Τι ήταν αυτό ρε παιδιά; Ήταν ΑΕΚ αυτή η ομάδα ή κάποια άλλη από άλλη χώρα; Μήπως ήταν κάποιος κομήτης; Τι χτύπησε ρε παιδιά σήμερα την Θεσσαλονίκη; Κατάλαβαν πού έπεσαν οι Αρειανοί; Αντί να πάνε σε σκορ πόλο, η ομάδα μας τους έκανε την χάρη να μιλάνε για τιμητική ήττα;
Μην λέμε πολλά. Σήμερα ήταν η ΑΕΚ, όπως την γνωρίσαμε οι πιο παλιοί. Ήταν η ΑΕΚΑΡΑ μας. Η ομαδάρα μας, η αγάπη μας, όλο μας το όνειρο για μπαλάρα, για επίθεση, για ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο. Η ομάδα που ξεσήκωνε τα γήπεδα κι άφηνε ειδικά τις αλογοτροφές να αυταπατώνται ξανά με κάλπικες νίκες, εφευρέσεις διαιτητών και κουραφέξαλα.
Πώς κατεβήκαμε. Με το γνωστό σύστημα του ρόμβου. Με την γνωστή ενδεκάδα. 4-4-2 αλλά και τι δεν είχαμε !!! Έναν Σιμάνσκι που ήταν μονομάχος από ρωμαϊκή αρένα. Δεν πρέπει να υπήρξε σημείο του χόρτου που δεν το έφαγε. Δυό χαφάρες δίπλα του που ήταν άριστοι στην αμυντική κι επιθετική τους λειτουργία. Ένας Γκαρσία που ήθελε μια ντουζίνα παίκτες για να τον σταματήσουν. Μια ομαδάρα, που μόλις πέρασε το εικοσάλεπτο της αναγνώρισης του αγωνιστικού χώρου μαζί με τον φόβο των πλάγιων μπακ, μπήκε στο τιμόνι και….
Και κατάπιε τον Άρη. Πέρασε το κρας τεστ του πρωταθλητισμού με απόλυτη επιτυχία. Στην κατοχή της μπάλας. Στο ποδόσφαιρο κατοχής. Στον πλουραλισμό της οργάνωσης και στην απλά τέλεια αλληλοκάλυψη. Στο πρεσάρισμα, στην ένταση και στο νεύρο. Νεύρο να πάρει την μπάλα και να κάνει επίθεση. Να διδάξει τακτική και ομαδικό πνεύμα. Να τρέξει για τον τίτλο, που σήμερα τα φαινόμενα του Κούλη δείχνουν ευχαριστήρια για την Καθημερινή και τον Σκάι.
Εκτός έδρας παιχνίδι στου Χαριλάου. Με τον Άρη από ήττα. Θυμάστε ξανά την πρώτη τελική του αντιπάλου στο 86 με ένα σουτ εκτός περιοχής; Θυμάστε ξανά ένα καθαρό σκορ υπέρ μας, με σούπερ απόδοση ( δεν μιλάω για το τυχαίο στην πρώτη του Χιμένεθ ) και με πόσες τελικές; Με πόσες χαμένες ευκαιρίες λόγω επιπολαιότητας ή έλλειψης πίστης για το προφανές. Μιλάμε για σκορ στο πρώτο ημιχρόνιο, που έπρεπε νάναι μίνιμουμ με τρία γκολ για μας. Ας χτυπηθεί κάτω ο Αραούχο.
Ναι, δεν είμαστε εδώ μόνο για να τα ψάλουμε στον Μάνταλο. Αρχηγός είσαι πλέον, τα μαζεύεις και βγαίνεις έξω μόνος σου. Μέχρι να βρεις φόρμα. Τι να σε κάνω μέσα όταν χάνεις τα άχαστα, σήμερα αλλά και στην λεωφόρο ; Όχι ρε φίλε. Κι εμείς έχουμε νεύρα και αγωνία. Έλεος και ήμαρτον πια.
Αυτό το ήμαρτον τελικά που έδειξε η ΑΕΚάρα μας σήμερα για τον Άρη. Που είναι κρίμα για αυτήν την σούπερ απόδοση που είδαμε παικτικά και το θαυμάσιο κοουτσάρισμα του Αλμέιδα. Κρίμα για τα χαφ μας που κάνανε ό,τι μπορούσαν για να ισοπεδώσουν τον Άρη. Κρίμα για τον Αθανασιάδη, που τον βάζω στους κορυφαίους αφού ενέπνευσε μια τρομερή ηρεμία στην άμυνα κι έδωσε φτερά και στον Μουκουντί να ξεπεράσει την κίτρινη που πήρε τόσο γρήγορα.
Ήταν μια ομαδάρα χάρμα ειδέσθαι. Ένα νέκταρ που γέμισε το ποτήρι μας. Και μας μέθυσε βλέποντας όλες αυτά το σίγουρα γκολ που χάνονταν, χωρίς κανένα άγχος και καμία απελπισία. Στο επόμενο λεπτό θα το έχουμε ξανακάνει. Αυτήν την σιγουριά είχαμε. Αυτήν την αυτοπεποίθηση έβγαζε σήμερα η ενδεκάδα. Αυτήν την ωριμότητα είχαν και οι αλλαγές του Αλμέιδα, που ζήτησε την κόντρα στο τελευταίο δεκάλεπτο. Που βγήκε αλλά πάλι η επιπολαιότητα δεν πολλαπλασίασε το σκορ. Πολλαπλασίασε όμως την αγωνία των αντιπάλων που από σήμερα αρχίζουν και μελετούν συστήματα πλάγια για να μας ανακόψουν. Και δεν κάνω καμία πλάκα ( θα έρθει και η ώρα σου Γαβαθιώτη, που νομίζεις οτι έχεις και υψηλή προστασία. Προς το παρόν διάβαζε και άφριζε ).
Συγχαρητήρια λοιπόν μετά από τόσο καιρό. Για τον προπονητή, τους παίκτες αλλά κι όλο το σύστημα του δικέφαλου, που κάνανε περήφανο τον κάθε ποδοσφαιρόφιλο. Ειδικά τον ουδέτερο. Αλλά και εμάς, που είμαστε εμπαθείς. Ταγμένοι αλλά όχι υποταγμένοι. Τρελή χαρά κι ικανοποίηση για το σκορ, την προσπάθεια κι αυτό το μαγικό τρέξιμο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Και μακάρι όλες αυτές οι χαμένες ευκαιρίες να γίνουν γκολ σε κάποιο ντέρμπυ.
Τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που η ομάδα παρουσιάζεται όλο και πιο κυριαρχική. Αυτή τη στιγμή, είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Και ας μην πάρει το πρωτάθλημα, εδώ δεν πήρε εκείνη του 1996. Μας αρκεί που θυμηθήκαμε αυτό που λατρέψαμε.
Ρε συ Στήβεν,πόσα χρόνια εχουμε να δούμε τέτοια μπάλλα απο την ομάδα μας?
2008,2003,2004 ή να πάμε ακόμη πιο πίσω.Ιεροσυλος? Μπορεί.
Καλή συνέχεια στην ομαδα μας.Κυριακή τώρα με Ατρόμητο.
Για τον κόραξ στα έχω πει απο χθες,απλά δεν του εδωσες δικαίωμα.
Είπαμε το πρωτάθλημα γράφει ΑΛΑΦΟΎΖΟΣ στην ούγια.Πολλά τα γραμμάτια προς εξόφληση.
Μακάρι να επαναληφθεί το 17/18….
ολοι εξαιρετικοι .ακομη και ο κακος στις τελικες αραουχο ηταν γενικα τακτικα καλος.
ο γκαρσια εκανε το καλυτερο ματς του στην ομαδα οπως και ο σιμανσκι.
γκατσινοβιτς πολυεργαλειο, ελιασον τιμιοτατος,,πινεδα μαμουνι, βιντα και μουκουντης βραχοι!
μας εχουν βγει ολες οι μεταγραφες μας και περιμενουμε τι ψαρια θα πιασει ο σιντιμπε που ειναι γνωστο ονομα ποιοτητας!
ειναι σπουδαιο να κανεις τετοιες εμφανισεις και ανε χεις παγκο στανκοβιτς, γιονσον,σιντιμπε, μανταλο, αμραμπατ, τζουμπερ,φαν φερτ…
δειχνεις βαθος θα πρωταθλητισμο.
τον προπονητη δεν τον πιστευα αλλα ξεπερνωντας την εμμονη με το συστημα και αλλαζοντας θεσεις σε παικετς πχ γκαρσια στο 9 , πινεδα στο 8 , αραουχο στο 10 , εβγαλε γουστα η ομαδα.
του αναγνωριζω λοιπον το μονταρισμα , το παθος που βγαζει η ομαδα και φυσικα το σημαντικοτερο οτι υπαρχει εξαιρετικη φυσικη κατασταση και αλληλοκαλυψη!
αντε , μακαρι η συνεχεια το ιδιο αν οχι καλυτερη !
Το παιχνιδι το ειδα με δυο βαζελους παρεα. Σοβαρους και ψαγμενους. “Καλα που παιξαμε και τελειωσαμε ” ελεγαν… Γουρλωμενα ματια, κιχ δεν εβγαζαν.
Η ομαδα ηταν υπερηχητικη σημερα. Κι αν δεν εχαναν τα αχαστα ,το 0-5 θα εγραφε ιστορια με το παραρτημα. Το τρομερο τρεξιμο-πιεση και το ανελεητο κυνηγητο μπαλας και αντιπαλου προκαλεσε ασφυξια στο Αρη που δεν μπορουσε να βγαλει την μπαλα απο την περιοχη του. Ειχα να δω τετοια μπαλαρα …. ουτε και θυμαμαι ειλικρινα. Δεν ξερω τι εχει πει στο αυτι ο Αλμειδα αυτουνου του Σιμανσκι κι εχει γινει αλλος ανθρωπος. Σημερα,ευχαριστηθηκα την ΑΕΚ που θυμομουν απο παλια.
Μας τρέλανες σήμερα ΑΕΚΑΡΑ.
Να είχα χίλια μάτια τη μπάλα σου να βλέπω…
Έσπειρε τον πανικό σε όλους τους αλλόθρησκους η αρμάδα του Αλμέιδα…
Πεναλτάρα σήμερα η βαζέλα…
40+ χρόνια την παρακολουθώ, πρέπει να πάω πίσω στα 90ς για να θυμηθώ αυτή την εμφάνιση. 11δα με ούτε έναν υστερήσαντα? Τι ήταν αυτός ο Σιμάνσκι, the man who fell to earth? Δεν έχω ξαναδεί χαφ να καταπίνει ΜΟΝΟ του όλο το κέντρο των άλλων….και να σκοράρει κιόλας, έβγαλε και 2 ασίστ που χάσαν οι δικοί μας. Και έχουμε…Γιόνσον μπακ απ του? Τσούμπερ, Άμρα….μπακ απ στα άκρα? Ξεφορτωθήκαμε επιτέλους τον λούζερ-καρκίνο της ΑΕΚ, τον αρχηγό της φακής.
Είναι εμφανές ότι γίνεται πολύ καλή δουλειά, θα υπάρξουν προφανώς στο δρόμο απώλειες, αλλά θα υπάρξει και βελτίωση και διάρκεια.
Και ένας λαός ξανά ενωμένος και καυλωμένος (ελάτε ακόμα και στα καφενεία στα Φιλαδέλφεια να δείτε….) που περνάει τη θετικότητα, μέσω προπονητικού επιτελείου και στους παίκτες.
Η ΑΕΚ που περιμέναμε ένα τέταρτο του αιώνα έρχεται….
Θα δανειστώ κάποιες γραμμές από το σχόλιό μου στις 6 Αυγούστου, μετά το φιλικό με την Ομόνοια. Έγραφα εδώ: συνεχίζω να βλέπω το ίδιο. Πίεση, ανάκτηση, πρόθεση για γρήγορο και κάθετο παιχνίδι.
Δεν περίμενα όμως ότι τόσο σύντομα η ΑΕΚ θα είχε αποβάλλει το πίσω-πάσα-παράλληλα-πίσω-στριφογυρίζω και άντε πάλι. Πριν αποβάλλει αυτό, με απόφαση Μελισσανίδη (ευτυχώς και επιτέλους) καθάρισε τη συντριπτική πλειοψηφία της βρώμας και της σαπίλας μέσα και γύρω από τα αποδυτήρια. Βλέπετε, οι ΑΡΔ έχασαν τον βασικό τους ΡΟΥΦΙΑΝΟ που το επώνυμό του αρχίζει από Β.
Ήρθε ένα Λάτιν τιμ που αποτελείται από επαγγελματίες που έχουν νοοτροπία νικητή και δεν κάνουν δημόσιες σχέσεις. Εκεί γύρω στέκεται σαν βουνό ο Μπρούνο Άλβες που δεν ραντίζει αγιασμό.
Για το παιχνίδι τι άλλο να γράψουμε; Έχει τελειώσει, μπαίνω και διαβάζω το κείμενο του Steven και είναι σαν να τον βλέπω απέναντι με σκισμένα από τη χαρά χείλη, μάτια που αστράφτουν και να να φουσκώνει από περηφάνια για την ΑΕΚΑΡΑ! Όπως ήμασταν και όπως ξυπνήσαμε (σίγουρα) όλοι δηλαδή.
Μόνο για τον Αραούχο θα ήθελα να γράψω. Αν δεν κερδίζαμε θα ήταν ο βασικός υπεύθυνος, καμία αντίρρηση, αλλά δεν ήταν κακός. Είχε 10 κλεψίματα (!) από δικό του προήλθε η χαμένη ευκαιρία, από 2ο δικό του και ασίστ το 2ο γκολ. Κάνει πολλά πράγματα στο παιχνίδι, αλλά πρέπει να ηρεμήσει και να συγκεντρωθεί στην τελική προσπάθεια.
Σκέφτηκα να γράψω και για τους 2 + 1 κομπραδόρους αλλά δεν θα λερώσω τον χώρο.
Πότε θα περάσουν οι μέρες για να την ξαναδούμε στο σπίτι μας;
Επιτέλους!!!Τους γαμήσαμε πατόκορφα.Έτσι.Όπως παλιά.Για να γουστάρουνε.Κι ελπίζω να συνεχίσουνε έτσι.Οι παίχτες κι ο Μπράντ Πιτ.
Ένα ματς- αποζημίωση για δύο χρόνια μετριότητας. Δεν αρκεί βέβαια και ελπιζω- όπως έχω ξαναγραψει- να μη βλέπουμε μια τυχαία φωτοβολίδα.
Τα κλεψίματα και το πνιξιμο του αντιπάλου,είναι το καινούριο και το άκρως απαραίτητο που έπρεπε να προστεθεί. Αυτό προϋποθέτει πνευμονία,ακατάπαυστα αλλά όχι τυχαίο τρέξιμο και κυρίως αλληλοκαλυψη,γιατί εύκολα βρίσκεσαι με τον κωλο ανοιχτό. Την φυσική κατάσταση και το κυνήγι το του αντιπάλου τα έχουν επισημάνει άπαντες και το βλέπει και μικρό παιδί,σχεδόν από τα φύλλα. Αυτό είναι το “Α” στο ποδόσφαιρο. Βλέπουμε όμως με την πάροδο του χρόνου να προστίθενται και άλλα κερασακια στην τούρτα. Αλληλοκαλυψη. Καθαρό μυαλό(δεν αναφέρομαι στις τελικές και πολλές άστοχες ενέργειες προ του τέρματος αλλά σε όλες τις γωνιές του γηπεδου) και βέβαια,πολύ πολύ σημαντικό,ομαδικό πνεύμα,ακόμα και στον τρόπο πανιγυρισμου των γκολ. Αυτό λέει πολλά.
Μακάρι,για να ξεκουραστούν τα μάτια μας και να αγαλιασουνε,να δούμε ανάλογη συνέχεια. Σχεδόν όλες οι μεταγραφές προσφέρουν. Να μη τους ματιασω. Και έρχονται και ακόμα δύο,είναι στο δρόμο. Το βάθος του πάγκου πλέον λύνει τα χέρια.
Ο Μπραντ Πιτ θα σκαπουλαρει άνετα την παρέλαση και κοιτά για τα Χριστούγεννα.
Μακάρι όλα να πάνε τραίνο και να δούμε αν τελικά το “πεπρωμένο” του ετοιμοπαραδοτου πρωταθλήματος,μπορεί να το αντιπαρελεθει η τρελοΑΕΚ.
Όπως αυτήν που-κατα καιρούς- λατρέψαμε στο παρελθόν: Μπαίνω μέσα και τα γαμαω όλα και ότι θέλει ας γίνει.
Προς Χρήστο : Θυμάσαι που λέγαμε για το άχρηστο 3-5-2; Που ήταν βασικός ο Τσούμπερ, που σήμερα δεν έχει θέση καν. Θυμάσαι για το μπέρδεμα στα αμυντικά χαφ; Θυμάσαι για την λάθος θέση του Γκατσίνοβιτς; Θυμάσαι για την μεταγραφή του δεξιού μπακ; Δεν ξέρω αν αυτό όλο το σύστημα θεωρείται οτι είχαμε προπονητή. Δεν πειράζει όμως διότι δεν διεκδικήσαμε την θέση. Απλά να μάθουν να διαβάζουν οι δημοσιογραφάρες και να κάτσουν να μάθουν μπάλα. Δεν είναι κακό οι οπαδοί να ξέρουν μπάλα.
Τα θυμάμαι όλα. Δεν ξέρω μόνο αν το ρεκτιφιέ έγινε από “εποφοίτηση”.
Ισως κάποιος του είπε “τώρα τέρμα το διάβασμα.Βγάλε μια κόλλα χαρτί”.
3-5-2 και αϊδίες,με το κέντρο να είναι σα το μετρό καθημερινή εργάσιμη,παστωμένοι και πίσω και μπροστά ανούσιες εναλλαγές θέσεων. Θύμιζε εικόνα από δημόσιο έργο σε δρόμο:Ενας -δυο να σκάβουν και γύρω-γύρω καμια δεκαριά ακουμπισμένοι στα φτυάρια να βάζουν στοίχημα για το πλάτος της τρύπας.
Ανοιξε η ομάδα ρε παιδί μου. Ειναι σαν τράπουλα με 62 χαρτιά απλωμένα στη πράσινη τσόχα.
Μουκουντί και Γκατσίνοβιτς έκλεισαν τρύπες σαν του Καιάδα.Απελευθερώθηκε ο Σιμάνσκι.
Ο Γκαρσια καλύτερα εκεί που είναι, μπροστά, από το να βολοδέρνει και να καταστρεφει προσπάθειες στο κέντρο,παριστάνοντας τον Αρδίζογλου χαλώντας το παιχνίδι.Οτι δεν βάζει ο Αραούχο,ας το βάζει αυτός. (κι αυτός ο Αραούχο,μα τί δήλωση…”την τελευταία φορά που σούταρα έξω σε αδειο τέρμα,πήραμε πρωτάθλημα…” Και γιατί δεν το έκανες και τις άλλες χρονιές να βγάλει και ο Μελισσανίδης το γήπεδο, χωρίς να τρέχει στον Πατούλη; Δεν μπορώ τις μαλακισμένες δηλώσεις,λες και είναι η Παγιατάκη. Σύνελθε,γιατί βλέπω το Σιμάνσκι να σε ξεπερνάει στον πίνακα των σκόρερ.
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει το φορμάρισμα βέβαια.Το αν και πότε-ελπίζω όχι-θα σκάσουν οι πρώτοι τραυματισμοί από το κάψιμο.
(εχω μια υποψία,ότι ο χοντρός, ο στιχουργός,θα ζητησει doping control στο μεταξύ μας ματς)
Αν και είναι το 3 το παιχνίδι που βλέπω μπορώ να πω ότι είναι η πρώτη φορά μετά από χρόνια που περιμένω πως και πως να έρθει το επόμενο παιχνίδι…
Κρίμα μα πολύ κρίμα να μη φάει ο Άρης μία 4,5
Αντε εκει στη ΠΑΕ,σηκώστε την εφαρμογή για τα διαρκειας.
Στηβ σου ειπα και το 17/18 ηταν ταγμένο.Μακάρι να κάνουμε την ανατροπή,εφ’οσον κρατήσουμε τα τωρινα επιπεδα απόδοσης.
Savvi, το ‘χω πει και παλαιότερα. Σε κάθε παιχνίδι με τον Άρη, τον Πανιώνιο και λοιπά παραρτήματα, νίκη με λιγότερο από 5 γκολ πρέπει να θεωρείται ήττα! σκότωμα και κανένα έλεος!
AEK Παλαιάς Κοκκινιάς
Φοβερή ομάδα, φοβερός κόσμος, φοβερό γήπεδο. Επιτέλους φέτος τα όνειρα τόσων και τόσων χρόνων γίνονται πραγματικότητα. Αναμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια…
Στο θέμα του ανταγωνισμού με βάζελες και γαύρους, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ. Μητσοτάκη γαμιέσαι…Παλιοκουφάλες, ξανακάνετε τα παλιά ίδια κόλπα.