…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Eνας ανδρας γυρω στα 60 που λεγεται Hirst ξεκιναει να πινει στο γραφειο του στο σπιτι, παρεα με ενα ανωνυμο που μολις εχει γνωρισει σε μια pub. Ο υπερβολικα ομιλητικος καλεσμενος του Hirst, που αυτοαποκαλειται ‘ποιητης’, φλυαρωντας εξηγει πως ειναι υπερβολικα οξυδερκής, μεχρι που συστηνεται ως “Spooner”. O Hirst ξαφνικα πετα το ποτηρι, ενώ Spooner χλευάζει απότομα τον Hirst για την αρρενωπότητα και τη σύζυγό του. Ο  Hirst απλώς σχολιάζει «γη του κανενός … δεν κινείται … δεν αλλαζει … δεν γερνα … παραμένει … για πάντα … παγωμένη … σιωπηλή”

Το εργο ειναι μια ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ παρασταση με τους δυο κυριους ρολους στον  Sir Ian McKellen (CH CBE) και τον Sir Patrick Stewart (OBE), σε ενα εργο του νομπελιστα Harold Pinter, τα δε εισητηρια ειναι ΦΥΣΙΚΑ SOLD OUT εδω και μηνες και για να βρεις απλα δε βρισκεις.. Υπαρχουν αλλοι δυο χαρακτηρες, οι Foster and Briggs που στη πορεια του εργου αποκαλυπτεται οτι ο ενας ειναι ο προστατευομενος του Hirst και ο αλλος ο προσωπικος του υπηρετης. Το νεότερο ζευγάρι γινεται, στη πορεια της πραξης 1,  αμυντκο και κατηγορηματικο υποστηρίζοντας την υποχρέωσή τους να προστατεύουν Hirst απο “τους άνδρες του κακού».

To No man’s land παιζεται εδω και καιρο στην ΑΕΚ. Χρονια απο τοτε με το ενδοξο καλοκαιρι στο Βελεστινο. Τους ρολους τους ξερουμε, ανεφερα μονο την πρωτη σκηνη. Φανταζωμαι οτι ειναι πολυ ευκολο να αποδωσετε τους αναλογους ρολους στα αναλογα προσωπα.

Στην ομαδα βεβαια η πραξη απλα επαναλαμβανεται ανα εξαμηνο, αλλαζωντας τους 2 ‘βοηθητικους’ χαρακτηρες τους Foster and Briggs. Βρεθηκε και ενας που πηγε να κλεψει το ρολο του Spooner, αλλα φροντισαμε να τον διαβαλουμε και να τον σαμποταρουμε οσο μπορουσαμε για να κανουμε τον Hirst να τον απομακρυνει οσο ηταν καιρος. Γιατι αλλιως θα επρεπε να αρκεστουμε σε πιο ‘δευτερο’ ρολο και να βγει το ονομα απο τη κορυφη της μαρκιζας.

Οποτε φροντιζουμε ειτε ηθελημενα ειτε απο ανικανοτητα- δε ξερω ΤΙ υπερισχυει πλεον πραγματικα- να αλλαζουμε τους Foster and Briggs ανα εξαμηνο ωστε να υπαρχουμε παντα ως Spooner. Τωρα θα μου πειτε τι κανει ο Hirst γι αυτο? ΔΕΝ ασχολειται ειναι η απαντηση.

Για να το παμε πιο συγκεκριμενα και να παρω θεση ξεκαθαρη. Ναι ειμαστε τεχνοκρατες- σωστα εγραψε ο Stevie- και ο βοηθος θα κριθει απο τα εργα του. Απο την αλλη διαφωνω για τις κραυγες του βιογραφικου. ΟΦΕΙΛΕΙΣ οταν δινεις τα κλειδια σε μια σημαντικη θεση στην ομαδα, τη πιο σημαντικη ισως, να κοιτας το βιογραφικο του ‘υποψηφιου’ εκτος αν δεν σε ενδιαφερει καν οπως εκανε ο Σωκ και κουβαλαγε τον Μπιγκον και τον Γιαννη το Κολλια. Γιατι οπως αλλωστε ειχε δηλωσει ο gay δεν χειαζεται προπονητη για να παρει το πρωταθλημα. Επειδη ομως η ΑΕΚ ουτε τους παικτες που ειχε ο Gay τοτε εχει τωρα, ουτε τη δυναμη ‘παρασκηνιακα’ ακομη ουτε ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΗΛΩΝΟΥΝ, θελει να μπει σε αυτο το καλουπι, μαλλον κατι κανουμε ΠΑΛΙ ΛΑΘΟΣ.

Δεν εχω τιποτε με το σκουρο, δεν τον ξερω καν ουτε με ενδιαφερει να τον μαθω. Ανθρωπος που εφυγε κακην κακως απο την εννατη ομαδα της Τουρκιας και ειναι βοηθος, μου λεει ξεκαθαρα απο μονος του το ταβανι του. Σιγα μη ψηθω επειδη ηταν λεει πριν απο χρονια βοηθος του χαλβα. Γιατι ξερω το βοηθο του Αντσελοτι, η τον βοηθο του Πεπ και του Κοντε? Και τι με νοιαζει εμενα- ως ΑΕΚ- ο βοηθος? Οταν πας σε ενα σπιτι καλεσμενος πας για να συναντησεις τον οικοδεσποτη η τον βοηθο του?

Αντε να τον δουμε λοιπον και αντε να τον κρινουμε απο το ‘εργο’ του. Που θα ειναι τιποτα βαση παρελθοντος του. Εκτος αν ο Spooner της ΑΕΚ κανει τον σκουρο να μας δειξει οτι δεν εδειξε μεχρι τα 51 του. Επισης εχει jack pot και στο Joker και στο Lotto αυτη την εβδομαδα..

Γνωμη μου και κλεινω: Τη πρωτη παρελαση θα τη βγαλει μιας και ειναι την αλλη βδομαδα. Μαθηματικα δε τη χανει. Τωρα για τη δευτερη θα σας γελασω..

Εγω παντως αμα ειμουνα ο Spooner, καλου κακου θα κοιταγα για προπονητη απο τωρα. Γιατι καλο το μπαλωμα αλλα η ροδα θελει σαμπρελλα, μη σου πω ζαντα+λαστιχο.

Φανταζωμαι τι σκεφτεται ο Hirst που καθησε και ακουσε τους Foster and Briggs και εστειλε τον κανονικο προπονητη. Που μπορει να ζηταγε 4εκκ κατα Κεφτετζογλου αλλα εκλεισε σε Ισπανικη ομαδα με 500 τελικα..

ΥΓ. Gus γυρνα πισω. Εστω τηλεφωνα.

Καλημερα σας.

Διακαής πόθος του Μελισσανίδη, ήταν πάντα ο Μουρίνιο.(μετά τον Ντούσκο φυσικά.) Αφού όμως εκείνος όλο ξεγλιστράει, είπε να φέρει-ως πρόγευση;- έναν εκ’των βοηθών του, ονόματι Ζοζέ.  Τι Λωζάνη τί Κοζάνη.

Ευχόμαστε κατ’αρχήν να είναι περαστική η περιπέτεια που είχε ο άνθρωπος με την υγεία του στην Αττάλεια. Κατά δεύτερον,εύχομαι ολόκαρδα να πετύχει στους-όποιους-στόχους του έχουν τεθεί, ή  έχει θέσει ο ίδιος για την πολύπαθη ΑΕΚ, η οποία  παραμένει προσφυγοπούλα: Αγήπεδη, άμπαλη,απρωτάθλητη και κυρίως άνευρη  και άψυχη ως παρουσία εντός των τεσσάρων γραμμών.

Γιατί εκτός των τεσσάρων γραμμών,τα πάντα  λειτουργούν ρολόι. Οι προπονητές αλλ’άζουν σαν πουκάμισα και όσοι λέτε πως ο Μελισσανίδης δεν χώνει λεφτά,είστε παραδόπιστοι. Ολα αυτά τα συμβόλαια ποιος τα πληρώνει ρε γαιδούρια οπαδοί; Αμα ήθελε να κάνει οικονομία,δεν θα έπρεπε να βάλει στον πάγκο εξ’αρχής τον φίλο Ντούσαν,4 χρόνια τώρα; Αρα, ο άνθρωπος ξοδεύει.Απλά δεν γνωρίζει καλά το προσκήνιο.Δηλαδή το αγωνιστικό μέρος. Σαν τον Κόκκαλη. Και εκείνος όταν “είχε” τον ΟΠΑΠ πέταγε τα λεφτά του και προκοπή δεν έβλεπε. Μέχρι που στάθηκε κωλόφαρδος. Τω καιρώ εκείνω, ο τωρινός “μέτοχος του ΟΠΑΠ και σκιώδης πρωθυπουργός της ψωροΑΕΚ,είχε κάτι μπλεξίματα με την ποτάνα την δικαιοσύνη,αφού είναι γνωστό πως όταν είσαι καλός η κενωνία σε μισεί και θέλει το κακό σου. Τότενες λοιπόν, ο Μήτσος έδωκε αντιπαροχή τον Μπάγεβιτς  στον “θείο”. Εκτοτε, ο ένας ΑΕΚάρας έπιασε τον “θείο” και ο άλλος το “Τζόκερ”. Και  μας ταλαιπωρούν εκατέρωθεν,εναλλάξ και επί τα αυτά, καμιά 20αριά χρόνια και βάλε.

Οπότε,κλείνοντας, ξαναλέμε καλή επιτυχία στον γυρολόγο βοηθό του Μουρίνιο,που αν έμαθε κάτι από τον “Σπέσιαλ”,είναι δύο -ελπίζω- πράγματα. Το πρώτο φυσικά είναι,πώς να βγάζεις καλά λεφτά από το ποδόσφαιρο,πουλώντας “φύκια”. Το δεύτερο-ελπίζω- πως να στήνεις ομάδες στο χόρτο,για να μη χάσουν,προκειμένου κατόπιν-αν προκάμουν- να κερδίσουν. Τώρα θα μου πεις : “τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα”. Εντάξει.Δεν είμαστε και  με αξίνες στον ώμο. Εχουμε τους Αλμέιδες,τους Πατιτους,τους Μάνταλους,τους Τσιγκρίσνκι,τους Σιμόεγιόχανσον (τους οποίους φρόντησε να “χαλάσει” ο τρεμάμενος και ολίγον κομπλεξικός Τιμούρ).

Στο παρασκήνιο τα πάμε καλά. Οπως έλεγε “έξω πάμε  καλά” και μια ψυχή παλιότερα. Εκεί δεν θέλει χρόνο προσαρμογής ο Μήτσος. Ούτε έχει χάσει “επεισόδια”. Και κυρίως δεν χρειάζονται λεφτά πολλά. Με μερικές  κλωτσιές και κάποια χαρτζιλίκια,κάνεις την δουλειά σου μια χαρά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είμαστε κωλόφαρδοι όπως τότε. Δεν βρίσκουμε Κασάπιδες και Οκόνσκι. Δεν έχουμε Μανωλά στα ντουζένια του. Ουτε και κάποιος  “Σάμπα” δέχεται να έρθει. Που να βρεθεί Τσιάρτας; Αλλος Μπατίστα,ή “κουμπάρος”. Ουτε και Τόνι βρίσκουμε ‘κει σα πάνω στα Σκόπια πια. Ο Μπάγεβτις  σταφίδιασε και ο Νερέτβα έγινε αυλάκι. Και ο Μελισανίδης,βαρύς,ασήκωτος όχι από μαγκιά  αλλά από τα χρόνια,καθησμένος,βουλιαγμένος  στα επίσημα του ΟΑΚΑ να αναπολεί τα χρόνια που φύγαν.

Φυσικά-ξαναλέω- μπορεί να πάρουμε πρωτάθλημα. Εξαρτάται πάντα από τα κέφια,τις δυνάμεις και την διάρκεια που θα παρουσιάσει  ο πρώτος. Και πρώτος είναι ο γαύρος. Και όχι μόνο 2 βαθμούς.

Αυτό όμως δεν μου λέει ΤΙΠΟΤΑ. Και κυρίως δεν μου λέει ΤΙΠΟΤΑ η “μάχη”- η βατραχομυομαχία δηλαδή- που εξελίσεται στο κάποιο “παρασκήνιο”. Σαν θεατή με ενδιαφέρει μόνο το τί παρουσιάζεται στο “σανίδι”. Και όχι πόσες πρόβες έγιναν και πόσος ιδρώτας χύθηκε και αν ο σκηνοθέτης γαμιέται από τον πρωταγωνιστή.

Ούτε θέλω να ξέρω και δεν με ενδιαφέρει “πόσο ξύπνιος είναι ο Μελισσανίδης”, ή ανάποδα  “πόσο μαλάκας δεν είναι  σε σχέση με τους πληκτρολογιάκιδες” (και άρα πόσο μαλάκες είμαστε εμείς μπροστά του) και πόση διαδρομή έκανε από την σχολή οδηγών μέχρι την ΅Wall Street”, η μέχρι το Α’του Κενταύρου, όπως μας υπενθυμίζει συχνά πυκνά -άγνωστο γιατί,αφού είναι αχρείαστο- ο Γιώργος ο Κιντής.

Εκείνο που ξέρω,που βλέπω και που βλέπουν άπαντες, είναι το εξής: ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΕΚ. ‘Η για να το πω πιο ορθά  και  να μην εξαιρέσω τους προηγούμενους “σωτήρες” και αδικηθεί ου σημερινούς εν δυνάμει “σωτήρας”: ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΕΚ. Και εντός αγωνιστικού χώρου,αλλά και εκτός. Με Δέλλες και Πλατέλες από τη μία και με Αγγελικούλες και Στράτους και “Μπάγεβιτς” από την άλλη. Με στελέχη, “διευθυντές” παραδιευθυντές,προπονητές να έρχονται και να φεύγουν, μεσούσης προετοιμασίας, ή στην αρχή της σεζόν και ψωνίζοντας συνεχώς από τα πανέρια της Αγίου Μάρκου σώβρακα και κιλότες βιαστικά και να τα φοράς πριν μπεις στο τρόλευ, κλπ.  Αστα να πάνε στο διάολο. Καλύτερο προγραμματισμό κάνει ένας άστεγος της Ομόνοιας για το πως  και που θα τοποθετήσει το χαρτόκουτο σε σχέση με τις εκάστοτε καιρικές συνθήκες της νύχτας, παρά όλο αυτό το μπουλούκι γλυφτών και “αιχμαλώτων”που έχει μαζέψει εκεί μέσα ο “μεγιστάνας”,τον οποίο θα τον βλέπει ο Βουτσάς και θα βάζει τα γέλια, ενθυμούμενος  κι’εκείνος την εποχή που έπαιζε τον Εμίρη στο σινεμά.

Αλλά δεν βαριέσαι. Δούλεμα αυτοί; Δούλεμα και μεις. Την πλάκα μας άλλωστε κάνουμε όλοι.

Παγώσαμε όλοι, έτσι δεν είναι; Τι να λέμε τώρα λοιπόν; Οτι είμαστε ευτυχεσμένοι, οτι είμαστε έτοιμοι να πανηγυρίσουμε, οτι θα κάνουμε μεγάλη πλάκα χθες, ή οτι περάσαμε τέλεια αύριο; Αυτή είναι μια τρέλα, εκ πρώτης όψεως. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο για τις διοικητικές επιλογές. Επιλογές που είναι στο πόδι, επιλογές που είναι της πλάκας, κι επιλογές που δείχνουν οτι το δούλεμα πάει σύννεφο.

Για μισό λεπτό όμως. Όπως εμείς έχουμε ένα σκεπτικό, θεωρητικά έχουν και οι αποφασίζοντες. Και θεωρητικά, για να βρίσκονται στις θέσεις της διοίκησης, κάτι ξέρουν παραπάνω. Αυτό λέει η λογική. Για να περιμένουμε λίγο λοιπόν.

Όχι, μην νομιστεί οτι πάω να αθωώσω κάποιον. Όχι, μην νομιστεί οτι είμαι κάποια κολυμπήθρα. Η θέση μου είναι αταλάντευτη: Για τα πάντα φταίει ο Μελισσανίδης και φυσικά μετά, ο αντί αυτού. Δηλαδή ο Μπάγιεβιτς. Οι ευθύνες ξεκινάνε από το καλοκαίρι με τον Πογιέτ και συνεχίζονται με τον Μοντανιέ και μετά με τον Τιμούρ. Και ποιές είναι οι ευθύνες; Απλά πράματα : Ο ένας βάζει λεφτά, κι ο άλλος βάζει οργάνωση. Τι έχουν βάλει και οι δύο; Το τρίτο.

Τι θέλω να πω όμως; Οτι τον συγκεκριμένο προπονητή, δεν τον ξέρω καθόλου. Άρα δεν μπορώ να τον κρίνω. Καμιά φορά, τα φαινόμενα απατούν. Όπως απάτησαν τότε παλιά με τον Φάντροκ. Που οι μπαλαδόφατσες είχαν προεξοφλήσει την αποτυχία του. Μην ξεχνάμε οτι ο παππούς, δεν ήταν προπονητής, ούτε καν βοηθός. Ένας γυμναστής ήταν, που απλά διέγνωσε οτι οι Έλληνες παίκτες ήταν αγύμναστοι. Κι έκανε το αυτονόητο. Φυσικά πρωτάθλημα δεν πήρε, αλλά η ΑΕΚ έπαιξε μπαλάρα.

Μην μένουμε σε αυτά όμως. Είμαστε τεχνοκράτες και φυσικά είμαστε πάντα με το αύριο. Ο νέος προπονητής θα κριθεί με τα γνωστά κριτήρια που έχουμε θέσει εδώ,  και με το κατάλληλο βάθος χρόνου. Το πρόγραμμα γολγοθάς που έχουμε παρέα με τις αναγκαστικές απουσίες, δεν θα μας φέρουν σε βιαστικές κρίσεις. Μπορεί να θέλαμε τον Μουρίνιο στον πάγκο, αλλά αυτά απλά δεν γίνονται. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά υστερικές κραυγές που ήρθε κάποιος χωρίς κάποιο σημαντικό βιογραφικό.

Ο οποίος κάποιος, είναι απόλυτα λογικό να στηριχτεί από τις δημοσιογραφάρες. Γιατί λογικό; Διότι αφού κάνανε τον πόλεμο στην διοίκηση με την μη στήριξη στον Κετσπάγια, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ. Είναι τόσο απλό το παιχνίδι του χαρτζηλικώματος και της μετατόπισης των ευθυνών αλλού, στο μέλλον και γενικώς και αορίστως. Εμείς όμως, το στήριγμα αυτό, δεν θα το φάμε.

Επειδή όμως δεν τρώμε σότο, δεν σημαίνει οτι δεν βλέπουμε ή δεν ξέρουμε μπάλα. Οπότε σε πρώτη φάση, παίρνουμε πολύ σοβαρά την θέση του προπονητή, οτι ήρθε για να πάρει το πρωτάθλημα. Που αν δεν το είπε μόνος του επειδή έχει παρακολουθήσει την ομάδα, τους αντιπάλους της αλλά και το ρόστερ μας, τότε απλά μετέφερε την άποψη της διοίκησης, που του είπε να την πει. Που καλώς γίνανε και τα δύο. Μπάλα όμως σημαίνει, οτι θα δούμε αυτοματισμούς, επιθετική ανάπτυξη και καλή αμυντική λειτουργία. Επίσης και βελτίωση ατομική των παικτών.

Οπότε λέμε καλή επιτυχία. Και σίδερο στη μέση σου, αφού ούτε η ίδια η διοίκηση δεν σε θεωρεί σοβαρό. Αν σε θεωρούσε, δεν θα είχες οκτάμηνο συμβόλαιο. Αν επίσης θεωρούσες τον εαυτό σου προπονητή, ουδέποτε θα ερχόσουν στην Ελλάδα, ουδέποτε υπό τον Μπαγιεβιτς κάπου, και ουδέποτε δεν θα έκανες τέτοιες δηλώσεις, που μόνο ο Βέγγος θα μπορούσε να κάνει σε κάποια ταινία που προσπαθούσε να κάνει τον ηθοποιό τρώγωντας τούρτες στη μάπα. Είναι κι άλλα που δεν θα ε΄κανες φυσικά, αλλά δεν χρειάζονται τώρα. Η ευχή μου είναι να δικαιωθεί η ΑΕΚ κι εγώ να είμαι ο μαλάκας. Ο δύσπιστος μαλάκας αλλά πάντα μαλάκας πελάτης. Καλή τύχη λοιπόν στο μπουρδέλο. Εύχομαι να αποδειχτείς σούπερ τσατσά και να μείνεις, και να μην έχεις την τύχη της πουτάνας που την βαρέθηκαν οι πελάτες.

ΜΑΠΑ το ματς χτες. Στο πρωτο ημιχρονο ειδαμε κατι ανουσιες μαχες στο κεντρο (κυριως) με τον αλλον να εχει βαλει τον Ζλαταν να κυνηγαει-πιεζει τη πρωτη πασα μαζι με τον Πογκμπα. Που δουλεψε κανα 20λεπτο στη αρχη μεχρι να κοπασει το θεμα. Απο ευκαιρειες μηδεν στο Α και κατι ψιλα στο Β. Πρεπει να ηταν απο τα πιο ανουσια ματς που εχω δει στο ναο, μονο εκει στο Β που μπηκε ο Λαλανα (για μενα απο τους μεγαλυτερους μπαλαδορους αυτη τη στιγμη στο ποδοσφαιρο) μιας και ειναι τρεχαλατζης και μαρκαρει και πασαρει. Αλλαζει μονιμα θεσεις, χτες στην ιδια φαση ξεκινησε το μαρκαρισμα αριστερο μπακ και εφτασε να σπασει τη μπαλλα δεξι εξτρεμ! και εχει φουλ και τα 2 ποδια. Τους εσωσε 2 φορες ο Ντε Χεα, απο τα καλυτερα τερματα μαζι με Νοιερ στην Ευρωπη περσυ, ειδικα στο σουτ του Κουτινιο ο ανθρωπος κυριολεκτικα απογειωθηκε. Η Referee λιγα πραγματα- πολυ λιγα με μια ανουσια πιεση μονο στο κεντρο. Εγραψε δε- ειδαμε μετα τα stats- τη χειροτερη κατοχη 34% στην ιστορια της, αλλα special θελατε οποτε μη παραπονιεστε.

Ατμοσφραιρα αρκετα καλη- εχουμε δει και καλυτερες- και γενικα ομαδες που ναι μεν κυνηγησαν τη νικη, πιο πολυ η δικια μου στο Β, αλλα δεν τις χαλασε και το Χ. Το καλο με μας ειναι οτι πλην City που δεν παιξαμε ακομη, καθαρισαμε ολους τους μεγαλους με νικες ΕΚΤΟΣ σε Arsenal-Chelskey και Χ στη Totenham και τους περιμενουμε εντος στα επομενα παιχνιδια. Βεβαια επειδη ειμασταν (ελπιζω σε παρατατικο χρονο με τον Κλοπ) επικινδυνοι στα ‘ευκολα’ ματς ακομη κραταω μικρο καλαθι. Το καλο ειναι οτι η ομαδα ειναι ΟΜΑΔΑ πλεον και αυτο πιστωνεται στο Γερμανο και μονο και οτι πλεον οι εποχες του οσα πανε και οσα ερθουν δειχνουν να εχουν περασει. Μεγαλο ρολο σε αυτο οτι υπαρχει σοβαροτητα απο παικτες σε ολες τις γραμμες: χτες ο Ματιπ (αποκτηθηκε ελευθερος!) κυριολεκτικα εξαφανισε το Ζλαταν και δε το λες και απλο πραγμα αυτο. Μια κεφαλια εκανε μονο που δεν απειλησε καν. Ο Πογμπα λιγα πραγματα αν και ειναι θηριο και δε του παιρνεις τη μπαλλα ευκολα. Αλλα για 200εκκ εχει θηρια και αλλου sorry κιολας.

Τωρα για τον Κλοπ που ειναι απλα ενας τρομερος τυπος. Λιγη η κουβεντα για μπαλλα- φαγητο ηταν με 10 ατομα και …γυναικες μεσα. Ανετος, χαλαρος δειχνει να απολαμβανει τη ζωη του απλα. Το μονο που μου εκανε εντυπωση, ειναι οι τρεις προπονησεις την ημερα: Πρωι πρωι εχει ασκησεις συντονισμου χωρις μπαλλα: οι παικτες κινουνται ΟΛΟΙ μαζι πανω κατω σε 2 group και αναλογα καλυπτουν θεσεις-χωρους με το πως κινειται το αλλο group! Αυτο τους βοηθα (κατα τον ιδιο) να μαθαινουν ‘χωρο’ και να ξερουν ανα πασα στιγμη που πρεπει να βρισκωνται. Προσοχη ΔΕΝ ειναι ασκησεις τακτικης αλλα καθαρα coordination! Μεσημερι εχει ενδυμαμωση- γυμναστικη, μετα φαγητο και χαλαρωση και απογευμα τακτικη με μπαλλα. Η λογικη ειναι οτι το να εισαι ποδοσφαιρηστης ειναι full time job και πρεπει να εισαι στο club κανονικο 8-10 ωρο.

Εχει και μερικα αλλα που ισως τα πουμε καποια αλλη στιγμη. Που φυσικα δεν εχουν ΟΥΔΕΜΙΑ σχεση με την ελληνικη πραγματτικοτητα. Που οχι μονο δε μου ελλειψε αλλα πραγματικα χαρηκα που δεν ασχοληθηκα και βγηκα απο τη μιζερια εστω και 3 μερες. Οχι δεν εχει Θωμαδες-ΕΠΣ-ΕΠΟ παραγκες, διαιτητες, δικες και δικαιολογιες για budget που οποτε μας συμφερει τις πιανουμε και οποτε οχι τις αφηνουμε: η ομαδα και εμεις στην Ελλαδα ειμαστε μαγκες (η δαγκες) οταν με μικρο budget κανουμε πορειες η ‘θαυματα’, αλλα οταν δε μας κατσει η σουπα οπως την ονειρευομαστε μας φταει το budget η παραγκα και οτι αλλο μας βγει. O Klop εχει ΚΕΡΔΟΣ 11,5εκκ λιρες, οταν το club ειχε ΔΕΣΜΕΥΘΕΙ να του διαθεσει 100εκκ λιρες (120ευρω) και η ομαδα ειναι μια χαρα. Αποδειξη, οπως ειχε κανει και στη Dortmund αλλα εχουν κανει και αλλοι σε αλλες ομαδες (σαν ενα Gus εδω που μας πηγε τρενο με το ΙΔΙΟ ροστερ που ο αλλος μας πηγαινε φουντο) οτι καλα τα λεφτα οι μεταγαφες και οι παικτες που σιγουρα χρειαζωνται, αλλα δεν φτανει μονο αυτο. Ο Special ξοδευε 10 καραβια λεφτα στη Ρεαλ για να παρει ολο κ ολο ενα πρωταθλημα. Που πιο πολυ στατιστικα το εχασε η Μπαρτσα- δε γινεται να κερδιζει τα παντα συνεχεια- παρα το πηρε ο αλλος. Να μη πουμε για την Ιντερ, ο Μορατι και αν ειχε ξοδεψει δις και εκανε μια τρυπα στο νερο.

Διαβαζω τα χθεσινα της ΑΕΚ και απλα γελαω. Νικησαμε το Ναζλιδη με κακιστο ποδοσφαιρο, εχουμε ενα προπονητη που δεν τον διωχνουμε για τον μονο λογο οτι δεν εχουμε βρει τον επομενο (και δεν εχουμε καν ενα προσωρινο μιας και εφυγε κα αυτος). 15 μερες διακοπη δεν κανανε τιποτε και θελουν λεει να αλλαξουν προπονητη 4 μερες πριν το ματς με το νιονιο.. Που ΒΡΩΜΑΕΙ η γκελα και μαλιστα ασχημα.

Το ποδοσφαιρικο τμημα ειναι ενα μπουρδελο και οταν εγραφα πριν κανα μηνα οτι δεν ειναι δυνατον να αφηνεις ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ τον Αραβιδη για τις μπουρδες που εκανε, επεσαν να με φανε. Φατε τωρα τον Πατιτο να κανει οτι γουσταρει και να αφηνει 3 ματς την ομαδα και φατε και το ….Λαζαρο (τον Μερεντονα της ΑΕΚ) που χτες ΚΑΤΑΦΕΡΕ να αποβληθει μετα το ματς επειδη λεει πλακωνωταν με τα ταγαρια της Λαρισας. Πηγαινε να παιξεις χωρις τα 2 βασικα σου εξτρεμ ενα δυσκολο ματς, οχι επειδη ειναι τραυματιες αλλα επειδη ειναι αμυαλοι αυτοι και ανικανοι εμεις να διατηρησουμε μια πειθαρχια σε παιδακια 25 χρονων. Σε Αραβιδηδες και Λαζαρους που κανουν καουμποιλικια επειδη εχουν δει οτι κανενας δε προκειται να τους κανει η να τους πει τιποτα..Η μαλλον θα τους φωναξει μετα απο κανα μηνα ο Βοσνιος να συστησει κλιμα ενοτητας- βλεπε δε τρεχει τιποτα. Στη Liverpool ο Σακο- κορυφαιος περσυ- αργησε μια φορα οταν εφευγε η ομαδα για την USA και περιμενε ολο το αεροπλανο. Μετα ξανααργησε 2 φορες στη πρωινη προπονηση. Οχι ενδεκαδα αλλα ουτε καν αλλαγη δεν εχει μπει ακομη, ενιοτε μενει και εκτος αποστολης…

Αυτα παθαινεις αμα 4 χρονια δεν εχεις μια στοιχειωδη οργανωση και δε μπορεις να βρεις 3-4 ανθρωπους να στησεις ενα ποδοσφαιρικο τμημα. Οχι το Physics Dept. of Oxford, μια ποδοσφαιρικη ομαδα στην Ελλαδα που δινει ενα ματς την εβδομαδα. Ραβε ξηλωνε μονιμα, κοσμος παει και ερχεται ανα εξαμηνο, εκτος απο τον γνωστο που δεν τον κουναει ουτε ο Ομπαμα με τον Πουτιν μαζι, και ολα καλα.

Ειδα video την ‘εξοδο’ του Ανεστη στο γκολ. Αμα αυτος ηταν στους κορυφαιους.. τοτε φανταζωμαι τι ειδαν τα ματακια σας απο τους αλλους. Ο τυπος για να βγει απο τη γραμμη πρεπει να του πεταξουν μολοτοφ απο πισω. Και παλι μπορει να προτιμησει να καει ζωντανος. Που να τρεχεις τωρα.. Το Μπαρκα γιατι τον πηρατε? Ειναι μικρος και πρεπει να μεγαλωσει για να παιξει? Ποσο να παει δηλαδη? Στα 30 θα εχει ωριμασει? Η να περιμενουμε να μεστωσει στα 35 του?

ΥΓ 3900 για 2 μηνες διαβαζω εδωσε ο ΤΣΥΡΙΖΑ σε μια γκομενα για να βαζει μουσικη στα λεωφορεια. Που δεν εχουν ηχεια! Η αληθεια ειναι οτι εχουμε δει πολλα σε αυτη τη χωρα αλλα τετοιο πραγμα οντως ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ το βλεπουμε

ΥΓ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ βαζελος. Το εχω πει απο τον Αυγουστο. Οποιος θελει ακουει. Οποιος δε θελει μας λεει για budget, μεταγραφες και πρασινα (κυριολεκτικα) αλογα.

Καλημερα

Αίνιγμα το σημερινό παιχνίδι. Από τη μια μονόδρομος για τη νίκη μας, κι από την άλλη οι μπόλικες απουσίες. Από τη μια μεριά η αμφισβήτηση προς τον Τιμούρ, κι από την άλλη το αν θα τον στηρίξουν οι παίκτες. Απέναντι σε έναν αντίπαλο, που μοιάζει αξιόμαχος πριν το παιχνίδι, και με έναν πολύ έμπειρο προπονητή, που όπως και ο Κούγιας ήσαν ολιγόμιλοι όλη την εβδομάδα, σαν αποτέλεσμα του ηρεμιστικού ταξιδιού κάποιου.

Οι αλλαγές προσώπων λοιπόν, ήταν επιβεβλημένες. Χωρίς φυσικά μεγάλες εκπλήξεις. Μετρημένα κουκιά θα λέγαμε. Ο Τιμούρ από την άλλη όμως, θα έπρεπε να αλλάξει κάτι στην τακτική. Να δείξει οτι κάτι σκέφτηκε κι αυτός. Και το έκανε εμφανίζοντας ένα βαρυφορτωμένο κέντρο, με δυό δημιουργικούς παίκτες – Μάνταλος, Μπακασέτας – και έναν αμυντικό χαφ. Φυσικά η πεποίθηση του για ισχυρά εξτρέμ, έφερε στην αρχική ενδεκάδα τον Πλατέλα.

Το πρώτο μέρος λοιπόν, ξεκίνησε υπέροχα. Ο Πλατέλας, πέτυχε ένα πολύ γρήγορο γκολ, που λογικά θα έδιωχνε κάποιο άγχος. Φυσικά όταν σκοράρεις στο τρίτο λεπτό, δεν μπορείς να μιλήσεις για οργάνωση παιχνιδιού. Κάτι που φάνηκε κατόπιν, όταν η Λάρισα κυριάρχησε, όλοι οι μέσοι έχαναν τις προσωπικές τους μονομαχίες και η ΑΕΚ ήταν αδύνατον να κρατήσει την μπάλα παγώνοντας το παιχνίδι ή να αλλάξει δυό πάσες της προκοπής και να αντεπιτεθεί.

Ουσιαστικά η ΑΕΚ μετά το γκολ, εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Έφαγε πολλές προσπάθειες και φάσεις, και μπορώ άνετα να μιλήσω για τρικυμία στην ανασταλτική της λειτουργία. Μια τρικυμία, που την είχε και ο διαιτητής Κομίνης, χωρίς βέβαια να είναι ο κύριος φταίχτης. Όμως να τα πούμε κι αυτά : Η φάση που παίρνει την κεφαλιά ο Μάνταλος, δεν είναι καν φάουλ. Στην φάση αυτή, έγινε μετά η μεγάλη απόκρουση του Ανέστη. Επίσης, λίγο αργότερα, ο διαιτητής δίνει φάουλ στην Λάρισα και κίτρινη στον μοναχό, την ώρα που το σφύριγμα έπρεπε να είναι εντελώς ανάποδο. Ο παίκτης της Λάρισας κατέβασε το κεφάλι, κι άρα εκείνος έκανε το φάουλ.

Ψιλά γράμματα αυτά βέβαια, αλλά όταν παίζεις στην κόψη, κάποιες λεπτομέρειες μπορεί να είναι και καθοριστικές. Όπως καθοριστικό για το τελικό αποτέρλεσμα φάνηκε να είναι το τυχαίο δεύτερο γκολ του Πλατέλα. Η πραγματικά μεγάλη ομάδα – που δεν παίζει τίποτα – την ώρα που προηγείται εκτός έδρας με δυό γκολ διαφορά, πραγματικά ξέρει τι να κάνει. Δεν εξακολουθεί να πελαγοδρομεί και μάλιστα να τρώει γκολ με παιδικά λάθη του Γιόχανσον και του Ανέστη. Τρεις ήταν στην φάση, και χάσανε τα αυγά και τα πασχάλια.

Όπως χαμένα τα είχαν οι δημιουργικοί και οι επιφορτισμένοι με τα μαρκαρίσματα. Με τον Μάνταλο πολύ φοβισμένο, και τον Μπακασέτα και τον Λάζαρο, εκτός τόπου και χρόνου. Κάπως έτσι και τον Σουηδό, που όμως είχε να σταματήσει ολόκληρες ορδές. Κάπως κουράστηκε ο αντίπαλος, που μου άρεσε πολύ, προς το τέλος του ημιχρόνιου, και βρήκαμε την ευκαιρία και κρατήσαμε την μπάλα. Και κάπως έτσι σώσαμε και τα προσχήματα. Την ώρα μάλιστα που είχαμε και δοκάρι, αλλά οι αναμεταδότες του αγώνα το χρεώνανε στον Αραβίδη, ενώ ήταν ανάποδη κεφαλιά του αμυντικού της Λάρισας.

Στο δεύτερο μέρος, τα πράματα άλλαξαν τουλάχιστον στην αρχή. Μπήκαμε πιο ορθολογιστικά και πιο οργανωμένα. Η μπάλα άλλαξε μερικές φορές τα πόδια μας και γίνανε δυό σημαντικές ευκαιρίες. Δυστυχώς δεν γίνανε γκολ και το παιχνίδι πήγε σε ροντέο. Ο Τιμούρ λογικότατα έβαλε τον Αλμέιδα μέσα, τραβώντας στα άκρα τον Αραβίδη, κι όλα μοιάζανε πιο καλά. Βγήκε έξω ο κακός Λάζαρος κι απολαύσαμε κάτι για κανά δεκάλεπτο. Κάτι δημιουργικό που ταίριαζε στην ΑΕΚ.

Έλα όμως που δεν ξέραμε την συνέχεια. Που λογικά ήρθε η είσοδος του Λαμπρόπουλου στο παιχνίδι, αλλά δεν ξέραμε οτι θα είχαμε και τόσο εχθρικότατη διαιτησία. Μιλάμε για έναν ανεκδιήγητο Κομίνη. Ρε με το ζόρι να δείξει ανεξιθρησκεία. Φυσικά συνεπικουρούμενος από την κάθετη πτώση της ΑΕΚ και την κάθετη άνοδο της Λάρισας. Με το λάθος βέβαια του Τιμούρ, που δεν έβαλε δεξί μπακ , μετά την αποβολή του Γκάλο, αλλά έστειλε τον Λαμπρόπουλο εκεί. Είναι αυττό που λέμε η δημιουργική βλακεία.

Τον βάζεις για υποστήριξη στα στόπερ, και μετά τι κάνεις; Αυτός ο Λαμπρόπουλος – το συμπαθώ το παιδί – παντού μπορεί να παίξει; Έλεος δηλαδή. Ένα έλεος που δεν έδειξε το παιχνίδι στα συναισθήματα μας. Η ΑΕΚ έπαιξε παθητική άμυνα και κυριολεκτικά μέσα στην περιοχή της. Εξαφανίστηκε από την επίθεση, έφαγε μπόλικες φάσεις, κι ήταν τυχερή που κουβαλάει αυτήν την φανέλα. Τα πάντα έμοιαζαν οτι ήταν αφημένα στην τύχη τους.

Όμως, υπάρχει κι ένα συμπέρασμα. Η ΑΕΚ βγήκε από μια πολύ δύσκολη έδρα, με νικηφόρο αποτέλεσμα. Είναι το μόνο που μπορούμε να κρατήσουμε, μαζί με το κανονικό διάβασμα της βαθμολογίας, που μαρτυράει τα πάντα : Η ουσιαστική γκέλα, πάντα θα είναι το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Κι ήρθε, ρεφάροντας την αντίστοιχη ήττα του γάβρου.

Επίσης μπορούμε να κρατήσουμε, οτι είδαμε ένα τρομερό παιχνίδι, που εμένα με άγχωσε διότι δεν το είδα μόνο σαν παιχνίδι, αλλά σαν επιβίωση. Όχι βέβαια του Τιμούρ, αλλά της ΑΕΚ. Η ΑΕΚ με ενδιαφέρει, κι όχι ο οποιοσδήποτε είχε ρέντα σήμερα. Διότι πάντα θα ρωτάω τον αγαπητό Κώστα : αυτή είναι η σκληροτράχηλη ομάδα, που δεν τρώειο φάσεις; Τότε κι εγώ είμαι πουτάνα της Συγγρού. Που μπορεί κι εγώ να προσφέρω θέαμα, αλλά τέλος πάντων δεν θα είναι και το καλύτερο για τους εργαζόμενους στην εταιρεία μου. Διότι μπορεί να μας λένε οτι πρέπει να σεβόμαστε την διαφορετικότητα, αλλά όχι κι η πουτάνα να πάει με αδερφή. Διότι ο Λαμπρόπουλος καλώς μπαίνει, αλλά δεν γίνεται να παίζεις χωρίς κανονικό δεξί μπακ και να προσεύχεσαι μόνο. Ούτε να βγαίνει ο Αραβίδης και να μένει μέσα ο Μπακασέτας. Δεν μιλάμε για λάθη. Μιλάμε για ολοκληρωτιές μαλακίες.

Δόξα τω θεώ, την γλυτώσαμε. Από δικά μας λάθη βέβαια. Με μια ομάδα που είναι λιγόψυχη. Και δεν έχει κανένα μέταλλο. Και τυχαία πλέον, μπορώ να πω, οτι φιγουράρει σε λογική διαφορά από την κορυφή, κι ισόβαθμη από την αλογοτροφή, που είναι πραγματικά της πλάκας. Οπότε περιμένουμε τις κινήσεις της διοίκησης, διότι δεν είναι κάθε μέρα του Αγίου Φανουρίου. Το παιχνίδι ήταν καλό, αλλά η ΑΕΚ ήταν ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Αδούλευτη, και πιο πολύ play station. Συγχαρητήρια όμως.

Υγ. Κορυφαίος ο Τσιγκρίνσκι. Μετά ο Ανέστης. MVP, φυσικά ο Πλατέλας.

Στο τελευταιο ‘δημοψηφισμα’ ο Γεωργαρος ειχε παει «ΝΑΙ» 78,4%, «ΟΧΙ» 21,6%. Ειχε τουλαχιστον την ‘ευθιξια’ ως  δικτάτορας ο Παπαδόπουλος (που εκλεγόταν πρόεδρος της νεοσύστατης Ελληνικής Δημοκρατίας) να δωσει ενα 21% στο ΟΧΙ ετσι για τα ματια. Οχι οτι θα αλλαζε κατι δηλαδη μιας και ο George ηταν large σε αυτα τα θεματα.

Τωρα που εχουμε δημοκρατια (πρωτη φορα) τα αποτελεσματα ειναι ακομη καλυτερα: Κατά τις πολύωρες δια ανατάσεως της χειρός ψηφοφορίες που έγιναν το βράδυ του Σαββάτου προτάθηκε μεταξύ άλλων μία αλλαγή στο Καταστατικό του κόμματος ώστε και οι βουλευτές (μετά τους υπουργούς και τα διορισμένα στελέχη) να ενταχθούν στο όριο του 25% που ισχύει για τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής.

Συγκεκριμένα το άρθρο 27 παρ. 5 ορίζει ότι «τα στελέχη που κατέχουν αμειβόμενη κυβερνητική θέση ή αξίωμα (μέλος Υπουργικού Συμβουλίου ή μέλος ΔΣ Δημόσιου Οργανισμού / Διεθνούς Οργανισμού ή Ανεξάρτητης Αρχής / ΔΕΚΟ / ΝΠΔΔ / Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς Υπουργείων, Υφυπουργοί), δεν μπορεί να υπερβαίνουν το 25% των μελών κάθε οργάνου του κόμματος». Η πρόταση ήταν να προστεθούν στο 25% και οι βουλευτές, οι οποίοι σε αντίθεση με τους άλλους είναι αιρετοί.

Η ηγεσία ήταν αντίθετη στην πρόταση. Το προεδρείο έθεσε σε ψηφοφορία την πρόταση και προς έκπληξη διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι σύνεδροι ψήφισαν και οι βουλευτές να ενταχθούν στον «κόφτη» του 25%. Αμέσως πήρε το λόγο ο Αλ. Τσίπρας και είπε στους συνέδρου πως «δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι ψηφίσατε, αλλά είστε ενάντια στην εισήγησή μου». Μεταφραση: Καλα εισαστε ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ που δεν καταλαβατε τι ψηφιζετε? Η τοσο ΑΦΕΛΕΙΣ που νομιζετε οτι θα μου πατε κοντρα?

Τελικά η ρύθμιση δεν θα ισχύσει, γιατί έγινε νέα ψηφοφορία και με τεράστια πλειοψηφία αποφάσιστηκε οι βουλευτές που είναι αιρετοί και όχι διορισμένοι να μην περιλαμβάνονται στον κόφτη του 25%.

Με λιγα λογια ειχαμε την συνηθισμένη αντίδραση του Αλέξη…. να ρωτάει τους ψηφοφόρους και να κάνει …το αντίθετο! Η αλλιως (αριστερα παντα) θα ψηφιζετε οσες φορες χρειασθει, μεχρι να γινει αυτο που θελει ο μεγαλος Πατερουλης. Τι διαολο θαυμαστες του Σταλιν ειμαστε?

Ακριβως επειδη δε ειμαστε κουμουνια, καναμε και αλλη μια ‘ψηφοφορια’:  Με 2548 από τις 2758 ψήφους επανεξελέγη πρόεδρος του κόμματος ο Αλέξης Τσίπρας. Μόλις 176 τα λευκά και 34 τα άκυρα στην ψηφοφορία για τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ που από το 74,08% του προηγούμενου Συνεδρίου στο 93,54%. Ε οχι και 74% τετοια ξευτιλα. Οτιδηποτε κατω απο 90% για τους φασιστερους ειναι απαραδεκτο, ποσο μαλλον οταν εισαι Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ. Ειναι δυνατον να εκλεγεται ‘δημοκρατικα-αριστερα’ το αφεντικο και να εχει εστω ΕΝΑΝ αντιπαλο? Εναν ετσι για τα ματια ρε παιδι μου, για να λεμε οτι εστω τυπικα κατι καναμε. Ειχε αντιπαλο ο Σταλιν, ο Φιντελ, ο Κιμ Γιονγκ, ο Παπαδοπουλος? Γιατι να εχει το Αλιεξη?  Σας θυμιζει κατι?

Βεβαια μεχρι να φτασουμε τον Κιμ, η αληθεια ειναι οτι θελει λιγο ακομη ‘δημοκρατια’: ο μοναδικός υποψήφιος, Κιμ Γιονγκ Ουν, απέσπασε το 100% των ψήφων σε μία εκλογική περιφέρεια, στην οποία προσήλθε το 100% των εγγεγραμμένων. Οχι παιζουμε. Οχι μονο προσηλθε το 100% του ‘εκλογικου σωματος’ – αν τολμαγε ας μη πηγαινε- αλλα και ΟΛΟΙ ψηφισαν τον Κιμ. Ενω εδω υπηρξαν και 176 λευκα. Θα σας βρουμε ρε αλητες- για εσας τους 176 λεω- και θα τα πουμε. Τα 34 ακυρα δε τα πολυ λαμβανουμε υπ οψιν. Ισα ισα που σε ενα κοινο 2758 ΗΛΙΘΙΩΝ μαλλον ειναι κατορθωμα οτι μονο 34 δε μπορεσαν ΚΑΝ να ψηφισουν σωστα. Δηλαδη να ριξουν λευκο μιας και οπως ειπαμε το τσιρκο ειχε η Αλιεξη η χαος. Να πω οτι ειχε και πολλες επιλογες και κανατε λαθος? ΕΝΑΣ ειναι ολος και ολος ρε ΣΤΟΥΡΝΟΙ. Ουτε αυτο δε πετυχατε? Ποσο ΓΚΑΟΥ πρεπει να εισαι για να μη καταφερεις να ψηφισεις σωστα με ΕΝΑ υποψηφιο?

Στα αλλα επισης θαυμαστα της παρωδιας ειχαμε τον δυσκολευωμαι να μιλησω στοιχειωδη ελληνικα-Τσακαλωτο στη πρωτη θεση, και τον αποφοιτο γενικου λυκειου που οταν δε τρωει, κοιμαται Φιλη στη δευτερη. Απο τη μια δε μπορω παρα να θαυμασω- περαν της δημοκρατικης διαδικασιας- ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ των επιλογων: ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ εισαι στο ΤΣΥΡΙΖΑ τοσο πιο ψηλα πας. Απο την αλλη θα θυμισω οτι αμα εχεις συμβουλο στρατηγικου σχεδιασμου τον ….Καρανικα ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ.

Τη δεκαδα συμπληρωνουν οι τιτανες της διανοησης: Πολλακης- θα σας θαψω 3 μετρα, Σκουρλετης, Βουτσης (οι δυο τελευταιοι με τα βλασταρια τους ο ενας να κανει ενοπλες ληστειες και ο αλλος να πεταει μολοτοφ και σε αστυνομικους) καθως και η Ρενα-ειμαι εξαφανιζολ απο παντου μιας και εκατσα στη καρεκλα μεχρι τις επομενες εκλογες- Δουρρου.

Καλημερα σας και καλη χωνεψη. Να τους χαιρωμαστε.

ΥΓ Εχει πλακα το TransferMarkt παντως. Ο Πλατελλας κανει 700 χιλιαρικα και ο Λαμποπουλος 500 χιλιαρικα ο Λαζαρος 1,2εκκ!!! Αναλογα ο Σιοβας κανει 3εκκ, το ιδιο και ο Μποτια το ιδιο και ο Σεμπα. Ο Μπουχαλακης κανει 1εκκ!!! Ευρω ετσι? Θα βγει η ΑΕΚ δηλαδη και θα πουλησει τον Πλατελα με τον Λαμπροπουλο π.χ σε μια ομαδα εκτος των αλλων 3 μεγαλων ας πουμε στον Ατρομητο η στον Αστερα η στο Παναιτωλικο και θα ζητησει 1,2εκκ ευρω. Για το Πλατελλα και το Λαμπροπουλο. Ο Μελισσανιδης απο το Σπανο η τον Καυμενακη. Και ο αλλος θα τα δωσει.

Πραγματικα δηλαδη….ΕΛΕΟΣ!

Αυτο απο το καλο μας φίλο Liam. Irish και οχι τυχαία ειναι αυτος που ειναι. Μετα απο ενα χρόνο σχεδον ξανά-ταξίδεψε απο New York για το ματς μεθαύριο. Μας το διάβασε με το γνωστό ύφος.. και κυριολεκτικά κλαίγαμε στο τραπέζι! ΟΛΟΙ, δυο Άγγλοι, ενας Ινδός, ενας Βοσνιος (με κυνηγανε?) μέχρι και ενας Γερμανός με γυαλιά και λιγο μούσι ψιλοασχετος με τη μπαλλα…, ( άπαντες φυςικα -πλην Liam με τις συνοδους τους) αλλα γι αυτόν θα κανουμε αλλο post οταν έρθει η ωρα της επιστροφής. Ελάχιστη κουβέντα για ποδόσφαιρο, πιο πολυ για politics and life.

Enjoy.

To the citizens of the United States of America from Her Sovereign Majesty Queen Elizabeth II

In light of your failure in recent years to nominate competent candidates for President of the USA and thus to govern yourselves, we hereby give notice of the revocation of your independence, effective immediately. (You should look up ‘revocation’ in the Oxford English Dictionary.)

Her Sovereign Majesty Queen Elizabeth II will resume monarchical duties over all states, commonwealths, and territories (except North Dakota, which she does not fancy).

Your new Prime Minister, David Cameron, will appoint a Governor for America without the need for further elections.

Congress and the Senate will be disbanded. A questionnaire may be circulated next year to determine whether any of you noticed.

To aid in the transition to a British Crown dependency, the following rules are introduced with immediate effect:

———————–

1. The letter ‘U’ will be reinstated in words such as ‘colour,’ ‘favour,’ ‘labour’ and ‘neighbour.’ Likewise, you will learn to spell ‘doughnut’ without skipping half the letters, and the suffix ‘-ize’ will be replaced by the suffix ‘-ise.’ Generally, you will be expected to raise your vocabulary to acceptable levels. (look up ‘vocabulary’).

————————

2. Using the same twenty-seven words interspersed with filler noises such as ”like’ and ‘you know’ is an unacceptable and inefficient form of communication. There is no such thing as U.S. English. We will let Microsoft know on your behalf. The Microsoft spell-checker will be adjusted to take into account the reinstated letter ‘u” and the elimination of ‘-ize.’

——————-

3. July 4th will no longer be celebrated as a holiday.

—————–

4. You will learn to resolve personal issues without using guns, lawyers, or therapists. The fact that you need so many lawyers and therapists shows that you’re not quite ready to be independent. Guns should only be used for shooting grouse. If you can’t sort things out without suing someone or speaking to a therapist, then you’re not ready to shoot grouse.

———————-

5. Therefore, you will no longer be allowed to own or carry anything more dangerous than a vegetable peeler. Although a permit will be required if you wish to carry a vegetable peeler in public.

———————-

6. All intersections will be replaced with roundabouts, and you will start driving on the left side as proper,  with immediate effect. At the same time, you will go metric with immediate effect and without the benefit of conversion tables. Both roundabouts and metrication will help you understand the British sense of humour.

——————–

7. The former USA will adopt UK prices on petrol (which you have been calling gasoline) of roughly $10/US gallon. Get used to it.

——————-

8. You will learn to make real chips. Those things you call French fries are not real chips, and those things you insist on calling potato chips are properly called crisps. Real chips are thick cut, fried in animal fat, and dressed not with catsup but with vinegar.

——————-

9. The cold, tasteless stuff you insist on calling beer is not actually beer at all. Henceforth, only proper British Bitter will be referred to as beer, and European brews of known and accepted provenance will be referred to as Lager. South African beer is also acceptable, as they are pound for pound the greatest sporting nation on earth and it can only be due to the beer. They are also part of the British Commonwealth – see what it did for them. American brands will be referred to as Near-Frozen Gnat’s Urine, so that all can be sold without risk of further confusion.

———————

10. Hollywood will be required occasionally to cast English actors as good guys. Hollywood will also be required to cast English actors to play English characters. Watching Andie Macdowell attempt English dialect in Four Weddings and a Funeral was an experience akin to having one’s ears removed with a cheese grater.

———————

11. You will cease playing American football. There is only one kind of proper football; you call it soccer. Those of you brave enough will, in time, be allowed to play rugby (which has some similarities to American football, but does not involve stopping for a rest every twenty seconds or wearing full kevlar body armour like a bunch of nancies).

———————

12. Further, you will stop playing baseball. It is not reasonable to host an event called the World Series for a game which is not played outside of America. Since only 2.1% of you are aware there is a world beyond your borders, your error is understandable. You will learn cricket, and we will let you face the South Africans first to take the sting out of their deliveries.

——————–

13.. You must tell us who killed JFK. It’s been driving us mad.

—————–

14. An internal revenue agent (i.e. tax collector) from Her Majesty’s Government will be with you shortly to ensure the acquisition of all monies due (backdated to 1776).

—————

15. Daily Tea Time begins promptly at 4 p.m. with proper cups, with saucers, and never mugs, with high quality biscuits (cookies) and cakes; plus strawberries (with cream) when in season.

God Save the Queen!

PS: Only share this with friends who have a good sense of humour (NOT humor)!

YNWA

Γράφει λοιπόν ο Στήβεν: «Αρχίζω κι αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι τελικά ο βλάκας που αγόρασα εισιτήρια διαρκείας, κι όχι [ο Κετσπάγια] που προσελήφθη για την βλακεία του».

Νομίζω Στήβεν ότι είσαι σε καλό δρόμο. Αν κι εγώ δε θα σε έλεγα βλάκα: απλώς εύπιστο.

Πριν προχωρήσω στο κυρίως μέρος, να σχολιάσω και μια άλλη φράση σου: «Η οποία βέβαια βλακεία του είναι για να καλύψει άλλους βλάκες, κατά θέση προϊστάμενους του». Μάλιστα. Κι αυτούς τους «βλάκες, κατά θέση προϊστάμενους του», ποιος τους προσέλαβε;  Κι όχι μόνο τους «κατά θέση προϊστάμενους» , αλλά κι όλους τους πρώην (και νυν) προπονητές, τεχνικούς διευθυντές , και «υπεύθυνους επικοινωνίας με τον κόσμο της ΑΕΚ» (αν λέω καλά τον τίτλο της Βάγιας). Ναι, λέω για όλους αυτούς  που ομόφωνα χαρακτηρίστηκαν εδώ μέσα ως «Ραντανπλάν», «άχρηστοι» και «βλάκες»; Χωρίς εξαίρεση, έτσι; Μήπως λοιπόν όποιος τους έφερε όλους είναι κι αυτός «βλάκας»; Αν δεν είναι, ήταν απλά πολύ άτυχος στις επιλογές του; Κάτι σαν το Νικολάου ένα πράγμα, με τις τρεις χρονδροπάθειες; Αν όμως είναι κι αυτός «βλάκας», πώς άραγε έφτασε από τη σχολή οδηγών «Το μίνι» στη Wall Street κι επίσης πώς θα χαρακτηρίζαμε όλους αυτούς που περίμεναν έναν «βλάκα» να τους σώσει; Τον οποίο «βλάκα» δεν τον γνωρίσαμε και χθες, έτσι;

Γνώμη μου είναι ότι ο Μελισσανίδης μόνο βλάκας δεν είναι. Είναι πολύ πιο έξυπνος απ’ αυτούς που του πουλάνε μυαλό πίσω από πληκτρολόγια. Αυτό που δεν έχει ο Μελισσανίδης κατά τη γνώμη μου είναι στρατηγική σκέψη—έχει μόνο (άριστη) τακτική. Δεν μπορεί (κυρίως, δε θέλει) να καταλάβει ότι οι εποχές στο ποδόσφαιρο άλλαξαν κι ότι η στρατηγική του είναι καταδικασμένη.  Κανείς όμως δεν του κάνει κριτική για τη στρατηγική του: επιμένουν όλοι να τον συμβουλεύουν «τακτικά». Για λόγους, κατά τη γνώμη μου, εντελώς προφανείς.

Πάμε να δούμε γιατί, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ό,τι και να κάνει τακτικά είναι χαμένος. Αυτό, λοιπόν είναι το μπάτζετ των τεσσάρων διεκδικητών, όπως το υπολόγισε ο zastro στο kontra.gr (νομίζω έγραφε κι εδώ). 

Κι αυτή είναι η αποτίμηση των ρόστερ από το transfermarkt.

Όντως, δεν παίζουν τα μπάτζετ μπάλα. Τα μπάτζετ τα δίνεις σε έναν τεχνικό διευθυντή ο οποίος αγοράζει (από την ίδια αγορά που αγοράζουν κι οι υπόλοιποι τεχνικοί διευθυντές) παίκτες οι οποίοι παίζουν μπάλα. Αν ο τεχνικός διευθυντής σου, λοιπόν, είναι δύο φορές καλύτερος από τον τεχνικό διευθυντή του γείτονα, μπορεί να σε φέρει ανταγωνιστικά στο ίδιο επίπεδο με τον ανταγωνιστή σου παρότι διαχειρίζεται το μισό μπάτζετ. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ήταν άραγε ο «Ραντανπλάν» δύομιση φορές καλύτερος από τον τεχνικό διευθυντή του Ολυμπιακού; Αν ήταν, γιατί τον λέγαμε «Ραντανπλάν» και γιατί έφυγε,  δεδομένου κι ότι δεν πήρε το αυτί μου να τον ζήτησε η Μπαρτσελόνα;

Μετά, τους παίκτες που σου πήρε ο τεχνικός διευθυντής τους δίνεις σε έναν προπονητή, ο οποίος τους προπονεί και τους βάζει να παίζουν. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν ο Κετσπάγια (ναι, ο «βλάκας») είναι αυτός που θα κάνει τη διαφορά από τον Μπέντο.  Ο Τράι ήταν τόσο καλύτερος από τον Σίλβα;

Ακόμη κι ο Πογιέτ: ήταν άραγε τόσο καλύτερος από τον Σίλβα; Κι αν ναι, γιατί την έχει την Betis 15^η, με 8 βαθμούς σε 7 αγώνες; Και γιατί έφαγε την εξάρα από την Μπαρτσελόνα; Λόγω…μπάτζετ μήπως; Ο Σίλβα ήταν ένας αξιοπρεπής προπονητής: ήταν τόσο καλύτερος ο Πογιέτ; Γιατί τότε ζητούσε αυξημένο μπάτζετ από το Μελισσανίδη; Όσο για τις δύο μεταγραφές που έκανε, στη μία ήταν άτυχος κι η άλλη είναι…ο Πέκχαρτ—ένας παίκτης τον οποίο γνώριζε πολύ καλά από την Τότεναμ. Άρα, μπορεί να μην είναι και τόσο βλάκας ο Μελισσανίδης τελικά…

Υπάρχει βέβαια κι άλλη θεωρία: ότι ξεκινάς με ακαδημίες και νέους παίκτες ώστε, σε βάθος χρόνου, να μπορείς να υπερκεράσεις τη διαφορά στο μπάτζετ. Όμως, αυτές τις χαζομάρες τις έλεγα εγώ: αυτό ακριβώς ήταν το «σχέδιο Κιντή». Κι ήταν χαζομάρες όντως, γιατί σε ένα πρωτάθλημα που, κατά τη γνώμη μου, παίζεται στο παρασκήνιο, αυτά δε δουλεύουν. Αν κάποιος δεν το πιστεύει, ας δει το ρόστερ του Πανιωνίου επί των ημερών μου κι ας σκεφτεί μετά ότι τα δύο βασικά ματς που έχασε ήταν με τον Ολυμπιακό Βόλου του Αχιλλέα και την Καβάλα του Μάκη.

Ας υποθέσουμε όμως ότι ήταν αυτή η λύση, το «σχέδιο Κιντή», παρότι ο ίδιος ο εμπνευστής του λέει ότι δε δουλεύει: ήταν άραγε ο Μελισσανίδης ο κατάλληλος άνθρωπος να το εφαρμόσει; Κι ο Ντούσαν, που σίγουρα θα έφερνε μαζί του ο Μελισσανίδης; Κι αν αυτή είναι η λύση: είδαμε τρεισήμισι χρόνια καμία στελέχωση ακαδημιών ή scouting νέων παικτών που να δικαιολογεί την αισιοδοξία για τίτλους; Αν όχι, γιατί δε φωνάζαμε τότε ή γιατί δε φωνάζουμε γι αυτό τώρα, χωρίς να ζητάμε όμως άμεσα αποτελέσματα—αντί να βρίζουμε το δύσμοιρο Κετσπάγια και τον Ραντανπλάν;

Και μια κι αναφέραμε τον Κετσπάγια: η άποψη του Κόκκαλη για τον άνθρωπο αυτό είναι γνωστή τοις πάσι εδώ και χρόνια. Όπως κι η άποψη των τότε παικτών του Ολυμπιακού. Η οποία είναι καρμπόν με την κριτική  που ασκείται σήμερα στον Τιμούρ. Οπότε τι να υποθέσω; Ότι οι καλά πληροφορημένοι σχολιαστές, αυτοί που τα ξέρουν όλα, δεν τα είχαν ακούσει τα παραπάνω; Ή θεώρησαν ότι ωρίμασε κι άλλαξε ο Τιμούρ στο μεταξύ;

Για να επανέλθουμε λοιπόν: αν ο ανταγωνιστής σου έχει μπάτζετ δυόμισι φορές μεγαλύτερο, κι εσύ δεν έχεις ούτε (πολύ) καλύτερο τεχνικό διευθυντή, ούτε (πολύ) καλύτερο προπονητή, ούτε καλύτερες ακαδημίες, ο μόνος τρόπος να κερδίσεις σε ένα πρωτάθλημα τριάντα αγωνιστικών είναι στο παρασκήνιο. Με 90-10 διαιτησία όλα γίνονται. Αν η αντιπολίτευση κέρδιζε τις εκλογές, η διαιτησία θα ήταν 90-10 κατά του Ολυμπιακού και συζητείται αν θα ευνοείτο περισσότερο η ΑΕΚ ή ο ΠΑΟΚ (κατά τη γνώμη μου ο δεύτερος). Με την κίνηση Θωμά-Βίκτωρα (που θεωρώ ότι είναι συνεργείο) η εύνοια της διαιτησίας θα πουληθεί τοις λιανικοίς, με το παιχνίδι. Όχι τοις χονδρικοίς, όπως επιχειρήθηκε μέσω του ελέγχου των ΕΠΣ. Στο λιανοπούλι είναι δύσκολο να επιτευχθεί το 90-10, κατ’ εμέ απαραίτητη προϋπόθεση για να χάσει το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός (με τον ΠΑΟΚ να διατηρεί όμως κάποιες λιγοστές ελπίδες, για λόγους που έχουμε εξηγήσει).

Υ.Γ. Γράφει ο Στήβεν ότι ο Θωμάς ήταν υπάλληλος του Βίκτωρα κι ότι «ΘΩΜΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ». Με κεφαλαία. Είναι όντως μια ενδιαφέρουσα άποψη, πρωτοποριακή θα τη χαρακτήριζα. Τυχαίνει να γνωρίζω και τους δύο προσωπικά, με το Θωμά δε, θα έχουμε φάει και πέντε-έξι φορές.  Γνωρίζω επίσης πολλούς ανθρώπους που ήξεραν καλά την παράγκα εκείνα τα χρόνια: κανείς δε μου είπε ποτέ ότι ο Θωμάς «δεν υπήρξε». Ούτε καν ο μεγάλος αντίπαλός του, ο Γκαγκάτσης. Άκουσα επίσης, όπως όλοι, τις κασέτες της πρώτης παράγκας: η εντύπωση που μου σχηματίστηκε ήταν ότι έλυνε και έδενε ο Θωμάς. Αν «δεν υπάρχει» ο Θωμάς όπως λες, τι να έκανε άραγε στο Μότσαρτ ο Αλέξης Δέδες ένα βράδυ του καλοκαιριού που είχα πάει να πιω μια μπύρα (εννοείται με το Θωμά); Ενδεικτικό επίσης είναι ότι ο Κόκκαλης πηγαίνει κάθε χρόνο στη γιορτή του Θωμά στο σπίτι του στο Αιγάλεω: δε νομίζω ότι έχει παρτίδες με το Βίκτωρα. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, που βασίζεις την άποψή σου αυτή. Δε φαντάζομαι σε πληροφόρηση από το φίλο σου τον Καραγιαννίδη: ως γνωστόν, όταν ο Κόκκαλης ανακοίνωσε την είσοδο του Θωμά στο ΔΣ της ΠΑΕ Ολυμπιακός, το πρωτοσέλιδο του Φίλαθλου ήταν «Το μεγάλο πιστόλι του Ολυμπιακού και του Κόκκαλη». Εν συνεχεία, ο Φίλαθλος τον ονόμασε «Ντίλιγκερ, γιατί εθεωρείτο ο άνθρωπος που καθαρίζει, μπαμ μπαμ, πίσω από την κουρτίνα».  Θα με ενδιέφερε πραγματικά να μάθω πώς τεκμηριώνεται αυτή η άποψη.  Άλλαξε γνώμη άραγε ο Νίκος;

Πραγματικά αυτό που λέει ο τίτλος, και αποτελεί ρήση του τεράστιου Oscar Wilde, είναι ασύλληπτο. Και δεν μιλάμε μόνο για την ρήση. Μιλάμε για ανθρώπους που έστω κι αν έπιαναν στο 1% το φυσικό τους μειονέκτημα και μετά επήγαιναν να το παραδεχθούν στον εαυτό τους και μετά να λάβουν τα μέτρα τους για να αυτοπροστατευτούν, ειλικρινά θα τους άλλαζα κατηγορία. Και ψάχνω να βρω αν ένας βλάκας, που δεν το έχει παραδεχτεί, θα μπορούσε να κάνει κάποια καριέρα εκτός δημοσίου τομέα κολλώντας σφραγίδες ή εκτός συνδικαλισμού με σκοπό να μαζέψει σε κοπάδια περισσότερα ζώα που ακολουθούν τον βλάκα.

Φυσικά, όταν μιλάω για τον Κετσπάγια, αρχίζω κι αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι τελικά ο βλάκας που αγόρασα εισιτήρια διαρκείας, κι όχι αυτός που προσελήφθη για την βλακεία του. Η οποία βέβαια βλακεία του είναι για να καλύψει άλλους βλάκες, κατά θέση προϊστάμενους του. Ή κατά φύση, περισσότερο βλάκες από αυτόν. Διότι η βλακεία έχει κι άλλο ένα προνόμιο : Την οργάνωση. Κι είναι πλέον πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί από τον μεμονωμένο σκεπτόμενο, αν είναι τέτοιος κάποιος που ξαναγόρασε εισιτήρια.

Αυτά όμως είναι στα όρια της φιλοσοφίας και της εξυπνάδας του οπαδισμού, αν υφίσταται και κάτι τέτοιο. Εδώ μιλάμε οτι εδόθη μαρκούτσι στον Κετσπάγια για να πει τις απόψεις του. Πως εδόθη στον Τσίπρα η κυβερνητική υπατία, κάπως έτσι εφέρθησαν οι δημοσιογράφοι, που έχουν χόμπυ να αφήνουν κάποιον να ξεκατινιάζεται, και στον συμπαθή τύπο που δεν ασχολείται με το σαμπουάν που διαφημίζει η Ρονάλντο.

Και σταχυολογώ : ” Μην ασχολούμαστε με αυτούς που ήταν στον πάγκο, αλλά με αυτούς που έπαιζαν στο γήπεδο “. Ξαφνικά μπορείς να πεις οτι ανακάλυψες την Αμερική, κι αν είσαι εξ ίσου βλάκας, να βρεις κι ένα αποκούμπι για την ήττα. Εξ άλλου Αεκτζής είσαι κι άρα έχεις βαρύ συναίσθημα για το παιδί σου. Όσο όμως Αεκτζής και να είσαι, δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς γιατί ο Μπακασέτας έγινε σέντερ φορ, ο Λαμπρόπουλος αμυντικό χαφ και γιατί τρέχανε τα χαφ να ρωτάνε στο δεκάλεπτο τον προπονητή τους, πού ακριβώς παίζουν. Ο οποίος βέβαια κοίταζε το χώμα και καμία αλλλαγή συστήματος δεν έκανε. Επίσης θα πρέπει να τονιστεί οτι είναι υπέρτατη ποδοσφαιρική φιλοσοφία οτι θα πρέπει να κοιτάμε τους εντός του αγωνσιτικού χώρου κι όχι τους παγκίτες. Απλά να πω στον φιλόσοφο, οτι αυτός έβαλε τους ακατάλληλους στο χόρτο και τους κατάλληλους στον πάγκο.

Συνεχίζει όμως : ” Στο εξωτερικό, στην Ρεάλ, στην United, στην Μπαρτσελόνα, είναι όλα διαφορετικά. Εδώ ζούμε υπό το κράτος της πίεσης και του αποτελέσματος.  ” Κι εγώ ο άμοιρος συμφωνώ. Πράγματι ο Τιμούρ έπρεπε να είναι σε αυτές τις ομάδες προπονητής και να κάνει αβέρτα κουβέρτα λάθη, τα οποία να συγχωρούνται. Τι δουλειά έχει εδώ, που η πίεση να κερδίσεις τον Ηρακλή εντός έδρας βαράει κόκκινο και σε πιέζουν τόσο πολύ αυτοί οι μαλάκες οι οπαδοί που απλά θέλουν να ονειρεύονται οτι θα μείνουν κοντά στην διεκδίκηση κάποιου τίτλου; Είναι μια αδικία αυτή, το κατανοώ, αλλά όπως και να το κάνουμε κι ο Τιμούρ διάλεξε να δουλέψει εδώ που υπάρχει πίεση, ενώ στην Ευρώπη κάνουν χαβαλέ.

Κι έρχεται και το άλλο : ” Στην Ελλάδα, μετράει το αποτέλεσμα. Μπαίνεις με το πιστόλι στον κρόταφο. Στον Ολυμπιακό έφυγα αήττητος. Στον ΑΠΟΕΛ πήρα πρωτάθλημα. Κι από τις δυό ομάδες φύγαμε. ” Δηλαδή, σκέφτομαι εγώ, οτι μπορεί να υπήρχε πίεση, αλλά ο Τιμούρ τα κατάφερε. Οπότε έχει μια λογική πίκρα, που παρότι πετυχημένος, τον φύγανε. Γιατί δεν αναρωτιέται γιατί τον φύγανε; Στον γάβρο έσκισε και στους άλλους πήρε και τον υπέρτοτο τίτλο. Ποιό πιστόλι; Το πιστόλι είναι για τα αρνητικά αποτελέσματα. Αυτόν τον διώξανε για τα θετικά. Γιατί έγινε αυτό; Και καλά κι έγινε. Γιατί τα λέει αυτά την ώρα που είναι στην ΑΕΚ; Επειδή δεν τον έχουν διώξει ακόμα;

Οπότε έχουμε και το μέλλον, για το παιχνίσι με την Λάρισα : ” Δεν αλλάζουμε σύστημα και πάμε για νίκη…” Εδώ ίσα που μπορείς και να τρελαθείς. Δοκιμάζει στις τελευταίες προπονήσεις το 4-3-3 και δεν αλλάζουμε; Φυσικά μπορεί να το κάνει για τους δημοσιογράφους που παρακολουθούν προπονήσεις, και μετά να δοκιμάζει άλλα κατ’ ιδίαν με τους παίκτες. Δεν αποκλείω την δημιουργική ασάφεια του βλάκα, η οποία όμως κατά τεκμήριο μπρδεύει περισσότερο τα χάπατα που κλωτσάνε την μπάλα.

Εν πάσει περιπτώσει, ο βλάκας είναι συμπαθής, αρκεί να μην είναι σε θέση καθήκοντος. Όπως και το καθήκον να μην είναι να βγει από κάποιον ο οποίος δηλώνει βλάκας αλλά δεν το κατάλαβε κι ακριβώς. Όπως μπορεί και να μην καταλάβει γιατί μπορεί και να απολυθεί ακόμα κι αν κάνει διπλό την Δευτέρα. Αν χάσει, εύκολα θα κατηγορήσει την πίεση της Ελλάδας και την πουτάνα την κενονία. Όπως και να το κάνουμε ο βλάκας καταλαβαίνει τα χειροπιαστά. Πού να καταλάβει γιατί απολύθηκε από το ΑΠΟΕΛ ενώ πήρε πρωτάθλημα; Ο βλάκας ξέρετε, σιχαίνεται την αυτοκριτική. Προτιμά να γίνεται νούμερο και να μιλάει, λέγοντας το σύνηθες τίποτα του κρανίου του βλάκα.

Εκ ταχυδρομειου- μιας και περιμενουμε στο αεροδρομιο..

4 μέρες συριζέικου πανδαιμόνιου.

4 μέρες ενός συνεδρίου που δεν ενδιαφέρει κανέναν και που το πρόγραμμά του δεν μπαίνεις να το δεις ούτε από περιέργεια.

Πέμπτη 13/10

17.00 Προσέλευση αντιπροσώπων και προσκεκλημένων

17.10 Αγιασμός

17.30 Πόρτα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη

18.00 Άνοιγμα εργασιών από τον Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, κάποιον Παναγιώτη Ρήγα (???)

18.30 Είσοδος Πάνου Καμμένου με στρατιωτική στολή έκπληξη, ειδικά φτιαγμένης για την περίσταση

19.00 – 21.00 Χαιρετισμοί Εκπροσώπων ελληνικών κομμάτων:

Ομιλία Άδωνι Γεωργιάδη (ΝΔ) με θέμα: “Μα τι έχουν πια να χωρίσουν εργοστασιάρχες και εργάτες; Προχωράμε όλοι οι Έλληνες μαζί. Μπράβο στον Σύριζα που ξέφυγε απ’ τις αγκυλώσεις της Αριστεράς και τις ασυναρτησίες του Μαρξ”.

Ομιλία Φώφης Γεννηματά (ΠΑΣΟΚ) με θέμα: “Μαγκιά είναι να ξέρεις πότε να φύγεις, αλλά μεγαλύτερη μαγκιά είναι να ξέρεις πότε να γυρίσεις. Έχουμε και κουλουράκια. Ελάτε”.

Ομιλία Γρηγόρη Ψαριανού (Tο Ποτάμι) με θέμα: “Άντε γαμηθ@#$% ρε μουνοπ#$%^#, ρούφα την ψω#@#$% μου γαμημ#@, έτσι στον κώλο, δεν σας χάλασε αρχι@@#$#@”

Ομιλία κάποιου συγγενή του Βασίλη Λεβέντη (Ένωση Κεντρώων) με θέμα: “Λογική Σκέψη. Αναγκαία για Πρόεδρο Κόμματος ή υπερεκτιμημένη”;

21.:10 Ξανά πόρτα στον Παναγιώτη Λαφαζάνη που αυτή τη φορά θα προσπαθήσει να μπει μεταμφιεσμένος σε νεαρό φοιτητή, αλλά θα τον προδώσει το αναχρονικό “και πολύ μου τη σπας ρε μεγάλε” που θα πει στον πορτιέρη.

21.30 Ομιλία του θεού μας, Αλέξη Τσίπρα: “Πώς έσκισα το μνημόνιο (για λίγο) και πώς σας κορόιδεψα (για πολύ)”.

22.30 Συγκρότηση Επιτροπής Πολιτικής Απόφασης

23.00 Τέλος Εργασιών

00.00 Λαϊκό Ξεφάντωμα μέχρι πρωίας με Trance και Σαϊκεντέλικ από τον Νίκο Καρανίκα.

Παρασκευή 14/10

09.00 Ξύπνημα – Προσευχή – Πρωινό με τυρόπιτα και μίλκο

09.30 Άφιξη Πάνου Καμμένου ντυμένου κάτι απροσδιόριστο. Χειροκρότημα όπως και να’χει για την προσπάθεια.

10.00 Πέταγμα εκτός συνεδρίου του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Κατάφερε να μπει, αλλά τον πρόδωσε το τσιπουράκι που ήπιε μαζί με την τυρόπιτα.

12.00 Ομιλίες Συνέδρων

13.00 Ομιλία Προέδρου Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ με θέμα: “Ναι, ντρέπομαι. Ίσως όχι όσο θα έπρεπε κάποιες φορές, αλλά συνήθως ναι, ντρέπομαι πολύ”.

14.00 Ομιλία Νίκου Φίλη με θέμα: “Διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους. Το πείραμα που απέτυχε στον Μεσαίωνα και οδήγησε σε χιλιάδες εκτελέσεις. Αξίζει να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος”;

15.00 Διάλειμμα για φαγητό

17.00 Ομιλία Πολάκη με θέμα: “Που ‘σαι ρε μουν@#$% Ψαριανέ, να βρίσεις σήμερα αν σου κοτάει, τώρα που είμαι και εγώ εδώ μωρή κότα λυράτη”;

18.00 Βιντεομήνυμα της κυρίας Λαγκάρντ. Θερμό χειροκρότημα.

19.00 Βιντεομήνυμα της κυρίας Μέρκελ. Κλάματα, ευχαριστίες και προσευχές προς τον Θεό να την έχει πάντα γερή και δυνατή.

21:00 Ανοιχτή Συζήτηση: ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΥΡΙΖΑ: Να χαιρόμαστε που ο κόσμος αντιδρά στα μέτρα που παίρνουμε ή να λυπόμαστε γιατί ο κόσμος αντιδρά στα μέτρα που παίρνουμε εμείς;

22:00 Λήξη Εργασιών

Σάββατο 15/10

15:00 Χαιρετισμός των Podemos και ανοιχτή διαβούλευση για το αν μπορεί να υπάρξει πραγματική φιλία ανάμεσα σε αριστερά κόμματα διαφορετικών χωρών και που το ένα ίσως να μην είναι πια αριστερό.

17:00 Διάλεξη του Θανάση Παφίλη για τους σύνεδρους: “Πώς να γλεντάς κάθε πολιτικό αντίπαλο, χωρίς καν να έχεις ετοιμάσει ομιλία – Αριστερά for Dummies”.

20:00 Tea Time, με μαθήματα savoir vivre από τον Παύλο Πολάκη (ασυγκράτητος).

20:30 Άνοιγμα εργασιών και μελέτη του τελευταίου έργου του Σλάβοϊ Ζίζεκ, με τίτλο “Αλκοολισμός και Μαρξισμός στην εξουσία”.

21.30 Συζήτηση με πρωτοβουλία της πρώην εκσυγχρονιστικής συνιστώσας, σχετική με τα αστεία για το ΠΑΣΟΚ. “Μας αφορούν, μας αγγίζουν, κινδυνεύουμε”; Παρέμβαση από τη φυλακή, του συντρόφου Άκη Τσοχατζόπουλου.

23:00 Μισάωρο σεμινάριο από τον επικεφαλής της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ, Θάνο Τζήμερο, με θέμα: “Απολύσεις στο δημόσιο, πώς να το κάνετε να φανεί σαν ατύχημα”. Τεχνητή ένταση από την πρώην κομμουνιστική συνιστώσα, έτσι για να δείξουμε ότι και καλά δεν φιμώνουμε κανέναν.

23.30 Τόσκας και ΜΑΤ ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή για να παρουσιάσουν στο κλείσιμο της βραδιάς, τα νέα Johnson’s Baby δακρυγόνα με άρωμα λεβάντα και ευεργετικές ιδιότητες για το δέρμα.

00:00 Λήξη Εργασιών

Κυριακή 16/10

13:00 Ελληνικός καφές που επιβάλλεται μετά τον εκκλησιασμό.

14:00 Ομιλία Νίκου Παππά: “Πώς είναι να είσαι πρωθυπουργός, ενώ όλοι νομίζουν ότι είσαι απλά υπουργός”.

15:00 Αφιέρωμα: “Το θέατρο σήμερα – είναι ο Λάκης Λαζόπουλος, ο Δημήτρης Χορν της εξουσίας;”.

18:00 Debate για την ελευθερία του τύπου – Νίκος Παππάς και Σίμος Κεδίκογλου διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Ποιος έχει κλείσει περισσότερα κανάλια;

20:00 Εντατικά μαθήματα Twitter από τον Δημήτρη Παπαδημούλη με τίτλο “Μη γράφετε μαλακίες, γιατί υπάρχουν αργόσχολοι που τις θυμούνται”.

22:00 Δραματικός μονόλογος του Γιώργου Κιμούλη με τίτλο “ΣΥΡΙΖΑ εν Eurogroup” (το δράμα ενός νεαρού πρωθυπουργού που πίστεψε ότι θα αλλάξει την Ευρώπη και έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό).

23:00 Εκλογή προέδρου (Αλέξη Τσίπρα με κλειστά μάτια) και λιτανεία για μακροημέρευση του πολυχρονεμένου μας ηγέτη.

23:45  Λαϊκορεμπέτικη βραδιά με τον Μπάμπη Τσέρτο και τον Κώστα Ζουράρι.

Κείμενο: Κώστας Μανιάτης, Νίκος Μπόβολος

Σκιτσο: Πετρουλακης (Καθημερινη)