…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολεοδομία και στη Χωροταξία. Η διπλωματική του εργασία είχε το θέμα: «Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και η έντασή τους στην ΕΕ και στην Ελλάδα. Εστίαση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος».

Φυσικα στο ΕΜΠ μπηκε απο ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ (χωρις εξετασεις δηλαδη) εκ Βουλγαριας. Εκανε δε σχεδον 20 ετη να παρει πτυχιο που ως μηχανικος!!! που μετρα το υψος απο την επιφανεια του εδαφους..

Σύνθεση της επιτροπής καθηγητών:

– Αρ. Μπαλτάς, δύο φορές υπουργός (Παιδείας και Πολιτισμού).

– Ντίνα Βαΐου, υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αρθρογράφος της «Αυγής».

– Μαρία Καραμεσίνη, υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και διοικήτρια του ΟΑΕΔ.

– Σοφία Αυγερινού, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τωρα θα μου πεις ο τυπος λεει οτι φευγει απο τη Γαλλια και παει στο Στρασβουργο (που προφανως στο μυαλο του ειναι μια πολη καπου στη …Σουηδια), και δε ξερει ακομη οτι η Λεσβος και η Μυτιλινη ΔΕΝ ειναι 2 διαφορετικα νησια..

Γι αυτο μαλλον εχει και τον μπαρμαν Καρανικα συμβουλο: να ταιριαζουν ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ.

Σοκαριστηκατε? Εχει και αλλο:

Ο Βουτσης ως προεδρος τη βολης- αυτος που κατα δηλωση του ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ, οταν ρωτηθηκε για το ΓΙΟΚΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΟΠΛΕΣ ΛΗΣΤΕΙΕΣ, εστειλε αυτο στον Νικολοπουλο:

Αγαπητέ Νίκο,

Είναι στιγμές που τα λόγια μοιάζουν φτωχά για να εκφράσουν τη συμπαράσταση στον πόνο της απώλειας ενός τόσο προσφιλούς προσώπου. Δεχθείτε, εσύ και η οικογένειά σου, τα πιο θερμά συλλυπητήριά μου για την απώλεια της αγαπημένης σας κόρης.

Με τη διαφορα βεβαια οτι η κορη του ανθρωπου- σε σοβαρη μεν κατασταση- ειναι ακομη ΖΩΝΤΑΝΗ!!

ΖΩΑ? ΗΛΙΘΙΟΙ? ΑΜΟΡΦΩΤΟΙ?

ΟΧΙ

ΑΠΛΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ

Δεν είναι το “κελεπούρι” που χάσαμε. (ίσως για καλό δεν υπέγραψε τελικά). Ούτε και ο χρόνος που  χάνεται, αφού ως γνωστόν,στην ΑΕΚ όλα γίνονται “για να μη χαθεί άλλος χρόνος”,εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια.

Αυτό που απογοητεύει-θα έλεγα εξοργίζει,αλλά θα ήταν υπερβολή,καθ’ότι υπάρχουν άλλα πολύ σοβαρότερα θέματα από την ΑΕΚ και τους “διόσκουρούς” της, που μας εξοργίζουν-είναι η ΕΣΚΕΜΕΝΗ προχειρότητα και η τακτοποιημένη μπακαλοποίηση του καταστήματος από πλευράς “μεγιστάνος”. Ετσι ώστε,κάθε “αναποδιά”, κάθε “στραβή” (οι οποίες είναι αναπόφευκτες αφού πραγματική επενδυτική  πολιτική δεν υφίσταται, η οποια προυποθέτει κεφάλαια μεν και σοβαρή ενασχόληση δε) πέφτουν πάνω στους  Σέρβικους λιμενοβραχιονες. Πότε φταίει ο Μπάγεβιτς, πότε ο Μολοβάνοβιτς, πότε η Βρετάκου, πότε η μεγαλομέτοχος Αγγελική.

Αν δεν υπήρχαν αυτοί να φταίνε,θα υπήρχε ένα μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό,το οποίο θα έπρεπε να “γεμίσει” με χρήμα και σωστή επιστασία. Με οργανογράμματα,με ικανά-και άρα ακριβά- στελέχη, με  ικανό-και άρα ακριβό- προπονητή, με ικανό-και άρα ακριβό- ρόστερ,κλπ.

Και λέγοντας “ακριβά” εννοούμε αυτό που εννούν και οι “-όγλου”: “επιπέδου ΑΕΚ”.  Τίποτα παραπάνω. Δεν διαφωνούμε. Ασχετα βέβαια αν -προς ικανοποίηση του αφεντικού το οποίο τους “ταίζει”- βαφτίζουν κάθε επιλογή του σαν “κρέας” ακόμα και οταν πρόκειται προφανέστατα για φακές, ή γίγαντες γιαχνί.

Μόνο το γήπεδο τον ενδιαφέρει. Και αυτό, όποτε γίνει. Οποτε ευοδωθεί και όποτε συμπληρωθούν οι απαράιτητες υπογραφές και-κυρίως-τα απαραίτητα κεφάλαια,αφού σχεδόν τίποτα ΚΑΙ εδώ,δεν πρόκειται να βάλει από την τσέπη του.

Δεν υπάρχει Μελισσανίδης και “βάζω”. Μελισσανίδης και “βάζο”, μπορεί να υπάρχει,καθ ότι είναι και τούτος, μαικήνας της τέχνης και πρέπει να έχει μερικά “Μιγκ” βαζα στο ξωχικό του. Ετσι για να βρίσκονται. Οπως κάνουν  όλοι όσοι μαζέυουν λεφτά. Ενα μέρος τους τα κανουν “τέχνη”, ώστε όταν και άμα πεινάσουν (ποτέ δεν ξέρεις) να μπορούν να πουλήσουν στην μαύρη αγορά κανένα “Βαγκ-Γκογκ”, κανένα “Παρθένη”, κανένα “Ροντέν” να ξορκίσουν την πείνα τους.

Βολικά όλα λοιπόν. Και αυτά τα “του την έκαναν του τίγρη” και “του παίζουν διπλό παιχνίδι οι Σέρβοι” και τα ρέστα,εγώ τα ακούω βερεσέ. Ναι δεν τους ξέρει,τώρα μετά από 30 χρόνια αγαστής συνεργασίας,άρχισαν να του κάνουν “νερά”. Πιάστηκε κορόιδο  ου  Μήτσους,σε τέτοιο βαθμό, που είναι να απορείς τελικά αν όντως έκανε λεφτά με τις “ικανότητές του” ή του έτυχε βαριά κληρονομιά, και μερικά απανωτά “τζακ-ποτ”.

Ε όχι να τον παρουσιάζουμε ως “Φόρεστ Γκαμπ”. Αυτός σε πουλάει και σε αγοράζει 10 φορές σε μια μέρα. Και παίζουν “τάβλι” στην πλάτη του κάποιοι Σέρβιτόροι; Ελα τώρα…

Ποιος Γάλλος προπονητής και ποια “επιλογή Μελισσανίδη”; Δηλαδή τί είδε και απέκλεισε όλους τους άλλους και απεφάσησε “Γαλλικά”; Γοητέυτηκε από την πορεία  της Ρεν; Η αποφάσησε πως η Γαλλική φινέτσα μόνο μας λείπει,αφού έχουμε όλα τα άλλα;

Τη μία φτάιει ο Γκιρτζίκης, την άλλη η “εγκληματική οργάνωση”,την άλλη ο Πογιέτ,την άλλη ο Δέλλας την παράλλη ο Λυμπερόπουλος,την παράλλη ο Ζήκος,σήμερα έφταιγαν οι “Κατσάμπα” μάνατζερ, που χάλασαν την δουλειά.

Ξέρετε πολλούς μάνατζερ, που θα πετάγονταν άιφνης από το πουθενα, ώστε να μπλοκάρουν συμφωνία,της  οποίας εντολοδόχος είναι ο Μελισσανίδης; Ελάτε τώρα.

Γιατί οι “Μπακασέτες” κλείνουν στα κότερα, ή οι “Κορδέρο” στα γραφεία της AegeaN και ο προπονητής, το “α” και το “ω” δηλαδή  ενός σχεδιασμού, να πηγαινοέρχεται στα γραφεία της ομάδας,με μια κουστωδία παράταιρων υπαλλήλων ξωπίσω του; Εκει,δεν ήξερε ου Μήτσους ου Μικίνας, να τον καλέσει στο κότερο και “να κλείσουν σε 10 λεπτά”; Γιατί  “παράτησε” τον Μοντανιέ στα “χέρια” των τρωκτικών; Εσκεμένα, λέω εγώ.

Τώρα το θέμα είναι: Το έκανε για να “ξεφορτωθεί” τον Γάλλο,και να χαθεί κι άλλος χρόνος ώστε να καταλήξουμε σε κανέναν βολικότατο (ακόμα και για τα “τρωκτικά”) Τσιώλη, ή το έκανε επίτηδες ώστε να εκθέσει τα Σερβικά σκυλιά, και έτσι να βρει αφορμή να τα διώξει από το “ράντζο” της ΠΑΕ; Μακάρι να είναι το δεύτερο,γιατί αυτό το πράγμα πια,δεν πάει άλλο.

Κοντός ψαλμός αληλούια. Θα δείξει,από την επιλογή,την κατάληξη μάλλον του προπονητή που τελικά θα αποφασιστεί. Ο οποίος- σε κάθε περίπτωση-πρέπει να είναι φτηνός,διαχειρίσημος, με “ευελιξία” στις αποφάσεις του και κυρίως όχι “μακράς διαρκείας”. Συμβόλαιο κλειστό 2 ετών;  Ξένος; Επί μελισσανιδη; Εισαστε μετα καλά σας;

Ου Μήτσους  ξέρει μόνο τις κονσέρβες. Δεν του αρέσουν γενικά τα φρέσκα. Που να ξέρεις τώρα, μετι είναι ραντισμένα, η αν είναι μεταλλαγμένα. Παστερίωση και είσαι ήσυχος. Οτι ήξερες, αυτό συνεχίζεις, 50 χρόνια. Δεν σε εγκαταλείπουν ποτέ. Οπως ο Ντούσκο, ο “φίλος”. Είναι σαν το “Rexona”.

Χρειάζεται πάντοτε, όταν ταξιδευεις ερημικά και ενίοτε χωρίς “supporting”, να έχεις μια “γαλέτα” στο δισάκι σου. Ακόμα και όταν μπορείς να αγοράσεις όλα τα φρέσκα προιόντα του κόσμου, εν τούτοις,απο ανασφάλεια και κομπλεξ,επιμένεις να κυκλοφοράς με τη “γαλέτα” παραμάσχαλα, από φόβο μη πεινάσεις, η μη ξανακλειστείς για αιμοπτύσεις.

Ουδείς ξεφεύγει από το πεπρωμένο του. Ειμεθα προέκταση της νεαρής μας ηλικίας και ότι πράτουμε στο παρόν, είναι “προβολή” των εμπειριών μας  των περασμένων μας χρόνων.

Μακάρι να έχουμε καλη σχετικά κατάληξη,τέλος πάντων. Και ας είναι έστω πατσάς και όχι γίγαντες.Εστω.

Υ.Γ: Η πρώτη καλή μεταγραφή πάντως,έγινε. Μητρόπουλος. Τι κι αν δεν έχεις προπονητή ακόμα. Αυτό σημαίνει, “αλλαγές εκ βόθρων…εκ βάθρων…” κάτι τέτοιο.   Αϊντε. Σιδεροκόκκαλος.

Αναβίωσαν παλιές εποχές. Ιστορικές, θα έλεγα. Νάναι Αδαμίδιες, νάναι Δημητρέλιες, δεν παίρνω και όρκο. Ούτως ή άλλως εμένα δεν με απασχολεί η ιστορία, οπότε γιατί να προσπαθώ να ταιριάξω την σημερινή φάση με τα παλιά; Αυτά ας τα κάνει κάποιος άλλος, που χτες το πρωί είχε φόρα μόστρα στο site του, ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΑΛΛΟΣ, κείμενο φυσικά που πλέον έχει αποσυρθεί.

Να τα πάρουμε όμως με την σειρά. Η λίστα που παραδόθηκε στον Μελισσανίδη προ δέκα ημερών, είχε τρία ονόματα: Πιέλ ( ο ακριβός ), Φινκ ( ο μεσαίος ) και Αρουαμπαρένα ( ο κατιμάς ). Εκείνη την στιγμή λοιπόν, ο εγγυητής γύρισε κι έδωσε την προτροπή ( στην ουσία εντολή ) στον Μπάγιεβιτς, να κοιτάξει τον Μοντανιέ. Τι έκανε δηλαδή; Απέρριψε τις εισηγήσεις, κι έδωσε το στίγμα του.

Ξεκίνησε λοιπόν ο Σέρβος μαζί με τον Μπαρτόλο – ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΕΞΩ ΤΟΝ ΜΙΛΟΒΑΝΟΒΙΤΣ – για την συνάντηση, έχοντας μάλιστα και ξεκάθαρη γραπτή οικονομική πρόταση στα χέρια του. Η προφορική συμφωνία επιτεύχθηκε, κάτι που ήταν προφανές, αφού ο Σέρβος εκτελούσε την εντολή του αφεντικού, και φυσικά ήταν κι απαλλαγμένος από κάθε ευθύνη. Όλοι κοιμόντουσαν λοιπόν ήσυχοι, κι ο Μοντανιέ έμπαινε στο αεροπλάνο για την Αθήνα.

Να ξεπεράσουμε το σοκ του αεροδρομίου, που ξαφνικά εμφανίσθηκε ο Ραν Ταν Πλαν. Στα γραφεία της εταιρείας, εκεί που ο Αλέξης Δέδες έκανε την υποδοχή με την φράση ” welcome to the club “, παγώνοντας βέβαια από το απορημένο βλέμμα του  προπονητή, πλέον είχαμε και την Αγγελικούλα – την μεγαλομέτοχο -, το σερβικό λόμπυ σύσσωμο, και τους αδερφούς Τοπίδη ( γραφείο managers Τοπίδης, managers του Πλατέλλα ), που έπεσαν με το αλεξίπτωτο αλλά είχαν το άλλοθι οτι ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΙΛΟΒΑΝΟΒΙΤΣ.

Το μπουρδέλο έκανε την εμφάνιση του κοινώς, την ώρα που ο Καϊμακάμης ήταν stand by με τα συμβόλαια έτοιμα. Ο Γάλλος άρχισε να μπερδεύεται με όλη αυτή την κοσμοπλημμύρα, κι άρχισε να βγάζει το ανασφαλές του χαρακτήρα του : Ποιός τελικά κάνει κουμάντο εδώ μέσα, τι σοϊ οργανόγραμμα υπάρχει κι χίλια δυό άλλα, που τα έχουμε ξαναπεί : Η ΕΤΑΙΡΕΊΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΚΩΛΟΧΑΝΕΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ.

Η εμπλοκή που φάνηκε να εμφανίζεται, βγήκε με non papers προς τις δημοσιογραφάρες οτι είναι δήθεν οικονομική. Δηλαδή οτι στην οικονομική πρόταση της ΑΕΚ, δεν συμπεριλαμβάνονταν τα χρήματα των βοηθών. Ο Μελισσανίδης, ήσυχος σαν την βασίλισσα στην κυψέλη ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ – ναι ακόμα τον θεωρεί ικανό στέλεχος -, μαθαίνει τα καθέκαστα, και καλύπτει την διαφορά των 200 χιλιάδων ευρώ, κατά 150 χιλιάδες.

Η συνάντηση που ακολούθησε μετά, ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΚΕΛΟΣ. Το μικρόβιο όμως το είχε βάλει η τριανδρία Τοπίδη- Μιλοβάνοβιτς, που ήταν στην απ’ έξω. Ποιό μικρόβιο; μα της δήθεν διαφοράς φιλοσοφίας μεταξύ Μοντανιέ και λειτουργίας της εταιρείας. Πρακτικά μαλακίες δηλαδή, αφού είχαν φροντίσει οι Δούρειοι Ίπποι, να εκμεταλλευτούν τον φοβιτσιάρη Γάλλο και να τον γεμίσουν ανασφάλεια με την  όλη λειτουργία της ΠΑΕ ΑΕΚ. Την  εξέλιξη πλέον μπορείτε να την διαβάσετε κι αλλού. Εδώ εμείς συνεχίζουμε με το μετά πάντα.

Αυτήν την στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΝΑΦΙ ΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ ΚΑΙ ΜΙΛΟΒΑΝΟΒΙΤΣ. ΔΙΟΤΙ Ο ΡΑΝ ΤΑΝ ΠΛΑΝ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΟΤΙ ΤΟ DEAL ΧΑΛΑΣΕ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΜΠΑΡΤΟΛΟ ΚΙ Ο ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ. ΚΟΙΝΩΣ ΑΧΡΗΣΤΟΙ. Πλέον μπορείτε να προχωρήσετε σε συμπεράσματα δικά σας. Έξυπνα παιδιά είστε.

Όταν γράφω λοιπόν εδώ μέσα – ΚΑΜΙΑ ΠΕΝΗΝΤΑΡΙΑ ΦΟΡΕΣ -, ΔΙΩΞΕ ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ ΛΟΜΠΥ, ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΑΚΟΥΕΙ, γιατί να μην ζήσουμε κι αυτήν την απόλυτη ξεφτίλα; Μια ξεφτίλα, που ενώ δεν φταίει ο Μελισσανίδης, ΤΗΝ ΧΡΕΩΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ, ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ.

Προχωράμε όμως και προφανέστατα κουνάμε μαντήλι στον Ραν Ταν Πλαν, μίνιμουμ. Προχωράμε μαρξιστικά, που μέσα από τις απανωτές ήττες θάρθει και η τελική νίκη, ή ελληνικά, που καθε εμπόδιο για καλό. Κι επιμένω σε αυτό, διότι Ο ΜΟΝΤΑΝΙΕ ΗΤΑΝ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ. ΕΝΑΣ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΗΣ, ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΟΣΙΕΔΑΔ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕ champions league. Γλυτώνουμε δηλαδή από μελλοντική υπερκόπωση, αφού ο άνθρωπος απλά δεν αντέει την πίεση.

Και δεν τα γράφω αυτά για να αθωώσω κανέναν – εξ άλλου το δικό μου κείμενο δεν θα κατέβει ποτέ. Όπως ποτέ δεν θα κάνω κυβίστηση για τα νούμερα που βολοδέρνουν στην εταιρεία. ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΦΑΓΑΝΕ ΤΟΝ ΠΟΓΙΕΤ. ΑΥΤΑ ΑΣ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ, που πλέον υποχρεωτικά θα πάει σε ακόμα ακριβότερη λύση, που εύχομαι να είναι ο Φινκ. Καλό ΣΚ .

Υπαρχει μια χρονια αγαπη των Βρεττανων για τους Γαλλους και φυσικα το αναποδο. Οπως φυσικα- μιλαω για μενα παντα- στο θεμα ειμαι οχι απλα με τους Βρεττανους αλλα χειροτερος τους μιας και ακουω Γαλλικα-Γαλλους και Γαλλια και με πιανει αλλεργια. Που να μην ειχα παει και καμμια δεκαρια φορες και τους γνωρισα απο κοντα: το ΚΟΜΠΛΕΞ που κουβαλανε απλα ειναι απιστευτο. Οι ΚΟΤΑΡΕΣ της Ευρωπης.

Υπογραφει μας λενε οι δημοσιογραφαρες σημερα ο Μοντανιε. Οι ιδιοι δημοσιογραφαρες που 4 μερες πριν μας ελεγαν για καθοριστικα ραντεβου του Αρουαμπαρενα και τον ειχαν φατσα καρτα σε σαιτ και πρωτοσελιδα μεχρι και στον αγωνα με το νιονιο που κατεβηκαν ΕΠΙΤΗΔΕΣ συγκεκριμενοι παικτες να τους δουμε Live εν ωρα αγωνα. Την ωρα που 2 Σαββατοκυριακα πριν εχει κλεισει το θεμα και εμενε μονο το τυπικο που βλεπετε σημερα. Απο τη στιγμη που ο εταιρος Γαλλος-Πιελ και ο Ισπανος Πακο Χεμεθ δεν ηθελαν ΚΑΝ να ακουσουν για Ελλαδα, η αποφαση ειχε ληφθει.

Παραπονο απο εδω δεν εχετε, οποιος διαβαζει προσεκτικα χωρις να βιαζεται τα ειχε στο πιατο απο τη περασμενη εβδομαδα τουλαχιστον. Ακομη και τα συμβολαια και το κοστος γραψαμε. Που να μην ειμασταν χομπιστες και φυσικα ΜΗ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ δημοσιογραφαρες.Αλλο πραγμα να εισαι επαγγελματιας ελληναρας και αλλο χομπιστας. Το ιδιο φυσικα ειναι το νουμερο που ειχε εγκριθει ΚΑΙ για τον Gus, μιας και αυτος καπου τοσα πηρε στη Μπετις- μια ομαδα με budget 52εκκ περσυ. Τωρα αν υπαρχει κανας λογικος που να πιστευει οτι ο Gus ειχε τρελλαθει ξαφνικα και ζηταγε οτι ναναι στην ΑΕΚ αλλα στη Ρεαλ Μπετις συμφωνησε και εκλεισε σε χρονο dt με 850, τοτε μπορει ανετα να διαβαζει ΚΕΦΤΕΤΖΟΓΛΟΥ που κοντευε να φτασει τις απαιτησεις του ανθρωπου περιπου στο εθνικο χρεος της Ελλαδας. ΠΩΣ ΘΑ ΤΟΝ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΕΚΔΟΥΛΕΥΣΗ στο αφεντικο?

Καλοριζικος λοιπον. Επειδη γενικα με τους Γαλλους δε το εχω και πολυ-δεν υπαρχει γαλλικο ποδοσφαιρο ποτε δεν υπηρχε- αναμενουμε να τον δουμε. Πρωτος εγω ευχωμαι να μας βγει η δοκιμη αν και η προιστορια αλλα δειχνει. Μιλαω για τη σχεση Γαλλων-ποδοσφαιρο-ΑΕΚ-Ελλαδας. Ειναι ρισκο αλλα απο οτι διαβαζω ΣΕ ΞΕΝΑ SITE αν τον αφησουν στην ησυχια του χωρις να τον ζαλιζουν ΟΠΩΣ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΠΟ ΧΤΕΣ, θα μας δειξει το εργο του και θα κριθει επ αυτου. Υπαρχει μια βασικη αντιμετωπιση με τους Βορειο-Ευρωπαιους (ειναι Νορμανδος): ειναι φιλικοι αλλα μεχρι ενα σημειο. Δεν εχουν δηλαδη αυτο το γιναμε κολλητοι επειδη βρεθηκαμε 2-3 φορες σε μια δουλεια η καπου αλλου. Αυτο χτιζεται εν καιρω και στους Αγγλους π.χ ο καιρος ειναι αρκετος, ασε που δεν τους αρεσουν τα χαζοχαρουμενα που κανουν συνηθως οι Ελληναρες που βλεπουν καποιον και σε 3 λεπτα εχει γινει ‘κολλητος’. Αυτο παει για το Joker που η δουλεια του ειναι προφανως να τα σπαει στους προπονητες. Γιατι δεν εχω δει να προσφερει τιποτε αλλο.

Παικτες θα δουμε μεσα στο μηνα. Οποτε μη βιαζεστε μιας και ονοματα απο εδω ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΠΟΤΕ, οπως και ΔΕΝ θα δειτε οτιδηποτε φωτογραφιζει καποιον πριν αυτος κλεισει επισημα στην ομαδα. Ο λογος ειναι απλος: οταν γινεται κουβεντα ειναι ιδιωτικη, εμπιστευτικη και προς ενημερωση ΜΑΣ και οχι του Ιντερνετ. Κατι που οποιοσδηποτε νοημων μπορει να καταλαβει: τι μπορει να γραφτει, τι μπορει να γραφτει μετα το συμβαν και τι ΔΕΝ μπορει να γραφτει.. Γιατι υπαρχουν ΠΟΛΛΑ που δεν μπορουν να γραφτουν και αυτα ειναι και τα σοβαρα συνηθως.

Για το αλλο θεμα- της διατησιας- το 50/50 δεν ειναι μονο το ζητουμενο για εμας. Επισης ζητουμενο, ειναι ο γνωστη ομαδα-γαλαξιας του Σιοβα και του Ερνανι, να μη παιρνει ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ 29 στα 30 ματς (το 30 ειναι με εμας που εχασε). Ειναι πραγματικα απιστευτο αυτη η ομαδα-σουργελο να απαγορευεται να χασει οπουδηποτε και να κανει αυτα τα εξωπραγματικα σερι που ουτε η Μιλαν των Ολλανδων, η Liverpool του Paisley παλιοτερα και η Μπαρτσελονα του Μεσι απο το 2008 και επειτα ΔΕΝ μπορουν να κανουν: φετος η Μπαρτσα εκανε 4 ισοπαλιες και 5 ηττες. Η Μπαγερν -που παιζει μονη της- εκανε 4 ισοπαλιες και 2 ηττες. Η θρυλλαρα μια ισοπαλια και μια ηττα!!! Ο Μεσι με το Σουαρες το Νευμαρ και το Μασερανο εχασαν 23 ποντους, ο Πεπ με τον Λεβαντοφσκι τον Νοιερ τον Ριμπερι τον Ρομπεν  εχασε 14 ποντους  και ο Σιοβας με το Ντακοστα και τον Ιντεγε 4!!!! Τωρα θα μου πειτε η Μπαρτσα και η Μπαγερν δεν εχουν τον βουτηχτη-Φορτουνη στο ροστερ και εκει παμε πασο.

Η ομαδα θελει Α-Ξ-Ο-Ν-Α. Το λεμε 3 χρονια τωρα, ελπιζω τουλαχιστον φετος να το δει ο αλλος και αναλογα να πραξουμε. Αξονας ειναι: Τερμα-CB-επιτελικος-CF. MONO ετσι χτιζεις ομαδα, τα αλλα ειναι προσθηκες που πολλες φορες δεν ειναι και υποχρεωτικο να ειναι ποιοτικες οσο ο αξονας: η ΑΕΚ επαιξε μεγαλη μπαλλα με Μπορμποκη δεξι μπακ !!! και με Βαιο Καραγιαννη πολλες φορες βασικο. Ειχε ομως Ατμα στα καλα του- Στελιο- Κετσπαγια-Μπατιστα και σχεδον παντα ενα γκολτζη μπροστα- συνηθως αμπαλλο. Γιατι μπαλλαδορο γκολτζη η ελλαδα ποτε δεν εβγαλε – εκτος απο το Θωμα- και ο finisher δεν χρειαζεται (για την Ελλαδα τουλαχιστον και το level που πανε οι Ελληνικες ομαδες) να κανει το παραπανω. Ο Blanco πρεπει να ειναι απο τους πιο ατεχνους παικτες που εχουν περασει, αλλα για τη δουλεια που τον πηρες ΗΤΑΝ 74 ΦΟΡΕΣ ΑΨΟΓΟΣ.

Αναμενουμε λοιπον τα επισημα και καλοριζικος. Φυσικα στοχος του χρονου ειναι το πρωταθλημα. Ετσι κ αλλιως ψαχνεται αποχωρηση, δε πηγε και ασχημα το project, και η εμπλοκη οπως και τα ραντεβου και των δυο ειναι για πολυ σοβαροτερα θεματα απο το κλωτσοσκουφι.

ΥΓ Ερωτηση: Ποσο  θα κοστιζε το ΟΑΚΑ- με το πλανο Κιντη- ειδικα τωρα που οι πρωτη φορα τα εκποιουν ολα οσο οσο?  Περισσοτερα η λιγοτερα για ενα ΕΤΟΙΜΟ γηπεδο με ΟΛΕΣ τις ανεσεις και φυσικα ολα τα αλλα (μπασκετ-τεννις-ποδηλατοδρομια-πισινες- εμπορικους χωρους κλπ)

Ρωταω για απο θεμα χρονου αυτο που εχει γραψει ο Γιωργος ειναι ενα καλοκαιρι ΚΑΙ ΑΜΑ.

Εντάξει με το προσκήνιο κι όλους τους λογικούς πρωταγωνιστές που πρακτικά παίρνουν όλο το φως της δημοσιότητας. Τους αθλητές δηλαδή, αφού αυτοί κλωτσάνε και γίνονται τα ινδάλματα και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί η φτωχή εξέδρα του να ξεφύγει από κάποια ρουτίνα. Λογικά πράματα αυτά, και τα ξέρουμε όλοι. Όπως ξέρουμε σήμερα στον επαγγελματισμό, τι είναι ο ένας και τι ο άλλος, και πόσο εύκολα προδίδεται κάτι που είναι παιδικό βίωμα και μεταλλάσσεται σε κάτι που μπορεί να υπηρετήσει ένα αυριανό συμφέρον.

Είναι τα πάντα αλλοιωμένα σήμερα, με σούπερ αποδοχή της κοινωνίας. Εύκολα μπορεί να φάει αυτή το μπαρούτι, οτι από μικρός υποστήριζα αυτήν την ομάδα. Δήλωση που την έχουμε ακούσει ακόμα κι από ξένο παίκτη. Όπως την έχουμε ακούσει κι από ομόθρησκους, που όμως το παίξανε επαγγελματίες, κι άρα γίνανε αλλόθρησκοι. Δεν βαριέσαι ρε αδερφέ. Εδώ μιλάμε οτι κοινοί δολοφόνοι γίνανε ήρωες ή απλοί κλέφτες, ανηγορεύτηκαν σε σωτήρες της πατρίδας. Απ’ ολα έχει ο μπαξές.

Ο κήπος όμως φτώχηνε, τώρα κάπου κοντά. Και μιλάω για το περιβόλι της ΑΕΚ. Τουλάχιστον αυτό που γνωρίζω εγώ. Από το 1972, που έγινα Αεκτζής, σε εκείνο το παιχνίδι της λεωφόρου Αλεξάνδρας, που κάναμε το 1-2 απέναντι στην ομάδα που πήγε στον τελικό πρωταθλητριών. Φυσικά τα μάτια μου ήταν από την θύρα 6, στους παίκτες. Κύρια στον τέρμα, τον Κωνσταντινίδη που είχε φάει το γκολ από τον Δομάζο. Επίσης κυριότερα στον Πομώνη και στον Νικολαίδη, που είχαν κάνει την μεγάλη ανατροπή.

Τα παιδικά όμως μάτια, κοιτάζανε κι άλλα. Τότε το ποδόσφαιρο, μπορεί να ήταν ερασιτεχνικό, αλλά ήταν σίγουρα ανδρικό. Και κάποιοι χτυπάγανε και μετά από κάποια φλιτ, σηκωνόντουσαν και συνεχίζανε. Μου έκανε εντύπωση ο τύπος που τράβαγε το σπρέυ. Χωρίς να παίρνω όρκο οτι ήταν ο Πανταζής. Σε εκείνο το παιχνίδι της λεωφόρου. Ούτε και στο επόμενο, που ήταν εντός έδρας. Θεωρούσα αδιανόητο να μας χτυπήσουν μέσα στο σπίτι μας. Φυσικά δεν ξέρω ούτε για το μεθεπόμενο, που μάλλον δεν είχα πάει αφού ο πατέρας μου δεν είχε διάθεση για λεκτικές αντιπαραθέσεις με δήθεν φανατισμένους.

Σίγουρα όμως θυμάμαι, όταν δόθηκα ψυχή – σώματι – πνεύματι στην ΑΕΚ, ένα ξανθό στα όρια του γκριζομάλλη τύπο, να τρέχει σε κάθε τραυματισμό μέσα στο γήπεδο. Φυσικά μικρός ήμουν ακόμα, οπότε είχα ρωτήσει, ποιός είναι αυτός ο γέρος που τρέχει πέρα δώθε. Όλη η ομήγυρις της κερκίδας, γύρισε και με κοίταξε απαξιωτικά. Τουλάχιστον βρέθηκε κι ένας – όχι ο πατέρας μου που μάλλον ήταν απασχολημένος με κάποιο φάουλ στο κέντρο του γηπέδου, εκεί ανησυχούσε ιδιαίτερα ο γιατρός πρόγονος μου, γνήσιος άσχετος από μπάλα κι από οδήγηση – και μου πρωτοείπε για τον ΝΙΚΟ ΠΑΝΤΑΖΗ.

Τον οποίον τον παρακολουθούσα και τον ήθελα να τον βλέπω – πεισμένος πλέον οτι ήταν πάντα γκριζομάλλης ή ασπρομάλλης – αλλά και δεν τον ήθελα τον άτιμο. Ή μάλλον τον ήθελα σαν αναγκαίο κακό, περιμένοντας όμως να κάνει την κίνηση προς τον πάγκο, οτι ο παίκτης μπορεί να συνεχίσει. Δεν ξέρω τι σχέση είχα αναπτύξει με το ιατρικό επιτελείο του ζωντανού αγώνα, αλλά σίγουρα δεν ήταν προσωπική γνωριμία. Ήταν καθαρά ένστικτο. Παιδικό, κανιβαλώδες.

Που μετά όμως έγινε σιγουριά. Ήταν μια ασφάλεια ρε παιδί μου. 44 χρόνια ασφάλεια. Ακόμα κι όταν ο Νικολάου έσπαγε το βρεγματικό του. Όταν ο Δίντσικος σακατευόταν ή όταν ο Χρηστίδης έβγαινε παρέα σε φορείο μαζί του από το Καραϊσκάκη. Όταν ο Κωστής δεν μπορούσε άλλο ή όταν έπρεπε να διαχειριστείς μια κράμπα. Ο Πανταζής ήταν εκεί, και πεταγόταν σαν σφαίρα από τον πάγκο, έχοντας καταλάβει την σοβαρότητα ή την κρισιμότητα της κατάστασης, πριν πάρει χαμπάρι ο οποιοσδήποτε, και φυσικά πριν του κάνει νεύμα ο διαιτητής. Εξ άλλου τότε παλιά, αυτό δεν υπήρχε.

Αλλά δεν μιλάμε για έναν απλό επαγγελματία. Μιλάμε για την ζωντανή ιστορία της ΑΕΚ, την αθέατη, που όμως τράβαγε τα ίδια με την κερκίδα. Διότι άλλο να είσαι ψυχρός επαγγελματίας, κι άλλο να υποφέρεις την ώρα που ο παίκτης δεν θα μπορέσει να συνεχίσει, κι άρα μπορεί και να χαθεί ο αγώνας. Ο Νίκος Πανταζής, ήταν η καρδιά του απλού φίλαθλου, του σύνθετου οπαδού, και του σοβαρού στελέχους του ιατρικού επιτελείου, που έπαιρνε προσωπικά τον αγώνα και την νικηφόρα εξέλιξη του. Χωρίς όμως το συναίσθημα του να επιρρεάζει την κρίση του. Δεν θα σκότωνε τα μουλάρια για τον στόχο.

Ο Πανταζής λοιπόν, πέρασε κι αυτός από τα γνωστά μας κύματα. Ο Μπάγιεβιτς στο λιμάνι και μια γνήσια παρέα του Διονύσου σε κρίση. Τροχανάδες, Enic, κατιμάδες και πόσα δεν μπορούμε να θυμηθούμε. Από το 1972, παρών σε ό,τι έλαχε κι εγώ να δω. Τυχερός που τον είδα εγώ, τυχερός που δεν με είδε  αυτός, αφού πολλές φορές θα προτιμούσε να ανέβει στην εξέδρα. ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΣ ΟΜΩΣ ΕΓΩ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ.

Και πιστοποίησα σε μεγάλη ηλικία, την ποιότητα του Αεκτζή. ΤΟΥ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟΥ ΟΠΑΔΟΥ – ΕΡΓΑΤΗ, που είναι τύχη σε κάθε ομάδα να διαθέτει κάποιον τέτοιο σε οποιαδήποτε θέση. ΔΙΟΤΙ Ο ΠΑΝΤΑΖΗΣ, ΕΒΓΑΛΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΝ ΑΘΩΟ. ΤΗΝ ΑΝΤΡΙΚΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΓΝΗΣΙΟΥ ΑΕΚΤΖΗ. ΕΚΦΡΑΣΕ ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ, που ενώ ζούσαμε στην απόλυτη αγωνισιτική απαξίωση, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ. ΘΕΩΡΟΥΣΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΣ.

Ούτε την δουλειά του θα έχανε, ούτε τίποτα. Εξ άλλου και σήμερα, ούτε καν πληρώνεται από την εταιρεία. Σήμερα είναι το θέμα; Οτι είχε κόψει την καλημέρα στον περιδιαβαίνοντα, οτι δεν πήγε κάτω με τον Νικολάου, κι οτι έμεινε στον πάγκο επι 44 χρόνια, είναι λίγο; Σε εποχές που δαμάστηκαν από Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη,Μαρινάκη, σε εποχές που αλώθηκαν τα πάντα, σε εποχές που οι της πλάκας ομάδες που διαθέτει η Ελλάδα κάνανε κουμάντο στα ιατρικά κάποιοι Δήμου και Δάρρες. ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΨΑΧΝΑΝΕ ΕΝΑΝ ΠΑΝΤΑΖΗ. Ε, ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, Ο ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΗΤΑΝ ΑΕΚ.

Γνήσιος Αεκτζής, Φιλότιμος, αθόρυβος εργάτης. Χαμηλών τόννων άνθρωπος, ταγμένος και δοσμένος στην δουλειά του, αλλά πάντα στην ΑΕΚ. Κι αυτό είναι που του δίνει αξία,  στην εταιρεία, που μέχρι να πέσει,  ήταν φαλιμέντο καμιά πενταετία. Εκεί στο φαλιμέντο ήταν που φεύγανε τα ποντίκια. Εντάξει και πιο παλιά, που αναλάμβανε το ψυχιατρείο. Και να τα ξέρει από πρώτο χέρι. Να τα βλέπει εκεί μέσα. Τίποτα αυτός. ΕΚΕΙ. ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΕΚ. Σαν να ήθελε να γυρίσει κι αυτός, και σαν να ήθελε με αυτό το ρόστερ της πλάκας να σηκώσει το κύπελλο. Τα επόμενα ίσως να μην χρειάζονται πλέον. Ρομαντικός δεν μπορεί να είσαι μια ζωή.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ = ΑΕΚ.

Και καλοί οι ηθοποιοί και οι τραγουδιστές για τα μουσεία, αλλά επειδή υπάρχουν και πιο λειτουργικά θέματα σε μια εταιρεία ποδοσφαίρου, καλό θα είναι ένα τραπέζι αποκατάστασης, να έχει και το όνομα του Πανταζή. Σαν μικρό φόρο τιμής για τις τόσες μαλάξεις, και τις τόσες κουβέντες υποστήριξης, που σίγουρα έδωσε ο Νίκος, σε όλους εκείνους που χτύπησαν για την ΑΕΚ, μέσω ΑΕΚ ή ελέω ΑΕΚ. Και στο φινάλε να ξέρουμε όταν λέμε για θρύλους, τι εννοούμε. Ο παίκτης που πέρασε για μια τριετία, ή ο άνθρωπος που μισό αιώνα ήταν εκεί.

Τις λίγες ώρες που καταφέρνει να μένει “ξύπνιος”,η αλήθεια είναι ότι κάνει ρηξικέλευθες προτάσεις. (η λέξη ρηξικέλευθος είναι στις “απαγορευμένες” προφανώς, αλλά αναγκαστικά την χρησιμοποιώ. Μια άλλη λέξη,πιο “λαική” θα ήταν ας πούμε “ριζοσπαστικές”…χμ…ναι,καλύτερα είναι).

“Τα αρχαία διδάσκονται παρά φύσιν”. Κάτι θα ξέρει.  Τί παραπάνω να ξέρουν ΟΛΑ τα Ανώτερα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ που τα έχουν κάτω απ΄το μαξιλάρι τους; Και που από αυτά αποφοιτούν οι κατοπινοί   οικονομικοί και πολιτικοί κυβερνήτες των χωρών οι οποίες δανείζουν την “ψωροκώσταινα” άρα και τον Φίλη,για να χορταίνει την στομαχάρα του.

Ο γυφτοαριστερισμός της αμορφωσιάς και της ξυπολησιάς, ο ουδεμίαν έχων σχέση ας πουμε με τον αριστερισμό του μορφωμένου και ευπατρίδη Λ. Κύρκου,μας έχει  χτυπήσει την πόρτα.

“Καρανίκες παντού”. Αυτό είναι το σύνθημα. Πράγμα το οποίο χαροποιεί τα μάλα τους καπιταλιστές δανειστές μας, αφού η Εθνική αποφλοίωση πρέπει να ακολουθεί κατά πόδας την ισοπεδωτική οικονομική καταράκωση, στην οποία πολύ “πετυχημένα”, μετά από 6 συναπτά έτη περιήλθαμεν.

Τουτέστιν, “Καρανίκες” στην οικονομία (“όλοι στα 400 ευρώ το μήνα και στα κοινωνικά εισοδήματα και στα συσσίτια”)  “Καρανίκες” και στην μόρφωση και την εκπαίδευση. Εξίσωση προς τα κάτω και εδώ,για να μη νοιώθουν μειονεκτικά “οι απο κάτω”. Αυτό βολεύει φυσικά και τον ίδιο τον “υπουργό” Κοιμήσεως, τον Φίλη,αφού το ανυπόληπτο-‘εως τώρα- απολυτήριο Λυκείου το οποίο κατέχει, θα αναβαθμιστεί και ως “Πιστοποιητικό Λυκείου” θα “μοιάζει”  “πτυχειο πανεπιστημίου”. Δεν θα λέγεται έτσι,αλλά θα λογίζεται ως τέτοιο.

Αφου είναι γνωστό πως τα Πανεπιστήμια, οι σπουδές,τα διδακτορικά, οι διατριβές,είναι για τις “επάνω τάξεις”. Στις οποίες δεν ανήκωμεν και μετά βδελιγμίας αποτάσωμεν,ως εκούσια αγράμματοι και εσκεμένα αμόρφωτοι.Γνήσιοι εκπρόσωποι του προλεταριάτου, του οποίου η θέση πρέπει να είναι “στα εργοστάσια και στις ταβέρνες” και όχι στα αμφιθέατρα,στα εργαστήρια και στας Ανωτέρας Σχολάς.

Οποιος στο εξής θα κρατά στα χέρια του “Πιστοποιητικό Λυκείου” θα θεωρείται κάργα καταρτισμένος, ίσως  σε υπερβολικό βαθμό,που θα “κινδυνέυει” να αποχαρακτηριστεί. Αν σκεφτεί κανείς πως “η αριστεία είναι  ρετσινιά” και ” η καριέρα είναι χολέρα”.

Σιγά τώρα. Μεσ΄τον ήλιο και τη θάλασσα ζούμε. Με χιλιάδες νησιά που “βουλιάζουν” από τουρίστες. Τι χρειάζεσαι δηλαδή παραπάνω από ενα Γυμνάσιο, για να σερβίρεις τους Βισιγότθους δανειστές στις ταβέρνες; Τι να την κάνεις την μόρφωση,όταν θα μιλάς “απταίστως” την “γλώσσα του λαού” που λένε και οι γυφτοσυμμορίτες Φίληδες.

Οι οποίο ναι μεν είναι αρκούντως αμόρφωτοι πνευματικά,όσο χρειάζεται δηλαδή για να περνιόνται ως “λαικοί τύποι”,αλλά από πλευράς τσέπης, οικονομικά, είναι κάργα καπιτάλες και καραδεξιοί.

Και είναι γνωστό το ρητό: “δεν θα πρέπει να γνωρίζει η αριστερά(περιοχή του εγκεφάλου) τι ποιεί η δεξια(τσέπη).

Κινδυνεύουν εκτός των άλλων, όσοι έχουν επώνυμο που παραπέμπει σε τίτλο ευγενίας. Ο δήμαρχος την γάμισε. Εναντιώθηκε στην “Αγία Σόφία” και τώρατον τιμωρεί ο “Κύριος” δια του “άθεου” Φίλη. Δεν θα λέγεται πια “Βασιλόπουλος” αλλά Ποπολόπουλος.

Επίσης,ο “Α-Β” Βασιλόπουλος,μετονομάζεται σε “Α-Σ” Συντροφόπουλος.  Το ομώνυμο φυτό, επίσης θα μετονοματεί σε “Κουμουνδουρόπουλο”.

Τέλος τα “βασιλιά μου” και “‘αρχοντά μου” κλπ. που λέτε στα παιδιά σας. Ελεος πια με αυτην την ρατσιστική ταξική τάση, η οποία δεν είναι σύμφωνη με τον ισοπεδωτικό εξισωτισμό των γυφτοσυμμοριτών που λατρεύουν την τεμπελιά,αγαπούν την ξάπλα και υμνούν την πνευματική πείνα.

Στο εξής, θα τα προσφωνείτε ως “σύντροφέ μου”, “συναγωνιστή μου”.  … “Σπάρτακέ μου” εν ανάγκη το ανώτερο.

Φυσικά, εξ’υπακούεται πως τα “αγορίνα μου” “παλικάρι μου” κλπ απαγορεύονται,αφού  γινεται ευθεία αναφορά στο φύλο του παιδιού,το οποίο δεν πρέπει να του το υποδεικνύουμε εμείς,αλλά “να το ανακαλύπτει το ίδιο στην πορεία”, ΄μη παρεμβαίνοντας στο έργο της φύσης. Θα τα φωνάζετε χαιδευτικά “μπιμπελό μου”, “κουκουνάρα μου”, “κοντσίτα μου” κλπ. Και όπου κάτσει η “μπίλια”.  Μπορεί το φύλο να μην είναι “κρούστας” όπως θα θέλαμε, αλλά να βγει “για πίτσα”. Δεν είναι σωστό να “ζυμώνουμε” το φύλο με λεκτικες παραινέσεις ,αφού το υλικό του,το αλεύρι δηλαδή του DNA του, ίσως να είναι “για όλες τις χρήσεις”. Γιατί να παρέμβουμε; Σωστό.

Μετά την οικονομική εξαθλίωση και την κοινωνική καταράκωση ήταν αναμενόμενο,ως επιβεβλημένο, να μην μείνει “πίσω” και ο χώρος της δημόσιας εκπαίδευσης,αφού δεν είναι δυνατόν η Ευρώπη να θέλει “Καρανίκες” στην Ελλάδα και απ’την άλλη να κάθεσαι να σπουδάζεις και να μαζεύεις πτυχία. Είναι-εκτός από άτοπο-και αντιπαραγωγικό και σπαταλά και δημόσια κονδύλια τζάμπα.

Ολοι με μια πετσέτα και ένα δίσκο στο χέρι,με άδειο το κεφάλι μα μεγεμάτη καρδιά, ολούρμο να φχαριστήσουμε τους ξένους,για την “σωτηρία” που μας παρέχουν δια των απαραίτητων “μνημονίων κατανόησης”. Αλλωστε και τα παιδιά στα σχολεία,τέτοιο θα υπογράφουν. Κάποιο συμφωνητικό. Ενα “memorandum of UNDERstanding”.

Αν υπάρχουν κάποιοι που τρίβουν τα χέρια τους με την εθνική αποτέφρωση,είναι οι καπιταλιστές. Εφ’οσον είναι γνωστό πως τα εθνικά σύνορα και οι τοπικές “αγκυλώσεις” αποτελούν εμπόδιο στην εμπορική-οικονομική-ολιγαρχική παγκοσμιοποίηση. (η οποια παρεμπιπτόντως δεν θα επιτελεστεί, όυτε σε ένα εκατομμύριο χρόνια)

Νερό στον μύλο των Μπάφετ και των Σόρος κουβαλάνε οι γυφτοσυμμορίτες που κουνάνε την γκλίτσα του αριστερού. Νερο,από την “πίσω” πόρτα. Αντε να το δουν αυτό,τα χαιβάνια της θολοκουλτούρας και της εξισωτικής δικαιοσύνης που χειροκροτάνε την Προκρούστεια ζωή η οποία τους επιφυλάσεται. Ισως βέβαια να είναι και το ζητούμενο,πολλών εξ αυτών.

Το να κρύψεις την μετριότητά σου ζώντας ανάμεσα σε καλύτερους, είναι δύσκολο. Μπορείς όμως να το  προσπαθήσεις. Ποτέ δεν ξερεις.  Μπορεί μια μέρανα δικαιωθείς. Να γίνεις “Σύμβουλος Στρατηγικού σχεδιασμού του Πρωθυπουργού. Η και Υπουργός Παιδείας. Η και Πρωθυπουργός  Και ότι φανταστείς. Είναι πανέυκολο πια.

@all

Άντε τωρα που τελειώσαμε να το πάρει το ποτάμι:
Ο Μοντανιε εχει κλείσει απο τη προηγούμενη εβδομάδα.
Και στα λεφτα ειναι οκ-όσα πήγαινε και ο σιλβα στο γαύρο κατι παραπάνω απο το Gus.

Οτιδήποτε αλλα συζητήθηκε ηταν για να ξανά καταλήξει εκει -εκτος απροόπτου

απροοπτο θεωρείται οτιδήποτε ειναι σημαντικά φθηνότερο

αντε να δούμε

Ξέρω, ξέρω. Θα πείτε, ασχολείσαι ακόμα, και γράφεις κριτική; Ακούστε να δείτε φίλοι. Ποδόσφαιρο βλέπουμε για να περνάει η ώρα. Επίσης οι χομπίστες σε αυτό που κάνουν, είναι επαγγελματίες κλασσικοί. Με την έννοια της συστηματικότητας. Άρα το παιχνίδι έχει κάποια σημασία, ακριβώς επειδή δεν έχουμε τον αυτοσκοπό κάποιου αποτελέσματος. Πίσω από αυτό δεν κρύβονται όλοι, όταν δεν προσφέρουν κάποιο θέαμα; Αλλά στο φινάλε, αφού δεν υπάρχει κάποια σκοπιμότητα, γιατί να μην δούμε κι όλους αυτούς, που θεωρητικά θέλουν να μείνουν και του χρόνου; Καλύτερη ευκαιρία υπάρχει; Εντάξει όχι κι όλους ακριβώς, αλλά μπόλικους. Είναι δυνατόν να τους αλλάξεις όλους και να κατεβάσεις αλλοπρόσαλλα πράματα; Εδώ εγώ με το μολύβι, και δεν μου έβγαινε μια αναπληρωματική ενδεκάδα. Πρώτη παρατήρηση λοιπόν.

Πρώτο μέρος λοιπόν, και ο τίμιος βοηθός του προπονητή της Κ-20, επέλεξε ένα 4-2-3-1, με όσους δεν είχαν φύγει διακοπές. Όχι οτι αυτοί που έφυγαν έχουν καπαρωμένη την θέση τους ( όρα Άρθο ), αλλά ας τους πούμε βασικούς. Αυτοί τέλος πάντων που επελέγησαν, έπρεπε κάπως να συγκροτήσουν ένα ορθολογικό σύνολο, και να δείξουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους. Δεν μιλάω για τον Αραβίδη, τον Μπαρμπόσα και  τον Μπακάκη, που παραμένουν, αλλά για όλους τους άλλους. Που σίγουρα λαμβάνεται υπ’ όψιν η ανομοιογένεια που λογικά θα εμφάνιζαν σαν σύνολο και πειραματική ενδεκάδα, αλλά ο νέος προπονητής, αυτά τα παιχνίδια χρειάζεται, κι είναι δασκαλεμένος στο τι να κοιτάει.

Τώρα θα μου πείτε πάλι, βρέθηκε τελικά; Εγώ λέω οτι δεν βρέθηκε, αλλά κάποιος που είναι με δυό βαλίτσες για μια δίωρη κουβέντα, τι ακριβώς κουβαλάει; Όπως κι αυτός που δεν βρέθηκε, δεν μπορεί να πάρει και το dvd του αγώνα; Όλα παίζουν, και δεν είναι εδώ το θέμα μας. Αυτά θα τα πούμε λίαν συντόμως.

Όπως σύντομη θάναι και η σημερινή κριτική γενικά. Δεν μπορεί να είναι κι αλλιώς, αφού η ΑΕΚ μπήκε αρκετά καλά, έκανε δυό τρεις ευκαιρίες, και προσπάθησε να ελέγξει τον ρυθμό. Όσοι δεν παίζανε, προσπάθησαν να ακολουθήσουν το πλάνο που βλέπανε από την τηλεόραση, και μπορώ να πω οτι το κατάφεραν αλλά ατύχησαν να φάνε ένα γκολ σε μια διαρκείας αντεπίθεση. Δεν είχαν  κατορθώσει να προηγηθούν κι ήταν άξιοι της μοίρας τους. Της μοίρας δηλαδή οτι δεν φύγανε κι αυτοί διακοπές. Πλατέλας, Σοϊλέδης, Μπαρόχα και Μπουανανότε, απλά για τα μπάζα, και φυσικά τα δίδυμα Τζανετόπουλου – Λαμπρόπουλου αλλά και Ζουκουλίνι – Κορδρέρο, μίνιμουμ για τα θηρία. Οι δυό τελευταίοι μάλιστα, χωρίς αμφιβολία, είναι για την μοίρα των μεμονωμένων τεσσάρων, που ανέφερα. Απλά, δεν κάνουν.

Και που δεν άλλαξαν κάτι και στο δεύτερο μέρος. Γίνανε κάποιες αλλαγές της μπάλας, κάποιες καλές κατεβασιές, οι ευκαιρίες βρέθηκαν, αλλά δυστυχώς ο Αραβίδης, πιστοποίησε το φιλότιμο του, το οτι δεν κάνει για τελικό φορ – ΟΠΩΣ ΠΙΣΤΕΥΕ Ο ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ – και φυσικά δεν ήρθε η ισοφάριση. Που μπορούσε βέβαια να είναι κι απλή μείωση του σκορ, αφού κι ο αντίπαλος έχασε κλασσική περίπτωση. Λεπτομέρειες βέβαια, σε μια κατάσταση που απλά έφθινε.

Το παιχνίδι, παρά τις αλλαγές μας , άρχισε να ρετάρει, αφού δεν υπήρχε δημιουργικός σε μας, και λογικά κι ο Ουζουνίδης, μάζεψε την ομάδα του για τις αντεπιθέσεις. Κάθε πότε κερδίζει εξ άλλου η ομάδα της κομπλεξικής γειτονιάς, την ΑΕΚ; Όπως και να παίζει αυτή. Είναι ένα ονόρε στο βιογραφικό του, όπως και να το κάνεις. Ένα ονόρε που σίγουρα δεν το χρειάζεται ο Πανιώνιος, που ξέρει πολύ καλά ποιός είναι, εξ ου και το βρισίδι των τίποτες, που η μοίρα τους καταδίκασε στην αιώνια εσχατιά, οπότε σε αδιάφορ παιχνίδι απλά βρίζανε τον Αραβίδη.

Τεχνικά δεν έχω να προσθέσω και κάτι παραπάνω. Και μόνο που βλέπεις κάποιον που παρίστανε τον γιατρό του γάβρου, και σήμερα είναι απλά ένα νούμερο με κίτρινο σακάκι, σου φεύγει και η διάθεση να επαναλάβεις το επιβεβλημένο ξεσκαρτάρισμα του ρόστερ του δικού μας. Που δεν εύρισκε λύσεις με τίποτα, ούτε από τα πλάγια , ούτε και στην κάθετο, αλλά βρε δεν βαριέσαι ρε αδερφέ. Εγώ ήθελα να περάσω την ώρα μου και το έκανα, κι όποια συμπεράσματα έβγαλα το έκανα για την τρέλα μου. Φυσικά δεν θέλω να χάνει η ΑΕΚ, αλλά οι ειδικές συνθήκες του αγώνα δικαιολογούν τα πάντα. Όπως δικαιολογούν και τα πυροτεχνήματα της β Αθηνών, χορηγία Μαρινάκη.

Αλλαζουμε τα παντα (τιμολογησεις-καταλογους κλπ) στη εξαιρετικη ιδεα του Αλιεξη να βαλουμε και αλλους φορους για να συντηρησουμε τους Δ.Υ και τους Καρανικες. Εχει γινει της …. στα τελωνεια με το ΦΠΑ τελευταια μερα, πελατες παραγγελνουν με τιμολογηση 31-5, υπαρχει ενας τρομερος εκνευρισμος στη αγορα με το 4,35% αυξηση στο φορο. Γιατι οποιος πιστευει οτι ειναι μια μοναδα καλο του βραδυ και να αλλαξει πλευρο να μη πιαστει.

Μια μοναδα φορου στις 23 ειναι. Στις 100 μοναδες φορου ειναι 4,35% η αυξηση  κατι που επιμελως κανενας δεν αναφερει..

Πρωτη φορα ΦΑΣΙΣΤΕΡΑ δε θελατε? ΠΛΗΡΩΣΤΕ τωρα μαζι με αυξημενο ΕΝΦΙΑ, μειωμενες συνταξεις, καταργημενα ΕΚΑΣ των πλουσιων παππουδων και διαφορες αλλες εξυπναδες που σκεφτεται αυτη η γατα το τσακαλωτο.

Οπως ειπε και ο Κατρουγκαλος (του 12% που πλεον τον κυνηγησαν οπου εμφανιστηκε): Και ο ΠΙΝΟΣΕΤ τα εκανε τι φωναζετε?

Απο τον Ρη-Μαδουρο στο Πινοσετ μεσα σε 8 μηνες!!!

Το κλιπακι ειναι απο μια σειρα του Γαλυφιανακη- εχει μπολικα- με τον Ομπαμια ως συγκριση με το τι γινεται στο κοσμο εκτος απο την ΕΡΤ..

ENJOY- θα σας τραβηξει στο youtube απ ευθειας.

ΥΓ Εγινε κρουση 96εκκ στον Ιγκου απο τον Κλοπαρο (οσο η ρητρα του) την ωρα που δεν παιζουμε ΚΑΝ Ευρωπη. Μακαρι να κλεισει το deal να δουμε τη παικτουρα στο Ainfield. Η αλλιως το ερχωμαστε Made in Britain.

Ενδεκάδα που κερδίζει, δεν άλλαζει, λένε. Στα όρια της θρησκοληψίας είναι αυτό βέβαια, αλλά γιατί να μην το τηρήσω κι εγώ σήμερα; Οπότε την γουρλίδικη παρέα των παιδιών που πήγανε στο παιχνίδι με την αλογοτροφή, γιατί να την αλλάξω; Μείναμε λοιπόν με τον Δημήτρη εκτός γηπέδου και μπροστά στις τηλεοράσεις. Με τα χέρια σε στάση προσευχής, αναμένοντας τα όρια της σημερινής κούρασης της ομάδας.

Το σύστημα λοιπόν που επιλέχθηκε, ήταν το 4-2-3-1. Κάποιες υποχρεωτικές αλλάγές, γίνανε. Τρεις δηλαδή, με κυριότερη αυτήν του Αραβίδη λόγω κούρασης. ΤουΤζιμπούρ ήταν λόγω τιμωρίας και του Λαμπρόπουλου, απλά θέμα έμπνευσης. Οι απουσίες των δυό βασικών επιθετικών, δώσανε και το στίγμα μας. Δεν υπήρχε πρεσάρισμα ψηλά, ο Πέκχαρτ παρά το φιλότιμο του δεν μπορεί να κάνει αυτήν την δουλειά, κι άρα ο Παοκ έφτανε πολύ εύκολα στο κέντρο μας, όπου με περισσότερους φρέσκους παίκτες, φαινόταν πιο δημιουργικός και βέβαια πιο επικίνδυνος.

Η ΑΕΚ φαινόταν αδύναμη λοιπόν στην επιθετική της γραμμή, αλλά και δεν είχε και σοβαρή κατοχή της μπάλας με σκοπό κάποια ορθολογική επίθεση. Πιο πολύ παθητικά έπαιζε κι ήταν τυχερή που δεν το πλήρωσε, σε τρεις αξιοσημείωτες τελικές του αντιπάλου, που την μία την έσωσε ο Ανέστης, ενώ η άλλη βρήκε το δοκάρι. Μέσα όμως σε αυτό το μπάχαλο, ο Γιόχανσον έχασε μια καλή ευκαιρία, ενώ και ο διαιτητής Κομίνης, της αρνήθηκε ένα κλασσικό πέναλτυ σε μια καλή προσπάθεια του Μπαρμπόσα. Ο οποίος μετά είδε και μια αυστηρή κίτρινη καρτα. Τα λάθη του ο διαιτητής, τα ισοφάρισε ( ο κανονισμός αυτός δεν θα ισχύσει από του χρόνου ) με την κόκκινη στον Τζαβέλα. Που δεν ήταν άδικη, αλλά έδειξε οτι ο Κομίνης ήταν εκτός κλίματος αγώνα.

Το πρώτο μέρος λοιπόν, δεν διεκδικεί δάφνες. Είτε λόγω της κούρασης μας, είτε λόγω του βαθμολογικού άγχους. Σαφέστατα πιο κοντά στο γκολ ήταν ο Παοκ, ο οποίος όμως ψιλοχάθηκε μετά το εικοσάλεπτο. Εκεί που η ΑΕΚ δεν βγήκε στα πλάγια για την σέντρα μπας κι εκμεταλλευτεί το ύψος του Πέκχαρτ, αλλά συνέχιζε από τον άξονα όπου με την σύγκλιση του Μπακάκη και του Μαπρμπόσα, γινόταν το αδιαχώρητο. Κοινώς ένα μπουλούκι στην επίθεση μας, ενώ η άμυνα μας έμπαζε κανονικά σε αυτήν την παράσταση της ισοπαλίας, που μάλλον ήταν δίκαια με βάση την σημειολογία.

Στο δεύτερο μέρος όμως, είχαμε παραπάνω προσδοκίες. Κάτι η αναμενόμενη κι ολόσωστη είσοδος του Αραβίδη, κάτι το σπρώξιμο του κόσμου και κάτι η αριθμητική υπεροχή, φτειάχανε το κλίμα. Γρήγορα γρήγορα, αυτά που λέω, πήγανε στα σκουπίδια. Στα καλά καθούμενα αποβλήθηκε ο Πέκχαρτ, και ξαναπέσαμε στα ίδια. Και ποιά ίδια; Αυτά που είχε μελετήσει ο Παοκ στο διάλειμμα, ενώ ο δικός μας πόνταρε αλλού. Κρίμα.

Διότι η ομάδα έδειξε διάθεση, παρά την απώλεια αυτή. Πήρε το κέντρο, φάνηκε πιο οργανωμένη, επιτέθηκε με κάποιο στοιχειώδες πλάνο κι έγινε το αφεντικό του αγώνα. Έκανε πλαγιοκοπήσεις, έκανε πρεσάρισμα ψηλά κι έβγαλε ευκαιρίες. Πιο κλασσική αυτή του Αραβίδη, που σε άλλη χρονική στιγμή της χρονιάς δεν θα την έχανε, όπως και το δοκάρι που όπως και το να το κάνεις ισοφάρισε τις πιθανότητες του αντιπάλου. Σίγουρα το παιχνίδι έγινε πιο ενδιαφέρον, και τολμώ να πω οτι με μια πιο ακριβοδίκαιη διαιτησία, θα είχαμε κερδίσει.

Όπως τολμώ να πω κι άλλα: Οτι οι αλλαγές του υπηρεσιακού προπονητή μας, ήταν σωστές και βοήθησαν στο να βγάλουν την θέληση της ομάδας. Δεν κερδίσαμε για δύο λόγους : Δεν είχαμε παραπάνω λύσεις και δεν μας ήθελε ο Κομίνης. Χωρίς να γκρινιάζω όμως, αφού έτσι πρέπει να είναι η διαιτησία. Αλλού σου δίνει τα κουκούτσια, κι αλλού δεν στα δίνει. Κι όταν μοιράζονται τα λάθη, πάμε καλά.

Και πήγαμε καλά τελικά. Μπορεί η ομάδα να μην βγήκε πρώτη στα μπαράζ, αλλά εντάξει. Ας ηρεμήσουμε κι ας κάνουμε τίμιο απολογισμό. Διοικητικός στόχος δεν υπήρχε, βάθος στο ρόστερ δεν υπήρχε, και η ομάδα κατέληξε να κυνηγάει κάτι, χωρίς προπονητή. Κατάκοπη, χωρίς προγραμματισμό και με τιμωρίες της τελευταίας στιγμής. Δεν νομίζω οτι υπάρχει Αεκτζής στενοχωρημένος, με βάση όλη την ανακεφαλαίωση. Είναι μίνιμουμ τραγικό να βλέπεις τον Σιμόες να προσπαθεί να φτειάξει εντός γηπέδου το όλο σύστημα.

Οπότε κι εγώ τελειώνω εδώ, περιμένοντας τον νέο προπονητή αλλά και να ακούσω αυτό το περίφημο project το οποίο περιφέρει ο Μπαγιεβιτς κατ’ εντολήν Μελισσανίδη, και το οποίο εντυπωσιάζει κάτι Οστρογότθους, αλλά δεν το ανακοινώνει στας Μπανανίας. Ευχαριστώντας όμως για το αποτέλεσμα της φετινής χρονιάς, που είναι ούτως ή άλλως πετυχημένη, κλείνοντας και με μια αξιοπρεπέστατη εμφάνιση σήμερα, απέναντι σε σύμμαχο, που πρέπει να φάει και ολίγον κουτόχορτο. Κι ο νοών νοείτω. Την καλημέρα μου.