…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Η ΑΕΚ τήρησε την παράδοση : Μετά από χαστούκι, πολύ σπάνια μπαίνεις νωθρός κι αδιάφορος. Κατεβαίνοντας λοιπόν με 4-2-3-1, κατέβηκε με θάρρος, δύναμη, ευεξία και με απίστευτα τρεξίματα. Πρέπει να μας χάρισε το καλύτερο πρώτο ημιχρόνιο φέτος. Με θαυμαστή αλληλοκάλυψη, με απίστευτο πρεσάρισμα και με τρομερή παραγωγικότητα στις επιθέσεις της.

Ήταν πολύ γρήγορη στις αποφάσεις της : Στα κλεψίματα, στις προσωπικές μονομαχίες, στους αυτοματισμούς της και στις μεταβιβάσεις της. Ήταν το αφεντικό του αγώνα με ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο, χωρίς να απειληθεί πουθενά. Με απόλυτη κατοχή της μπάλας, με πάμπολλες τελικές, και με πλήρη ορθολογισμό στην στρατηγική της, τόσο από τον άξονα, όσο κι από τα πλάγια.

Προηγήθηκε και δικαίωσε το παιχνίδι της, και μας έδωσε έναν καταπληκτικό ρυθμό που θα έφερνε κι άλλα γκολ αν επικρατούσε ένας στοιχειώδης εγωισμός στην τελική προσπάθεια. Αντ΄αυτού βγήκε μια ευγενική φλυαρία στην επίθεση, κι έφτασε μια κακιά στιγμή στο τελευταίο λεπτό του πρώτου μέρους, που ο Αστέρας ισοφάρισε. Γίνονται αυτά στην μπάλα, και πουθενά δεν αλλοιώνουν αυτά που είδαμε. Παγώνουν μόνο στιγμιαία, κι έτσι πρέπει να μείνουν, αφού Αστέρας δεν υπήρξε στο γήπεδο λόγω ΑΕΚ. Αρκεί βέβαια να συνέχιζε έτσι και στο δεύτερο μέρος.

Που δεν έγινε όμως κάτι τέτοιο. Ο Αστέρας ανέβασε τα μέτρα στην αμυντική του λειτουργία, κι η ΑΕΚ έδειξε να αιφνιδιάζεται πολύ. Έχασε την συνοχή της, έχασε την ηρεμία της, κι έχασε το όνομα της. Κανείς δεν κατάλαβε γιατί αυτός ο πανικός, εκτός βέβαια από αυτόν που λέει, πάρτε δυό χαφ. Αυτή ήταν η ιστορία χονδρικά, που ήρθε και ταίριαξε με τον χειρότερο σήμερα Τσιγκρίνσκι, που έκανε διαγωνισμό με τον Τσιντώτα, που ήταν εκτός τόπου και χρόνου.

Το αποτέλεσμα ήταν να δούμε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, σε ρυθμό και σε δύναμη, όμως με πάρα πολύ άγχος για την ομάδα μας, που ευτύχησε να έχει ξανά έναν σπουδαίο σκόρερ, την κατάλληλη στιγμή και στο κατάλληλο μέρος. Με γκολάρα βεβαίως ξανά και με κίνηση, βλέπε ΑΜΕΑ ΓΙΔΙ πώς σκοράρουν. Με την κατοχή να έχει χαθεί όμως γενικά και με τον Καρέρα να ανακατεύει συνέχεια τα δεδομένα: Ξανά 4-3-3 και σε λίγο για να κρατήσει το αποτέλεσμα, τρία σέντερ μπακ. Αλήθεια η δουλειά του Ουρμπάνο στην φυσική κατάσταση, δεν έχει βγει ακόμα;

Μην λέμε πολλά. Η ΑΕΚ κινδύνεψε πολύ σοβαρά. Τόσο από τον αντίπαλο, όσο κι από την δική της παρουσία. Τεράστια λάθη στην αμυντική λειτουργία, καμία ψυχραιμία και πλήρη έλλειψη στην αντεπίθεση. Ναι, με αντεπιθέσεις πήγε αφού δεν ήταν το αφεντικό στο δεύτερο μέρος. Πήγε το παιχνίδι στο ρίσκο, και τελικά κέρδισε με την ρέντα της φανέλας. Που όμως δεν μας άφησε με κακά συναισθήματα σαν θεατές, αν αυτό είναι το ζητούμενο. Μας άφησε σίγουρους οτι αν αυτή η ομάδα πιεστεί, θα φτάσει πολύ εύκολα σε συντριβή. Συγχαρητήρια όμως.

Ολοι άνθρωποι γεννιούνται αμόρφωτοι.Αυτό είναι κάτι που μπορεί κατόπιν να το αναλάβει η εκπαίδευση. Η ηλιθιότητα,είναι κάτι που  δεν αλλάζει,ούτε με την επιμόρφωση,όση και να λαβει κανεις. Δεν θυμάμαι ποιος το είχε πει. Δεν υπάρχει εμβόλιο δηλαδή γι αυτή  τη νόσο.

Οι “ειδικοί” (που πρέπει να εισακούονται κατά Σωκράτη) δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να μην είναι βλάκες. Δεν είναι προϋπόθεση.Είναι απλά προαίρεση. Να μην αρχίσουμε να κατονομάζουμε διάσημους “ειδικούς” που αποδείχθηκαν πανίβλακες,γιατί δεν μας παίρνει ο χώρος.Θα ξημερώσουμε.

Αν δε, βάλουμε στην εξίσωση και την ισχυρή πιθανότητα αρκετοί ειδικοί να μην ορμώνται από την-έστω ατίθαση-τάση τους να ειδοποιούν τις αρχές από βιασύνη,προχειρότητα,παρά να είναι στρατευμένοι- επί πληρωμή “εισακουώμενοι” δηλαδή- από τις “αρχές” και πολύ περισσότερο όταν και οι ίδιοι έχουν υφάνει έναν ιστό προσωπικών οικονομικών ή άλλων συμφερόντων τα οποία ζητούν να ικανοποιηθούν μέσω της θεσμοθέτησης των μέτρων ή των οδηγιών που εισηγούνται,τότε έχουμε το κατάλληλο μείγμα για μια εκρηκτική ύλη η οποία ανατινάσει τόσο τα δημόσια χρηματοκυβώτια, όσο και νομοθετικούς κανονισμούς που προστατεύουν-υαν θεμελιώδεις αρχές ατομικής και κοινωνικής ελευθερίας.

Η περίπτωση Μόσιαλου -δεν είναι η μόνη ασφαλώς, απλά βρίσκεται λόγω συνθηκών στην επικαιρότητα να θυμηθούμε  π. χ . Continue reading →

Τι ήταν πάλι αυτό ρε παιδιά: Τι τραγική κατάσταση ήταν αυτή; Τι σόι δημιουργική ασάφεια με αντίπαλο της πλάκας; Ένα επιθετικογενές 3-5-2, που δεν μπορούσαν να το υπηρετήσουν σε κανένα χρονικό σημείο και σε κανένα τοπικό εκατοστό του γηπέδου. Βγάζοντας ένα κάκιστο, φλύαρο θέαμα, που σε έκανε να θες βρίσεις, να αλλάξεις κανάλι, να θες να δεις άλλο άθλημα.

Εντάξει το τρέξιμο, εντάξει οτι πίσω κινδύνεψες μόνο μια φορά με ένα σουτ εκτός περιοχής. Εντάξει το πρεσάρισμα ψηλά, κι εντάξει οτι η Ζόρια ήταν μαζεμένη όλη πίσω. Τι ήταν αυτό ρε παιδιά; Ακούσανε κι αυτοί την μαλακία που είπε σήμερα ο Ζήκος; Τι αίσχος ήταν αυτό; Σαν να μαζεύτηκαν έντεκα άνθρωποι από κάποια διπλανή πιτσαρία κι είπαν να ξεμουδιάσουν.

Δεν κατηγορώ τον Καρέρα. Πρόληψη το ίδιο σύστημα με την νίκη στην Ουκρανία, αλλά έλεος με την οργανωτική ανάπτυξη. Όλα δύσκολα από τον άξονα, κι όλα τρίχες από τα πλάγια. Ειδικά αυτουνού του Μπακάκη, θα έπρεπε να του αφαιρέσουν την άδεια να παίζει ποδόσφαιρο. Η ομάδα να χρειάζεται βοήθεια και προώθηση, κι αυτός να πηγαίνει πίσω. Να έρχεται στην σύμπτωση του μπροστά, κι η μία μαλακία να διαδέχεται την άλλη. Με διαφορά ο χειρότερος παίκτης του πρώτου μέρους, που σου έσπαγε τα νεύρα.

Είπα για δημιουργική ασάφεια. Πραγματικά η ΑΕΚ ήταν βαρουφάκης σήμερα. Σπίτι στην Ακρόπολη και γυναίκα την πειραϊκή Πατραϊκή, και να το παίζει κομμουνιστής. Κι επειδή οι ηλίθιοι μιλάνε για budget ποδοσφαιρικών ομάδων, για να μας πουν την διαφορά σήμερα. Τι πάθανε οι δικοί μας; Τίποτα λέω εγώ. Απλά δεν έχουν ποιότητα οι περισσότεροι, αλλά κι όσοι έχουν απλά βαριούνται. Δεν έχουν κίνητρο ρε παιδί μου. Δεν τους νοιάζει. Αυτό έβγαλε η ΑΕΚ στο ημιχρόνιο αυτό, με το συνεχές κουτσομπολίστικο παιχνίδι της και την ατολμία στην τελική προσπάθεια. Πλήρως αντιπαθητική και πλήρως αποκαρδιωτική εμφάνιση.

Όμως τελικά δεν είχα καταλάβει, οτι είχα δει σούπερ ομάδα. Ναι ρε παιδί μου, δεν πίστευα οτι υπάρχει και πιο κάτω. Ήρθε το δεύτερο μέρος και με έκανε πουτάνα. Μάλλον η ΑΕΚ έγινε πουτάνα του Μελισσανίδη κι όλων των ηλίθιων που βλέπανε λύσεις κι επιστροφές και πράσινα άλογα. Βαρέλι χωρίς πάτο.

Τι κριτική να γίνει; Αδικείς και την μπάλα που ξέρεις. Όταν λοιπόν λέμε πάρτε δυό χαφ, λέμε μάλλον λίγα. Η ομάδα αυτή απαγορεύεται να παίζει μπάλα. Θέλετε κριτική; Ναι. Θα πω το σκορ :

αεκ – Ζόρια 0-3. Γελοίοι, άβουλοι, μοιραίοι κι ανίκανοι. Ένα οικοδόμημα που δήθεν κατέρρευσε με την αποβολή του Σάκχοφ που πρόλαβε κι έγινε απαραίτητος, ή επειδή δεν υπήρχε ο Γκαρσία που πρόλαβε κι αυτός να γίνει αναπόσπαστο στοιχείο. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΑΛΑΚΕΣ, που πιάσανε κότσο μια φορά τον Κούγια και βάλανε τις τυχαίες τέσσερις γκολάρες.

Ευτυχώς αποκλειστήκαμε και πλέον δεν θα ντροπιάσουμε άλλο το ποδόσφαιρο. Ουστ ξεφτίλες

Ωραία ημέρα σήμερα. Ποδοσφαιρική. Όπως και η ώρα που μας θυμίζει κάτι από τα παλιά. Σε ωραίο επίσης γήπεδο και με μπόλικες επιστροφές για την ομάδα μας. Τι άλλο να ζητήσεις το μεσημέρι δηλαδή απέναντι από ένα όμορφο τζάκι; Να δεις κάτι που να σου κλέψει την προσοχή από την φωτιά.

Φρούδες οι ελπίδες. Η ΑΕΚ κατέβηκε με 4-2-3-1, κι εγκλωβίστηκε πανεύκολα στην διπλή αμυντική ζώνη της Λάρισας. Λέω πανεύκολα διότι ενώ φώναζε η άμυνα του αντιπάλου οτι έπρεπε να πάρεις πλάτος στο γήπεδο, η ομάδα μας δεν είχε ούτε πλάγια μπακ ούτε εξτρέμ. Κάκιστοι και οι τέσσερις που έπαιξαν στα πάντα. Είτε σε σέντρες που επιχείρησαν, είτε σε απασχόληση των προσωπικών τους αντιπάλων. Ο Ολιβέιρα φυσικά δεν μπαίνει στον τομέα της κριτικής, λόγω απόλυτου σεβασμού στα ΑΜΕΑ.

Η ΑΕΚ είχε την κατοχή της μπάλας μεν, όμως δεν ήξερε τι να την κάνει έξω από την περιοχή της Λάρισας. Πασούλες, οριζόντιο ποδόσφαιρο και φλυαρία. Από προσωπικά λάθη αμυντικών, οι ομάδες βγήκαν ισόπαλες σε επικίνδυνες τελικές αλλά σίγουρα πιο κερδισμένος βγήκε ο αντίπαλος αφού υπηρέτησε το πλάνο του και κράτησε το σκορ.

Εμείς από την άλλη, πραγματικά υποφέραμε. Εντάξει, είπαμε οτι δεν έχουμε χαφ, αλλά σήμερα δεν ήταν κι απαραίτητο. Το κέντρο μια χαρά κατέβαζε την μπάλα κι έκοβε όποτε ξεμυτούσε η Λάρισα. Το πρόβλημα ήταν στην επίθεση, που δεν έκανε κίνηση για να απελευθερωθεί, ούτε είχε κάποια έμπνευση να ανοίξει τηη αντίπαλη άμυνα. Και μέσα στο θλιβερό θέαμα του Αλμπάνη και του Μαχαίρα, είχαμε κι έναν ανεκδιήγητο διαιτητή, που τα έκανε θάλασσα στον πειθαρχικό έλεγχο αλλά και στις αποφάσεις του. Όχι οτι επιρρεάσε αυτός την απόδοση μας, απλά μπαίνει σαν στοιχείο κριτικής του πρώτου μέρους. Μαζί με την φωτιά στο τζάκι, είχα και τον Φωτιά στο γήπεδο.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε χωρίς αλλαγές, με τον Καρέρα να αλλάζει θέσεις στους δύο χειρότερους : Αλμπάνης και Μαχαίρας απλά άλλαξαν πλευρά αλλά όχι και μυαλά. Η ομάδα είχε ακριβώς την ίδια εικόνα, με την φλυαρία και τον εγκλοβισμό στον άξονα, και δεν φαινόταν κανένα φως. Όταν έχεις καλό τον Σάκχοφ και σταθερά τα σέντερ μπακ, είναι γεγονός οτι δεν μπορείς να βρεις προκοπή.

Μετά λοιπόν από ένα χαμένο τέταρτο, ο προπονητής αποφασίζει να αλλάξει όλη την επίθεση. Κι εκεί άρχισε η δική μας τύχη, σαν τηλεθεατές. Πριν γίνει κάποια αλλαγή, ο Μαχαίρας σκοράρει ένα γκολ απίστευτο και βάζει την ΑΕΚ μπροστά στο σκορ. Που δεν βοήθησε κι ιδιαίτερα αφού μετά από λίγο βλέπουμε μια γκολάρα από την Λάρισα, κι επιτέλους τον Ολιβέιρα στον πάγκο μαζί με τον Μαχαίρα. Την γλύτωσε ο Αλμπάνης διότι πρόλαβε και τραυματίστηκε ο Λόπεζ. Εν πάσει περιπτώσει, και την ώρα που το φως γινόταν ακόμα πιο σκοτεινό, με Λιβάγια, Ινσούα και Καρίμ μέσα, με την τράβηγμα του Μάνταλου στον άξονα, κάτι ίσως περίμενες.

Και δεν άργησε. Ο Καρίμ στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, έδειξε σε όλους πώς παίζεται η θέση του σέντερ φορ. Κίνηση, εκμετάλλευση του κενού χώρου στην περιοχή, και βολίδα. Δεν ξέρω αν κατάλαβε ο Ολιβέιρα τι είδε, όμως εγώ είδα το one touch goal και την ΑΕΚ να απελευθερώνεται από τα άγχη της. Ήταν το τρίτο καταπληκτικό γκολ που είδαμε σήμερα. Η μοίρα μας επεφύλασσε κι άλλη μια γκολάρα αργότερα, όταν σε ένα κόρνερ που δεν ήξερε τι να κάνει την μπάλα ο Μάνταλος, την γύρισε στον Σιμόες εκτός περιοχής, κι αυτός έβαλε ένα γκολ καρμπόν με αυτό που είχε βάλει κόντρα στην Βόλσφμπουργκ. Η τύχη μας όμως σαν τηλεθεατές συνεχίστηκε, διότι το 4-1 το σφράγισε μια απίστευτη σκροπ σουτάρα του Γαλανόπουλου.

Φυσικά το σκορ δεν μας ρίχνει στάχτη στα μάτια. Η ΑΕΚ ήταν τραγική σήμερα σε επίπεδο ανάπτυξης και επίθεσης. Φάνηκε κρύα, νωθρή κι αδούλευτη. Φάνηκε οτι αυτό το rotation δεν βοήθησε καθόλου. Όπως φάνηκε οτι η Λάρισα ήταν πολύ διαβασμένη στο μπλοκάρισμα του Μάνταλου και του Σάκχοφ, καθώς και του Σιμόες που θεωρητικά έχτιζε το ξεκίνημα της επίθεσης. Όμως καθώς το παιχνίδι προχωρούσε, άρχισε να ρετάρει σε επίπεδο φυσικής κατάστασης, ενώ τεχνικά η ΑΕΚ έβαζε μέσα πιο πλούσια χαρακτηριστικά. Μιλάω κυρίως για τον Καρίμ – σίγουρα ο mvp σήμερα, και με την ευχή να μην έχει πάθει θλάση – αλλά και τον Ινσούα που μάζεψε την αριστερή πτέρυγα σε σχέση με εκείνο το σούργελο που λέγεται Λόπεζ.

Αυτό λοιπόν κρατάμε σήμερα. Το ματς σούπα, που όμως μας έδωσε πέντε γκολάρες και τρεις βαθμούς. Σε μια πολύ κακή ημέρα για την ομάδα, που όμως είχε τρομερή ρέντα κι εκπληκτικό timing. Διότι μιλάμε για το τελευταίο εικοσάλεπτο και τίποτε άλλο. Κι όλοι ξέρουμε οτι εκεί, εύκολα κάθεται η στραβή. Συγχαρητήρια λοιπόν, κι όποιος δεν έχει δει τα γκολ σήμερα, να ψάξει να τα βρει. Ήταν και τα πέντε γκολάρες, σε ένα παιχνίδι που ο αντίπαλος έπρεπε να χάσει αλλά όχι με τόσο βαρύ σκορ. Αυτό όμως είναι δικό του θέμα, όπως δική μου ευθύνη ήταν που δεν ασχολήθηκα με την φωτιά στο τζάκι, αλλά με την φωτιά των γκολ.

Το θέμα πέρασε στα ψιλά. Όμως εγώ το τσίμπησα, κι όπως ασκώ αρνητική κριτική, έτσι και τώρα πρέπει να αποδώσω τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Εχθές ανέβηκαν οι τόνοι στην βουλή για το θέμα κάποιας Πούλου ( Σύριζα ) και κάποιου Κουτσούμπα ( ΝΔ ). Το θέμα ήταν η πιθανή άρση της ασυλίας τους. Η οποία ήρθη τελικώς. Ο λόγος ήταν ότι είχαν συμμετάσχει σε πανηγύρι στον Βόλο τον περασμένο Απρίλιο, που όπως έλεγαν οι ενάγοντες ήταν εν μέσω πανδημίας.

Κι εδώ είχαμε την πρώτη σύγκρουση. Είναι σίγουρο ότι είχαμε πανδημία; Διότι αν είχαμε, τότε πώς επετράπη να γίνει πανηγύρι; Η διοργάνωση έγινε λάθρα, και κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του γερακιού Χαρδαλιά; Μήπως ο Νίκος είχε δώσει εντολές, τις οποίες όμως δεν εφήρμοσε η αστυνομική δύναμη; Διότι όλα τα σκέφτομαι αν θυμηθώ  και την προχθεσινή πορεία, που μέχρι να πάρει μπρος ο μηχανισμός καταστολής, νόμιζα ότι ο μόνος ένοχος είναι ή νοικοκυρά της γειτονιάς που πετάχτηκε μέχρι το μπακάλικο και δεν έστειλε μήνυμα κυκλοφορίας. Να μην ξεφεύγουμε όμως από το σοβαρότατο θέμα που απασχόλησε την ολομέλεια της βουλής.

Και την απασχόλησε, και ποιοτικά, αλλά και φιλοσοφικά. Διότι ετέθη το ερώτημα, αν μέσα στην πολιτική δράση των βουλευτών, συμπεριλαμβάνεται η συμμετοχή τους σε πανηγύρι. Μην το παίρνετε αστείο το θέμα. Διακόσια χρόνια κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα κι ακόμα δεν ξέρουμε τι ρόλο έχει το πανηγύρι στην πολιτική δράση του βουλευτού. Αν δηλαδή θεωρείται promotion του βουλευτικού εαυτού ή είναι απλό παιζογλάντισμα. Οπότε η βουλή είπε να το προσδιορίσει. Σκεφτόμενη τα χειρότερα βεβαίως. Διότι τον Απρίλιο ήταν πανηγύρι. Αύριο μπορεί να είναι εκδήλωση σε μπιτσόμπαρο ή χαιρετισμός σε σκυλάδικο. Δεν είναι παίξε γέλασε αυτά τα πράματα για να τα αφήνεις στην τύχη τους. Ξέρει κανείς πότε θα τελειώσει η πανδημία για να είναι σίγουρος σε ποιο μέρος θα προσπαθήσει να μεταδώσει τον κορωνοϊό ένας βουλευτής;

Την ώρα λοιπόν που τα κόμματα ξιφουλκούσαν επί ενός ακόμα σοβαρού θέματος και γινόταν ιδεολογικός χαμός, τα πράματα γίνανε ακόμα χειρότερα. Διότι ήρθαν στο φως ανατριχιαστικά στοιχεία. Ο Κουτσούμπας είχε σηκωθεί κι έσερνε τον χορό σε πανηγυρικό παιάνα, ενώ η Πούλου απλώς καθόταν και μπεκρόπινε χωρίς να έχει συμμετάσχει στην ουσία του γεγονότος. Καταλαβαίνετε βέβαια την φαρμακερή ρελάνς που πήγε να γίνει : Ότι ο Κουτσούμπας μετέδιδε τον ιό, ενώ η Πούλου δεν τον μετέδιδε. Πήγανε να βάλουν και τον Τσιόδρα στην κουβέντα δηλαδή. Να υπολογίσει ακριβώς δηλαδή, πόσο ιϊκό φορτίο μεταδίδει όρθιος ή καθιστός πανηγυρτζής, οπότε η βουλή να ξέρει ποιόν να καταδικάσει πιο πολύ. Ευτυχώς πρυτάνεψε η λογική, όταν παρατρεχάμενος πολιτευτής υπενθύμισε στο σώμα ότι η βουλή δεν δικάζει αλλά απλώς παραπέμπει στην δικαιοσύνη τους ύποπτους παραβάτες, οπότε θα μπορούσε να προχωρήσει η ψηφοφορία.

Η οποία και έγινε μετά από 2,5 ώρες κουβέντα. Και πήρε την ιστορική απόφαση να αρθεί η ασυλία των βουλευτών. Ιστορική διότι πλέον τα πανηγύρια,  δεν είναι εκδηλώσεις όπου οι βουλευτές θα μπορούν να αναπτύσσουν πολιτικές δράσεις, κι άρα θα πρέπει να περιορίζονται μόνο στα σχόλια για τα μπούτια της τραγουδιάρας ή στο πόσο καλά είναι ψημένο το πρόβατο. Ιστορική επίσης διότι ο βουλευτής, είτε κάθεται είτε χορεύει, μπορεί να μεταδώσει τον ιό. Το μόνο που δεν εξετάσθηκε είναι πόσο αυξάνεται ο επιδημιολογικός κίνδυνος, αν ο βουλευτής είτε όρθιος είτε καθιστός, τραγουδάει κιόλας. Αυτό καθορίσθηκε να συζητηθεί σε μελλοντική συνεδρίαση κι αφού η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη πάρει κάποια απόφαση.

Λέμε όμως για ιστορική απόφαση. Δυστυχώς, ούτε σε αυτήν συμφώνησαν τα κόμματα. Διότι η ΝΔ και η Ελληνική Λύση συστρατεύθηκαν στην άρση της ασυλίας ( εξαίρεση απετέλεσε κάποιος Κελέσης της ΝΔ, θέτοντας το κεφάλι του υπό Δαμοκλείου σπάθης  για παραβίαση γραμμής ), ο Σύριζα κι η Μέρα 25 είπαν να αρθεί η ασυλία του δεξιού αλλά όχι της Πούλου, το Κιναλ δεν πήρε θέση επί του θέματος αφού ασχολείται με πιο σοβαρά θέματα, ενώ το ΚΚΕ ψήφισε παρών για τον δεξιό και όχι για την βουλευτίνα της αριστεράς. Στην ουσία δηλαδή, διαφώνησαν τα κόμματα για τον ρόλο του βουλευτή στα πανηγύρια αλλά και στο ότι ο χορευτής δεν είναι πιο ένοχος σε σχέση με αυτόν που δεν του άρεσε το τραγούδι και δεν σηκώθηκε ακόμα.

Θέλετε να προσθέσετε κάτι εσείς; Για τα μνημόνια, για την βουλή ή για τους ψηφοφόρους που στέλνουν τους εκπροσώπους τους στην βουλή; Τι να προσθέσετε δηλαδή; Ότι αυτοί θα ασχοληθούν και με άλλα θέματα; Ότι έχετε κι απαιτήσεις; Ότι αυτοί θα ομονοήσουν για να μας βγάλουν από την κρίση ή την επιδημία νομοθετώντας αύριο για την αναστήλωση της οικονομίας; Άστο μωρέ τώρα. Για τα πανηγύρια είμαστε και μάλιστα πολιτικά διαφωνούντες.

Συμπολίτες μου ,παρακαλώ…Διερχόμεθα εντός  πρωτόγνωρου εθνικού κινδύνου. Ο ασθενής εβρίσκεται επί του ράντζου.Πολλοί ερωτούν: Ηναγκάσθημεν να υπακούσουμεν εις ιατρικάς εντολάς ή άλλως αι ιατροί μας ηναγκάσθησαν να υπακούσουν εις πολιτικάς εντολάς; Neither. Εκαστοι αναγκασθημεν να υπακούσουμεν εις θρησκευτικάς εντολάς. Διότι ο Ελλην,εκ φύσεως,θέσεως και παιδείας, βρίσκεται απέναντι από τον κομουνιστι-ϊκόν κόσμον.

Και εφόσον δεν ημπόρεσε η πατροπαράδοτος φιλοτιμία και αυτοδιάθεσης των συμπολιτών να αλλάξει επί τα βελτίω τα ποσοστά της νόσου εις τον γενικό πληθυσμό, είμεθα αναγκασμένοι να προβώμεν εις σκληράς μεν,αλλά απαραίτητας ιατρικάς μεθόδους προ του τελικού αφανισμού μας.

Σήμερον την δεκάτην  πρωινήν  ανακοίνωσεν  ο υπουργός δημόσιας τάξεως την απαγόρευση των εν ύπαιθρω συγκεντρώσεων πέραν των τεσσάρων ατόμων.  Αρχόμενη τοιαύτη διάταξης  σήμερον  έκτης πρωινής  και το πέρας αυτής ορίζεται την εννάτην νυκτερινήν. 18 Νοεμβρίου, η οποία δύναται να παραταθεί επ’αορίστω. Άι πολύτεκναι οικογενειαι δύναται να φέρουν ειδικόν έγγραφο- διαβεβαίωση της αστυνομικής αρχής  περί της εξ αίματος συγγενείας  των εν ύπαιθρω  περιπατούντων μελών έκαστης.

Απαγορεύεται εις άπαντες η κυκλοφορία μετά την 9ην νυκτερινή και για όσο διαρκεί ο πανδημικός  κομουνιστ-ϊικός κίνδυνος,  εξ Ανατολών προερχόμενος. Πας παραβαίνων τον νόμο, θα υποχρεούται καταβολής προστίμου 3.000 δραχμών Βρυξελλών. (3.000€)  Εξαιρούνται άι λελογισμεναι φυσικαί ανάγκαι  τυχόν τετράποδων κατοικιδίων  (κυνός,γαλής, κλπ)  και αι  κύριοι-δεσπόται των, δύναται όπως  κυκλοφορούν πέριξ τριών οικοδομικών τετραγώνων της κυρίας οικίας τους, έχοντας αποστείλει ηλεκτρονικό στιγμιαίο μήνυμα (SMS)  πιέζοντας το κομβίον αριθμός εξ (6) επί του διεπαφικώς  υπακούοντος τηλεφωνικού  πίνακος  χειρός  και εις χρονικό διάστημα όχι πέραν της μιας ώρας,  προς διάταση ή/και αφόδευση και ανακούφιση εκάστων.

Τα άρθρα 2,5,7,8,15,16,21,22,25,29,33,34,35,38,40,42,44,45,46,48,51,52,53,55,56,59,61,62,63,68,69,74,76,79,80,82,84,86,87,88,89,92,95,97,98,90 και 101. καταργούνται  ως έχουν.

Απαγορεύονται άι εκτεταμέναι πορείαι – συγκεντρώσεις άνω των 30 ατόμων, πέριξ των ανακτόρων και σε απόσταση τριακοσιων μέτρων  από την κατοικία του Αρχοντος και των συν αυτώ  κυβερνόντων. Ειδική άδεια θα προσκομείται εις αστυνομικήν αρχήν ή νοσοκομειακήν, ή αρχιεπισκοπικήν.

Τούται, θα υπάγονται υπό των αστυνομικών οργάνων και καθείς αστυφύλαξ θα έχει και την εποπτείαν  της ειρηνικής πορείας. Άι παράβαται θα τιμωρούνται δια φυλακίσεως μετά  (άνευ) δίκης υπό των εξαιρετικών  δικαστηρίων  της χώρας. Άι οριζόμεναι οδοί, επι των οποίων  δύναται πατώσι αι  ατυχόνται  διαδηλωταί  δημιουργώντες  υπό περιοριστικών μέτρων ειρηνικαί πορείαι  ,θα ανακοινωθούν λίαν συντόμως.

Αίρεται πασά συνδικαλιστική κίνησης η πράξις. Συμπεριλαμβανομενων και εκείνων που ήρξαν μεν νοητικώς αλλα δεν έχουν ακόμη διατυπωθεί εγγράφως. “Το προλαμβάνειν   προτιμότερο του θεραπεύειν”.

Εκαστη εργασιακή σύμβασης μεταξύ εργοδότου και εργαζομένου θα υπόκειται εις την διακριτικήν ευχέριαν και μεγαλοθυμίαν  εκάστου  εργοδότου οποίος  και θα διερευνά ισομερώς  και αναλόγως τα οφέλη και υποχρεώσεις των δυο μερών επ οφελεία της απαραίτητης ευζωίας του  ιδίου αλλά και  δια  την εξασφάλησην  του αναγκαστικού   απλούν  ζειν του δευτέρου.

Ο -εκ φύσεως- εργοδότης δύναται να επιλέγει το βάθος του κατώτατου μισθίου, και ο -εκ φύσεως-  εργαζόμενος δύναται να φαντασιούται  το ύψος των δικών του απολαβών.  Εις πάσαν περίπτωσην, δύναται ο δεύτερος να αρνηθεί την προσφέρουσα θέση ακόμα και αν δεν εξευρεί καλύτερη ,αναλαμβάνοντας  εξ ολοκλήρου την ευθύνη της πλήρωσεως του στομάχου αυτού όπως και των μελών τα οποία  τυχών ευρίσκονται  υπό την στέγην αυτού.

Απαγορεύεται η αυθαιρέτως ανατύπωσης και διάδωσης παντί τρόπω  ψευδών ειδήσεων (fake news)  αφορούσες  τον πραγματικόν κομουνιστ-ϊικόν κίνδυνον. Το καθεστώς, έχοντας τα τεχνολογικά μέσα και όπλα, θα επιτηρεί  νυχθημερόν την ομαλή ροή των ορθών  πληροφοριών και ειδήσεων. Προσωπικός φάκελος δραστηριότητος  απάντων, εις ηλεκτρονικήν μορφήν -θα- δημιουργείται προς έλεγχον και προστασίαν του δημοσίου συμφέροντος. Δειγματοληπτικαί συλλήψεις-test θα διενεργούνται από κλιμάκια σε βασικές περιοχές της πρωτευούσης και της δευτερευούσης,προκειμένου να διαπιστωθεί το μέγεθος της μολύνσεως εις τον γενικόν πληθυσμόν.

Ητοι σημαίνει ότι  αι ειδήσεις-σχόλια-γνώμαι-αναρτήσεις πάσης μορφής, έγχαρτης, ηλεκτρονικής, ραδιοφωνικής, τηλεοπτικής κλπ  εμπεριέχουσες  ψευδείς πληροφορίες, εγείροντας κίνδυνον  “νοσηροτητος” και φόβου η/και ενθάρρυνσης προς  αναδιατύπωσην  η/και εις ανυπακοήν, υπόκεινται  εις πλήρην λογοκρισία, δια την προστασία του γενικού πληθυσμού προ του  -προλεχθεντος- μέγιστου  κομουνιστ-ϊικού  κινδύνου. Είναι προτιμοτέρα η παροδική μεμονομένη θνησιμότης παρά της  μόνιμης νοσηρότητος.

Δι αυτόν τον σκοπόν και η  Κυβέρνησης χρηματοδοτεί τα φιλεθνικά,  ευάρεστα και ανεξάρτητα παρά την κυβέρνηση  μέσα  μαζικής ενημερώσεως  με το ποσό-εξ αρχής- των είκοσι εκατομμυρίων δραχμών Βρυξελών (20.000.000€) προς αποζημίωση του αναλωθέντως εις την καλήν προπαγάνδαν χρόνου εκπομπής των, αλλά και δια την περαιτέρω ενθάρρυνση και επιβράβευσή των, με τελικό στόχο την δια της ορθής επαναλήψεως προστασία των πολιτών.

Δια  πάσαν άλλην πληροφορίαν  ή αλλαγή ή μετατροπή ή πρόσθεση έτερων περιοριστικών λυτρωτικων μέτρων δια την προφυλαξην της υπαρξεως  του έθνους και τις πατρίδος,θα ενημερωνονται άι φιλήσυχοι πολιται με ραδιοφωνικαί τηλεοπτικαί και ηλεκτρονικαί ανακοινώσεις δία στόματος εκάστου υπευθύνου υπουργού και  πάντοτε, -ει να διασώσωμεν οφέλιμον χρόνον,- δια των αναγκαίων  Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου

Απασαι άι αναγκαίαι δια την σωτηρία της πατρίδος  αποφάσεις δεν έχουν χρονικόν περιορισμόν  ει μη μόνον έως ότου εμβολισθεί και ο τελευταίος κάτοικος μετά του επικείμενου λυτρωτικού εμβολίου το όποιον και οσονούπω θα εξασφαλίσωμεν, όταν και θα ολοκληρωθούν άι εργαστηριακαί και  κλινικαί δοκιμαί εις τας  συνασπισθείσας  Μ.Ε.Θ. ημών φίλιας Δυτικάς   δυνάμεις  άι οποίαι επίσης βάλλονται υπό του κοινού, αόρατου και θανατηφόρου αυτού εχθρού.

Δια την συνολικήν εικόναν της προόδου της γενικής υγείας του έθνους έναντι της σοβαροτάτης αυτής κομουνιστ-ϊικής λοιμώξεως  εις την οποία εξαπίνης και πονηρώς  περιήλθαμεν  όπως  και κάθε άλλην σοβαρήν εξέλιξην,  θα πληροφορούνται  αι συμπολίται  δια στόματος της ιδίας Αυτού Μεγαλειότητος του Προέδρου της Κυβερνήσεως μέσω  τηλεοπτικών Διαγγελματων.

Λ’ ετά σε μουά.

Εν Αθήναι.  Την δεκατην  εβδομην  Νοεμβρίου  2020.

Χαλαρός διάλογος. Κάπου, μέσα σε ένα κοινοβούλιο μιας ελεύθερης, αβασιλευτης δημοκρατικης χώρας το οποίο τιμητικά περιστοιχίζεσαι από λεωφορους περιλαμπρες με τις ονομασιες: Βασίλισσης Αμαλίας, Βασίλισσης Σοφίας, Βασίλισσης Όλγας και Βασιλέως Κωνσταντινου, κατά την ανάπαυλα των πολεμιστων που μάχονται για το ποιος έδιωξε αποτελεσματικοτερα την Βασιλεία, τη χούντα και επανέφερε την Δημοκρατία. Η οποία αφού τόσα χρόνια ήταν στο γύψο,λογικα της ενέκριναν και δια βίου σύνταξη σε λίρες,σε δολάρια και κατόπιν σε ευρώ.

Δυο τιτάνες αφήνουν για λιγο τα ρητορικά ρόπαλα και τις επιχειρηματικές ασπιδες τους και απολαμβανουν ένα βιαστικό soft drink πρώτου ξανανεβουν στην άμμο της αρένας.
Είναι ο πρωθυπουργος της αντιπολίτευσης και ο προέδρος της αξιωματικής κυβέρνησης:

-Έλα Αλεξ. Τι γίνεται;

– Ελα ρε man. Τί “λέει” ;

-Ποιος…;

-Εννοώ,τι άλλα;

-Εδώ. Περιμένω τριτολογία να φύγω. Η Μαρεβα έχει φτιάξει “τα σουτζουκάκια της Μαρικας”.Εσυ;

-Τίποτα… τα ίδια. Περιμένω να σε τριτολογισω… Έχουμε αφήσει μια παρέα με τη Περιστέρα σε ένα ουζερί, από χθες. Είναι ακόμα εκεί. Όταν τελειώσουμε από δω, πάμε βουρ εκεί. Έχει ένα χταπόδακι αδερφέ στο Παγκράτι…

-Έχει θάλασσα το Παγκράτι…;

-Όχι ρε. Το ουζερί λέω.

– Το κατάλαβα ρε. Απλά σε δοκίμαζα. Δε μου λες… Τι μαλακιες έκανες με την ομιλία; Απάντησες πριν καν την ξεκινήσω;

-Ναι μωρέ. Μαλακια. Σορυ. Είμαι βιαστικός, δεν ακούς που σου λέω; Η γυναίκα περιμένει στο αμάξι. Βιάστικα, τι να κάνω;

-Δεν πειράζει. Και εγώ είδα τις προτάσεις σου στο τέλος, για κάποια λαπτοπ,μερισματα, δώρα Χριστουγέννων. Αλλά ρε φίλε, δεν μπήκα στον πειρασμό να τα πω αντί για σένα. Περίμενα να μου τα προτείνεις, κανονικά.

-Δεν πειράζει, γράψε λάθος. Έχω κάνει και ένα στριφτό χωρίς τζιβανα και την έχω “ακουσει”.

-Ποια;

-Ασ’το.

-Λοιπόν όπως είπαμε. Εσύ κάνεις τις προτάσεις,εγω θα παριστάνω τον διαλλακτικο και τις υιοθετώ.Δεν είναι όμως αρκετά “χαμηλα” αυτές οι κοινωνικές ομάδες; Λες να πέφτω αρκετά χαμηλά για δεξιός;

-Όχι ρε, μη κολλάς. Γιατί εγώ που προτείνω δώρα Χριστουγεννων κερασμένα από το κράτος στις επιχειρήσεις, τι είμαι…; Καπιταλας;

-Σωστό. Το καλό με εσάς είναι ότι μπορείτε και αλλάζετε διαφορα ρούχα συχνά. Εμένα η γραβάτα με σφίγγει. Έτσι μου ρχεται να την πετάξω, να σηκώσω τα παντελόνια και τα μανίκια και να ανέβω σε ένα καρουζελ. Αλλά τι να κανω…

-Σε νοιώθω ρε συ. Γιατί εγώ δεν θέλω να ξαναπάω στο κότερο; Κυψελη-Κουμουνδουρου κάθε μέρα, σιχάθηκα να βλέπω αυτές τις κωλοφατσες με τους φραπεδες στα χέρια εκεί μέσα…

-Τι να πεις. Τέλος πάντων. Άκου… Όπως είπαμε: εσύ λες τα ανακουφιστικα μέτρα, εγώ τα υιοθετώ, αλλά από το Πολυτεχνειο μακρυά. Άσε τον Κουτσουμπα μόνο του.

-Ναι ρε συ. Άλλο που δεν θέλει άλλωστε. Το ΚΚΕ έχει να κατέβει μόνο του σε πορεία, από τοτε που ο Καραμανλής δεν είχε χωνέψει ακόμα το τελευταίο μπιφτέκι στου Σάββα.

-Πως τα λες ρε μπαγάσα.Ναι αλλά για στάσου…θα είναι και ο “carpe diem” εκεί.

-Ποιος είναι αυτός ρε;

-Ο καράφλας.

-Α.. Άστον αυτόν. Θα παρελάσει λέει με πορτοκαλι κελεμπία, θα βάλει και στρογγυλά γυαλιά…ιδιος ο Γκάντι. Θα ξεσηκώσει όλους τους Ινδοπακιστανους της Αθηνας. Αυτό φοβάμαι μόνο. Ότι Θα μετατραπεί η πορεία σε “Χολι”.Γιορτη των χρωμάτων στην Ινδία.

-Ε..! τι μου το εξηγείς; Λες να μη ξέρω το Ινδικό “Χολι”;

-Αλήθεια Αλεξ;

-Είσαι τρελός ρε; Εγώ μετά βίας ξεχωρίζω τη Ζάκυνθο από το φαγκρί.

-Α,ειπα και γω. Ακου:Νομίζω ότι έχω λύση, ώστε να αποφύγουμε έκτροπα στις 17 του μήνα και εκτεθούμε ετι περεταιρω.

-Έτη τί…;

-Περαιτέρω.

-Νέο ρήμα ρε;

-Ναι ρε Αλέξη. Περαιτέρω, περαιτερεις, περαιτερει..

-Τι μου λες τώρα ρε; πω πω… Τι γλώσσα έχουμε ρε!Αβυσσος.

-Και που να δοκιμάσεις την τσιπούρα. Ακου λοιπόν: Θα στήσουμε πορεία αστυνομικών.

-Δηλαδη-δηλαδη…;

-Θα κάνουν οι αστυνομικοί την πορεία. Κανονικά. Πανό, συνθήματα. “ψωμί παιδεία ελευθερία” και τέτοια.

-Ωραίο ρε. Ποιος σατανάς το σκέφτηκε;

-Η Ντόρα.

-Κυριολεκτικά!

-Πως το ακούς; Τέλειο;

-Σούπερ. Να είναι όμως πειστικοί. Δυνατές φωνές… Έξω το ΝΑΤΟ, κάτω η φούντα…

-Η “χουντα” εννοείς…

-Όχι, ξέρω τι λέω. Εκείνες τις τελευταίες εβδομάδες, είχαν πέσει κάτι χαλασμένες παρτίδες από Αλβανία, που όλοι στη Νομική ενώ τους πόναγε το κεφάλι αυτοί πιαναν το στομάχι τους…

-Σώπα!

-Ναι σου λέω, ασ’τα… Μου τα έλεγε ένας φίλος προχθές.

-Μάλιστα. Οπότε που λες, φίλτατε Αλέξη, θα μπουρδουκλωθει το σύμπαν. Πορεία οι “μπατσοι” όπως τους λέτε και τα αναρχοπαιδα των Εξαρχείων να φυλαττουν την ομαλή διεξαγωγή της.

-Και μολότοφ τέλος! Τρομερό. Ήθελα να ήξερα πως και δεν έγινε πρόεδρος της Νου-Δου η αδερφή σου ρε.

-Ποια αδερφή μου…;

-Η Ντόρα…

-Α,είπα και ‘γω…

-Ε, ναι ρε γιαπακι.

-Λοιπόν αυτά Άλεξ. Και όσο αφορά στη Φώφη, αστην πάνω μου. Θα την κράξω λίγο, θα κρατήσω αποστάσεις. Ότι πήρα πήρα από εκεί.Ανελαβε πια εσύ, αν μπορείς να πάρεις καμιά μονάδα από κει. Πόσο πράσινο ποια να χωρέσουμε κι εμείς; Όπως παμε, θα γίνουμε στην Πειραιώς σαν τον “HULK”.

-Ά ρε μπαγασακο. Έχεις και καλό χιούμορ ρε. Λοιπόν,’νταξει. Ότι ειπαμε.

-Πάμε;

-Μισο να κατουρήσω.

-Α, έρχομαι και γω. Η Μαρεβα δεν με αφήνει στο σπίτι.Χαλαει λέει το φενγκ σούϊ της λεκάνης.

-Και μένα το ίδιο. Δεν με αφήνει, γιατί λέει κατουράω στον τοίχο. Τι να κάνω. Μου έχει μείνει κουσούρι από τις αφισοκολλήσεις, στο πανεπιστήμιο. Αλήθεια ρε… Ωραίο αυτό που είπες για το Πολυτεχνείο. Άκου λέει “πολιτικά αβαταρ”

-“Αβατα” ρε Αλέξη. Α-βα-τα.

-Πω πω…! Γάματα ρε φιλε.Αντε, παμε.

Οποίος έχει όρεξη και χρόνο 3 ώρες,ας το παρακολουθήσει.

Γενικά μιλώντας,από τις καλύτερες εκπομπές στην ελληνική tv -φυσικά ΔΕΝ είναι κεντρικό κανάλι- με απλετο χρόνο για τους καλεσμένους-οι οποίοι είναι σημαντικοί άνθρωποι στο χώρο τους- και με εύστοχες ερωτήσεις από τον δημοσιογράφο που δεν διακόπτει κάθε λίγο σα μαλάκας προκειμένου να παραστήσει τον έξυπνο (ή για να μην ακουστεί μια τυχόν “ενοχλητική” για το “αφεντικό” άποψη)

“έχει δίκιο ο κος Ιωαννίδης”… “…δεν θα διαφωνήσω με τον κο Ιωαννίδη…” “…συμφωνώ σχεδόν σε όλα με τον κο Ιωαννίδη…”
“…όπως είπε και ο κος Ιωαννίδης…” “…είναι ορθές οι θέσεις του κου Ιωαννίδη…” “..δεν έχει άδικο ο κος Ιωαννίδης…”

Ειδικά μιλώντας,αν ζούσε ο Πυθαγόρας θα μίλαγε γελώντας για “το ξεβράκωμα των αριθμών”.
Αν ζούσε ο Θαλής ο Μιλήσιος θα έλεγε “ουκέτι χρόνος” (για άλλους λόγους βέβαια).
Και αν ζούσε ο Ομηρος θα έγραφε για την “Οδύσσεια της δειλίας,στις θαλασσες των συμφερόντων”.

Το γνωμικό της ημέρας. (όχι άσχετο με τα παραπάνω και όχι μόνο):
“…Αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να εγκαταλείψει τις ελπίδες της για ένα καλύτερο παρελθόν…”
Irvin D. Yalom