Α Ε Κ – ΒΟΛΟΣ

Η υπομονή μας έχει αρχίσει κι εξαντλείται με αυτά που βλέπουμε. Έχουμε περάσει τις χειρότερες χριστουγεννιάτικες διακοπές φέτος και περιμένουμε να δούμε μια ΑΕΚ βελτιωμένη. Μέσα στο γήπεδο μας και με αντίπαλο τον Βόλο. Και τι βλέπουμε;

Έναν Βόλο πέντε κλάσεις ανώτερο. Στα πάντα. Στην δύναμη, στην αλληλοκάλυψη και στο πρεσάρισμα. Έναν αντίπαλο, που έκλεινε σωστά τις χώρους, κι όποτε έβγαινε μπροστά ήταν κίνδυνος θάνατος. Τι βλέπαμε από την ομάδα μας;

Απέραντο χαβαλέ. Μια απέραντη παιδική χαρά. Τα πάντα αφημένα στην τύχη. Πολλή χαλαρή αμυντική λειτουργία, νωθρότητα, μηδενικά τρεξίματα κι ανύπαρκτη παραγωγή παιχνιδιού. Εντάξει μάρκαρε σωστά ο Βόλος που κάποιες φορές επιστράτευε και σκληρά μαρκαρίσματα, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία. Διότι μπάλα παίζεις κι όχι ξυλίκι.

Έβλεπες την ΑΕΚ να πελαγοδρομεί και να έχει κορυφαίο παίκτη τον Βίντα. Που τον είχαμε ότι δεν θα έπαιζε σήμερα μπας και προφυλασσόταν εν όψει Πειραιά. Σκέψου αντί του Βίντα να έπαιζε ο Μήτογλου. Τι να πρωτοέκανε από όλα αυτά που έκανε ο Κροάτης; Πάλι μας χαμογέλασε η τύχη, όπως η τύχη μας βοήθησε να προηγηθούμε με τον Γκαρσία κι αφού η μπάλα πέρασε από τρύπα καρφίτσας, κι όπως μας βοήθησε να έχουμε επίσης πολύ καλό τον Στάνκοβιτς, που κράτησε το σκορ με δυό σπουδαίες επεμβάσεις.

Από εκεί και πέρα το χάος. Ο Κάλενς δεν καταλάβαινα τι σόι build up επίθεση γύρευε με τόσα γυρίσματα στον τερματοφύλακα μας. Εντάξει ας μην μιλήσουμε τώρα για τον Πήλιο – σε κάποιες φάσεις θα μπορούσες να τον πεις δραστήριο και θαρραλέο -, αλλά ας πιάσουμε τον Ρότα. Τον Γκατσίνοβιτς. Τον Σιμάνσκι. Τον Ελίασον. Τον Πινέδα του πρώτου ημίωρου. Πού ήταν όλοι αυτοί; Είδαν το γήπεδο σαν χώρο δημόσιου αυνανισμού; Δεν τους ειδοποίησαν από την διοίκηση που όλο ψάχνει αλλά δεν βρίσκει παίκτες, ότι ξεκίνησε πάλι η χρονιά και η δουλειά;

Από τα χειρότερα πρώτα ημιχρόνια που έχουμε δει στα χρόνια του Αλμέιδα. Χωρίς διάθεση για μπάλα, χωρίς στοιχειώδες μυαλό, χωρίς κέντρο, χωρίς άκρα και κυρίως χωρίς σχέδιο. Ξαναδίνω τα εύσημα στον Βόλο για το παιχνίδι του ( δεν παίζει μόνο ένας ) αλλά δεν αρκεί αυτό σαν καλή δικαιολογία. Η ΑΕΚ ήταν απαράδεκτη. Απροετοίμαστη και νωθρή. Και με παίκτες μουδιασμένους σαν να ήρθαν να παίξουν από ξενύχτι. Και από τύχη ήταν μπροστά στο σκορ.

Μια τύχη που εξακολουθούσε να μας βοηθάει και στο ξεκίνημα του δεύτερου μέρους. Var πέναλτυ και δεύτερο γκολ. Τα πράματα έμοιαζαν να πηγαίνουν πιο ήρεμα για εμάς που μας καταδίκασε ο αρχιμαλάκας ο Μητσοτάκης να κοιτάμε την τηλεόραση. Φυσικά σε όλο το δεύτερο μέρος χρειάστηκε η αρχηγική παρουσία του Βίντα καθώς και μια εκπληκτική επέμβαση του Στάνκοβιτς για να βάλουμε τις βάσεις.

Βάσεις όμως, που μπήκανε πιο εύκολα διότι σοβαρεύτηκαν κάποιοι παίκτες μας, κυρίως ο Πινέδα κι ο Σιμάνσκι, ενώ από τον Βόλο αποχώρησαν οι δυό κεντρικοί του χαφ, που μας είχαν δυσκολέψει ιδιαίτερα. Αυτός ο συνδυασμός γεγονότων καθώς και οι αλλαγές του Αλμέιδα – πιο πολύ ο Μάνταλος -, έφεραν ένα σκορ σούπερ καθώς και κάποιες σπουδαίες χαμένες τελικές για να μην ξεχνάμε και την δυσκολία στο σκοράρισμα. Αλλά να μην κολλάμε σε αυτά.

Το παιχνίδι βρήκε ρυθμό κι είδαμε κάτι καλύτερο. Χωρίς κινδύνους πίσω και με καλύτερη επιθετική ανάπτυξη. Και με βελτιωμένη διάθεση για να παιχτεί ποδόσφαιρο. Η οποία έφερε μια νίκη πολύ πιο δύσκολη απ’ ότι δείχνει το τελικό σκορ αλλά ήρθε και διόρθωσε την περσινή αστοχία στο αντίστοιχο παιχνίδι κι έφερε την ΑΕΚ στο +1 βαθμολογικό κέρδος. Κάτι είναι κι αυτό, χωρίς όμως να αφήνει τα κολλήματα μας : Με Πήλιο στον Πειραιά; Με Πισάρο αλλαγή για να τρακάρει; Με τι διάθεση από τους σημερινούς σταθερά αρνητικούς; Οψόμεθα….