“ΑΤΥΧΗ” ΚΛΗΡΩΣΗ

“μας αρέσουν τα δύσκολα..” είναι πια μια κοινότυπη δήλωση, αναφερόμενος συγκεκριμένα στον όμιλο που έλαχε στην ΑΕΚ.
Δεν τα μπορώ αυτα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που του αρέσουν τα δύσκολα. Εκτός και αν δεν στέκει στα καλά του.

Αναγκάζεται να παλέψει με τις δυσκολίες ο άνθρωπος. Δεν τις επιλέγει. Μην ακούω ανοησίες.
Θα προτιμούσαμε να είναι διαφορετική η κλήρωση; Και να λέγαμε το επίσης κοινότυπο: “είναι βατός ο όμιλος”; Ναι, μέχρι να φας μια καρότσα γκολ και να αποκλειστείς αναφέροντας στο τέλος δυο καρότσες δικαιολογίες.
Το ελληνικό ποντόσφαιρο-όπως και τόσα άλλα άλλωστε, είναι πολύ μακρυά από τις καλές ευρωπαικές ομάδες.
Αν μπορούσαμε να τοποθετήσουμε γεωγραφικά την Ελλαδα με βάση την πραγματική της απόσταση από τις συνθήκες, τις νοοτροπίες της Ευρώπης,θα έπρεπε λογικά να βρισκόταν κάπου ανάμεσα στο Ιραν και την Ινδία. Εϊμαστε πιο μακρυά από τα “Παρίσια” και τας Βρυξέλλας από όσο νομίζουμε.
Βλέποντας τα πράγματα όχι ομφαλοσκοπικά βεβαίως. Διότι διαφορετικά,άνετα μας βλέπεις ως “την γεννέτειρα του δυτικού πολιτισμού” ή τη “μάνα του λόχου” κλπ.
Δεν αγιοποιώ τίποτα φυσικά.Και όλοι έχουν τα στραβά τους και τους “κρυμένους σκελετούς” τους.
Ποδοσφαιρικά μιλώντας όμως, βρισκόμαστε σχεδόν στο σημείο της ανυποληψίας.
Με δυο-τρεις φωτεινές εξαιρέσεις-που αφορούν άλλωστε στο απότατο ποδοσφαιρικό παρελθόν,-έιμαστε “χωριό που δεν εμφανίζεται στο χάρτη”.

Μη λέμε και τις ανοησίες του Κετσετζόγλου. “είμαστε άτυχοι ρε γαμώτο.Ατυχοι που πέσαμε με την καλύτερη των προκριματικών την Ντινάμο (και άρα πως την πέρασες; Στάθηκες τυχερός άρα.) Ατυχοι που πέσαμε με την δυνατότερη εκ των αδύναμων στη συνέχεια (Αντβέρπ). Ακου “η δυνατότερη εκ των αδυνάτων”.Συγνώμη. Δεν ξέραμε, να σου φέρουμε την “Sexy Poxit” από την Φινλανδία. Και προχωράει παρακάτω ο κλάψας: “Και δεν φτάνει που πέσαμε με την “Μπαρτσελόνα” των αδύναμων, χάσαμε και τον Γκαρσία. Μπα; Εχεις κάνει συμβόλαιο ότι θα έχεις όλο το ρόστερ ετοιμοπόλεμο και δίχως τραυματισμούς 365 μερες το χρόνο,επειδή έχεις το site “365 μαλακίες το χρόνο”; Kαι που είναι οι εναλλακτικές σου; Φρόντισες; ( οι διοικούντες εννοώ). Οχι. Πας με 13 παίκτες όλους κι όλους. Κάνοντας επικλήσεις στην Τύχη. Αρα, καλά να πάθεις. Και τέλος αναφέρει ο “κακότυχος Β.Καίλας”: “…και δεν φτάνουν όλα αυτά,πέφτουμε και σε όμιλο με ομάδες αλα C.L. Συγνώμη,αν πέρναγες,σε όμιλο C.L, με “κάτι τέτοιες περίπου” δεν θα έπαιζες; Τί ειναι το Europa; Τη Λαμία ήθελες ή την Μπρομαποϊκάρνα;

Τι σου χρωστά η Τύχη για να ξέρω και από που; Δεν μας χέζεις μωρέ κλαψομούνη.

Της “κακόπεσε” της ΑΕΚ ο αποκλεισμός από το C.L μη λογίζοντας ότι εκεί θα ηταν αγωνιστικά εκτεθημένη στο μέγιστο βαθμό.
Φυσικά αν πέρναγε την Αμβέρσα όλοι θα λέγαμε-και εγώ- “σαλόνια και σεντόνια ερχόμαστε”. Ναι. Με την όπισθεν όμως. Θα μετράγαμε γκολ τόσα, όσα θα μετρήσουμε και τώρα με τις ομάδες τις συγκεκριμένες που πέσαμε.

Και δεν καταλαβαίνω το σνομπάρισμα της διοργάνωσης του E.L,δεδομένου μάλιστα και του ότι είναι η διοργάνωση δια μέσω της οποίας καμαρώνουμε ακόμα και εως σήμερα ως μέγιστο κατόρθωμα τον προ 45 ετών άθλο να φτάσουμε στα ημιτελικά της.
Δεν κατάλαβα. Απο κει και μετά τί; Που θες ξαφνικά να καταταχτείς; Πως θα αποκτήσει η Αλίκη του Ναυτικού παράσημο των ΟΥΚ; Με το στόμα; Με τις δηλώσεις, ή με το να ονομάζεις “παικταρά” κάποιον που παιρνεις δανεικό π.χ. από τα “καλάθια” των Παρισίων ή βαφτίζοντας την “ομαδαρα” επειδή κέρδισες εύκολα και άνετα τα “Σέρρας”;

Να συνέλθουμε λίγο.
“Θα παλέψουμε”. Αυτή είναι η σωστή και αντικειμενική φράση. “Θα ιδρώσουμε,θα κοπιάσουμε, και ότι βγει”. Μπορεί και να βγεί κατί καλό. Πέραν των προσδοκιών και των πιθανοτήτως. Ισως.Μακάρι. Αν δεν βγει,θα έχουμε κερδίσει εμπειρίες-που τόσο μα τόσο λείπουν προκειμένου να “μεγαλώνει” κανείς- θα κερδίσουμε πόντους στην κατάταξη. Θα έχουμε-μετα απο καιρό -εμφανιστεί μπροστά και όχι πίσω από την κουϊντα. Θα κερδίσουμε έσοδα.
Τι θέμε δηλαδή; Επειδή έχουμε “για έμβλημα ένα σύμβολο” να μας δώσουν “πάσο”, ελευθέρας ως τους 4 του C.L.;
Με “πύραυλο” αναβαίνουν (κοινωνικά,οικονομικά κλπ) οι απατεώνες και οι τυχεροί Γκαστόνε. Δεν είμαστε σε χώρο (ποδόσφαιρο) που μπορούμε ούτε να “κλέψουμε” (κανείς δεν μπορεί) ουτε κα πρέπει να κάνουμε επίκληση κάθε φορά στη Θεά Τύχη να μας ευνοεί, λες και είμαστε “περιούσιοι”.

Τι σου έτυχε; Αγιαξ, Μαρσέιγ, Μπράϊτον. Αυτό έχει η κατσαρόλα, αυτό θα φας.

Η Μαρσέϊγ είναι η γνωστή. Κάτι παραπάνω θα προσπαθήσει με Μαρσελίνο-υποτίθεται- και κάποιες καλές κινήσεις που γίνονται ως προσθήκες. Μπορεί να την βρεις μπόσικη και να την νικήσεις, μπορεί και να φας τρία πριν βγει το ημίχρονο. (αλλωστε ευκαιρία είναι,έχουμε και κάμποσα χρόνια να συναντηθούμε με το “αδελφό σωματείο”).
Ο Αγιαξ είναι ο επίσης γνωστός. Καμιά σχέση μεν με το απότατο παρελθόν,αλλά παραμένει με την αίγλη του παρελθόντος και ότι αυτή επιφέρει. Με την γνωστή οργανωσιά του, τις ακαδημίες του, την “εταιρική” διακυβέρνησή του. Μπορεί να κάνεις νίκη εδώ πχ.,γιατί όχι. Μπορεί και να πάρεις “Χ” έξω. Μπορεί και να φας 4 τεμάχια για πλάκα,αφού θα είσαι με ελάχιστες εφεδρικές λύσεις και ανάσες, παίζοντας σε τρία ταμπλό.
Για την Μπράϊτον τί να πούμε; Τα είπε ο Γκουαρντιόλα της Μ.Σίτυ από την περσινή σεζόν: “παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Αγγλία”. Οχι το πιο “φαντεζί”. Οχι μόνο αυτό. Το πιο παραγωγικό.
Φυσικά οι περισσότεροι την γνωρίζουν από το στοίχημα, όταν έπαιζε στην Τσάμπιονσιπ.
Ελα όμως που δεν ξέρω τί στο διάολο κέντες έγιναν και τί συγχρονισμοί και έχει φτιάξει μια μηχανή που κάποιες φορές γίνεται “μηχανή του κιμά”.
(εκεί θα δούμε και τις τεράστιες διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο ποδόσφαιρο του σήμερα και στο ποδόσφαιρο των Βαλκανίων. Ελπίζω μόνο απλά,να μην αντικατοπτριστούν αυτές οι διαφορές στο ταμπλό του σκορ και να φανεί καλή μαζί μας η-περιβόητη- Θεά Τύχη.

Σου έτυχε ένα “εισητήριο” για μια 5ήμερη κρουαζιέρα. Μη χολοσκάς.Μην αγχώνεσαι. Μην αναρωτιέσαι.Μην ανησυχείς.Ουτε βέβαια και να την δεις “κάποιος”,ή να κορδώνεσαι σα γύφτικο σκεπάρνι. Απλά επιβιβάσου. Ζείσ’το. Συνέλεξε αναμνήσεις και εμπειρίες. Δια το μέλλον. Μέχρι που να μπορείς να ξαναταξιδέψεις, όχι αυτή τη φορά κερδίζοντας τον διαγωνισμό σε τροχό της τύχης,αλλά αγοράζοντας το εισητήριο με δικά σου έξοδα.Απαιτώντας τότε “καλή θέση” και όχι καταστρωμα.
Αλλά προς το παρόν σάλτα στο καραβι και ταξίδεψε. Και όπου βγει.
Δε θα σε πετάξουν και στα σκυλόψαρα καϊμένε.
Χάρσου λίγο. Που σου ξυνίζουν οι χουρμάδες, ένω έτρωγες κάθε μέρα χαρούπια.