομάδα που έχει κάψει όλα τα καλά στοιχεία του ρόστερ που διαθέτει. Σαν να καίει ο ίδιος ο εγγυητής τις εταιρείες του, ε; Κάπως έτσι δεν φαινόταν η κατάσταση; Όσοι θέλουν να λένε οτι οι εταιρείες βγάζουν τον χαρακτήρα του αφεντικού τους, δεν νομίζω να διαφωνήσουν.

Να ψάχνεις απεγνωσμένα και χωρίς σύστημα να ισοφαρίσεις. Να χάνεις τελικές από τα δύο μέτρα, να αστοχείς σε πάσες σε απόσταση αναπνοής. Και να βλέπεις παίκτες έμπειρους να συμπεριφέρονται σαν οκτάχρονα. Με παιδικές αποφάσεις και με πρωτοβουλίες, που ούτε στις παιδικές ακαδημίες δεν υπάρχουν. Απέναντι σε αντίπαλο που δεν ήταν σπουδαίος, ούτε και ιδιαίτερα επικίνδυνος στο δεύτερο μέρος με εξαίρεση το πεντάλεπτο, που είχε σκοράρει. Και που άφηνε δεκάδες ευκαιρίες για συντριβή, όμως η ανήμπορη ομάδα μας ήταν αδύνατον να βρει ούτε καν τα μαλλιά της για να κρατηθεί. Απογοητεύοντας τους ηλίθιους που ακόμα δίνουν λεφτά στον εγγυητή και κατρακυλώντας στην βαθμολογία. Και πολύ δίκαια θα ήθελα να πω. Δεν μπορείς να διώξεις την μπάλα από την περιοχή σου και δεν μπορείς να αποφασίσεις τι θα κάνεις στην αντίπαλη περιοχή;  Ε, άντε γαμήσου για να πιάσεις και ράτσα.

Τώρα όλα αυτά τα κνώδαλα που αποδοκίμασαν στο τέλος του παιχνιδιού, τι ακριβώς εκδήλωσαν; Την δυσαρέσκεια τους για τους παίκτες, την διαιτησία ή τον εγγυητή; Μήπως αποδοκίμασαν τον εαυτό τους χωρίς να το ξέρουν; Εγώ συντάσσομαι με το τελευταίο. Αλλά όλοι ξέρουμε : Η ομορφιά είναι αυταπόδεικτη, όχι η μαλακία. Η μαλακία έχει συνδικαλισμό, κι όταν είναι μαζεμένοι πολλοί μαζί, νομίζουν οτι έχουν και δίκιο. Δεν πειράζει. Εδώ, εγώ, θα λέω αυτά τα ίδια. Κανείς εγγυητής δεν φταίει. Αυτά ξέρει, αυτά κάνει. Σάμπως μπορεί και τίποτε άλλο;

Connect

Κατηγορία άρθρου Άρθρο. Βάλτε Bookmark το μόνιμο σύνδεσμο.

12 Responses to Α Ε Κ – ΑΡΗΣ

  1. Ο/Η nnektarios λέει:

    Έχεις γράψει άπειρες φορές για το πόσο μαλάκες είμαστε εμείς που αγοράζουμε διαρκείας και έχεις δίκιο. Γράφεις όμως επίσης σήμερα για αραχτούς που ήθελαν να δουν θέαμα. Χαίρομαι ιδιαίτερα λοιπόν που διάλεξα να δω το ΜΑΤΣ της χρονιάς σήμερα και να απορήσω με όσους επέλεξαν να δουν τον καρνάβαλο. Ένα συνοθύλευμα που συνεχίζει να ντροπιάζει το όνομα της ΑΕΚ.

    Απίστευτο υψηλό επίπεδο τακτικής από τις δύο καλύτερες ομάδες του πλανήτη. Καλύτερη η Σίτυ αλλά μόνο η Λίβερπουλ και στην κακή της ημέρα θα κατάφερνε να την ισοφαρίσει 2 φορές.

  2. Ο/Η Αγησίλαος λέει:

    Κωλοχανείο εικόνα και ομοίωση ενός γύφτου που το έφτιαξε.

  3. Ο/Η Pontios λέει:

    Τον κριχοβιακ γιατί τον έφερε και ξοδεύετε ο εγγυητής;

  4. Ο/Η ...Το φως του φεγγαριού... λέει:

    Προς nnektarios : Επειδή δεν θέλω κάποιες παρεξηγήσεις. Όταν λέω μαλάκας, το λέω φιλικά. Μόνο φιλικά εξ άλλου θα μίλαγα σε οπαδό οποιουδήποτε αναγκαστικού έθιμου. Την πολιτική της αγοράς προσπαθώ να περάσω.

  5. Ο/Η nnektarios λέει:

    Καμία απολύτως παρεξήγηση Steven, δίκιο έχεις. Είμαστε άνθρωποι, με αδυναμίες. Παλεύουμε να τις νικήσουμε στη ζωή μας, άλλοτε τα καταφέρνουμε, άλλοτε όχι.

  6. Ο/Η ...Το φως του φεγγαριού... λέει:

    Προς nnektarios : Συμφωνώ μαζί σου αφού όπως βλέπεις κρατάω αυτόν τον χώρο. Όμως άλλο ο θυμός και η στενοχώρια, κι άλλο να με δουλεύει ένα ανθρωπίδιο και να το πληρώνω κιόλας.

  7. Ο/Η Ανώνυμος λέει:

    Σηψη και σαπιλα,ξερναω που βλεπω αυτο το αθλιο θεαμα.Οργανισμος σε ανηποληψια,παικτες στα @@ τους και θα μεινουμε εκτος ευρωπης.

  8. Ο/Η Ο Παρατηρητής λέει:

    To πράμα φαινόταν απο την ανακοίνωση της πρόσληψης του Γιαννίκη.
    Φεύγει ο Σέρβος τρέχοντας, και σε αφήνει μέσα σε όλους τους στόχους, 1-2 πόντους πίσω απο τον γαύρο και 10 πόντους μπροστά απο τον παοκ, και μετά απο 5 μήνες καταφέρνεις να μείνεις εκτός Ευρώπης.
    Μιλάμε για τον ορισμό της αυτοχειρίας. Δεν ξέρω πς αλλιώς να το χαρακτηρίσω αυτό που έκανε και το στήριξε εγωϊστικά μέχρι που δεν πήγαινε άλλο. Για να διώξει το γερμανικό παλτό απο τον πάγκο κόντεψαν οι παίκτες να τον πάνε σηκωτό στο αεροδρόμιο.
    Τόσο άνιωθος πια? τόση αναισθησία? Τέτοια αδιαφορία για τα καλά στοιχεία της ομάδας που τα έκαψε?
    Ολα για ενα γινάτι? για να αποδείξει πως είναι κόκορας και παίρνει αποφάσεις?
    Εντάξει ρε μπάρμπα, εσυ είσαι ο κόκορας. Την ομάδα γιατί την καίς? Έτσι κάνεις και στα βενζινάδικά σου? αν υπάρχει βλάβη βάζεις μπουρλότο ή καλείς τον μάστορα να επισκευάσει τη ζημιά?
    Είχες τον Πογιέτ τόσους μήνες μπροστά στα @@ σου και ήξερες οτι παζαρεύει με την εθνική, και φέρνεις Γιαννίκη? Τόσο πολύ σε επηρεάζει η αυλή σου? Δεν υπολογίζεις μπροστά τους ούτε την ομάδα?
    Λίγους σου φόρτωσαν τόσα χρόνια? Λίγα παρτσακλά περάσανε και δεν ήξερες πως να τα ξεφορτωθείς? Πως σε πείσανε πάλι πως ο Γιαννίκης ήταν αυτό που χρειαζόταν η ομάδα σε κείνη τη φάση?
    Περίμενα πως θα τον έδιωχνες σε κανα μήνα όπως έκανες και με τους προηγούμενους.
    Όμως οχι.. αυτή τη φορά το τράβηξες περισσότερο απο ποτέ.
    Αν μείνουμε εκτός Ευρώπης Ιούνιο μήνα μόνο ο Μάνταλος με το Τζαβέλλα θα σου μείνουν. Άντε και ο Βράνιες που δεν τον θέλει κανένας άλλος.

  9. Ο/Η Κωστας λέει:

    steven για τα διαρκειας τα εγραφε και ο δημητρης εδω 3-4 χρονια πριν και σκεφτομουνα τι μαλακιες γραφει ομως δικαιωθηκε μεχρι τελειας. Καλη Ανασταση να εχουμε με υγεια

  10. Ο/Η Απο το Πριγκηπατο... λέει:

    Τελος κι ο Γκαρσια. Δεν ξερουμε κι αν ξεκινησε ποτε ,αλλα δεχομεθα τα εγκυρα ρεπορταζ των αμεμπτων αεκτζηδων δημοσιογραφων. Αλλο τροπαρι ξεκιναει με Πιρλο και εναν Φαριολι. Τον πρωτο τον ξερω σαν εναν απο τους μεγαλυτερους παιχτες στην Ιταλια,σαν προπονητη δεν…. Μπορει να βγει ενας Γκατουζο στον ΟΦΗ, μπορει να κανει και παπαδες. Η ουσια ειναι ,πως η διοικηση φαινεται να εχει ενα “πλανο” για το στυλ ποδοσφαιρου που ταιριαζει στην ομαδα. Δηλαδη τιποτα. Και βαρδα μην και δεν βγει Ευρωπη, τοτε δεν θα βρεθει κανεις ουτε στο τηλεφωνο ! Και για τον Οφρυδοπουλο χλωμο το βλεπω. Να ρωτησω τον Παρατηρητη, οταν λες αυλη που τον επηρεαζει,ποιους δειχνεις? Συνηθως αυλη ,λεμε αυτους τους 4-5 που ειναι “κολλητσιδα” στον μεγαλο. Θες να ειναι 2-3 ? Ποιοι θα μπορουσε να ειναι αυτοι? Παιχτες ? Υπαλληλοι της εταιριας? Φιλοι κολλητοι που τα πινουν μαζι στα μπαρ ? Το λεω γιατι , απο ολο αυτο το συφερτο εκει μεσα εγω τουλαχιστον δεν βλεπω καποιον σαν αυλη. Και ενας Μανταλος δεν μπορει να εχει τοση επιρροη.Μηπως τελικα δεν υπαρχει κανενας ,και ειναι ολα μονος του?

  11. Ο/Η Ο Παρατηρητής λέει:

    @Απο το Πριγκηπατο : Όταν λέω “αυλή” εννοώ κάτι Γιαννάκηδες που κατσικώθηκαν μέσα στην ΠΑΕ και λύνουν και δένουν τόσα χρόνια, και είναι η βασική αιτία που όλοι φεύγουν τρέχοντας.
    Αυτούς εμπιστεύεται με κλειστά μάτια, αυτοί κουβαλάνε Ινσούες Γιαννίκηδες Τζαβέλλες Χατζησαφίδες Τσατσένκους και άλλα λιμά, αυτοί έβαζαν τρικλοποδιές στον Ίβιτς μέχρι που τον εκπαραθύρωσαν, αυτοί πλακώθηκαν με τον Μπάγεβιτς που τα βρόντηξε το ’18.

  12. Ο/Η Απο το Πριγκηπατο... λέει:

    @παρατηρητη…
    Δεν νομιζω πως ειναι θεμα εμπιστοσυνης.Απλα, βρηκε καποιον, καποιους, να απασχολειται με πραγματα που δεν καυλωνε πλεον να τα εχει στα χερια του. Και αυτοι θα ειχαν και την ευθυνη για το πως πηγαινε η ομαδα. Μετα απο τοσες καταστροφικες μεταγραφες,μετα και την ελευθερη πτωση της ομαδας, και μετα την παρελαση τοσων τυχασπαρτων προπονητων,αν ασχολιοταν πραγματικα με την ομαδα θα τους ειχε τσιμενταρει . Αφου συνεχιζουν ομως να υπαρχουν εκει μεσα,και οσο υπαρχει το “γηπεδο” ,εκει ειναι η καυλατζα, ισχυει το “αστα παιδια να παιξουν να ησυχασουμε κι εμεις λιγο”….Βαζουμε και καμια φωνη καπου -καπου κι αυτο ειναι ολο…