Η ομάδα μας κατέβηκε με το γνωστό σύστημα του ρόμβου και φυσικά με αλλαγμένο κεντρικό δίδυμο, που ουδέποτε πίστεψα οτι θα ήταν κάποιο αδύνατο σημείο. Πάντα οι ομάδες εξαρτώνται από τα χαφ τους και ποτέ από ρολίστες. Επίσης κατέβηκε σε ένα γήπεδο άδειο σχεδόν, που αυτό μου δημιούργησε κάποιες απορίες. Δεν έχουν ενδιαφέρον οι Αρκάδες για την ομάδα τους; Τότε για ποιο λόγο παίζει αυτή στην πρώτη κατηγορία;
Ας αφήσουμε όμως τα φιλολογικά. Η ΑΕΚ κατέβηκε πολύ δυνατά και με το γνωστό τρέξιμο της. Είχε μια πολλή καλή αλληλοκάλυψη στις αμυντικές τοποθετήσεις, ταχύτητα στην επίθεση και στην κάθετη πάσα και σημαντική βοήθεια από τα άκρα της. Ήταν πολλή καλή ομάδα κι έπαιξε όπως την έχουμε συνηθίσει. Πάτησε στην αντίπαλη περιοχή, προσπάθησε από παντού να βρει το γκολ και πρεσάρισε σε όλο το γήπεδο. Επίσης είχε μια ηρεμία αξιοθαύμαστη στο σκληρό παιχνίδι κάποιες στιγμές που επιστράτευσε ο αντίπαλος.
Τελείωσε το πρώτο μέρος και δείχνω κάποια απογοήτευση; Η απάντηση είναι ναι. Διότι είναι τρομερό να βγάζεις τόσες τελικές και να μην βάζεις ένα γκολ. Στοιχείο που το βλέπουμε συνεχώς. Και να τρως μόνο μία τελική, κι αυτή από πίεση που την τελειώνει ο Αθανασιάδης. Εξηγείται αυτό; Ναι αμέ. Αυτή η τρέλα του να έχουμε βαφτίσει τον Γκαρσία φορ και να λέμε είμαστε πλήρεις. Είναι ο χειρότερος παίκτης της ΑΕΚ τακτικά συνέχεια και είναι εκείνος που δεν βάζει ούτε ένα κερασάκι δικό του. Και να χάνει και το δεκανίκι του τον Ελίασον που τον σκότωσαν κι ο Φωτιάς αγρόν ηγόραζε.
Όμως να μην γκρινιάζουμε. Η ομάδα ό,τι μπορούσε το έκανε. Κυριάρχησε, έπαιξε σαν πραγματικά μεγάλη ομάδα και δημιούργησε όλες τις προϋποθέσεις για να έχει ένα σκορ υπέρ της. Δεν το κατάφερε και πιο πολύ με άγχωσε η αντοχή της σε αυτό το τέμπο μέχρι το τέλος του αγώνα και τα δυό κολλητά παιχνίδια που έρχονται. Με το απαραίτητο rotation. Κι έφυγα για το διάλειμμα με καλή ανάμνηση από την ομάδα αλλά με ένα κρίμα στο στόμα μου.
Φυσικά το κρίμα επεκτάθηκε σε όλο το εύρος του δεύτερου μέρους. Διότι η ΑΕΚ προηγήθηκε με ένα αμφιλεγόμενο πέναλτυ, αλλά στην δεύτερη τελική του Αστέρα σε όλο το παιχνίδι, έφαγε ένα γκολ που την κράτησε σε χαμηλές πτήσεις βαθμολογικά. Ένα γκολ που έχει την εξήγηση του. Πέραν των λεπτομερειών του τεχνικού λάθους, όπως και να το κάνουμε είμαστε στο στοίχημα για τον πάγκο. Και αγαπητοί, διαβάζετε εδώ, δεν διαβάζετε αλλού. Τα έχουμε πει για το στοίχημα του πάγκου.
Θα μου πεις και τι να κάνει; Για πέστε μου. Ο Πινέδα γιατί βγήκε; Έκανε rotation εν όψει ΟΦΗ; Δηλαδή η ομάδα κινδύνευε πίσω κι ήθελε ενίσχυση αμυντικά; Έψαχνε να μην φάει γκολ ή να βάλει γκολ; Ο Γιόνσον είναι πιο οργανωτικός από τον Πινέδα ή παίζει ακριβώς στην θέση του; Μην λέμε και τα υπόλοιπα. Ο Γκατσίνοβιτς αριστερό μπακ ή ο Μάνταλος την τελευταία σέντρα του αγώνα; Η μαλακία στο σύννεφο. Άστο όμως.
Τηρουμένων των αναλογιών ότι ο άνθρωπος είναι φοβισμένος και δεν εκμεταλλεύεται το ρόστερ του και τα χαρακτηριστικά του, δεν μπορούμε να λέμε παραπάνω. Η ομάδα έτρεξε πολύ και προσπάθησε με όλες τις δυνάμεις της. Με αυτούς που ξεκίνησαν και με αυτούς που συνέχισαν. Δεν είναι και σήμερα μικρό πράμα να βρίσκουμε τόσους διακριθέντες : Κορυφαίοι Γκατσίνοβιτς και Αραούχο και πολύ κοντά Σιμάνσκι. Φυσικά δεν μπορούμε να αδικήσουμε τον Άμραμπαντ, που έδωσε μια άλλη μορφή στην επίθεση και στην οργάνωση μας. Ήταν φοβερός άσχετα αν πνευματικά είναι αλλού και δεν είναι αυτός που ποντάρεις επάνω του. Είναι παίκτης τζόκερ.
Δεν θα διυλίσουμε τον κώνωπα. Όσοι ασχολούνται με την ομάδα, ξέρουν πολύ καλά τι να κάνουν. Ποιοι να αποκτηθούν και κυρίως ποιοι πρέπει να φύγουν και με χρήσιμα λεφτά. Αν είμαστε στην ευτυχή συγκυρία να πάρουμε λεφτά από τον Γκαρσία ( αντί να επιδοτήσουμε την πώληση του ), άντε προχωράτε διότι η υπομονή εξαντλείται. Στο γήπεδο και εμένα να βάλεις να σουτάρω πέναλτυ ή να βαρέσω σουτ μόνος μου από τα δέκα μέτρα, σε στοιχηματίζω ότι θα βάλω τα ίδια γκολ με τον μαλάκα. Δηλαδή έλεος για το τρέξιμο όλων των υπόλοιπων που θεωρητικά έχουν αποδέκτη τον τίποτα.
Για τους άλλους που δεν μπορούν, δεν θα πούμε τίποτα. Αυτό μπορούν κι αυτό παίζουν κι είναι αξιέπαινοι. Αν ο Ρότα έβαζε το γκολ, θα ήταν ήδη με μεταγραφή. Αν οι Ιρανοί δεν φοβόντουσαν την μαντήλα, απλά θα ήταν με άλλο DNA. Επίσης αν ο Τσούμπερ αισθανόταν ηγέτης θα μπορούσε να ήταν χρήσιμη αλλαγή, κι όχι κατιμάς. Κι άλλα πολλά, που όμως δόξα τω θεώ δεν κόστισαν ιδιαίτερα στην ομάδα και ειδικά λόγω της απουσίας του βασικού κεντρικού δίδυμου. Ο Μήτογλου είναι άκρως απαραίτητος σαν back up μην σου πω και βασικός.
Συγχαρητήρια όμως και προχωράμε. Δεν άλλαξε τίποτα στην βαθμολογία, ούτε και σε αυτά που βλέπουμε. Αν θέλεις πρωτάθλημα, θα παίξεις τρεις φορές με την αλογοτροφή και θα τον κερδίσεις και τις τρεις. Επίσης θα κάνεις διπλό στον Πειραιά για να αποδείξεις τι αξίζεις. Τα λοιπά, τα πούστικα, να χάσει από εκείνον και να κερδίσω εγώ στο αλλιώς, είναι για τις κότες. Και καμία καραμέλα για διαιτησία. Ο Μπαλτάκος είναι καραδικός μας. Ή τον ενεργοποιείς ή τον αφήνεις εκεί για να έχει ο Αλαφούζος να λέει οτι πήγε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, ενώ εσύ λες οτι η αλογοτροφή είναι μεγάλη ομάδα και δικαιούται πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ είναι μικρή ομάδα; Ή μήπως εσύ δικαιούσαι μέσω Καθημερινής μια είσοδο σε κάποιο δημόσιο χαρτζηλίκι;
