Το δεύτερο φιλικό κάθισα και το είδα. Ήταν μια εβδομάδα έντονης επαγγελματικής και κοινωνικής δραστηριότητας με εξόδους κάθε βράδυ. Την Παρασκευή πλέον είχα βαρέσει μπιέλα, οπότε όντας μέσα, τι ωραιότερο από το να δω αυτό το φιλικό με τα τέσσερα εικοσπεντάλεπτα, που δεν κατάλαβα ακριβώς τι προσέφεραν, αλλά δεν βαριέσαι τώρα.
Φυσικά δεν πρόκειται να γίνει πάλι καμία κριτική, αφού η ομάδα σαφώς και δεν είναι πλήρης ενώ σίγουρα μπαίνει στον λογαριασμό και κάποια κούραση. Αυτά τα δυό στοιχεία είναι και τα πρώτα συμπεράσματα. Η ομάδα πίσω, παρότι ο προπονητής σκαρφίζεται παράξενες τακτικές και χρησιμοποιεί και παράξενους παίκτες, είναι γυμνή. Και είναι γυμνή πολλαπλώς : πρώτον δεν υπάρχουν τα στόπερ που θεωρητικά θέλουμε – άλλη μια πατάτα έγινε ξανά με αυτόν τον Πράνιτς – και δεύτερον δεν υπάρχουν τα πλάγια μπακ. Μιλάω για την αρχή του φιλικού.
Δεν γίνεται ρε φίλε να έχουμε φουλ μπακ τον Τσούπερ και τον Γκαρσία. Δεν περπατάει αυτό το πράμα, χώρια που σπαταλιούνται και δυνάμεις χρήσιμες για την επίθεση. Δεν γίνεται να βγαίνει ο Μήτογλου στην γραμμή σαν πλάγιος στόπερ, που όπως όλοι είδαμε με μια απλή πασούλα όλη η εστία μας ήταν εκτεθειμένη. Πολύ με κούρασε το πρώτο δεκάλεπτο που η ΑΕΚ ήταν νωθρή και έπαιζε σχεδόν επάνω στην τελική της γραμμή. Και κάπως έτσι έφαγε και το γκολ εν΄β γλύτωσε άλλο ένα στο καπάκι. Καμία βελτίωση εγώ προσωπικά δεν είδα. Δηλαδή αν σε ένα ντέρμπυ στο τέταρτο χάνεις 2-0, τι θα κάνεις μετά;
Θα μου πει κάποιος αυτά που είδαμε στο κατόπιν. Που πράγματι άρχισε η ΑΕΚ να πρεσάρει και να προσπαθεί να φτειάξει κάποια επιθετική οργάνωση, αλλά πάλι εγώ έβλεπα συνωστισμό και φλυαρία, χώρια την διστακτικότητα στην τελική προσπάθεια με την μοναχικότητα του Αραούχο μπροστά. Εν πάση περιπτώσει υπήρξε μια βελτίωση αλλά όχι αυτά που διαβάζουμε σήμερα στα μέσα. Κι έχουν εξήγηση κι αυτά : Αν η ΑΕΚ κατέβει με τέτοιες τακτικές, απλά δεν έχει εναλλακτικό χαφ για κάποια αλλαγή. Πάλι τον Χατζησαφί θα φωνάζουμε; Μάνταλος και Πινέδα απλά δεν μπορούν να συνυπάρξουν, ενώ δεν είδα κανένα κομπιούτερ στο παίξιμο του Γιόνσον. Εντάξει μπορεί η μέρα να μην ήταν καλή.
Ο Τσούμπερ λοιπόν ήταν στα ρηχά επιφορτισμένος με όλη την πτέρυγα ενώ ο Γκαρσία κατώρθωνε να είναι περιτριγυρισμένος από τρεις παίκτες. Από τα πλάγια λοιπόν λίγα πράματα και σχεδόν όλα από τον άξονα. Που απέδωσαν όταν η λίγια ολλανδική ομάδα άρχισε να εμφανίζει σημάδια κούρασης κι αυτή. Και μπορεί το αποτέλεσμα – που δεν έχει σημασία ξαναλέμε εκτός αν έρθει καμία συντριβή – να ανατράπηκε, αλλά δεν είναι εικόνα αυτή. Πρώτον τα πάντα σαν αποτέλεσμα ατομικών λαθών των αντιπάλων και δεύτερον τόσες χαμένες ευκαιρίες στο τετ α τετ κι ειδικά κι αφού είχαν γίνει οι αλλαγές και η ομάδα ήταν πιο τακτοποιημένη.
Τι θέλω να πω. Οτι η ομάδα θέλει άμεσα τις πρσθήκες της και χρειάζεται ακόμη πιο πολύ δουλειά. Οτι δεν είδα κάποιον αυτοματισμό ή κάτι καινούργιο. Οτι η ομάδα ανεβαίνοντας ψηλά για να πρεσάρει, ήταν εξαιρετικά ευάλωτη πίσω. Οτι τα στόπερ πρέπει να αποκτηθούν χθες, μπας και συμμετέχουν σε αυτό που πάει να φτειαχτεί. Νωρίς είναι βέβαια ακόμα αλλά καλό είναι να ξέρουμε τι βλέπουμε και να προσέχουμε αυτό που μας σερβίρουν οι κονδυλοφόροι. Ποιά αυταπάρνηση και ποιά μαχητικότητα; Με τον Απόλλωνα της Ολλανδίας παίζαμε….
Όπως είπε ο προπονητής, ήταν μία πολύ δυνατή προπόνηση. Δεν με ενοχλεί να βλέπω δοκιμές, αυτή είναι η περίοδος για να γίνουν. Δουλειά γίνεται και φαίνεται, όπως φαίνεται ότι θέλει ακόμα περισσότερη και μεταγραφές καλών παικτών με προσωπικότητα στην άμυνα. Θα περιμένουμε τις προσθήκες και 3 ακόμα εβδομάδες για το πρώτο ουσιαστικό συμπέρασμα.
Εμένα η ΑΕΚ μου άρεσε περισσότερο με τη Φόλενταμ. Δύο παιχνίδια και σε κανένα δεν είδαμε αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια. Αργά, παράλληλα, μπάλα πίσω, παράλληλα, ξανά πίσω και στο τέλος βαθιά μπαλιά. Είδα ένα σύνολο να προσπαθεί να παίξει γρήγορα, άμεσα, συνδυαστικά σε λίγα μέτρα. Φυσικά θα ήταν παράλογο να βλέπουμε αυτοματισμούς ήδη, αλλά ήταν ξεκάθαρη η πρόθεση. Όπως είναι ξεκάθαρη η πίεση και η προσπάθεια ανάκτησης. Βρέθηκε εκτεθειμένη γιατί δεν είναι έτοιμη και γιατί κυρίως, λείπουν οι κατάλληλοι παίκτες.
Βλέποντας το Β, διαπίστωσα ακριβώς το ίδιο πλάνο, την ίδια φιλοσοφία, φυσικά με λιγότερη ποιότητα. Και οι δύο ομάδες όμως είχαν πειθαρχία και κρατούσαν τις θέσεις, είναι ξεκάθαρο ότι κάποιος θέτει τις βασικές αρχές και οι παίκτες ακολουθούν.
Είμαι συγρατημένα αισιόδοξος για αυτό που βλέπω, έχει ενδιαφέρον.
Θα μιλήσω μόνο για ένα παίκτη, τον Φράνσον. Νομίζω αξίζει ευκαιρίας, μου φάνηκε ότι κατέχει τη θέση και έχει σωματικά προσόντα. Μπορεί να οφειλόταν στην κούραση των υπολοίπων, αλλά όταν βγήκε στα τελεταία 10′ χάθηκε εντελώς το κέντρο.
εγω ειδα οτι αν ο αλμεϊδα επιμεινει να παιξει 3-4-3 σε αυτη την αεκ , παμε για πολλα γελια με την απουσια ακραιων.
τα χαφ παντως ενισχηθηκαν δραματικα!
η μερα με τη νυχτα με περσι.
ηρθε σοβαρο 6αρι, ηρθε σοβαρο 8αρι και ηρθε και ενα 10αρι που δειχνει να ξερει μπαλα…
δυο στοπερ , ενα αριστερο μπακ και φορ αμεσα τωρα.