…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Παραπάνω “βλέπετε” τα μέτρα. Δεν φαίνονται καλά,το ξέρω,αλλά λίγη σημασία έχει,αφου αυτό που μετράει είναι η 50άρα που έρχεται.
Σε κύκλους είναι τα “θα” που περιέχονται στις “Ελληνικές υποσχέσεις” για αλλαγές και “reformation” εις το μέλλον. Πάρτε ένα σκαλιστιρι και ξύστε τα αχαμνά σας.

Παραπάνω βλέπουμε το-άλλο ένα-μπακαλόχαρτο της βουλής,εις το οποιο η μουλαροπρόσωπη πρόεδρος της βουλής,χειρογράφως επισημάινει πως το κείμενο δεν είναι μεταφρασμένο εις τα Ελληνικά. Αλλά ποιος χέστηκε. Γίνεται βέβαια μια προσπάθεια να μάθουμε να διαβάζουμε,με βάση και την πτώση του ΦΠΑ στα βιβλία και τα θέατρα-όπως βλέπουμε και στα προτινόμενα μέτρα,αλλά μέχρι τότε καλό είναι να μη ξέρουμε τι γράφουν τα ιερά βιβλία και οι δέκα εντολές. Αλλωστε όταν ένα κείμενο είναι εις την αρχαίζουσα ή στην Αγγλικήν,προσδίδεται εις αυτό μεγαλύτερο κύρος.

Οι όποιες επιπτώσεις υπάρξουν-έτσι κι αλλιώς- θα πλήξουν τους ηλικιωμένους. Δυστυχώς για αυτούς.
Είχαμε αναφερθεί στο παρελθόν,στους απαράβατους νόμους της φύσης οι οποίοι φυσικά διέπουν και τις ανθρώπινες κοινωνίες.
Τι σημαίνει αυτό; Πως σε όποια πάλη χρειαστεί να λάβει χώρα,ανάμεσα στα νεαρά ηλικιακα μέλη μιας ομάδας,μιας αγέλης,μιας κοινωνίας,και στα γέρικα μελη,αυτά που επιβιώνουν και αναλαμβάνουν την διαχείρησή της,είναι φυσικά (κυριολεκτικά) τα ηλικιακά νεότερα.Δηλαδή αυτά που έπονται των γερόντων.
Οτιδήποτε ανάποδο,είναι αδύνατον,αφύσικο και άτοπο.
Ακόμα και καθόλου μετρα να μη παρθούν,ή ακόμα και διαφορετικά από αυτήν την προσέγγηση μέτρα να παρθούν, οι φυσικοί νόμοι θα τεθούν σε εφαρμογή αυτόματα και ενστικτωδώς.
Δηλαδή,αν είναι να διαλέξω ανάμεσα στην επιβίωση του γέρου ή αυτήν του βρέφους που έρχεται από πίσω,ασφαλώς και δίχως περιστροφές η επιλογή είναι το δεύτερο.

Αν πρέπει να επιλέξει-λόγω περιορισμένης “τροφής”, ένας πατέρας ανάμεσα στην επιβίωση του πατέρα του ή του παιδιού του,φυσικά θα επιλεγεί το δεύτερο.
Δεν ξέρω αν θα συμβέι κάποια πάλη τάξεων-οι οποίες και αναδιαμορφώνονται τώρα που μιλάμε- αλλά σίγουρα,αναπόφευκτα,θα συμβεί-αιματηρή αν χρειαστεί-πάλη ανάμεσα στα νεοεισερχόμενα μέλη της αγέλης και σε αυτά που παρέρχονται και θνήσκουν.Τα γηρασμένα.

Αν λάβει κανείς δε υπόψην του πως είμαστε μια κοινωνία η οποια όχι μόνο γηράσκει αλλά εδώ και μερικά χρόνια ζει και υποστηρίζεται από την “τροφή” των παππούδων” (συντάξεις),τότε μπορούμε να πούμε πως η μάχη θα είναι ακόμα χειρότερη και θα έχει και “κωμικοτραγικά” χαρακτηριστικά,δεδομένου ότι θα πρέπει το νεαρό μέλος(ο πατέρας) που υποβοηθάται από το γηράσκον (τον παππού) μέλος να εκδιώξει το δεύτερο για να ζήσει το νεοεισελθόν (το παιδί).

Μέσα στην αγωνία του έλους, του τέλους και στα σαγόνια της σαρκοβόρου όρκας. Αυτού του τεράστιου θηλαστικού, που όπως βρήκαν σοβαροί βορειοευρωπαίοι ερευνητές, έχει νοημοσύνη ίδια με αυτήν των ανθρώπων. Φυσικά κάποιοι άλλοι είπαν οτι είναι μια ανθρώπινη τάση να συμπαθείς τα ζώα αφού θέλεις και κάτι άλλο να σου μοιάζει, αλλά αυτοί αντιμετωπίζονται ως Συριζαίοι από τους πάνσοφους του ναι εν τη Ελλάδι. Οι άλλοι, οι του Σύριζα, εκτός του οτι είναι έτοιμοι για καινούργιο δημοψήφισμα, αισθάνονται οτι ταυτίζονται με τα τεράστια θηλαστικά.

Όπως ταυτίζονται με τον Φίλη. Τον οποίον τον έβρισε ολόκληρος Γκλέτσος ( μοσχάρι 400 κιλών ) απ’ ευθείας. Από το κέντρο του κόσμου που λέγεται Στυλίδα και μέσα από το κόμμα της τελείας. Ο οποίος λοιπόν Φίλης, δεν έχει κάποια συγκεκριμένη σχέση με την φάλαινα εκτός από το βάρος. Που όμως αυτό το βάρος, του Φίλη ή του μοσχαριού, επιστημονικά είναι λιγότερο από το βάρος μιας όρκας. Άρα ο Γκλέτσος, δεν καταλαβαίνω γιατί χαρακτηρίζει τον Φίλη μοσχάρι για να καταδείξει το βάρος του, και δεν τον κατονομάζει φάλαινα. Μπορεί νάναι ακτιβιστής τελικά ο συμπαθής μαλάκας ψηφοφόρος του Γκλέτσου, ή να μην ξέρει οτι υπάρχουν πλάσματα θαλάσσης. Δεν ασχολούμαι περαιτέρω.

Απίστευτα πράματα συμβαίνουν αυτήν την στιγμή, που όλος ο Σύριζα είναι ενωμένος σαν γροθιά για να υπογράψει το βραχυπρόθεσμο δάνειο των 7 δις με μέτρα από Δευτέρας κι εν όψει τρίτου μνημονίου το οποίο όμως θα έχει κι αναπτυξιακά μέτρα. Άντε να φάνε εκείνον τον Λαπαβίτσα. Τέτοια γροθιά, που μέχρι και την Παλαβή της Βουλής καλούνε για της πούνε πώς θα προεδρεύσει μεθαύριο. Τα πάντα στημένα εις υγείαν του μαλάκα. Που κάνει αντίσταση με το όχι στις καφετέριες.

Αλλά όχι μόνο το όχι. Υπάρχει και το ναι, η μειοψηφία, που ξαναπάει στο Σύνταγμα και διαδηλώνει ενώ έχει χάσει. Σαν να πηγαίνανε οι βασιλικοί το 1974 κάθε μέρα στο ίδιο σημείο και να απαιτούσαν την επανόρθωση της κατάστασης. Μιλάμε για την απόλυτη πλάκα εν Ελλάδι, που τουλάχιστον ενώθηκαν με ένα δημοψήφισμα όλοι οι μαλάκες. Που μάλλον θα βάλουν μπροστάρη τους εκείνο το νούμερο τον Κρητικό γιατρό, που σίγουρα σαν πρώτος βουλευτής του Σύριζα σε σταυρούς, αντιπροσωπεύει όλη την λεβεντογέννα. Όπως ο Μπάμπης αντιπροσωπεύει όλες τις άνω των εβδομήντα κυρίες των βορείων προαστείων, που αγωνιούν για το μέλλον τους όσο αναφορά την τύχη στην μπιρίμπα.

Μάχεταιο βέβαια και η Σία για τον γκόμενο της. Άλον σαραντάρη η ΝΔ δεν έχει για να αντιμετωπίσει το πρόσωπο του Τσίπρα, που ντρεσάρεται μιά χαρά σήμερα από τις παλιές καραβάνες της Ευρώπης. Που αυτές κι αν έχουν φάει πούτσες. Και του εξηγούν οτι δεν χρειάζεται να αρέσει σε όλον τον κόσμο, όπως κι οτι δεν χρειάζεται αυτό το 61%. Του αρκεί ένα 38% ή άντε μια συγκυβέρνηση με τίποτε μπεκρήδες σαν τον Καμμένο ή με τίποτε χωριάτικες σαλάτες σαν την Φώφη.

Του εξηγούν του Αλέξη τα απλά. Είδαν και τον έρπη εκεί στην άκρη του χείλους του κι ανέλαβε ο Γιουνκέρ σαν παππούς αλλά κι ο Σουλτς σαν μπαμπάς σοσιαλιστής. Μέχρι κι εκείνος ο Βέλγος ο νεοφιλελεύθερος, αφού τον πήδηξε λεκτικά, του είπε να έρθει εδώ να βοηθήσει. Που δεν θα ήταν κακιά ιδέα εν μέσω καλοκαιριού, αλλά και μια χρονιά να μην κάνεις διακοπές, δεν είναι τίποτα. Σαραντάρης είναι ο Τσίπρας και η Ευρώπη χρειάζεται τους τίποτες για να εγγυώνται την δημοκρατία, την αλληλεγγύη αλλά και τον σεβασμό στους ιδρυτές της.

Τι από αυτά εγγυάται ο Έλληνας; Τίποτα, αλλά και τίποτα δεν είναι η ΕΟΚ έτσι όπως έχει γίνει. Άρα το μηδέν εγγυάται το μηδέν και με τους μηδέν ψηφοφόρους, είναι εγγυημένο το μέλλον. Θα μπει κι η Αλβανία μέσα και το Φύρομ, οπότε εμπρός τέκνα λαμπρά. Όλοι της γης οι κολασμένοι μέσα στον πατσά τον δικό τους, οι διοικούντες στον πατσά του μισθού τους κι είμαστε μιά χαρά. Να μην φαίνεται η Γερμανία με τους ναζί, αλλά η μάνα της δημοκρατίας με τον Τσίπρα μπροστά. Πώς βλέπουν κάποιοι Έλληνες εθνάρχη τον Καραμαν- αλή; Ίδια πράματα.

Όλοι είναι καλά λοιπόν κι ετοιματείστε να πάτε διακοπές. Το μνημόνιο 3 θα έρθει κατά τις 10 Αυγούστου. Κι έχει ο θεός. Όσο υπάρχουν ψηφοφόροι δημοψηφίσματος – γνήσια κοπάδια ή φοβισμένοι επίσης κοπάδια – το σύστημα των αγορών, θα θριαμβεύει. Οι αγορές οι ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ , που είναι αδύνατον να έχουν φθορά. Την οποίαν φθορά δεν την θέλουν ούτε οι ίδιοι οι υποστηρικτές του γνήσιου καπιταλισμού, αφού εκεί επενδύουν τα λεφτά τους. Και ανατροφοδοτούν το σπιράλ της καταστροφής του πλανήτη. Αυτά έλεγε κι ο Βαρουφάκης – ΟΥΔΟΛΩΣ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΩ Η ΤΟΝ ΕΚΤΙΜΩ – αντιπροσωπεύοντας όλους τους θεωρητικούς οικονομολόγους του δημοκρατικού κόμματος των ΗΠΑ. Βορά στην μάχη υπαρκτού και άυλου καπιταλισμού. Στον οποίον πόλεμο περιμένω το φάγωμα του Σόιμπλε, που μαλάκωσε σήμερα.

Ο κύβος ερρίφθη παίδες. Και κανείς δεν ξέρει πού θα βγάλει αυτή η καταστροφή της υποκρισίας μεταξύ των ανθρώπινων κοινωνιών. Ούτε η συγκάλυψη της πάλης των τάξεων που ελοχεύει και καλύπτεται με δημοψηφίσματα ή με επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης. Τα πράματα είναι πιο σοβαρά από αυτό που θέλουν οι σερνάμενοι πενηντάρηδες – μέσα κι εγώ – και η νεότεροι, που όμως δεν κουνιούνται λόγω playstation. Αυτο δεν θα κρατήσει πολύ, αν θέλουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας. Όπως δεν κρατάει πολύ αυτή η υπερδύναμη της Κίνας, που απλά αποδεικνύει οτι είναι ο καινούργιος επίγειος εχθρός της πλαντηταρχίας. Σαν τον Πούτιν που έστειλε τον Τσίπρα στην Μέρκελ.

Φυσικά οι διαφωνίες είναι δεκτές, όπως είναι δεκτό το πακέτο ανάπτυξης. Όμως λέτε αυτό να δοθεί, χωρίς να έχουν υποδειχθεί οι νταβατζήδες; Και γιατί όλοι οι υπάλληλοι πολιτικοί, πάνε στις Βρυξέλλες; Για να μην βγούμε από το ευρώ; Όχι βέβαια. Για να υποστηρίξουν τους κοτσαμπάσηδες τους. Δηλαδή, ο Τσίπρας θα κάνει την ανάπτυξη; Πώς ; Θα ανοίξει σαν πρωθυπουργός εταιρείες; Με ποιούς θα παίξει είναι το θέμα. Κι ο Σύριζα έχει βασικούς χρηματοδότες την Αγγελοπούλου, τον Βαρδινογιάννη και τον Γιαννακόπουλο. Κάποιοι άλλοι που είπαν για το ναι, θέλουν πιο μεγάλα ποσά.

Μπορεί βέβαια να κάνω και λάθος, αλλά δεν τρέχει και τίποτα. Η πατρίδα να σωθεί και το πρωτάθλημα να το πάρει ο Αλαφούζος, που αν θυμάμαι καλά αυτός πρότεινε τον Τσίπρα στον Αλαβάνο. Βέβαια τον πολέμησε τώρα τελευταία, αλλά κι ένας Οικονόμου τι να μετρήσει μπροστά στο καλό του έθνους; Εμείς θέλουμε να πάμε στον καφενέ και να φάμε ό,τι έχουμε . Εμείς θέλουμε όρκες που έχουν ίδια νοημοσύνη με εμάς. Εμείς διαφωνούμε με τους Ευρωπαίους, αλλά στο τέλος βλέπουμε και τις εκπομπές τους. Είναι τεράστιο το μυαλό αυτουνού που βλέπει Ακρόπολη ή την συνήθεια της όρκας. Κι εγώ έχω ίδια ψήφο με αυτόν. Τον ανήμπορο ή τον μαλάκα.

Περιμένω ανυπόμονα τις στιγμές της ηρεμίας που συνήθως είναι προγραμματισμένες (ανύποπτη ηρεμία δε μου τυχαίνει συχνά…). Κι όταν φθάνουν αυτές οι στιγμές, νοιώθω τύψεις εντός μου που σε μια περίοδο έντασης, εγώ έχω το θράσος εκείνη την ώρα να ηρεμώ. Και όταν επανέρχομαι στην πρέσα, διαμαρτύρομαι για την ένταση της ζωής που μου στερεί τόσα όμορφα πράγματα (μεθέξιμα μεν, αλλά όχι εύκολα περιγράψιμα) , αλλά κατά βάθος αισθάνομαι οτι βρίσκομαι στο φυσικό μου χώρο.

Γιατρέ μου ανησυχώ… να το κοιτάξω;

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι από τη Λίμνη της Βουλιαγμένης

Η ανθρώπινη χυδαιότητα είναι ο φόρος τιμής που αποτείει η αμαρτία στην ύποπτη τακτοποίηση των χρόνιων εθνικών (μεταξύ των άλλων) υποθέσεων, για τις οποίες κατά βάθος όλοι εμείς αισθανόμαστε τύψεις. Ακόμα και αν αυτές οι τύψεις οφείλονται σε σιωπηλή αποδοχή αμαρτιών στο σπίτι της διπλανής πόρτας.

Παρακαλώ αντιμετωπίστε αυτούς τους πνευματικούς μου στροβισιμούς με συμπάθεια, αλλά χωρίς βιάση: ούτως ή άλλως δεν προλαβαίνουμε σε αυτή τη ζωή να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα γι αυτά που μας απασχόλησαν και αυτό από μόνο του είναι ένας πολύ καλός λόγος να είμαστε χαλαροί.

Βρίσκεσαι μέσα στο τρόλει και ξάφνου σε πιάνει κόψιμο.Τι κάνεις;
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία μαθηματικά και συντεταγμένα έχουμε περιέλθει ως κράτος.
Εσύ θες να σταματήσει το τρόλει και να πας στο πρώτο δεντρίλιο να τα κατεβάσεις και να ξαλαφρώσεις,ενώ θα σε καρφώνουν τα δεκάδες βλέματα των συνεπιβατών,οι οποίοι θα γελάνε και θα κουνάνε το κεφάλι.
Ο οδηγός πάλι,σου λέει “δεν επιτρέπεται να σταματήσω,θα περιμένεις να φτάσουμε στο τέρμα…εκτος βέβαια αν θες να πηδήξεις απ’το παράθυρο…πραγμα για το οποίο δεν θα φέρω καμιά ευθύνη”.

Απαντες,θέλουν να φύγεις-ή τουλάχιστον καμώνονται ότι δεν τους νοιάζει αν θα φύγεις από την Ευροζώνη. Η Γερμανία,μαζί με τους γνωστούς και παραδοσιακούς υποστηρικτες της,τις χώρες της Be-Ne-Loux,την Αυστρία και την Φινλανδία,παριστάνουν ότι είναι έτοιμοι να σε δουν εκτός ευρώ . Κατόπιν υπάρχουν οι χώρες που θα ήθελαν πραγματικά να σε δουν να φεύγεις,για να μεγαλώσει η πίττα της χρηματοδότησής τους,παίρνοντας και το μερίδιο σου. Δηλαδή οι νεόκοπες στο κρεβάτι του Προκρούστη. Οι Λετο-Λιθουανίες,οι Πολωνίες,Οι Βουλγαρορουμανίες κλπ.

Οι χώρες του Νότου,φοβισμένες,δεν πλησιάζουν την “χολεριασμένη” Ελλάδα,παρακαλώντας για “διαφορετική αντιμετώπιση” και στην ουσία τάσσονται απέναντί της. (κούνια που τους κούναγε βέβαια).
Και μαζί με όλους τους παραπάνω, σου προτείνουν να την κάνεις απ’την Ευρώπη και οι παραδοσιακοί “Φάραντζ”, “Λεπέν” κλπ.
Τι μένει; Οι κάλοι και τα νύχια.Τίποτα.
Τα δάνειά μας,από ιδιωτικά έχουν μετατραπεί σε δημόσια και ενυπόθηκα.
Γι αυτό και τα – ακίνδυνα πλέον- δημοψηφίσματα,δεν τους φοβίζουν.Αντιθέτως τα επιζητούν,ώστε να βρεθείς εκτεθημένος και απολογούμενος. Οταν έπρεπε να γίνει,το 2011,δυστυχώς δεν έγινε. Τώρα,είναι αργά.

Οι μόνοι που θέλουν να μείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη,είναι οι Ελληνες,που διαδηλώνουν κατά της.Είναι όλοι εκείνοι που ψήφισαν “ΟΧΙ” και “ΝΑΙ” στο γελοίο και αυτοεγκλωβιζόμενο πρόσχημα του δημοψηφίσματος. Είναι το 80% που λέει “ΝΑΙ” στην Ευρώπη και το ευρώ.

Το πνεύμα του Μανιτού,ελπίζω να μη μπλοφάρει και εκείνο και να θέλει πραγματικά-για δικούς του λόγους,να ΕΠΙΒΑΛΕΙ την παραμονή των “τεμπέλιδων” και “γλετζέδων” Ελλήνων στην κρεαταγορά της Ευροζώνης.
Να ευχόμαστε δηλαδή,να μην είναι για ΤΩΡΑ προγραμματισμένη η Εξοδος, και να μην είμαστε οι πρώτοι που θα σειρουν το χορό της διάλυσης της “ΟΝΕ” ( Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΗ) και να βρεθούμε και κερατάδες και δαρμένοι. Και καταχρεωμένοι δηλαδή και “προδότες”.

Οι λόγοι της εισόδου και της παραμονής της Ελλάδας στην Ευροζώνη,είναι ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΥΡΙΩΣ.(στην Αμερική αναφέρομαι)Και όταν αποφασιστεί η αποχώρησή της,θα αποφασιστεί για τέτοιους λόγους και όχι για ψευδο-οικονομικούς.
Δεν πιστεύω,νοήμων άνθρωπος,να ισχυρίζεται πως φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού,μόνο και μόνο γιατί κάτι μαλάκες δεν τα βρίσκουν στο ύψος του ΦΠΑ στον μουσακά, ή στο αν θα κοπεί το ΕΚΑΣ το 2017 ή το 2019. Φαιδρά πράγματα.
(Το ότι φυσικά όσο παραμένουμε κονομάνε οι “siemens” στην πλάτη μας,αυτά είναι τα παράπλευρα οφέλη των υπεργολάβων. (collateral benefits).Κανείς δεν δουλεύει τζάμπα. Ειδικά οι Προτεστάντες).

Να κάνουμε λοιπόν το παν,να παραμείνουμε εντός του ευρώ. Εντός της Ευροζώνης.
Γιατί; Για να τους τα φάμε ως το τέλος. Να μην αφήσουμε ούτε ευρώ αδάγκωτο. Ούτως η άλλως κονομάνε και οι ίδιοι τα άντερά τους στην πλάτη μας. Δεν έχουν αφήσει ευρώ αδάγκωτο,που να μη περνά από την Ελλάδα. Λαμβάνουμε 5 ευρώ βοήθεια,εν τω μεταξύ κονομάνε στην “δευτερογενή-τριτογενή” αγορά (sic) τα τριπλά και τα τετραπλά.
Και εμείς να τους τα φάμε ως το τέρμα και εκείνοι να μας τα φάνε ως το τέρμα.

“Η ζωή μας κύλισε και έφτασε στο τέρμα,οπως ένα κερμα στην κατηφοριά”. Καμιά φορά οι στιχουργοί,είναι πολύ εύστοχοι.

Απαντες ευχαριστημένοι. Κάποια στιγμή το κοντέρ θα μηδενισει εκατέρωθεν. Απαντες ευχαριστημένοι; Μάλλον όχι.Η Ελλάδα έχει “πειραγμένο” κοντέρ. Εκεινοι θα επαναξεκινήσουν με ένα καινούριο κόλπο στο μέλλον,στο οποίο θα σου “ζητήσουν” να μετάσχεις,ενώ εσύ θα έχεις στην καμπούρα σου χρέη τα οποία θα “επανακοστολογηθούν” και θα “τακτοποιηθούν” εν ευθέτω χρόνω συνεχίζοντας να χρωστάς μέχρι το 2100. Και έπεται συνέχεια.
“Ουκ έσται τέλος”.

Υ.Γ Ο κος Πρωθυπουργός, κατέστησε ολόκληρη την κοινωνία,αλλά και το σύνολο των κομμάτων δέσμια στο εδώλιο των Πραιτωριανών. “δεν μας φταίνε οι Ευρωπαίοι, οι ξένοι για τα όσα χρωστάμε” είπε σήμερις εις το Ευροκοινοβούλιο. “Φταίμε εμεις που τα καταφάγαμε”.

Βέβαια-για “ξεκάρφωμα” είπε και ότι “τα δανεια δεν δίνονταν για κοινωνική πολιτική και ανάπτυξη,αλλά δίνοταν για να σωθούν οι τράπεζες”.
Σε αυτό βέβαια θα μπορούσε να του αντιτείνει κάποιος: “και αφού τα έδωσαν στις τράπεζες,τότε πως ρε μαλάκα δεν ευθύνονται εκείνοι”; Αλλά αυτά είναι λεπτομέριες.
Το σημαντικό ειναι ότι θα επέλθει συμφωνία και θα πάψει ο Αλέξης να δαγκώνει τα χείλια του σαν αυτιστικός,έχοντας το-λογικό- άγχος αυτού που κινείται με βάση τις υποδείξεις άλλων χωρίς να γνωρίζει και τα απότερα σχέδια τους για τον ίδιο. Λογικό το άγχος.Λογικές και οι άφθες στα χείλη.

“Τα φάγαμε όλοι μαζί” λοιπόν. Αρα,ότι έρθει σαν μέτρο (οι “μεταρυθμήσεις βρε!) από δω και μπρος,σαν αντιστάθμισμα στα νέα δάνεια, να τα δεχθείτε και να βγάλετε και το σκασμό. Σας έσωσα από την ακατάσχετη και καταστροφική έξοδο,η οποία θα σας χαροποιήσει τόσο πολύ, που ελάχιστα θα προσέξετε οι περισσότεροι “υπάιτιοι” τα τσεκούρια και τα μαχαίρια που ενέχονται στα υπογεγραμένα χαρτιά.

Υ.Γ2: Σε ρευστό,υπάρχουν λιγότερα από ένα δις ευρώ στις “Ελληνικές” τράπεζες. Οι καταθέσεις σε αυτές, υποτίθεται πως υπερβαίνουν τα 100 δις.
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;Και ποιος εγγυάται ότι υπάρχουν κάπου και ότι είναι εξασφαλισμένα; Οποιος το βρει,κερδίζει Συριακό λουκούμι.

Y.Γ.3: Αρχισαν ήδη να ροβολάνε κατά τις Βρυξέλες και οι “αιχμάλωτοι”,αφού μυριζονται συμφωνία,δηλαδή μαρούλι μελλοντικό αλλά και θέλουν μερίδιο πολιτικής νίκης και πιάνουν “στασίδια”. Σήμερα το βράδυ αναχωρεί για το “Χοτέλ Βρυξέλες” ο ξεπλυμένος ο Μειμαράκης. Ακολουθεί αύριο ο ψευδος δουλος, ο Θεοδωράκης. Και πιθανόν να πάει και η Φώφη η μπιρμπίλω,να ακολουθήσει και ο Τζίμερος. Πάρτε και το Ρουβά να διακανονήσει και τα δικά του χρωστούμενα. Πάρτε και τον Λεβέντη εκεί πάνω,τον οποίο προσφάτως ανακαλύψατε…πάρτε και το Δήμα,να αναπνευσει Ευρωπαικό και όχι Αλβανικό αέρα,να ξεφαρμακωθεί και λίγο. Ολοι μαζί ωρέ,γιατί το πακέτο είναι βαρύ.
Σφουγγαρίστρες.Λακέδες. Κωλόπανα. Πατσαβούρες. Με μούρες σα χεσμένες λεκάνες.

Στο μπακαλόχαρτο του ξενοδοχείου  “The Hotel”  των Βρυξελών,έγραψε τσάτρα-πάτρα,τις “θέσεις” και τις “προτάσεις” της κυβέρνησης το Τσακαλογατί, ο Τσακαλώτος.

(Αυτός ρε παιδιά,μοιάζει με ταξιτζή που μόλις έχει αφήσει το τιμόνι μετά από 10ωρη βάρδια. Μέσα στη τσαλάκα και στην ατημέλεια είναι. Τσαλακώτο έπρεπε να τον έλεγαν)

Οπως γράφουμε τη λίστα με τα ψώνια σε ένα σκισμένο φύλλο από τετράδιο και συνεχώς προσθέτουμε όλο και κάτι που έχουμε ξεχάσει,μέχρι να πάμε στο μάρκετ.

Δεν είναι σημαντικό,όσο αφορά τις εξελίξεις και τις-παρμένες ήδη-αποφάσεις για την μικρή και την μεγάλη συμφωνία μεταξύ ημών των μπακαλογατιών και των μπακαλογατων-Σιάμ,δηλαδή των Ευρωπαίων ετάιρων και δανειστών.

Είναι όμως χαρακτηριστικό,τόσο της “σοβαρότητας” της κατάστασης,που κρατά σε αγωνία εκατομμύρια μπακαλογατιά εδώ στην Ελλάδα,αλλά μια μικρή ένδειξη του ποιος κάνει κουμάντο τελικά,έδω στο Βαλκανικό μπακάλικο.

Μέχρι την τελευταία στιγμή,πριν ξεπορτίσει από το “Χοτέλ” ο Τσαλακώτος, έγραφε και έσβυνε-για να μη  ξεχάσει βρε- τις οδηγίες που έρχονταν από Αμερική,αφού όλος ο κόσμος ήταν στα τηλέφωνα σήμερα από το πρωί.

Μιλάμε για “χαρτοπετσέτες”, που λέει και ο Steven. Μιλάμε για γέλια και για κλάματα. Πάλι καλά που δεν τα εγραψε πάνω σε καμιά μαξιλαροθήκη και μετά να την απλώσει στο  τραπέζι του Eurogroup σαν μπουγάδα νησιώτικη.

Μην ανησυχείτε λοιπόν και μη κρέμεστε από τα κανάλια και τα twitter για νεότερα που αφορούν το μέλλον των τραπεζών,της χώρας και όλα αυτά τα βαρύγδουπα. Δεν λέω ότι δεν είναι σοβαρές οι συνέπειες των “γάτων” τοκογλύφων,ούτε και παραβλέπω την πείνα και την ανέχεια που έχει προκύψει. Αυτά υπάρχουν και είναι αδιαμφισβήτητα. Λέω όμως πως λίγη σημασία έχουν οι συναντήσεις των μπακαλόγατων των απανωτών Eurogroup και οι πομπωδεις συνευρέσεις στις Συνόδους Κορυφής κλπ.

19 τεμπελομαλάκες από τη μια πλευρά και άλλοι 19 τεμπελομαλάκες απ’την άλλη,με προεδρεύοντα έναν μπεκροκανάτα, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα απανωτά ταξίδια και τα ξενοδοχεία,μέχρι να αποφασίσει ο πραγματικός ιδιοκτήτης αυτής της χώρας, δηλαδή ο “μπάρμπα-Σαμ” τι θα γίνει με  δ’αύτηνε.

Αιντε να τελειώνετε. Εχουμε και βουτιές να κάνουμε…

Τι θάταν η θάλασσα χωρίς κύματα; Τι θάταν το νερό της πισίνας χωρίς χλώριο; Τι θάταν το δάσος χωρίς δένδρα; Τίποτα δεν θα ήντουσαν όλα αυτά. Όπως τίποτα δεν θα ήταν κι η Ελλάδα χωρίς δημοψήφισμα.

Ένα δημοψήφισμα απόλυτα συνυφασμένο με την αεργία στην οποία παίζει πολύ δυνατή μπάλα ο λαός μας. Μια εβδομάδα ολόκληρη με στάση εμπορίου, χωρίς κυκλοφορία του χρήματος και μηδενικά έσοδα για το κράτος, ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ. Μια εβδομάδα που στοίχισε 3,5 δις ευρώ στο τραπεζικό σύστημα με το κολπάκι των ΑΤΜ. Ψιλά γράμματα αυτά βέβαια.

Ψιλά, διότι το κυρίαρχο ήταν οτι επικράτησε το όχι κι άρα η αξιοπρέπεια είναι ένα πολύ σημαντικό και θρεπτικό φαγητό, το οποίο μάλλον θα αρχίσει να πληρώνει στο μέλλον τους συνταξιούχους κι όλους τους τεμπελχανάδες του δημόσιου τομέα. Διότι για αυτούς γίνεται όλη αυτή η παπαριά.

Η οποία παπαριά φάνηκε ξεκάθαρα σήμερα όταν το μόνο μήνυμα που πήρε η κακιά Ευρώπη ήταν η επιστολή υποτέλειας που έστειλε ο Τσίπρας μαζί με την υπογραφή κι όλων των άλλων κομμάτων. Ο υπερδυναμωμένος πρωθυπουργός, ο οποίος έφαγε το δεξί του χέρι και μετά σαν καλό παιδί πήγε στον Πάκη για να μοιράσει το πολιτικό κόστος. Μιλάμε για την απόλυτη ξεφτίλα σύσσωμου του πληθυσμού που ψήφισε όχι,  με κυρίως επικεφαλής εκείνον τον τουρκόβλαχο τραμπούκο που φέρει το όνομα Δέλαστικ.

Και τι θα γίνει τελικά; Μα τόσες μέρες τι γράφουμε; Για κουτόχορτο δεν γράφουμε; Για μνημόνιο 3 δεν γράφουμε; ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, δεν γράφαμε; Ε, τι άλλο θέλετε; Επειδή έγινε ένα show ; Προθάλαμος για τα καινούργια μέτρα είναι πάντα ένας δημοψηφιακός διχασμός. Όποιος δεν τα αντιλαμβάνεται αυτά, μπορεί άνετα να ετοιμασθεί δια την ένδυσιν του με φούστα κλαρωτή.

Όμως η στήλη, παρότι ψήφισε αποχή, είναι σίγουρη και για το βήμα το παραπάνω. Για την συμφωνία που θα έρθει κατόπιν τόσο σκληρής διαπραγμάτευσης, που έχει σημείο εκκίνησης την πρόταση Γιούνκερ η οποία είχε απορριφθεί μόλις πρό τριών ημερών από τον ίδιο τον ηθοποιό Τσίπρα. Για την συμφωνία που πλέον θα φέρει την υπογραφή των πάντων που βρίσκονται σήμερα στην πολιτική σκηνή. Φυσικά με εξαίρεση τον Κουτσούμπα, τον Μιχαλολιάκο αλλά και το νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας. Οπότε ήδη ξέρετε την επόμενη πράξη του έργου. Ποιός θα είναι ο άφθαρτος ;

Η συμφωνία λοιπόν, στα πολύ χοντρά, θα έχει ένα πακετάκι μέτρων περί τα 9 δις, μια ελάφρυνση του χρέους κι ένα μικρό πακετάκι για ανάπτυξη. Η στήλη προτείνει λοιπόν, για να είναι ικανοποιημένος ο κυρίαρχος μαλάκας, τα εξής : Τα μέτρα να τα πληρώσουν όλοι αυτοί που ψήφισαν ναι και προφανώς είχαν κάνει τα κουμάντα τους. Το πακέτο της ανάπτυξης να το καρπωθεί το 61% του όχι και το θετικό για το χρέος να το πάρει το ΚΚΕ, που είναι διαχρονικό κόμμα.

Καταλαβαίνετε τι θα συμβεί με αυτά που προτείνω κι ελπίζω να συμφωνείτε. Αυτή είναι η δίκαη κατανομή των ευθυνών με μόνο σκοπό την ανάπτυξη. Οι ναι τι κάνανε τόσο καιρό; Απλά πληρώνανε και δεν είδαμε προκοπή. Ας πάρουν λοιπόν τα λεφτά οι όχι κι όταν θα γίνουν σιγά σιγά ναι, να κάνουμε μια αξιολόγηση. Αν πάλι διαφωνείτε με την στήλη, άνετα μπορούμε να φάμε τα λεφτά της ανάπτυξης σε ένα καινούργιο δημοψήφισμα. Αν πάλι διαφωνείτε και με αυτό, τότε μπορούμε να αυξήσουμε τον μισθό στον γκόμενο της Δούρου στην ΕΥΔΑΠ ή στην επαναφορά του Τσοτσορού στα ΕΛΠΕ. Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και γι’ αυτό εξ άλλου όλοι αυτοί του όχι θα φάνε ένα αμπατζετάριστο γαμήσι που θάχουν να το λένε. Μεταξύ τους βέβαια αφού όταν πονάνε τα παλληκάρια, συνήθως αποφεύγουν τις φωνές. Κι αυτή η πουτάνα η Ευρώπη, δεν ξέρω γιατί, αλλά θέλει πάλι να βοηθήσει αυτούς που ψήφισαν ναι και δεν της πήγαν κόντρα. Αράχτε λοιπόν κι απολαύστε την συμφωνία.

Χοντροκονόμησαν οι “μπουκς”. Επεσαν “έξω” βέβαια (sic) στις προβλέψεις τους.  1.50 το “οχι” και 2.50 το “ναι”.  Μαλάκες είναι να αμφισβητήσουν τις επίσημες μετρήσεις και το “ρεύμα” του “ναι”;

Οι δε δημοκόποι, έκαναν μεν το ύστατο χρέος τους  προς τους -“αιχμάλωτους” -πλέον μηντιάρχες,αλλά έδωκαν και υπόσχεση στο νεοανεγερθέν καθεστώς,ότι θα είναι το ίδιο “ειλικρινείς” και συνεργάσιμοι και με το νέο τοπίο που διαμορφούται. (ωραία λέξη)

Ο Βαρουφάκης θα πάει για μπάνια,καθώς η αποστολή  που του ανετέθει ήλθε εις πέρας με επιτυχία και αφήνει την “διαπραγμάτευση” -και τις ζημίες αυτής- στους Τσακαλώτους με τα κίτρινα παντελόνια.

Ο δε Αλέξης,κυρίαρχος και δίχως αντίπαλο,ούτε πολιτικό,ούτε μηντιακό,μετά το πέρας της “συμφωνίας”,θα ασχοληθεί με το καθαρισμό του κομματικού του σταύλου,αλλά και με το “ρεγουλάρισμα” των καναλαρχών,ώστε απερίσπαστος να απλώνει εις το μέλλον τα “θα”-“θα”,όπως ο προκάτοχός του.

Απαντες ευχαριστημένοι λοιπόν. Ακόμα και το 60% του πλυθησμού της “Γαλιλαίας”,οι οποίοι “βρήκαν” τον νέο Παπαντρέου.

Λένε πως η ιστορία κάνει κύκλους.Συμφωνώ. Οπως κάνει κύκλους και η πουτάνα στο πεζοδρόμιο,αναζητώντας τον επόμενο πελάτη.