Με πέντε αλλαγές, λογικές κι αναμενόμενες, κατέβηκε στο παιχνίδι η ΑΕΚ. Αξιοσημείωτο είναι ότι στην θέση του αμυντικού χαφ ήταν ο Γιόνσον και δίπλα του ο Μάνταλος. Αξιοσημείωτο διότι ο Σιμάνσκι έμεινε έξω αφού αν χρειαζόταν θα αγωνιζόταν σαν στόπερ.
Η ομάδα μας βρήκε τον αντίπαλο σε θέση απόλυτης άμυνας. Η διπλή ζώνη ήταν μόνο για το θεαθήναι. Στην ουσία ο Βόλος καθόταν στο ένα τρίτο του γηπέδου, κι απλά περίμενε. Αυτό έφερε την ΑΕΚ σε μία συντριπτική κατοχή μπάλας, αλλά χωρίς κάποιο αντίστοιχο αριθμό τελικών προσπαθειών. Επίσης κι οι πλαγιοκοπήσεις ήταν ελάχιστες, αφού ο μεν Μοχαμάντι ήταν ανέτοιμος, ενώ ο Ρότα τελείως ντεφορμέ.
Αναγκάστηκε λοιπόν η ΑΕΚ, να πρεσάρει ψηλά ψάχνοντας κάποιο λάθος του Βόλου και να παίζει πολύ υπομονετικά, ένα οριζόντιο ποδόσφαιρο. Το θέαμα λοιπόν πήγε περίπατο και κέρδιζε μόνο η στατιστική. Όμως έστω κι έτσι, και λόγω του πρεσαρίσματος, βρήκαμε ένα γκολ από τον Πινέδα και κλείσαμε νικηφόρα το ημιχρόνιο, που δεν νομίζω ότι θα το ξαναβλέπαμε κάποια στιγμή.
Διότι ο Βόλος δεν άλλαξε την τακτική του, ενώ η ΑΕΚ πήγε από πολύ νωρίς σε ένα πολύ προσεκτικό παιχνίδι, μερικές φορές και επιπόλαιο για κάποια κοντινή πάσα, και σε αρκετή συντήρηση δυνάμεων. Φυσικά δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε λόγω των πολλών και συνεχόμενων παιχνιδιών που έρχονται, αλλά και της κούρασης λόγω Τούμπας. Ο μισός στόχος είχε επιτευχθεί και μάλιστα ξεάγχωτα για το σκορ. Δεν θυμάμαι ούτε μία τελική προσπάθεια του αντιπάλου. Ένας αντίπαλος, που κατώρθωσε και μαρκάρισε σωστά τους παίκτες μας που θα μπορούσαν να διακριθούν σε ανοικτό χώρο λόγω της ταχύτητας τους.
Στο δεύτερο μέρος, φάνηκε να ξεμυτάει κάπως ο Βόλος κι εμείς να βρίσκουμε κάποιους χώρους παραπάνω. Το θέμα όμως ήταν ότι εμείς ρίξαμε κι άλλον τον ρυθμό μας, κι έτσι το παιχνίδι έγινε καθαρό ξυλίκι. Πιο πολύ ατομικές προσπάθειες βλέπαμε, παρά οργανωμένες ομαδικές. Ομολογώ ότι ήταν πολύ κουραστικό το όλο θέμα.
Έλα που είδαμε πιο πολλές τελικές. Αυτό είναι που λέμε ότι σε κάνει άσχετο το ίδιο το άθλημα. Έκανε δύο ο αντίπαλος – η μία από παιδαριώδες λάθος του Τζαβέλα – και φτειάξαμε κι εμείς μια πεντάδα. Καμία δεν είχε αποτέλεσμα, απλά είδαμε ότι ο Αθανασιάδης γράφτηκε στους διακριθέντες, ενώ πιστοποιήσαμε ότι δεν είχαμε χάσει και κάτι με την απουσία του Γκαρσία.
Εν πάση περιπτώσει, η ΑΕΚ κυνηγούσε να κρατήσει το αποτέλεσμα και να διαχειριστεί το προβάδισμα της όπως και τις δυνάμεις της. Στην προσπάθεια της αυτή, χωρίς εκθαμβωτικά αποτελέσματα, κι εφόσον πρέπει να βρούμε κάποιους διακριθέντες, μάλλον θα μιλήσουμε για τον Μάνταλο και τον Πινέδα, τον Γιόνσον και τον Βίντα, ενώ ελπίδες άφησε η επανεμφάνιση του Μοχαμάντι. Επαναλαμβάνω ότι αυτά τα τραβάω με το τσιγκέλι. Η ΑΕΚ φαινόταν πολλή κουρασμένη και πολλή εφησυχασμένη με την διαιτησία του Σιδηρόπουλου.
Ο Αλμέιδα έκανε κι αυτός όλο το rotation που μπορούσε, και παρ΄ολίγο να κέρδιζε κι ένα δεύτερο γκολ από τον Τσούμπερ. Δεν ξέρω αν ήταν κι αυτός προειδοποιημένος, αλλά η ουσία είναι ότι τόσες απουσίες και τόσες επιστροφές ανέτοιμων, δεν είναι κι εύκολο να σε φέρουν σε θέση να κρατήσεις την συνοχή της ομάδας. Όπως φυσικά δεν είναι και λίγο να διαχειριστείς και το άγχος για το τρίποντο.
Και κάπως έτσι τελείωσε και το σημερινό, που η ομάδα μας έκανε το καθήκον της και διατήρησε την πρωτιά, όπως και την πορεία για τον τίτλο. Οπότε, κι επειδή δεν είναι δυνατόν να γίνει κι άλλη κριτική για το παιχνίδι, δίνουμε τα συγχαρητήρια μας σε όλο το τημ αλλά και στον Μελισσανίδη, που ναι μεν δεν φάνηκε στο γήπεδο, αλλά ήταν εγγύηση στα μετόπισθεν. Είναι γεγονός ότι φέτος είμαστε ομάδα. Μένουμε κι εμείς που δεν πήγαμε στον Βόλο σήμερα, να κάνουμε το καθήκον μας την Κυριακή.
Πάντως τα τσίπουρα ήταν κερασμένα από το Μπέο χτες το βράδυ στη παραλία .
Αγχος,απουσίες και κούραση,αναμενόμενη η “σούπα”. Εϊχαμε τις ασφάλειες βέβαια,με το Μήτσο να κάθεται σα το Ξέρξη στη καρέκλα και να εποπτεύει.
Η φάση με τον Γκαρσία που περνα τον τερματοφύλακα και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ σουτάρει αουτ σε αδειο τέρμα, είναι ένα χαρκατηρισιτκότατο παραδειγμα ότι ο άνθρωπος “βαφτίστηκε” “σεντερ-φορ” όπως βαφτίζεται ο “Χασάν” “Ελλην υπήκοος”.
Τέλος πάντων. Πάμε για την Κυριακή πλέον στο ματς με τον καφάσια.
Αναμένοντας και το τί θα κάμουν οι δύο “Λοκομοτιβ” σημερα στο τιγάνι.
Α,ρε πουτάνα Ελλαδα. Ολα τα είχες. Τετραπλή διεκδίκηση πρωταθλήματος σου έλειπε.
Σα το Greek καμάκι που έχει σιγουρη τη Γερμανιδα που ερχεται καθε χρονο στο χωριό και την πηδάει με μια χωριάτικη και ενα κιλό κρασί. Ξαφνικά σκάει βαν και πετιούνται απο μεσα άλλες 8. “Οι ξαδέρφες μου” λεει εκεινη ενθουσιασμένη.
Αντε να τις φέρει βόλτα ο βλάχος.
Για το χερι πεναλτυ του γαλανοπουλου στο 85′,εχουμε να πουμε κατι?
Προς Ανώνυμος : Φυσικά κι έχουμε. Χτυπάει στο πόδι του και βρίσκει το χέρι του, δεν εμποδίζει καμία φάση, είναι σε απόλυτα φυσική θέση για ισορροπία κι όχι για αποτροπή ή για κοντρόλ, είναι απόλυτα ακούσιο επομένως, κι άρα δεν είναι πέναλτυ βάσει κανονισμού. Εσύ φυσικά που έχεις τον κανονισμό κατά το δοκούν ή κατά την υστερία του χάπια σου, το λες αλλιώς. Δεν μας απασχολείς, ό,τι μπάλα και να βλέπεις. Εξ άλλου κάπως αντίστοιχα θα ψηφίζεις. Χωρίς να γνωρίζεις….
Θα μου επιτρέψετε να γράψω δύο λόγια για τον ΠΑΟΚ. Βασίζονται στο ένστικτο οπότε πιθανότερο να είναι βλακείες. Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο που προσπαθεί να περάσει ο Λουτσέσκου στην ομάδα του. Δεν είναι ένα ποδόσφαιρο εύκολο να αφομοιωθεί από μία ομάδα. Χρειάζεται μήνες αν όχι 1-2 χρόνια σκληρής δουλειάς στις προπονήσεις, ατομική ποιότητα και πίστη στο πλάνο. Έχω την εντύπωση ότι το τελευταίο δεν το έχει περάσει στους ποδοσφαιριστές του στο βαθμό που πρέπει αν κρίνω το χθεσινό, με το προ μηνών 2-0 ΑΕΚ-ΠΑΟΚ. Είναι ένα δύσκολο ποδοσφαιρικό μονοπάτι και αν δεν σταθούν μόνο στα αποτελέσματα, όπως πρέπει να κάνει κάθε σοβαρή ομάδα, μόνο σε καλό θα τους βγει.
Καλησπέρα σε όλους.Το πόσο ήταν παιχνίδι συντήρησης το χθεσινό, θα το καταλάβουμε την Κυριακή.
FORZA ΑΕΚΑΡΑ
ΥΓ Ποσο κωλόφαρδοι οι λαγοί….
Μιλησε κι ο Γιαννακης για την κυβερνηση.Δεν την ενδιαφερει το ποδοσφαιρο να παει μπροστα ειπε. Σου λεει,μιλανε ολοι ,να πω και γω κατι .Γιατι μιλησε τωρα, ειναι αλλο κεφαλαιο,που φυσικα και δεν εχει σχεση με το αγωνιστικο κομματι του ΠΑΟ.
Βαδίζουμε προς το τέλος και πλέον η κατάσταση μοιάζει πιο ξεκάθαρη από ποτέ, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον. Το σημείο κλειδί ήταν αυτά που συνέβησαν χθες αναφορικά με το διαιτητή του ΠΑΟ – ΟΣΦΠ.
Στο ξεκίνημα της περιόδου είδαμε τον Αλαφούζο με Κομπότη, Καρυπίδη και Μαρινάκη. Γνωστή η στήριξή του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που του έταξε και γήπεδο. Στην αρχή πίστεψα ότι του έταξαν το πρωτάθλημα, κάτι που δεν ενοχλούσε (μάλλον) τόσο πολύ τον Μαρινάκη μιας και η 2η θέση οδηγεί στο CHL. Πιστεύω ότι υπήρξε μία μεταξύ τους συμφωνία, να μην πειράξει ο ένας τον άλλο (Ο Μαρινάκης δηλαδή τον Αλαφούζο). Ο πούστης το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και ήλεγξε απόλυτα τη διατησία. Δεν έχασε πόντο, αντίθετα κέρδισε πολλούς. Δεν έμεινε μόνο εκελι όμως. Τον τρύπησε και με τον Κάρυ (τα βρίσκουν οι πούστηδες) και μαζί με τον Μαντσίνι πήρε και τα παιχνίδια με τον Άρη. Μέχρι και τον τερματοφύλακα της Β’ αγόρασε τη Δευτέρα, μία εμφανής πράξη ξεπλύματος μετά το 3ποντο. Μέχρι και αυτή την εβδομάδα, δεν είχε μιλήσει εναντίον της κυβέρνησης, είχε και έχει σε διατεταγμένη υπηρεσία τα ΜΜΕ του + 4 γελοία υποκείμενα στο SDNA με επικεφαλής τον Παπαθεοδώρου, όποτε χρειάζεται.
Σε ανύποπτο χρόνο είχα πει ότι όσο μένει ψηλά η ΑΕΚ τους δημιουργεί πρόβλημα και να που φτάσαμε στο πιο κομβικό σημείο. Ο πούστης πήγε να τη φέρει στο χοντρό με τον διαιτητή. Πράγματι, ξεσκεπάστηκε ο ρόλος του Μπαλτάκου και εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Τα μάζεψε και βρήκε διαιτητή elite. Για αυτό μίλησε ο πούστης για την κυβέρνηση, δεν βρήκε στήριξη και αγχώνεται. Για αυτό ο δήθεν χαμηλών τόνων Γιοβάνοβιτς που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε για τη διαιτησία διαμαρτύρεται συνέχεια στους αγώνες και κάνει και δηλώσεις. Ο ιδρώτας τρέχει, πλέον δεν μοιάζει σίγουρος ο τίτλος, ούτε καν η 2η θέση.
Δεν ξεχνώ τη συμπεριφορά τους με τον Ατρόμητο, τη ληστεία με τον Καμπάκοφ και φυσικά τη μανιέρα με τη δήθεν σφαγή από τον Νταμπάνοβιτς….είναι τόσο απλό..αν ο Νταμπάνοβιτς ήθελε να τους τελειώσει θα έδινε το πέναλτι…η σεμνή τελετή θα είχε λάβει ήδη τέλος….
Όλοι συνταγμένοι πίσω από τον Ματίας. Ξέρει τη διαδικασία, την έχει περάσει ξανά και για αυτό προσπαθεί να κρατήσει ήρεμη την ομάδα. Αντέχουμε, συνεχίζουμε και είμαστε μέσα στο κόλπο.
Η ιστορία γράφει και μένει εσαεί. Στις 7 Απριλίου έγραψε για το ταξίδι της ΑΕΚ στο Βελιγράδι ,μέσα στον πόλεμο ,τον ανανδρο πόλεμο των “καλων” εναντίων των “κακών “. Το έκανε το ταξίδι, έπαιξε και την μπάλα για να χαρουνε εν μέσω πολέμου και οι άμαχοι των “κακων”,κι έτσι γράφτηκε η ιστορία που δηλώνει πως είναι διαφορετκο να είσαι ΑΕΚ. Τιμή τους όσοι πήγαν ,γιατί πάντα υπάρχουν αδέσποτες και ασταθμητοι παραγοντες .Στο καινούργιο γήπεδο θα πρέπει να υπάρξει μνεία για όλους αυτούς και για το τι έκαναν τότε .
Καλησπέρα.Φαντάσου να υπάρχουν ηχητικά απο το αεροπλάνο με τους Πολωνούς και αν υπάρχουν να αποφασίσει αυτός που τα εχει να τα βγάλει στον αέρα….