…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Βγαινουν ενα ενα στη φορα τα αδιαβλητα του διαγωνισμου. Αυτου ντε κατα της διαπλοκης. Εγινε λεει μια επιτροπη (ο θεος να τη κανει) που καλα καλα δεν γνωριζει βασικα οικονομικα. Μια αρπα κολα δηλαδη για να κραταμε και τη παραδοση της Φασιστερας. Τωρα γιατι πρεπει να γινει επιτροπη για οικονομικο ελεγχο και να μη παει αυτος μεσω ΕΦΟΡΙΑΣ οπως σε ολα, μη με ρωτατε. Να πει δηλαδη η εφορια ελα εδω κυριε επιδοξε καναλαρχη νυν βοσκοτοπα: Φερε τον ισολογισμο της εταιρειας σου, ελα να δουμε το ταμειο σου και ΚΥΡΙΩΣ ελα να δουμε τι χρωστας ΗΔΗ. Γιατι αμα εχεις ταμειο 5 και χρωστας 55 πως θα μας βαλεις αλλα 18 (πρωτη δοση) σε 14 μερες? Πες μας ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ τι ταμειακες ροες εχεις ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ αλλα σημερα που σε ελεγχουμε και αν εχεις 18εκκ ευρω ΜΕΤΡΗΤΑ να μας δωσεις σε 14 μερες. Απλα πραγματα ειναι..

Ο Παπας ξερει, ο οποιος by the way τη ΚΟΠΑΝΗΣΕ στο Καναδα για να δωσει λεει κατι ομιλιες. ΔΕΣΑΝΕ οι Καναδοι. Μια αλλη ερωτηση βεβαια ειναι γιατι δε πηγε στη Βενεζουελα που ειναι και ο συντροφος Μαδουρο αλλα παει και τρεχει σε καπιταλες Καναδους. Η γιατι π.χ το ταξιδι του ΤΣΕ ΨΕΥΤΑΡΑ σε λιγο καιρο ειναι στις ΗΠΑ με συναντησεις με funds, θελει και συναντησεις ο I SPEAK ENGLAND VERY BEST τρομαρα του- οπως τοτε με τον Clinton που τον ρωταγε ο αλλος ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ (μη το κανει τελειως ΡΕΖΙΛΙ) και αυτος κοιταγε μια τα παπουτσια του και μια τα φωτα στο ταβανο και γελαγε ΟΛΗ Η ΓΗ με το χαζο, αντι να κανει μια περιοδεια και αυτος στην Βενεζουελα, στο συντροφο Κιμ η στη χειροτερη στο συντροφο Φιντελ. Ισως γιατι ο τελευταιος το γυρισε σε viva la conomision τωρα τελευταια: 60 χρονια επανασταση και μουφα- ποσο να αντεξουν πλεον?

Ο εκλεκτος της τραπεζας του ΤΣΥΡΙΖΑ λοιπον (που γινεται ο κακος χαμος μιας και λειπουν κατι δεκαδες εκκατομυριακια) , αφου ελαβε ΜΕ 35ΕΚΚ ΧΡΕΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ εγγυητικη ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΑ για 3εκκ, οταν κληθηκε χτες να πει ΠΩΣ θα δικαιολογησει εστω τη πρωτη δοση απο τα χουβαρνταλικια στην αδεια (ΔΕΚΑΟΚΤΩ τον αριθμο) , παρουσιασε κατι ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ στην Ιθακη που του τα εδωσε – ετσι απλα- ενας ….φιλος του! Τα οποια βοσκοτοπια, εδοθησαν λεει λιγες μερες (3 νομιζω) πριν τον διαγωνισμο, ετσι απλα για να κανει τη δουλεια του ο ανθρωπος. Τι πιο συνηθες αλλωστε να εχεις ενα ‘φιλο’ που σου δινει 5029 στρεμματα βοσκοτοπια, να τα εχεις καβατζα σε μια δυσκολη στιγμη? Τα οποια βοσκοτοπια, απο οσο διαβαζω, ο ‘φιλος’ του αδιαβλητου, τα εχει καταπατησει και ΗΔΗ διεκδικεί ως καταπατηθέντα ο δήμος Ιθάκης:

Συγκεκριμένα αποκαλύφθηκε ότι λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, η εταιρεία «ΑΓΙΑ» με νόμιμο εκπρόσωπό της τον δικηγόρο Σπ. Καραμπάτσο, δωρίζει στην εταιρεία Καλογρίτσα το 82% της εταιρείας, αλλά και τρία αγροτεμάχια στην Ιθάκη συνολικής έκτασης 5.029 στρεμμάτων.

Oλα φυσιολογικα δεν ακουγωνται? Μια εταιρεια απλα ΔΩΡΙΖΕΙ το 82% της σε μια αλλη, ετσι για να μη χαλαμε τις καρδιες μας. Ο δωρητης εκτος απο οτι δινει ΤΣΑΜΠΑ την εταιρεια του, ΦΥΣΙΚΑ και δεν περιμενει κανενος ειδους ανταλλαγμα. Αμα εισαι κνιτης αλλωστε τα υλικα αγαθα δε σε ενδιαφερουν- ειναι γνωστο αυτο. Μην ακουτε αυτα που λενε οι κακοβουλοι για το ΚΚΕ οτι ειναι το πιο πλουσιο κομμα, οτι πουλησε τον 902 ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΗΚΕ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ και αλλα τετοια φαιδρα.

Αναλογα η ….επιτροπη του ποθεν εσχες αντι λεει να κανει ελεγχο απο ΠΟΥ προηλθαν τα λεφτα και αν οντως ΥΠΑΡΧΟΥΝ και δεν ειναι μιλητα, εκανε ελεγχο τιτλων ιδιοκτησιας!!! Αρα- κατα την επιτροπη που τα βρηκε ολα καλα- ο Καλογριτσας θα πουλησει 5029 στρεμματα βοσκοτοπια- του φιλου του που του τα χαρισε- μεχρι το τελος του μηνα που ειναι η προθεσμια και μαλιστα θα παρει και ΜΕΤΡΗΤΑ 18εκκ ευρω (για βοσκοτοπια στην Ιθακη!!!) να τα δωσει για προκαταβολη- ολα αυτα σε 14 μερες απο σημερα εκ των οποιων οι 4 ειναι ΣΚ.

Γινωνται αυτα? ΑΜ ΠΩΣ που ελεγε και ο Ζηκος: «Η αδιάβλητη διαδικασία της αδειοδότησης προχωρά κανονικά, τόνισε, και τώρα είναι στο χέρι της Δικαιοσύνης να κάνει τη δουλειά της», υπογράμμισε χθες ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης Ελευθέριος Κρέτσος.

Ωπα μισο: η δικαιοσυνη τι δουλεια εχει αφου η επιτροπη ΣΑΣ τον ελεγξε και προχωρατε κανονικα? Η στο ελεγχο ολα ηταν οκ αρα προχωρατε, η κατι περιεργο υπαρχει στο βασιλειο της Δανιμαρκιας που επιβαλλει την εμπλοκη της δικαιοσυνης. Η κανω λαθος?

«Εμένα με παραξενεύει πάρα πολύ πώς είναι δυνατόν κάποιος  που θέλει να πάρει κανάλι να επικαλείται τέτοια στοιχεία» δήλωσε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σάκης Παπαδόπουλος.

Απαντώντας στην ερώτηση των δημοσιογράφων του ΣΚΑΪ αν «μπορούν να μπουν κανόνες με βοσκοτόπια» ο κ. Παπαδόπουλος συμπλήρωσε: Πώς μπορεί να επικαλείται τέτοια στοιχεία προκειμένου να του δώσουν τη δυνατότητα να θεωρεί ότι έχει άμεσα προς εκταμίευση τα χρήματα που του ζητούνται?

Παράλληλα ο κ. Παπαδόπουλος εξέφρασε τον προβληματισμό του και για την κατάργηση του ασυμβίβαστου ανάμεσα στις ιδιότητες του καναλάρχη και του εργολάβου όπως αυτή προκύπτει από τη διάταξη του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συμβάσεις που ψηφίστηκε στις 2 Αυγούστου και δημοσιεύθηκε στις 8 Αυγούστου στο ΦΕΚ.

«Με βάζει σε πειρασμό η σκέψη για τον βασικό μέτοχο και το κατά πόσο μπορούν οι εργολάβοι να είναι κάτοχοι καναλιών» σχολίασε για το συγκεκριμένο θέμα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ΑΝΕΛ έχουν μια ευαισθησία για τα θέματα της διαπλοκής και γι’ αυτό είπαμε ότι δεν θα πρέπει να κατέβει ο Καλογρίτσας στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, είπε ο βουλευτής του κόμματος Δημήτρης Καμμένος στα Παραπολιτικά 90,1.

Όταν κάποιος διαγωνιζόμενος πατάει ένα κουμπί και λέει έχω τα χρήματα θα πρέπει να έχει τα χρήματα, σημείωσε με νόημα, και πρόσθεσε: Αν δεν τα έχει αυτό είναι απιστία κατά του Δημοσίου.

Ο κ. Καμμένος εξαπέλυσε επίθεση και κατά της Νέας Δημοκρατίας επικρίνοντας τη στάση της στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών με τις αναφορές περί επιστροφής 246 εκατομμυρίων ευρώ στους υπερθεματιστές που έλαβαν τηλεοπτική άδεια.

Καλα μη τρελλαινεσαι ωρε Καμμενε (κυριολεκτικα) και εσυ. Για να επιστρεψεις κατι πρεπει πρωτα να το λαβεις. Ο αλλος δεν ειχε καν εταιρικο λογαριασμο, ο τριτος εχει δεσμευση περιουσιας για Ποθεν Εσχες αλλα για το καναλι βρεθηκε οκ.. Κατσε να παρεις κανα ευρω πρωτα και μετα βλεπουμε. Ετσι κ αλλιως ΟΛΟΙ ειπαν το γνωστο σε εσας:  ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ αμα δε βγει η αποφαση του ΣτΕ. Μετα θα ξαναπουν ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ γιατι ερχεται η αποφαση απο την Ε.Ε.  Μη κοιτας που ο ΤΣΕ ΨΕΥΤΑΡΑ μοιρασε τα εκκ ΠΑΛΙ στα κοροιδα, την ωρα που αυτα ειναι ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ απο την τροικα- sorry τους θεσμους ηθελα να πω. Δηλαδη μοιρασε λεφτα που ΔΕΝ του ανηκουν και ΔΕΝ ΘΑ παρει.

Παντως ενα καλο απο ολη αυτη τη ΠΑΡΩΔΙΑ βγηκε: Βρεθηκαν 5029 στρεμματα βοσκοτοπια για να τρωνε ΣΑΝΟ οι ψηφοφοροι του ΤΣΥΡΙΖΑ. Τωρα αν χωρα το 36% (του 50% που ψηφισαν δηλαδη κατω απο 15% τυ συνολου του λαου) σε 5029 στρεμματα, αν φτανει το χορτο και πως θα τους πατε στην Ιθακη ειναι αλλο θεμα.

ΚΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ. Τα προβατα εδω ειναι, πεινασμενα για σωτο ειναι, εκταση βρεθηκε- εστω απο δωρεα φιλου- τι θετε? που ελεγε και ο Γκιωνακης…

ΥΓ 5029 στρεμματα (καταπατημενα κατα το δημο Ιθακης) δια 18εκκ ευρω μας κανουν 3,579 ευρω το στρεμμα. Βοσκοτοπια. Στην Ιθακη.Στα λαγκαδια. Που θα τα πουλησει σε 10 εργασιμες. Ολα. Και θα παρει μετρητα 18εκκ ευρω να τα δωσει στον Αλιεξη. Σε 10 εργασιμες.

ΟΚ…

ΥΓ2 Χτες ειδα βαζελο. Σας το ειχα πει απο τη Δευτερα ΜΗ ΨΗΝΕΣΤΕ. Αλλα γι αλλα ηταν ο Στραπατσονι: τους εβαλε και ετρεχαν σα τα σκυλια- χωρις ματς στα ποδια τους- στο εικοσαλεπτο εσκασαν, τσιμπα 2 και καλο βραδυ. Ο Λεντεσμα ειχε λεει 3-4 μερες γαστρεντεριτιδα και πυρετο και τον εβαλε μεσα να περνανε οι Ολλανδοι και να κοβουν βολτες οπως οι αφγανο-πακι περνανε κατα χιλιαδες στο αιγαιο.. Τρομερη εμπνευση!

Παρε και 2 αποβολες, δειγμα του ποσο χυμα στο κυμα- εκνευρισμος- ανοργανωσια-απειθαρχια  υπαρχει και απο εδω παν κ αλλοι. Ολα αυτα με μια ομαδα ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ δυναμικοτητας που της εχει μεινει το ονομα μονο σε σχεση με το παρελθον: στο κανονικο Αγιαξ μονο ενας παικτης ο Τραορε παιζει κανονικα μπαλλα.

Μολις γινουν 2-3 στραβες- ειναι θεμα χρονου με τον αλλοπροσαλο- να τους δουμε τους χαβαλεδες με το Κουτρουμπη.

Εχει πλακα που ασχολουμαστε ακομη με τους ΨΕΥΤΕΣ και δεν εξαιρω τους δεξιους αλλα αυτοι εδω το εχουν τερματισει κυριολεκτικα. Ειμαστε η ΜΟΝΗ χωρα σε μνημονιο μιας και για τον Ελληνα το μνημονιο δεν ειναι κατι εκτακτο αλλα μια παγιωμενη κατασταση που πλεον ειναι στον ΕΒΔΟΜΟ (7) χρονο και εχουμε ακομη τουλαχιστον αλλα 2. Χωρες που μπηκαν μετα απο εμας οχι μονο βγηκαν, αλλα πλεον ειτε δειχνουν αναπτυξη (πραγματικη οχι ΘΑ-ΡΙΣΤΕΡΗ) οπως η Ιρλανδια, ειτε μειωνουν φορους οπως ο ΕΝΦΙΑ στη Κυπρο κατα 75% φετος και καταργηση του χρονου!

Εμεις εδω απο οτι διαβαζω παμε για ΕΝΦΙΑ (αυτον που δεν πληρωνω και θα καταργουσα..) ΚΑΙ το 2017- φυσικα αυξημενο αριστερα ομως- και εχει ο μεγαλοδυναμος. Λογικο βεβαια αν σκεφτουμε οτι με ολη αυτη τη φοροκαταιγιδα με το ΦΠΑ στο 24% παντου και νεες αυξησεις σε καυσιμα ποτα καπνα κλπ τι εκανε ο Αλιεξης? ΑΥΞΗΣΕ (σωστα διαβαζετε) τα εξοδα του κρατους κατα 1,5% το 2016! Απιστευτος? Ειναι πραγματικο κατορθωμα την ωρα που η καταναλωση εχει πιασει πατο, τα ληξιπροθεσμα εχουν παει στα 90 ΔΙΣ και πλεον οι πολιτες ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ να πληρωσουν αλλο, η πρωτη φορα φασιστερα να ΑΥΞΑΝΕΙ τα εξοδα του δημοσιου μιας και 738,000 ΤΕΜΠΕΛΧΑΝΑΔΕΣ ΔΥ μας κοστιζουν 15ΔΙΣ ευρω το χρονο, δηλαδη το 12% του ΑΕΠ! Μονο αυτοι χωρις τις συνταξεις μεσα. Η συντηρουμε το πελατειακο κρατος η παιζουμε..

Καθε φορα ο στοχος ειναι να κοροιδεψουμε (ετσι νομιζουμε) τους κακους ξενους με το ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ minimum των ‘προαπαιτουμενων’ για να παρουμε τη δοση μας να συτηρουμε τα λαμογια: ΕΝΑ (1) εκκατομυριο ευρω π.χ μας κοστιζει η προεδρια της δημοκρατιας για να βγαζει ο Πακης φωτο στις παρελασεις, για να φερουμε ενα ασημαντο παραδειγμα. 1 εκκ στο Πακη και τη κουστοδια του ετησια..

Φυσικα τα capital controls εγιναν επισης μονιμη κατασταση μιας και ΟΥΔΕΙΣ πλεον ουτε καν ψελλιζει ποτε θα αρθουν. Περσυ μας ελεγαν για Ιανουαριο του 2016, μετα βγηκε η Κατσελη (τεραστιο κεφαλι..) και μας ειπε για το Πασχα και πλεον δεν ακουγεται κουβεντα. Αντε ρε που θελετε και προσβαση στα λεφτα σας. Σας καναμε τα 420 την εβδομαδα 840 στις 15. Αντε να τα παμε και 1260 στις 21 μερες. Η 1680 στο μηνα. Τι αλλο θελετε? Δεν ακουσατε το μικρο ΤΣΕ-ΨΕΥΤΑΡΑ προχθσες τι απαντησε στην αλλη? ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ!! Και πολυ καλα της ειπε. Οταν θελατε επανασταση, Βενεζουελα και στηριζατε (ο Κοντομηνας το ειπε οχι εγω) τον ΤΣΥΡΙΖΑ με τους Λαλακηδες ΑΥΤΟ δε θελατε? Τωρα τι φωναζεις?

Η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη «δεν έδωσε το δικαίωμα υποβολής ερώτησης στο Βήμα, στο Πρώτο Θέμα, στον Ελεύθερο Τύπο, στη Δημοκρατία και προφανώς σε όσους δημοσιογράφους εκπροσωπούν Μέσα Ενημέρωσης τα οποία θεωρούνται μη ελεγχόμενα από την κυρία Γεροβασίλη». ΤΙ ΣΕ ΠΑΡΑΞΕΝΕΥΕΙ? Στην ΕΣΣΔ δηλαδη οποιος ηθελε μιλαγε? Η μηπως στη DDR? Η μηπως στη Β.Κορεα? Η μηπως στη Κουβα?

Λουκετο ΚΑΙ ο Ελευθερουδακης σημερα. Ενα μαγαζι 100+ χρονων το κλεισαμε κ αυτο. Αλλωστε τι να κανουμε τα βιβλιοπωλεια οταν εχουμε Φιλη που καταργει προσευχες-θρησκευτικα-αρχαια και οτι αλλο νομιζει? Απο τη στιγμη που η καριερα ειναι χολερα και η αριστεια κατακριτεα δεν χρειαζωμαστε κατι περιεργους να πουλανε γνωση μπας και ξεστραβωθει κανενας ανθρωπος. 130 υπαλληλους ειχε το μαγαζι και θα μεινουν λεει 4, ισα ισα για το αμορε. Οι αλλοι 126 ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ- κατα Αλιεξη και Πολλακη. Αλλωστε στη Σοβιετια ετσι το κανανε και προκοψαν. Το ιδιο και στη Βενεζουελα του συντροφου Μαδουρο..

Εχει πολλα να πουμε (μπολικα post) αλλα θα κλεισω με αυτο που μου εστειλαν:

Ο Φιντέλ Κάστρο προέρχεται απο εύπορη οικογένεια. Ο ίδιος παντρεύτηκε πολύ πλουσια γυναίκα. Kαι απέκτησε PhD στην Νομική, στα 50ς, όταν ακόμα το 80% της υφηλίου δεν γνώριζε ανάγνωση. Ο πατέρας του Fidel, παρότι ξεκίνησε φτωχός, εξελίχθηκε, τόσο επι διακυβέρνησης Machado, όσο και επι Batista, σε έναν απο τους πιό πλούσιους γαιοκτήμονες της Κούβας.(σ.σ Σας θυμιζει κατι? Μηπως κατι δουλιτσες που εκλεινε ο μπαμπας του Αλιεξη με τη ΧΟΥΝΤΑ ως μεγαλοεργολαβος?)  Βγάλτε το συμπέρασμα σας πως.

Ο Che, και οι δύο του γονείς προέρχονταν απο ισπανικής καταγωγής αριστοκρατικές οικογένειες με τεράστια οικονομική επιφάνεια στην Αργεντινή.

Πως αλλιώς θα έβρισκε χρήματα να κάνει joyride με μηχανή την μισή αμερικάνικη ήπειρο, πρίν ξεκινήσει καν τις σπουδές του για γιατρός…

Μιλάμε για χορτάτους ανθρώπους που δεν μεγαλώσαν σε κομουνιστικές ουτοπίες. Ήταν όμως χορτάτοι. Και κυριολεκτικά και χρηματικά.

Και είχαν κάποιο (μεγάλο) επίπεδο καλλιέργειας και μόρφωσης.

Σταματήστε πια να παραμετροποιήτε με βάση αυτές τις πλασματικές σας εικονίτσες περί μανιχαιστικών προτύπων και της όποιας faux ηθικής ανωτερότητας που σου προσδίδει  τάχα μου η πείνα και η το concept της “μη κατοχής υλικού πλούτου”. Με πόσο εύκολα την πατάει ο κόσμος με αυτά….

Νηστικός επαναστάτης ποτέ δεν έφτασε πολύ μακριά.

Εσείς και νηστικοί είστε, και επαναστάτες δεν είστε.

Μα πόση ζημιά έχει κάνει τέλος πάντων ο ανθρωπότυπος του Βασιλάκη-Καίλα/Γκιωνάκη στον έλληνα?

ΥΓ1 Σήμερα αναμένεται η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος η οποία -σύμφωνα με πληροφορίες- αναμένεται να απορρίπτει τις κυβερνητικές επιλογές για το ηγετικό δίδυμο Ρουμελιώτη-Σαπουτζόγλου στην Attica Bank. Εχει ΠΟΛΥ ΨΩΜΙ η τραπεζα των νεων Κοσκοταδων του ΤΣΥΡΙΖΑ και θα τους πιασουμε ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ στην ωρα τους.

ΥΓ2 Αφιερωμενο σε διαφορους:

Δεν χωράει ο ωκεανός σε ένα μπουκάλι. Μην ερμηνεύετε το σύμπαν με βάση την περιορισμένη σας αντίληψη ειδικα αμα δε ξερετε που παν τα τεσσερα.

http://www.apodytiriakias.gr/athlitika/2016/09/12/i-aek-tha-parei-to-protathlima.aspx

Να και μία ανάλυση από τον Νίκο Καραγιαννίδη (που ανήκει βέβαια στο στενό περιβάλλον του Μελισσανίδη), συναφής με τα όσα λέγαμε πριν λίγες μέρες. Ο Καραγιαννίδης φαίνεται κι αυτός να απορρίπτει την άποψη ότι το πρωτάθλημα παίζεται μες στις τέσσερις γραμμές: «Λέω τι έχει αποφασιστεί. Τι έχει συμφωνηθεί. Πρωτάθλημα η ΑΕΚ, κύπελλο ο ΠΑΟΚ. Τελειωμένα πράγματα». Απλά καταλήγει σε διαφορετικό συμπέρασμα για το ποιος θα επικρατήσει στον πόλεμο του παρασκηνίου.

Το μόνο ερώτημα βέβαια, είναι για ποιο λόγο να αγοράσει κανείς διαρκείας και να πληρώνει συνδρομή Nova αν το πρωτάθλημα δεν παίζεται στο γήπεδο (δεν έχω τίποτε από τα δύο εδώ και χρόνια). Γιατί να κάθεται κανείς να κάνει αναλύσεις για παίκτες και συστήματα; Εδώ  ο κολλητός του Μελισσανίδη, αυτός που του μιλάει κάθε μέρα, σου λέει ότι το ματς δεν παίζεται στο γήπεδο.

Κατά τη γνώμη μου πάντως, αυτό που κάνει ο Καραγιαννίδης είναι λάθος: αφού βλέπεις ότι ο κόσμος ψήνεται με παιχταράδες και συστήματα, γιατί του χαλάς το παραμύθι; Είναι σαν η πουτάνα να ξεκαθαρίζει πριν την πράξη στον πελάτη ότι το κάνει μόνο για τα λεφτά, ότι ο ίδιος είναι άσχημος και μικροτσούτσουνος και δε θα πήγαινε ποτέ μαζί του χωρίς λεφτά και μάλιστα θα έπρεπε και να πλένεται συχνότερα. Μπορεί να είναι αλήθεια όλα τα παραπάνω, κερδίζει κανείς τίποτε με το να ειπωθούν; Και μετά αναρωτιούνται γιατί δεν πουλάνε διαρκείας.

Μα, όταν οι δημοσιογράφοι-αγιογράφοι του Μελισσανίδη βάλθηκαν εδώ και χρόνια να πείσουν τον κόσμο ότι ένας Μελισσανίδης είναι απαραίτητος «γιατί το πρωτάθλημα παίζεται στο παρασκήνιο», γιατί να απορείς όταν δεν έρχεται ο κόσμος να δει τι γίνεται στο προσκήνιο κι άρα δεν πουλάς διαρκείας, παρά την κατάκτηση του κυπέλλου και τις μεταγραφές;  Αν όντως πάρει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα (κι ο ΠΑΟΚ το κύπελλο), κάποιοι δε θα σκεφτούν, «ρε συ, στημένο ήταν, θυμάσαι που τα είχε πει ο Καραγιαννίδης». Γιατί να τους χαλάσεις τη χαρά; Κερδίζεις κάτι;

Υ.Γ₁. Το γεγονός ότι το να πάρει πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός πληρώνει 1.65 (με δεύτερο τον Παναθηναϊκό στο 4.50, την ΑΕΚ στο 6.00 και τον ΠΑΟΚ στο 7.50)  για μένα αποτελεί μυστήριο. Εδώ μιλάμε ότι έχει κάνει κωλοτούμπα ο Πλατανιάς, δηλαδή τι άλλο χρειάζεται να δει κανείς; Κατά τη γνώμη μου βέβαια αυτά είναι λεφτά πεταμένα, για να τη «βγεις» στον άλλον, όπως έκανε κι ο Μαρινάκης με τον Μοντανιέ.  Όταν κάποιος έχει ρίξει τρεις σφαίρες στα πόδια του ανθρώπου σου κι η δική σου αντίδραση σου είναι να γράφεις άρθρα-καταγγελίες κατά του Θωμά στο Γαύρο, μάλλον το έχεις χάσει το παιχνίδι.

Υ.Γ₂. Θυμάται κανείς να είχε γραφτεί κάποιο απειλητικό κείμενο κατά του Λίβα;

Σερφάροντας στο διαδίκτυο, πάντα βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον να διαβάσεις. Ένα από τα τελευταία που βρήκα, είναι το πώς ανατινάσσεται ένας φούρνος. Διάβασα προσεκτικά τους ειδικούς επί του θέματος, μια και με ενδιαφέρει σαν μελλοντική δουλειά. Κοιτώντας δεξιά κι αριστερά τα μπλόκια της πόλης, έχω παρατηρήσει οτι μόνο φούρνοι και σουβλατζήδικα ανοίγουν.

Ο φούρνος λοιπόν, βάσει της ανάλυσης των επιστημόνων, οφείλω να καταθέσω, οτι δεν είναι τόσο αθώος όσο φαίνεται. Παρότι έχει απομακρυνθεί ο αμίαντος από τα υλικά της λειτουργίας του, δεν παύει ο φούρνος να αναπτύσσει τεράστιες θερμοκρασίες, οι οποίες σε συνδυασμό με τα εύφλεκτα υλικά που χρησιμοποιούνται, όπως ζάχαρη, αλεύρι, βούτυρο και γλάσο, να μπορεί να αποτελέσει μια εν δυνάμει βόμβα για το οικοδομικό τετράγωνο στο οποίο στεγάζεται.

Οι ειδικοί λοιπόν αναλυτές για την ανατίναξη ενός φούρνου, ανέλυαν στην μελέτη τους, τις συνθήκες υπό τις οποίες ψήνονται τα ψωμιά και τα λοιπά προϊόντα. Και δεν σταμάταγαν μόνο εδώ. Διότι υπήρχε και ειδική μνεία για τις συνθήκες υπό τις οποίες φυλάττονται τα αγαθά αυτά στα ράφια μέχρι την στιγμή της πώλησης τους.

Ομιλούμε για δυό στάδια επικινδυνότητας. Το πρώτο του ψησίματος, και το δεύτερο του ραφιάσματος. Μια επικινδυνότητα βέβαια που, για το δεύτερο στάδιο, φθίνει καθώς τα νοικοκυριά απορροφούν τα προϊόντα του φούρνου. Ο κίνδυνος λοιπόν μικραίνει για τον φούρνο και μεταφέρεται στα σπίτια, που αντίστοιχα τον μειώνουν την ώρα που αρχίζουν την κατανάλωση.

Αλλά ας μην ξεφεύγουμε στον κίνδυνο που διατρέχουν τα νοικοκυριά, τα οποία είναι σίγουρο οτι δεν διαθέτουν τα μέσα προστασίας των φούρνων. Η πραγματεία αυτή θέλει να περιορισθεί στους κινδύνους των φούρνων και μάλιστα σε αυτούς, βάσει της διαδικτυακής μελέτης, που θέλουν τα ψωμιά να γίνουν κάρβουνα υπό τις κατάλληλες συνθήκες, τα τσουρέκια να μεταλλαχθούν σε βόμβες ναπάλμ, τα μπισκότα να μπορούν να δράσουν σαν χειροβομβίδες, και τα κρουασάν και τις λουκανικόπιττες να μπορούν να αυτοαναφλεγούν. Τα πεϊνιρλί είναι εξ ίσου επικίνδυνα, ενώ για τις σπανακόπιττες η μελέτη δεν είχε στοιχεία.

Με βάση τα ανωτέρω, πιστεύω να έχετε κατανοήσει,  γιατί ο εισαγγελέας απάλλαξε τον Βαγγέλη από την κατηγορία του ηθικού αυτουργού για την ανατίναξη του φούρνου του νυν βουλευτή Κωνσταντινέα, που κάποτε ήταν επαγγελματίας φούρναρης με παράλληλο χόμπυ και την διαιτησία. Ο εισαγγελέας διάβασε αυτά που διάβασα κι εγώ, κι απεφάνθη οτι ηθικός αυτουργός για την ανατίναξη, θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο φούρνος. Μην ξεχνάτε οτι είμαστε στην Ελλάδα, που όπως οι πολίτες αποφάσισαν οτι έπρεπε να κάνουν βουλευτή έναν φούρναρη, έτσι κι ο εισαγγελέας ερευνά τα πάντα ανεξάρτητα κι ενδελεχώς.

Οπότε ο εισαγγελέας, που είναι αλήθεια οτι είναι αυστηρότατος, απεφάνθη οτι δεν υπάρχει ηθικός αυτουργός, αλλά τα κρουασάν αυτοαναφλέγησαν, τα μπισκότα μετέδωσαν τον σπινθήρα στις λουκανικόπιττες που εκτινάζονταν, και υποβοηθούμενες από τις φρατζόλες και τα κωκ, παραλίγο να τινάξουν όλο το οικοδομικό τετράγωνο. Και μάλιστα δεν ξέρουμε επακριβώς,  αν όλα αυτά συνέβησαν την ώρα που ψηνόντουσαν κι άλλα εύφλεκτα υλικά, που όπως καταλαβαίνετε η θερμοκρασία είχε πλησιάσει σε επίπεδα Βεζουβίου, κι άρα μια αυτοέκρηξη ήταν απόλυτα αναμενόμενη.

Φυσικά το μαχαίρι θα φτάσει μέχρι το κόκκαλο. Διότι ο εισαγγελέας έχει παραγγείλει σε ανεξάρτητη αρχή – πιο ανεξάρτητη ακόμα κι από τον ίδιο – την έρευνα για τις συνθήκες της καταστροφής καθώς και κατά πόσο ο Κωνσταντινέας πράγματι τηρούσε μέτρα ασφαλείας ψησίματος και κατά πόσον είχε και τις απαραίτητες άδειες για να ψήνει εκτός από ψωμί, και παξιμάδια και μουστοκούλουρα, τα οποία με απλούς συλλογισμούς μπορούν να παρομοιασθούν με νάρκες.

Οι ευθύνες θα καταλογιστούν παντού, διότι όπως η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, έτσι και η εισαγγελία υπάρχει για να δίνει διέξοδο στις ευθύνες. Και στα αρτοσκευάσματα αλλά και στις τούρτες, που παριστάνουν τις αθώες περιστερές. Επίσης θα ζητηθεί και άρση της ασυλίας του βουλευτή, που σίγουρα φταίει με τον φούρνο που προκαλούσε, και τόλμησε επίσης να προκαλέσει τον σημερινό καναλάρχη με τα σφυρίγματα του τότε στην Ξάνθη, ενώ άφησε και υποψίες για το κόσμημα της ελληνικής κοινωνίας. Οι υπερκοριοί να πάνε να γαμηθούν κύριε εισαγγελεύ.

Η βουλή σύσσωμη θα διαβάσει τις μελέτες του διαδικτύου και δεν θα άρει την ασυλία του Κωνσταντινέα. Αντιθέτως θα επιτελέσει το καθήκον της : Θα φέρει αποφασιστικό νομοσχέδιο για τα μέτρα ψησίματος αλλά και φύλαξης της μπογάτσας, εκτός του οτι θα αρχίσει κι ελέγχους σε όλους τους φούρνους της επικράτειας, μήπως δουλεύουν πρόχειρα ή μήπως θα μπορούσε να δημιουργηθεί κι εδώ ένα ολιγοπώλιο. Εγώ, θα συνεχίσω να σερφάρω στο διαδίκτυο ψάχνοντας το επόμενο θέμα που θα απασχολήσει τον εισαγγελέα και την βουλή, πεπεισμένος για άλλη μια φορά για τα πλεονεκτήματα του μπουρδέλου έναντι του βόθρου.

Η ενασχόληση με τα της “ελληνικής πολιτικής σκηνής” έχει πάντα ενδιαφέρον-πάντα υπό το πρίσμα φυσικά πως βλέπουμε κουκλοθέατρο,η καλύτερα ένα προχειροστημένο καρναβάλι.

Θα έχετε ακουστά το θαύμα με τα δύο ψάρια και τα πέντε καρβέλια,επί Ιησού. ‘Η το αντίθετο,δεν θυμάμαι,αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η αντιστροφή του θαύματος το οποίο  επιτελείται στην νέα ελληνική πραγματικότητα.

Κάποτε-όχι πολύ μακρυά- έταζαν από τα μπαλκόνια,πως “με τα λίγα αυτά ψάρια και ψωμιά  θα τραφεί όλος ο κόσμος. Οτι θα πολλαπλασιαστούν τα αγαθά,αν “προσκυνήσουν” στις κάλπες οι ψηφοφόροι. Και εγένετο-με δάνεια φυσικά- το “θαύμα”. Σωρός τα καρβέλια, ποταμός τα ψάρια. Τίγκα όλοι.

Σήμερα,το ίδιο “θαύμα”  επιτελείται με ολίγον διαφορετικό τρόπο. Πλέον τα 2 ψάρια και τα 5 καρβέλια, φτάνουν για όλους. Δεν χρειάζονται βαθειές προσευχές και καμιά εσωτερική δύναμη να κινητοποιηθεί. Ούτε από μέρους των “θαυματοποιών” ούτε από μέρους των πιστών. Τίποτα. Θα μοιράζονται σε όλους αυτό που υπάρχει στο καλάθι. Το θαύμα  είναι ότι θα φτάνουν για όλους χωρίς να γίνει “θεική παρέμβαση”. Θα χορτάσουν όλοι, όχι δια του πολλαπλασιασμού,αλλά δια της συνεχούς διαιρέσεως.

Κάθε Δ.Ε.Θ,-ή ο οποία θα πρέπει να μετονομαστεί σε “Δ.Ε.Ν”- είναι συνυφασμένη με πάμπολλα “θα”. Ηταν,μάλλον. Από τούδε(ωραία λέξη) και για μερικά-αρκετά χρονάκια,θα είναι ταυτόσημη με την φειδώ. Αυτή είναι η νέα μόδα,άλλωστε, η οποία “φορέθηκε” για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το άδοξο τέλος του “λεφτά υπάρχουν” του καραφλομαλάκα,όταν και πληροφορηθήκαμε από τον ίδιο από το Καστελόριζο (δεν μπορούσε να πάει πιο μακρυά;) πως: “δεν υπάρχει μία…πτωχεύσαμε.Την “κάτσαμε”. Βοήθεια,βουλιάζουμε” και τα σχετικά.

Ετσι λοιπόν και ο “αριστερός” πινόκιο είπε να μη το τραβήξει μακρυά και υποσχέθηκε ελάχιστα. Αυτή είναι η νέα “μόδα”. Ο πολιτικός που τάζει λίγα, όχι μόνο δεν γίνεται αντιπαθής από τον κόσμο-τον “γίγαντα ντε που έχει αλάνθαστο κριτήριο-αλλά τουναντίον μοιάζει στα μάτια του ως “μετρημένος”, “συνεπής” και “ολιγαρκής”. Στα πλαίσια της νέας εποχής δηλαδή που έχει ανατείλει ο μαύρος ήλιος από το 2009 και δώθε.

Φύγαμε πλέον από το “θα σας φτιάξω και γιοφύρια και σχολεία και παιδιά” και πήγαμε στην αντίρροπη σχέση του “Δεν”. “δεν θα υπάρξουν απολύσεις”. “Δεν θα βγούμε από το ευρώ”, “δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις”, “δεν θα γίνουν νέες περικοπές” “δεν θα αυξηθεί η άμεση φορολογία” κλπ-κλπ.

Είδες πως επανεκτιμάται το ξερό παξιμάδι;

Αλλοτινές μου εποχές,αλλοτινοί μου χρόνοι. Πάνε τα μεγαλεία του “θα”. Είμαστε στο “δεν”. Το οποίο είναι το ήμιση του “μηδεν” ως γνωστόν. Κάτι είναι και αυτό.

Στο ίδιο μήκος κύμματος και ο Κούλης. “θα μειώσω τον ΕΝΦΙΑ 30% σε βάθος διετίας”. Ρεαλιστικότατο. Αλλο να λες “θα καταργήσω τον ΕΝΦΙΑ”. Πλέον όποιος το ισχυριστεί αυτό δημόσια,θα φάει ντομάτες. Τόσο αδιανόητο πλέον θεωρείται,το να καταργηθεί αυτός ο-αδιανόητος μέχρι πριν λίγο καιρό-φόρος ιδιοκατοίκησης. Είδες οι παλιολινάτσες πως “στρώνουν” και πως γυρνάνε με το πανέρι των υποσχέσεων μισοάδειο;

Βέβαια η πρόταση ξεκινάει με “θα”. Ναι αλλά είναι τα “θα” όχι της πλειοδοσίας, αλλά της μειοδοσίας. Μειοδοτικοί και όχι πλειοδοτικοί είναι πλέον οι διαγωνισμοί. Οποιος τάξει ότι θα δωσει τα λιγότερα,αυτός και έχει πιθανότητες να κερδίσει και περισσότερες ψήφους και άρα την εμπιστοσύνη του ψηφοφόρου, ο οποίος ώς γνωστόν αίφνης “μετετραπεί”  αναγκαστικά σε οικονόμος,μετρημένος,νουνεχής και ολιγαρκής πολίτης. Θαύμα ε;

Οταν καταχειροκροτηθεί ο πολιτικός που θα τάξει το: “υπόσχομαι πως δεν πρόκειται να καταργήσω τον ΕΝΦΙΑ”,τότε ως κοινωνία θα έχουμε κάνει την υπέρβαση προς την πολιτική και κοινωνική ωρίμανση. Για να μη σου πως πρέπει να συμπληρώσει “…και όχι μόνο αυτό…αλλά θα τον επεκτείνω ακόμα περισσότερο”.

–Ε-σένα θέλουμε…ε-σένα θέλουμε”.

–Επίσης. ΔΕΝ θα αφήσω τίποτα αφορολόγητο. Αυτό είναι δέσμευση…

— Νά-τος, νά-τος, ο πρωθυπουργός.

Μεγαλεία!

Μέχρι “χθες”, ψήφιζε  βάσει του μεγαλύτερου ψέματος και τώρα βάσει του μικρότερου. Ο ξεχειλωμένος, ο αμετροεπής, ο ακατάσχετος μαλάκας,έγινε οικονόμος. Είναι και αυτό μια βελτίωσης. Αλλο να σε πηδάνε για μια τούρτα και άλλο για μια σοκολάτα απ’το περίπτερο. Ειναι πιο “γήινο”. Που να την κουβαλάς, ποιος να πρωτοφάει. Ενώ την σοκολατίτσα, την φέρνεις “βόλτα” εύκολα. Και αν περισσέψει κανένα κομμάτι,την βάζεις και στην τσέπη και την μασουλάς αργότερα. Μόνος, πάντα.

Δεν είναι καιρός να κοιτάς τους άλλους. Ούτε καν τα μέλη της ίδιας σου της οικογένειας. Που καιρός και που μυαλό και που χρήμα και που όρεξη τώρα να δει  ο γέρος του νέου, ο νέος του συνταξιούχου πατέρα και η ανεψιά της θείας. “Βρε δεν γαμιούνται σου λέει. Θα την βρούν την άκρη. Εγώ τί κάνω είναι το θέμα. Με μια σοκολατίτσα,ποιον να πρωτοταίσω και που να πρωτοδώσω”;  Λογικό. Δεν δίνεις πουθενά,την καταπίνεις και λες “δόξα τω Θεώ” στους μετρημένους “σωτήρες” πολιτικάντιδες που μπορεί μεν να σε έφεραν οι ιδιοι ως εδώ,αλλά και συ διάολε βοήθησες τα μάλα  γι’αυτό. Μαλάκα.

Ειδα την ομαδα με τους Γαλλους πριν κανα μηνα. Ενα ματς που για το κοσμο ειχε τη πιεση της επιτυχιας, αν θεωρειται κατι τετοιο να περασεις σε εναν ομιλο χωρις να το αξιζεις. Φυσικα και ολοι θελαμε τη προκριση στην εξεδρα. Στο γηπεδο ομως, ειδα μια ομαδα ανετοιμη και ενα προπονητη-συστημα που κοιταξε οχι τοσο να προκριθει αλλα να μην εκτεθει. Ροστερ που δεν εχει παιξει επισημο ματς, αρχες Αυγουστου, ειναι πολυ ευκολο να φαει μια μπουφλα ολκης και να αρχισει η εσωστρεφεια με τη γκρινια. Φυσικα η ομαδα ειχε- και συνεχιζει να εχει- χτυπητες ελλειψεις, που απο τοτε ΨΙΛΟ-καλυφθηκαν με την αποκτηση 4 παικτων.

Αυτο και μονο δειχνει ποσο ερασιτεχνικη (στη καλυτερη) ειναι και η στελεχωση αλλα και η δουλεια που γινεται στην ομαδα που φιλοδοξει να ειναι πρωταθλητρια Ελλαδας σε 8-9 μηνες απο τωρα: καποια στιγμη σταματαει να φταιει ο υφισταμενος και η ευθυνη παει στο προισταμενο που και τον διαλεξε αλλα κυριως ανεχεται τις επιλογες-πραξεις του.

Δυο πραγματα λοιπον μπορει να συνεβησαν και η ομαδα πηγε μετα απο 5 χρονια να παιξει στην Ευρωπη με το ροστερ που πηγε. Η δεν τους ενδιεφερε η δε τα υπολογισαν σωστα. Εκ του αποτελεσματος, και των τεσσαρων  (4) μεταγραφων ενδεκαδας, βλεπω το δευτερο. Γιατι αμα δεν σε ενδιαφερει δεν ενισχυεις το παρα πεντε και μετα απο αποκλεισμο την ομαδα σου αλλα την αφηνεις να παει οπως πιστευες – πριν ενα μηνα- οτι ειναι οκ.

Χτες ειδαμε μια αλλη ομαδα, οσο τουλαχιστον επετρεπε το πρωτο ματς της περιοδου. Πρωτο ειναι οταν βασικοι παικτες σου αγωνιζωνται πρωτη φορα: Λεσκοτ, Αλμειδα, Πατιτο 3/11 χτες και αν ηταν και ο Λαζαρος καλα θα ειχαμε 4/11. Χωρις το τερμα δηλαδη 4/10 σχεδον τη μιση ομαδα. Ετσι κ αλλιως στο πρωτο ματς ξερεις οτι μεχρι το 60 θα δεις οτι ειναι να δεις. Μετα- στην Ελλαδα ειμαστε- οι μισοι θα εχουν σκασει και θα περιμενουν να περασει η ωρα. Αν δε το σκορ βοηθα τα πραγματα γινωνται μεχρι και πολυ χειροτερα, απο απλα ασχημα. Χτες εισαι στο δεκατο λεπτο 2-0 και στο εικοστο 3-1. Οποτε περιμεναμε τη σουπα να αρχισει να σερβιρεται πιο νωρις. Προς τιμην τους, παικτες και προπονητης, οσο ειχε νοημα δηλαδη μεχρι το 55-60 το τραβηξαν με σχετικη αξιοπρεπεια. Δε θα μπω σε τεχνικα θεματα και αναλυση, αλλωστε ο Stevie  εχει πει οτι πρεπει να ειπωθει και μαζι τα βλεπαμε. Το ποδοσφαιρο, οσο και να λεμε διαφορα, παιζεται και μεσα στο γηπεδο και οτι και να κανεις εκτος αυτου, πρεπει να εχει και μια στοιχειωδη αποδοση για να κερδισεις τα ματσακια. Σιγουρα θες την εξωτερικη βοηθεια στα δυσκολα, αλλα μονο αυτη δεν φτανει αν δεν μπορεις να κανεις τα βασικα.

Τα οποια βασικα και εγιναν χτες, συν το γεγονος οτι ειδαμε μεσα στο ματς με μια αντιπαλο που εχανε 3-1 στο εικοσι, το προπονητη να ψαχνεται και αυτους που ειναι επαγγελματιες σοβαροι να το δειχνουν οσο επαιξαν. Ο Αλμειδα ενω ειχε βαλει 2 γκολ (το δευτερο πραγματικα πανεμορφο) και γενικα εκανε πολλη δουλεια, μπορουσε με την αγκωνια που ειχε φαει να μεινει στα αποδυτηρια στο ημιχρονο. Μας εξεπληξε ολους που τον ειδαμε να ξαναβγαινει και οσο επαιξε το κυνηγησε. Το ιδιο και ο Πατιτο που ελιωσε στο τρεξιμο- τον ειχαμε απο τη μερια μας και τον βλεπαμε- αλλα και ο καλογερος που εφτασε να κανει μεχρι και coast to coast, δυο φορες και ενα καλο σουτ που με δυσκολια εβγαλε το τερμα της Ξανθης.

Στην αναποδη οχθη ειδαμε τον Λεσκοτ να κρυβεται απο το ματς, να μη συμμετεχει και το χειροτερο- για μενα- να μιλαει συνεχεια και να δινει οδηγιες σε ολους με κορυφαια τη στιγμη που ΕΝΩ ΠΑΙΖΕΙ η μπαλλα, εχει σταματησει και φωναζει στο ref την ωρα που ο αντιπαλος του κανει σουτ! Οπως ειπα και σε σχολιο,  καλα θα κανει να εμπλακει στο παιχνιδι περισσοτερο και να κοψει το πολυ μπλα μπλα και τις οδηγιες: ουτε ο Μασερανο ειναι ουτε οι αλλοι ειναι τοσο ασχετοι που τους εδειχνε συνεχεια τι και πως. Οπως ειδαμε και τον Βαργκας που μπηκε μεσα και ξεκινησε τα τακουνακια και τις σαχλαμαρες ΠΑΛΙ. Ειπαμε η διαφορα του επαγγελματια απο το χαβαλε ειναι οτι ο πρωτος ακομη και αν εχει συμβαλει τα μεγιστα ακομη και αν η ομαδα του εχει καθαρισει το ματς, αυτος θα ειναι σοβαρος και προσηλωμενος ΟΣΟ ειναι στο χορτο. Ο δευτερος ακομη νομιζει οτι ειναι καποιος και το γεγονος οτι πλεον βλεπει παγκο συνεχεια δεν του κανει καμμια εντυπωση.

Καλη αρχη χτες, δουλεια θελουμε ακομη αρκετη. Οπως π.χ η εικονα να παιζει ο Λαμπροπουλος ποδοσφαιρο, ποσο μαλλον ανασταλτικος ηταν απλα για γελια με μια Ξανθη που ουτε καν πιεσε στη θεση. Που να πεσουμε με κανα σοβαρο. Παμε στη Βεροια και αν θελουμε κουπα, οποιοδηποτε αλλο αποτελεσμα εκτος απο το διπλο ειναι αποτυχια.

ΥΓ1 Ο Βαζελος οντως εχει μαζεψει μερικους καλους παικτες. ΜΗ ΨΗΝΕΣΤΕ. Στη πρωτη γκελα με αυτον τον ψυχακια στο παγκο θα γινει το ελα να δεις στα αποδυτηρια.

ΥΓ2 Οποιος ζοριζεται ξυδακι. Ξερει αυτος.

Μου ζήτησε σε σχόλιό του ο Φράντισεκ Στάμπαχερ να γράψω μια ανάλυση του ελληνικού ποδοσφαίρου από οικονομική οπτική. Τυχαίνει να την έχω έτοιμη, γιατί την έστειλα πρόσφατα σε κάποιον. Ιδού λοιπόν:

Υπάρχει στα οικονομικά η έννοια του resource curse, η λεγόμενη «κατάρα των πλουτοπαραγωγικών πηγών». Έχει παρατηρηθεί ότι στα κράτη που ανακαλύπτονται πλουτοπαραγωγικές πηγές (όπως πετρέλαιο, χρυσός, διαμάντια κ.λπ.) αντί να υπάρχει ευμάρεια και ανάπτυξη, παρατηρείται υπανάπτυξη κι έλλειμμα δημοκρατίας. Ο λόγος είναι προφανής: όταν αρχίζει να βρέχει λεφτά (από την ανακάλυψη των κοιτασμάτων πρώτων υλών) κάποιοι «μάγκες» συνασπίζονται για να κονομήσουν και στήνουν μια δικτατορία—καταφέρνοντας έτσι να κρατάνε για πάρτη τους των το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων. Όσο ανακαλύπτονται νέα κοιτάσματα και ρέει το χρήμα, η δικτατορία δε χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα αιμοσταγής: πετάει και κανένα ψίχουλο στο πόπολο, το οποίο είναι πανευτυχές γιατί μέχρι χτες δεν είχε να φάει. Όταν όμως πέσει η τιμή του πετρελαίου, π.χ., και μικρύνει η πίττα, οι δικτάτορες δε δέχονται να μειωθεί αντίστοιχα και το δικό τους κομμάτι. Αυτοί όσο έπαιρναν θα παίρνουν—ας βολευτούν οι άλλοι με το υπόλοιπο. Ταυτόχρονα ξεσηκώνεται και το πόπολο που είχε καλομάθει τόσα χρόνια και για το οποίο δεν πέφτουν πια ψίχουλα από το τραπέζι. Έτσι φτάνουμε σε καταστάσεις εμφυλίου πολέμου, που βέβαια μικραίνουν ακόμη περισσότερο την πίττα κ.ο.κ.

Η ανάλυση αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της Ελλάδας μετά το 1981 (με την τότε ΕΟΚ στο ρόλο της πλουτοπαραγωγικής πηγής, αφού οι επιδοτήσεις για χρόνια ανέχονταν περίπου σε 10% του ΑΕΠ ετησίως και με τον Ανδρέα Παπανδρέου στο ρόλο του «δικτάτορα»), αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το «κοίτασμα πετρελαίου» που ανακαλύφθηκε, όχι μόνο στο ελληνικό αλλά και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ήταν τα τηλεοπτικά δικαιώματα που εκτόξευσαν τον τζίρο σε μια οικονομική δραστηριότητα που, ως τότε, ήταν περιθωριακή. Ο πρώτος «δικτάτορας» του ελληνικού ποδοσφαίρου της νέα εποχής ήταν, βέβαια, ο Σωκράτης Κόκκαλης. Οι Βαρδινογιάννηδες και οι Γουλανδρήδες μέχρι τότε ήταν «ερασιτέχνες»: ναι, ήθελαν να κερδίζουν τίτλους, ναι θα έκαναν και το «κάτι παραπάνω» για να κερδίσουν, αλλά δε θα ερχόταν και το τέλος του κόσμου αν έχαναν το πρωτάθλημα. ‘Έτσι έφτασε να πάρει πρωτάθλημα μέχρι κι η Λάρισα.

Ο Κόκκαλης διόρισε λοιπόν αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων το Θωμά Μητρόπουλο, έκαναν το πραξικόπημα το 1996 στην Αλεξανδρούπολη και μαζί άρχισαν να διοικούν τη μικρή αφρικανική χώρα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Επειδή τα λεφτά ήταν πολλά (θυμίζω ότι, για κάποια χρόνια, και ο δεύτερος έπαιζε κατευθείαν ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ) ο Κόκκαλης άφηνε και κανένα ψίχουλο να πέφτει από το τραπέζι (έτσι πήρε το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός το 2004) ή, εν πάση περιπτώσει, άφηνε να υπάρχει η ελπίδα ότι μπορεί να πέσει κανένα ψίχουλο (έτσι έφτασε κι η ΑΕΚ κοντά στο πρωτάθλημα μια-δυο φορές). Σε κάθε περίπτωση όμως, τα ψίχουλα ήταν πολύ λιγότερα απ’ αυτά που άφηναν να πέφτουν οι προηγούμενοι.

Έτσι φτάνουμε στο 2010 και την αντεπανάσταση του Νίκου Πατέρα. Η παραγωγή της πετρελαιοπηγής του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε, λόγω της οικονομικής κρίσης, αρχίσει να μειώνεται. Από την άλλη, η κρίση είχε οδηγήσει την άλλη δικτατορία, την UEFA, να δίνει μεγαλύτερο κομμάτι της πίττας του Τσάμπιονς Λιγκ στις μεγάλες ξένες ομάδες (θυμίζω ότι το 2008 τα βρήκαν η G-14 και η UEFA): τα λεφτά για τον δεύτερο στο ελληνικό ποδόσφαιρο είχαν πια μειωθεί δραματικά. Τα ψίχουλα δεν έφταναν πια ούτε για την επιβίωση. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Η αντεπανάσταση αρχίζει να γίνεται αιμοσταγής.

Ο Κόκκαλης, πάντα έξυπνος και διορατικός, το βλέπει το έργο και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Ο Μαρινάκης που έρχεται, ξέρει ότι δεν μπορούν να επιβιώσουν και ο ίδιος και ο Πατέρας. Η μάχη γίνεται αδυσώπητη. Επικρατεί ο Μαρινάκης κι η δικτατορία γίνεται αιμοσταγής: δεν αρκεί μόνο να παίρνεις τα πρωταθλήματα, πρέπει και να εξουδετερώσεις τελείως τον αντίπαλο. Να του αφαιρέσεις και την ελπίδα ακόμη, γιατί όσο έχει ελπίδα μπορεί να κάνει κι άλλη επανάσταση. Τα ψίχουλα εκμηδενίζονται—και λόγω κρίσης, αλλά και γιατί θέλουμε να κρατάμε τον άλλον στην πείνα για να δηλώνει υποταγή (όπως έγινε και με την ΑΕΚ σε κάποιες περιπτώσεις). Τα ψίχουλα μπορούν εξάλλου να χρησιμοποιηθούν για να αγοράσει όπλα ο αντίπαλος: διαιτητές, ΕΠΣ, υπουργούς. Όσο για παιδιόθεν φιλίες μεταξύ παραγόντων κ.λπ. αυτά είναι ιστορίες για μικρά παιδιά: στις δικτατορίες συχνά ο νέος δικτάτορας ήταν έμπιστος του παλιού, κι εν συνεχεία τον καθάριζε.

Δεν ήταν άρα ο Κόκκαλης «φωτισμένος» δικτάτορας κι ο Μαρινάκης «σκοταδιστής». Οι εποχές είναι απλά διαφορετικές. Η μόνη διαφορά μεταξύ των δύο είναι ότι ο πρώτος ήταν διορατικός. Ίσως μάλιστα ο Μαρινάκης να ήξερε και πιο πολύ μπάλα, όπως αποδεικνύουν και τα αποτελέσματά του στην Ευρώπη.

Σήμερα, στο ελληνικό ποδόσφαιρο μαίνεται ένας εμφύλιος. Το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι στη φάση που είναι σήμερα η Συρία ή η Λιβύη. Φάγαμε τον Μαρινάκη (τον Σαντάμ ή τον Καντάφι) και τώρα μαίνεται ο εμφύλιος. Το να προσπαθείς να επικρατήσεις σ’ αυτό τον πόλεμο είναι απλά τρέλα: κάποια στιγμή θα σε φάνε. Αν δεν είσαι ικανός, πριν επικρατήσεις. Αν είσαι, αμέσως μετά. Μαθηματικά: οι ηττηθέντες δεν έχουν άλλη επιλογή. Δε φτάνει η πίττα για όλους—έχετε παρατηρήσει, ας πούμε, πόσα κυκλώματα εκβιαστών και τοκογλύφων έχουν εξαρθρωθεί από τότε που άρχισε η κρίση; Έγινε άραγε η αστυνομία πιο αποτελεσματική, ή απλά τους δίνουν οι αντίπαλες συμμορίες;

Μάλιστα, όσο πιο αδίστακτος υπήρξες στην προσπάθειά σου να επικρατήσεις, τόσο πιο αδίστακτοι θα γίνουν κι οι αντίπαλοί σου για να σε ανατρέψουν: δεν έχουν άλλη επιλογή, γιατί αν δεν είναι περισσότερο αδίστακτοι από σένα, θα τους καθαρίσεις εσύ. Όπως μου είχε πει κι ο Μάκης ο Ψωμιάδης, όταν τον είδα για τελευταία φορά στο διάδρομο του Εφετείου: “αυτοί (ο Μελισσανίδης κι ο Μαρινάκης) θα φύγουν κι οι δυο από το ποδόσφαιρο. Ο πόλεμος δεν έχει νικητές». Απλές σκέψεις, που καμιά φορά τις αγνοούμε μες στον αχό της μάχης.

Σε τι συμπέρασμα οδηγεί όλη αυτή η ανάλυση; Σε κανένα. Αυτή είναι, απλά, η δική μου ανάγνωση της πραγματικότητας. Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς μ’ αυτήν. Ακόμη κι αν συμφωνεί όμως, το πώς τοποθετείται ο καθένας απέναντι στην πραγματικότητα αυτή είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση.

Ο Λεωνίδας, γνωρίζοντας ότι είχε να αντιμετωπίσει χιλιάδες Πέρσες στις Θερμοπύλες, έμεινε στη θέση του. Άλλοι που βρέθηκαν στην ίδια ακριβώς θέση κι είχαν την ίδια ακριβώς ανάγνωση της πραγματικότητας, το έβαλαν στα πόδια. Και οι δύο στάσεις είναι κατανοητές, αν και η πρώτη είναι προφανώς και αξιέπαινη. Αυτό που είναι γελοίο είναι να βρίσκεσαι στις Θερμοπύλες, να είναι χιλιάδες Πέρσες απέναντι κι εσύ να μη θες να αναγνωρίσεις την πραγματικότητα: να λες, έλα μωρέ, δέκα μαλάκες είναι, θα τους καθαρίσουμε εύκολα.

Αν υπάρχει κάποια διέξοδος, κάποιο φως στο τούνελ; Πάντα υπάρχει, η ζωή δεν έχει αδιέξοδα. Κατά τη γνώμη μου η λύση στο ποδόσφαιρο (όπως και στις χώρες που μαίνεται ο εμφύλιος) είναι η σταδιακή αποδυνάμωση των επικεφαλής των αντιμαχόμενων φατριών και η ανασύσταση της «δημοκρατίας»—όπου «δημοκρατία» διάβαζε ένα σύστημα κανόνων που είναι σεβαστοί από όλους και στόχο έχουν η πίττα να μοιράζεται σχετικά δίκαια.

Ας δούμε και τι έγινε στην UEFA και τη FIFA: ο λόγος που οι εκεί νταραβεριτζήδες άρχισαν να τρώγονται μεταξύ τους δεν είναι βέβαια ότι επεκράτησε η ηθική (εξάλλου, οι νέοι, τάχαμου ηθικοί, παράγοντες ήταν στις περισσότερες περιπτώσεις υπασπιστές των παλιών). Ο λόγος ήταν ότι είχαμε κι εκεί την «κατάρα των πλουτοπαραγωγικών πηγών». Επειδή η κρίση έχει αρχίσει και στον υπόλοιπο κόσμο, τα ψίχουλα που πετούσε από το τραπέζι η χούντα του Μπλάτερ δεν επαρκούσαν: ο εμφύλιος άρχισε.

Αντίστοιχα συμπτώματα βλέπεις και στα άλλα μεγάλα πρωταθλήματα: η επιτυχία της Λέστερ ίσως είναι ένα τέτοιο. Οι «μεγάλοι» έφτιαξαν τους κανόνες έτσι ώστε τα τηλεοπτικά δικαιώματα να μη μοιράζονται σχετικά ισομερώς (όπως γίνεται στην Αμερική, π.χ. με το NBA και το NFL). Αποτέλεσμα, λόγω διαφοράς στο μπάτζετ, ο μικρός να μην έχει ελπίδα να χτυπήσει πρωτάθλημα στα ίσα. Αρχίζει, λοιπόν, σιγά-σιγά ο ανταρτοπόλεμος, η ανυπακοή στους άδικους κανόνες των «μεγάλων» από τους «μικρούς».

Ίσως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι πέντε από τα δεκαπέντε ταχύτερα σπριντ στην Premier League πέρσι έγιναν από παίκτες της Λέστερ (βλ. εδώ, π.χ., καμία άλλη ομάδα δεν είχε πάνω από δύο παίκτες στη δεκαπεντάδα και βέβαια οι παίκτες της Λέστερ πρόπερσι δεν υπήρχαν πουθενά). Να σημειώσουμε επίσης ότι «η Λέστερ [ήταν] 18η στην κατοχή με 44.7%, τελευταία στην ευστοχία στις μεταβιβάσεις με 70% και 5η στις μακρινές μπαλιές με 73 ανά αγώνα. Στα σουτ στο τέρμα [ήταν] 7η. Που [ήταν] πρώτη; Στα τάκλινγκ φυσικά, με 23 ανά παιχνίδι»). Βέβαια, η επιτυχία στα τάκλινγκ απαιτεί ένα μόνο πράγμα: ταχυδύναμη, εκρηκτικότητα. Κάτι το οποίο ελάχιστα βελτιώνεται με την προπόνηση. Όπως και το σπριντ.

Να σημειώσουμε εδώ ότι υπάρχει μια νέα μέθοδος ντόπινγκ με τη χρήση «πεπτιδίων», τα οποία είναι σχεδόν αδύνατο να ανιχνευθούν. Βγήκε στην επιφάνεια μετά το θάνατο από καρκίνο ενός παίκτη του ράγκμπι στην Αυστραλία, όταν αποδείχθηκε ότι η χρήση ήταν ευρύτατη. Ερωτηματικά υπάρχουν και στο ελληνικό ποδόσφαιρο: ποτέ δε μάθαμε τι ακριβώς έπαθε ο Ολαϊτάν, ενώ ενδιαφέρον έχουν τα στατιστικά του Ολυμπιακού πριν και μετά τη στιγμή που ο παίκτης έπεσε κάτω. Γνωστές είναι εξάλλου και οι συνομιλίες για τις «φυσούνες», ενώ τυχαίνει να γνωρίζω από πρώτο χέρι τα αποτελέσματα από εργομετρικά τεστ παίκτη που σήμερα μεγαλουργεί και τα οποία σε καμία περίπτωση δε συνάδουν με τη μετέπειτα εξέλιξή του. Για να τα λέμε όλα, να αναφέρουμε ότι και στην ΑΕΚ πασίγνωστος προπονητής στίβου χορηγούσε άγνωστης σύνθεσης χάπια στους παίκτες (τα οποία μετέπειτα ποδοσφαιρικός παράγοντας προς τιμήν του πετούσε κρυφά στην τουαλέτα).

Αν συνεπώς έχει δίκιο ο Βενγκέρ που πρόσφατα είπε ότι «δεν έχω κάνει ποτέ ενέσεις στους παίκτες μου για να τους κάνω καλύτερους. Ποτέ δεν τους έδωσα κάτι που θα βελτίωνε την απόδοσή τους και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό. Έχω παίξει αντίπαλος με αρκετές ομάδες που δεν είχαν την ίδια άποψη», υπάρχει κι άλλο ένα ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιος που θέλει την «εφήμερη χαρά». Γιατί, το να βρεις πεπτίδια δεν είναι δύσκολο (πωλούνται online, π.χ. εδώ) αλλά καμιά φορά οδηγούν στο να πάθει καρκίνο ο παίκτης σου. Α, να σημειώσουμε κι ότι κι η Ατλέτικο Μαδρίτης, που ανταγωνίζεται στα ίσα τα τελευταία χρόνια ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ, όπως η Ρεάλ κι η Μπαρτσελόνα, είχε στη σύνθεσή της τρεις από τους έξι παίκτες που έτρεξαν τα περισσότερα μέτρα ανά λεπτό συμμετοχής στο περσινό Champions League—ο ένας μάλιστα στην ηλικία των 33 ετών!

Που οδηγούν όλ’ αυτά; Στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία οι πετρελαιοπηγές έχουν αρχίσει να στερεύουν και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κι όχι μόνο στο ελληνικό, στο οποίο η κρίση ήρθε κάποια χρόνια νωρίτερα.

Καμιά δεκαπενταριάι χιλιάδες πρέπει να βρεθήκαμε στην σημερινή πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Πρεμιέρα βέβαια που έγινε από την τρίτη αγωνιστική, για να μην ξεχνιόμαστε οτι είμαστε και στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Με προσδοκίες πήγαμε για θετικό αποτέλεσμα και καλύτερο θέαμα σε σχέση με πέρσι.

Ο Τιμούρ ξεκίνησε με τον Λαμπρόπουλο στην θέση του Σιμόες και με την προσφιλή του τακτική. Δεν μιλάω μόνο για το 4-2-3-1, αλλά κύρια για την παραχώρηση κάποιου ζωτικού χώρου στον αντίπαλο, με σκοπό να χρησιμοποιεί την ταχύτητα της ομάδας από την μέση και μπροστά. Σαν να φεύγουμε διαρκώς σε κάποια κόντρα.

Στο πρώτο ημιχρόνιο λοιπόν, μπορώ να πω οτι όλα δούλεψαν ρολόι. Η ομάδα είχε μια θαυμαστή αλληλοκάλυψη και μια πολύ καλή ομοιογένεια, που μαζί με την ομαδικότητα, μας φέρανε να προηγούμαστε με 3-1. Πραγματικά το μέρος αυτό του αγώνα, ήταν απολαυστικό. Ο Πατίτο, αν και ανέτοιμος, έκανε μπόλικες κούρσες και μοίρασε κι αρκετές ασίστ. Οι δύο γίνανε γκολ από τον Αλμέιδα και τον Μάνταλο. Παρενεβλήθη μια σωρεία λαθών με τα οποία ο αντίπαλος μείωσε, αλλά μας ξαναέφερε στα ίσα, εκείνο το τρομερό γκολ του Αλμέιδα, στο γάμα της αντίπαλης εστίας. Καιρό είχαμε να δούμε τέτοιο γκολ από παίκτη της ΑΕΚ.

Κι εδώ να κάνω μια μικρή παρένθεση για τον Ούγκο. Είναι στοίχημα μεν, αλλά είναι κανονικός σέντερ φορ. Και δεν χαρίζεται. Διότι το δεύτερο του γκολ μετράει σίγουρα στην πολύ ψηλή του κλάση, αλλά και το πρώτο, που φαίνεται πιο εύκολο, δείχνει την σωστή θέση που είχε πάρει, αλλά και το ένστικτο του killer, που χρειαζόμαστε μπροστά. Σίγουρα από τους καλύτερους σήμερα.

Κάπου εδώ, θα έπρεπε να σταματήσω και την κριτική. Διότι το δεύτερο μέρος ήταν να μασάς και να φτύνεις. Η ομάδα βγήκε εκτός ρυθμού κι έχασε την αυτοσυγκέντρωση της. Σίγουρα υποτίμησε τον αντίπαλο και επαναπαύθηκε στην ασφάλεια του σκορ. Γιατί όμως γράφω; Γράφω διότι πρέπει να δώσουμε τα εύσχημα στον Ανέστη, που αποσόβησε αρκετές επικίνδυνες καταστάσεις, την ώρα που οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους, είχαν χάσει τα αβγά και τα καλάθια.

Παρ’ όλα αυτά, τρεις επικίνδυνες επιθέσεις τις βγάλαμε, και βάλαμε κι άλλο ένα γκολ. Τι να ζητάμε λοιπόν παραπάνω; Τέσσερα γκολ, ένα δοκάρι, μια εύκολη νίκη. Μην ξεχνάμε οτι ήταν και πρεμιέρα, κι ακόμη η ομάδα παλεύει για την συνοχή της. Όπως πάλεψε κι ο Τιμούρ από τον πάγκο για να διορθώσει τα κακώς κείμενα, κι έκανε και τις τρεις αλλαγές. Που κι αυτός αξίζει τα συγχαρητήρια μας για το ντεμπούτο του.

Το μόνο που δεν μπόρεσα να καταλάβω ήταν το πώς έμεινε ο Λαμπρόπουλος στο παιχνίδι μέχρι το τέλος. Ειδικά όταν ο Σιμόες μπήκε μέσα. Η έξοδος του Μπακασέτα στέρησε ποιότητα, που είχε συμπληρωθεί πιο πριν με την αναγκαστική αλλαγή του Ούγκο. Κάτι βέβαια θα ήθελε να δει, αλλά θεωρώ υπερβολή τόσους αμυντικούς εντός έδρας. Τέλος πάντων, σκέψεις είναι αυτές και όχι γκρίνια. Και μάλιστα μπορώ να πω οτι τα ημιχρόνια ήταν ανάποδα, θα λέγαμε άλλα.

Ευχάριστη λοιπόν ήταν η Κυριακή μας. Μας έκανε την χάρη ο καιρός, μας έκανε την χάρη και η ομάδα, κι είμαστε διψασμένοι για την συνέχεια. Για τον μεγάλο στόχο του τίτλου αλλά και το καλύτερο θέαμα, που το έχουμε πεθυμήσει. Με την ευχή ο Ούγκο να μην έχει τίποτε το σοβαρό, τον Σιμόες να επανέλθει γρήγορα, και τον Λάζαρο να μπει για ακόμα ωραιότερα πράματα. Επίσης την χάρη μας την έκανε και η διαιτησία σήμερα, που πέρασε απαρατήρητη. Η κίτρινη στον Ούγκο είναι δικαιολογημένη, λόγω αγκωνιάς.

Υγ. Η μαύρη φανέλα είναι πραγματικά πολύ ωραία, όσο κι αν δεν μπορούμε να διακρίνουμε τα νούμερα.

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω δει καμία από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες, παρά μόνο κάτι ημίχρονα στα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια, χωρίς καν να είμαι συγκεντρωμένος στο ματς. Δεν έχω συνεπώς άποψη για τις μεταγραφές, τα συστήματα, τους προπονητές. Δε νομίζω όμως ότι αυτό έχει την παραμικρή σημασία.

Όσο τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού το 2001, το 2002 και το 2007 οφείλονται στον Τάκη Λεμονή, κι όσο το πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού το 2010 το πήρε ο Νίκος Νιόπλιας, άλλο τόσο το ελληνικό πρωτάθλημα το παίρνει αυτός που έχει καλύτερη ομάδα. Είναι προφανές ότι το πρωτάθλημα πάει σε αυτόν που κάνει κουμάντο στο παρασκήνιο: το πόσο καλή ή κακή ομάδα έχει καθορίζει μόνο το πόσο θα χρειαστεί να εκτεθούν οι διαιτητές (ή και ο ίδιος) για να πάρει το πρωτάθλημα. Αν η ομάδα είναι καλή, θα πάρει το πρωτάθλημα χωρίς πολλά διαιτητικά εγκλήματα. Αν δεν είναι, μπορεί να χρειαστεί και να ξεφτιλιστεί με καταστάσεις τύπου Βάλνερ. Το πρωτάθλημα πάντως δε θα χαθεί.

Οπότε, το πρωτάθλημα θα πάρει αυτός που έχει την έλεγχο της ΕΠΟ. Αυτά για «από κοινού έλεγχο» της ΕΠΟ από τους τρεις και για ισονομία, τα ακούω βερεσέ. Όπως έχει πει ο Βίκτωρας Μητρόπουλος το μακρινό 1998: «στο πρώτο ανάποδο πέναλτι, η συμμαχία θα διαλυθεί».

Για μένα, το θέμα των εκλογών της ΕΠΟ έχει λήξει εδώ και καιρό. Όχι όμως με την ανάληψη καθηκόντων από το Θωμά Μητρόπουλο—ο οποίος είναι βέβαια εξαιρετικά ικανός σ’ αυτό που κάνει. Όσο θα έχανε ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα του 2012 αν δεν ήταν ο Βαλβέρδε στον πάγκο, άλλο τόσο θα παρέμενε κι η ΕΠΟ στον έλεγχο του Ολυμπιακού αν δεν υπήρχε ο Θωμάς στο στρατόπεδο της «συμμαχίας». Κατά τη γνώμη μου, ο έλεγχος της ΕΠΟ χάθηκε οριστικά από τον Ολυμπιακό τα Χριστούγεννα, όταν έφαγε τρεις σφαίρες στα πόδια ο Αργύρης Λίβας. Κατά την πιάτσα, ο Αργύρης Λίβας ήταν ο άνθρωπος του Ολυμπιακού που ασχολιόταν με τα διοικητικά της ΕΠΟ. Σύμφωνα με το Βήμα, οι αξιωματικοί της ασφάλειας μιλούν για «σοβαρό ενδεχόμενο ο δικηγόρος να έπεσε θύμα πολέμου χαρακωμάτων από αθλητικούς παράγοντες και η επίθεση να ήταν “μήνυμα” και με το δεδομένο ότι δεν έπαιρνε μέτρα ασφαλείας». Ο επίσημος Ολυμπιακός φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη αυτή, επικηρύσσοντας τους δράστες έναντι 300.000 ευρώ.

Το γεγονός ότι η επίθεση στον Αργύρη Λίβα έμεινε ουσιαστικά αναπάντητη (θα το μαθαίναμε αν δεν είχε μείνει, ακόμη κι αν το συμβάν δεν έβγαινε στις εφημερίδες) κατά τη γνώμη μου καθόρισε οριστικά το αποτέλεσμα των εκλογών της ΕΠΟ κι άρα και τον πρωταθλητή του 2016-17. Ποιος να τολμήσει να βάλει το στήθος του μπροστά για να υπερασπιστεί το status quo, όταν κάποιος τόσο κοντά στον «μεγάλο» τρώει τρεις σφαίρες στα πόδια, χωρίς να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση; Δεν έχει καμία σημασία αν η επίθεση στο Λίβα ήταν όντως αποτέλεσμα αντιπαράθεσης αθλητικών παραγόντων: η πιάτσα, ορθώς ή όχι, φαίνεται να νομίζει ότι ήταν. Ο εσμός παραγόντων/νταραβεριτζήδων  και διατητοπατέρων που διοικούν το ποδόσφαιρό μας πήρε το μήνυμα ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει νέο δυνάστη. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά, θα δείτε ότι παράγοντες (εντός και εκτός Ελλάδος) σπεύδουν να δηλώσουν την υποταγή τους στο νέο ηγεμόνα. Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς!

Οπότε, το ερώτημα είναι ποιος είναι ο νέος βασιλεύς. Δεν το ξέρω (αν κι έχω τις υποψίες μου), αλλά αυτοί που πρέπει να το ξέρουν, το γνωρίζουν σίγουρα. Υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις που συνηγορούν στο ότι αυτός δεν είναι ο Δημήτρης Μελισσανίδης, παρότι αυτόν φαίνεται να φωτογραφίζει ο Καραπαπάς (μετά το 2΄20΄΄) ως δράστη της επίθεσης κατά του Λίβα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που «φωτογραφίζεται» εσφαλμένα ο Μελισσανίδης ως υπαίτιος τέτοιας επίθεσης. Στις 22 Ιουλίου 1999 κι ενώ στην ηγεσία της ΑΕΚ βρίσκεται ο Μελισσανίδης, ο Γιάννης Σπάθας, πρόεδρος τότε του Συνδέσμου Διαιτητών Πειραιά, πυροβολήθηκε από αγνώστους στα πόδια. Παρότι είχαν κυκλοφορήσει φήμες που ενέπλεκαν το Μελισσανίδη, σήμερα η κρατούσα άποψη στην πιάτσα (την οποία ασπάζονται και άνθρωποι οι οποίοι εκείνη την περίοδο είχαν άμεση γνώση του παρασκηνίου) είναι ότι η επίθεση κατά του Σπάθα δεν είχε ποδοσφαιρικά αίτια.

Η δεύτερη φορά είναι η επίθεση με πυροβολισμούς κατά του Κοτσώνη στις 28 Δεκεμβρίου του 2013. Η ΠΑΕ Ολυμπιακός με ανακοίνωσή της φαίνεται να φωτογραφίζει και πάλι το Μελισσανίδη: σήμερα, και μετά τα όσα μάθαμε για την εμπλοκή Κοτσώνη στο Noor I, δε νομίζω να υπάρχει κανείς (συμπεριλαμβανομένης της διοίκησης του Ολυμπιακού) που να πιστεύει ότι τα αίτια της επίθεσης κατά Κοτσώνη είχαν να κάνουν με το ποδόσφαιρο. Τυχαίνει τέλος να γνωρίζω από σπόντα ότι ούτε καν στον ξυλοδαρμό Μπάκα δεν είχε εμπλοκή ο Μελισσανίδης.

Να δώσουμε κι ένα άλλο παράδειγμα: είναι προφανές ότι εδώ και πολλά χρόνια, και παρά τα όσα περί αντιθέτου έλεγε, ο Μελισσανίδης ονειρευόταν την επιστροφή του στην ΑΕΚ. Το διάστημα αυτό υπήρχαν δημοσιογράφοι οι οποίοι, όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία (όπως αποδεικνύεται κι απ’ το ότι σήμερα τον αποθεώνουν), τον ξέσκιζαν κανονικά. Όχι σφαίρα, ένα απλό χαστούκι απ΄ αυτά που έχουν γίνει καθημερινότητα για τους αθλητικούς συντάκτες τα τελευταία χρόνια, θα αρκούσε για να μην ξαναγραφτεί λέξη: προς τιμήν του, δεν είχαμε το παραμικρό τέτοιο φαινόμενο.

Πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν απειληθεί από το Μελισσανίδη: ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ, ο δημοσιογράφος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, ακόμη κι ο δυστυχής παρατηρητής του ΑΕΚ-Ολυμπιακός. Όλοι εξακολουθούν να χαίρουν άκρας υγείας. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό.

Δεν είναι όμως μόνο το ρητό «σκύλος που γαβγίζει, δε δαγκώνει». Ο Δημήτρης κατά τη γνώμη μου (και το λέω χωρίς την παραμικρή δόση ειρωνείας) είναι πολύ καλύτερη ψυχή απ’ ότι θέλει να δείχνει. Την τελευταία φορά που με είχε πάρει τηλέφωνο, πριν δυο χρόνια περίπου, μου είχε ζητήσει το λόγο για το ότι είχα τάχα μεταφέρει κάτι σε έναν δημοσιογράφο. Ο δημοσιογράφος το είχε μάθει από αλλού, αλλά επειδή το συμβάν είχε γίνει πριν αρκετό καιρό, πάσχιζα να θυμηθώ αν το είχε πει αυτός σε μένα ή εγώ σ’ αυτόν, με αποτέλεσμα να είμαι ελάχιστα πειστικός («ειλικρινά σου λέω, δε θυμάμαι»).  Το τηλεφώνημα, παρότι άρχισε όπως ακριβώς φαντάζεστε, κατέληξε με την πρόσκληση «κατέβα στον Πειραιά να πιούμε κανέναν ποτό».

Ακόμη όμως κι αν αποφάσιζε ο Μελισσανίδης να «περάσει ένα μήνυμα» με τον τρόπο αυτό (πράγμα το οποίο, όπως είπαμε, το θεωρώ ήδη αρκετά απίθανο) πιστεύω ότι σε καμία περίπτωση δε θα στρεφόταν κατά του Αργύρη Λίβα. Ο Λίβας είναι πολλά χρόνια στο ποδόσφαιρο και σίγουρα ανταλλάσσουν τουλάχιστον μια καλημέρα αν συναντηθούν. Είναι ένας άνθρωπος που, απ’ ότι λένε τουλάχιστον (δεν τον γνωρίζω προσωπικά), είναι συμπαθής, κάνοντας απλά αυτό που οφείλει να κάνει για λογαριασμό του εκάστοτε εργοδότη του κι αποφεύγοντας κατά το δυνατόν αντιπαραθέσεις. Κατά τη γνώμη μου, είναι εξαιρετικά απίθανο να επιλέξεις έναν τέτοιο άνθρωπο για να «περάσεις μήνυμα» αν είσαι Μελισσανίδης. Υπάρχουν πολλοί πιο αντιπαθείς στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Η παραπάνω συλλογιστική με κάνει να πιστεύω ότι τα πράγματα φέτος δε θα είναι εύκολα για την ΑΕΚ. Όσο για το ποιος κατά τη γνώμη μου έχει τον πρώτο λόγο για το πρωτάθλημα, σκεφτείτε το εξής: ο Σωκράτης Κόκκαλης μπήκε στον ελληνικό επιχειρηματικό στίβο όταν η οικονομία της χώρας, λόγω των τεράστιων επιδοτήσεων από την τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, γινόταν όλο και πιο έντονα κρατικοδίαιτη και διαφθαρμένη. Έχοντας την εμπειρία του πολύ πιο ανεπτυγμένου αντίστοιχου καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας, δεν είχε κανένα πρόβλημα να επιβληθεί στους έλληνες επιχειρηματίας που ακόμη έψαχναν τα πατήματά τους στο νέο περιβάλλον. Μετά την κρίση, η Ελλάδα μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ένα άναρχο κράτος στο οποίο αντιπαρατίθενται συμμορίες—και στο οποίο η κρατική εξουσία, συμπεριλαμβανομένης της δικαστικής, απλά διαλέγει πλευρά. Ποιος σημερινός επιχειρηματίας έχει άραγε μεγαλύτερη εμπειρία στο να επιβιώνει σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον;

Να κλείσω με δύο προβλέψεις. Η πρώτη είναι δική μου: ότι φέτος στο ποδόσφαιρο θα θρηνήσουμε θύματα. Κυριολεκτικά. Η δεύτερη είναι του ευφυέστερου, ίσως, ιδιοκτήτη μικρής ομάδας, ο οποίος επιβιώνει εδώ και δεκαετίες με όλες τις καταστάσεις. Αυτός εκμυστηρεύθηκε πρόσφατα σε έναν πρώην ποδοσφαιρικό παράγοντα ότι φοβάται πως «το πρωτάθλημα φέτος δε θα τελειώσει» κι ότι «τα χάσαμε τα λεφτά μας» (αυτά που έδωσε για προκαταβολές σε παίκτες).

Θα δείξει.

QUOTE:

«Αθήνα, 7 Σεπτεμβρίου 2016, Αξιότιμε κ. Υπουργέ Εθνικής Άμυνας

Ονομάζομαι Ιωάννης Δρακωνάκης και είμαι Αντιστράτηγος ε.α, επίτιμος Διοικητής της 1ης Μεραρχίας. Αποστρατεύτηκα το Μάρτιο 2013, που ήταν και η τελευταία φορά, που φόρεσα την τιμημένη στολή του Έλληνα Αξιωματικού και τον πράσινο μπερέ του Έλληνα Καταδρομέα.

Αυτήν τη στολή, θεωρώ ότι την τίμησα, όπως μαρτυρούν προιϊστάμενοι, ομοιόβαθμοι, υφιστάμενοι αλλά και κληρωτοί οπλίτες, που κατά καιρούς είχα υπο τις διαταγές μου, καθώς και οι αξιολογήσεις των προϊσταμένων μου.

Με λύπη μου διαπιστώνω, ότι το διάστημα της θητείας σας ως ΥΕΘΑ, φοράτε αρκετά συχνά στολή, με διακριτικά των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων όλων των Κλάδων και προσφάτως εμφανιστήκατε με διακριτικό ΟΥΚ (Υποβρύχιου καταστροφέα), στο στήθος.

Αυτήν τη στολή θα υπερασπιστώ, αντλώντας το ηθικό δικαίωμα, απο τα σαράντα σχεδόν χρόνια που τη φόρεσα.

Δεν θα μείνω στο νομικό μέρος, που αφορά την Ελληνική Δικαιοσύνη, αλλά θα αναφερθώ στην ηθική πλευρά του θέματος θεωρώντας, ότι αυτό είναι και το σημαντικότερο

Αξιότιμε κ. Υπουργέ με ποιό ηθικό δικαίωμα φοράτε στολή;

Θεωρείτε, ότι οι υφιστάμενοι σας θα σας θεωρήσουν ¨δικό” τους, επειδή φορέσατε στολή? Θα σας πρότεινα να ρωτήσετε στελέχη όλων των βαθμών και όλων των κλάδων, όχι αυτούς που έχετε δίπλα σας στα Επιτελεία, αλλά αυτούς που περιπολούν στον Εβρο και τα νησιά, ή βρέχονται απο τα νερά του Αιγαίου πλέοντας στην επιφάνεια ή κάτω απο αυτήν, ή αγρυπνούν στις βραχονησίδες ή κάθονται στο πιλοτήριο του F-16 περιμένοντας την εντολή για αναχαίτιση.

Αλήθεια κ. Υπουργέ, πως νιώθετε όταν φοράτε τη στολή;

Αισθάνεστε τα G στο σώμα σας που νιώθουν οι ήρωες πιλότοι μας;

Αισθάνεστε την πίεση του νερού και το άγχος της μοναξιάς του βατραχανθρώπου, που κολυμπά εν καταδύσει με μόνο σύντροφο την πυξίδα και το φόρτο του;

Νιώθετε αυτό που νιώθει ο αλεξιπτωτιστής, όταν περιμένει να ανάψει το πράσινο για να πηδήξει στο κενό απο το αεροπλάνο, βλέποντας απο κάτω του μόνο μαύρο σκοτάδι;

Νιώθετε όπως ο πεζοναύτης, που κατεβαίνει απο το αρματαγωγό στην αποβατική άκατο μεταμεσονύχτιες ώρες στη μέση του πουθενά;

Αισθάνεστε όπως ο πυροτεχνουργός, όταν πλησιάζει να εξουδετερώσει την βόμβα;

Κύριε Υπουργέ,

Μπορείτε εύκολα με την ιδιότητα σας να ζητήσετε ενημέρωση για όλες τις εκπαιδεύσεις αλλά και όλες τις δράσεις και έργα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Θα διαπιστώσετε πως, όλοι αυτοί που κόσμησαν τους ώμους και το στήθος τους με διακριτικά, έχουν θυσιάσει πολλά, που εσείς δεν τα έχετε δεί ούτε στον ύπνο σας.

Αν μετά απο αυτήν την ενημέρωση που θα σας γίνει, θεωρήσετε ότι έχετε το ηθικό δικαίωμα να φέρετε την στολή και τα διακριτικά, συνεχίστε να την φοράτε.

Απλά να γνωρίζετε, ότι μόνο κακό κάνετε μ’ αυτή σας την πράξη.

Με βαθυτάτη εκτίμηση και σεβασμό πρός το θεσμό του Υπουργού

Ιωάννης Γ. Δρακωνάκης
Αντιστράτηγος ε.α»

UNQUOTE.

Εγω το μονο που εχω να προσθεσω ειναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ βραβευση του Καμμενου σε ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΤΑΒΛΙ με χορηγο το ΟΥΖΟ 12 (τα ουζα με τα ουζα αν και το συμπαθες ηδιποτο δε φταιει σε τιποτα)

Αυτα στο Ελλαντα πρωτη φορα ΦΑΣΙΣΤΕΡΑ.

Στο Αργεντινη χτες μου εστειλαν αυτο:

Είσαι 41 χρονών, είσαι θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έχεις πάρει ένα σκασμό τίτλους, είσαι πρόεδρος στην αγαπημένη σου ομάδα και παρ’όλα αυτά πηγαίνεις και βγάζεις κανονικό 90λεπτο σε ερασιτεχνική κατηγορία, σε γήπεδο χωρίς χόρτο. Πόσο μεγάλος είσαι ρε Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν…