…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Στο βιβλιο του  John le Carré ο Control, που είναι ο αρχηγος του Circus (όπως ονομαζεται η οργανωση), δινει τα κωδικα ονοματα “Tinker,” “Tailor,” “Soldier,” “Poor Man,” και “Beggar Man” σε πεντε υψηλοβαθμα στελεχη του Τσιρκου (τυχαιο?) , επειδη υποψιαζεται οτι ενας εξ αυτων ειναι Σοβιετικος κατασκοπος.

Στη δικη μας πραγματικοτητα τα πραγματα είναι λιγο πιο απλα. Τον έναν τον εχουμε ονομασει προεδρο της ΕΠΟ και του εχουμε δωσει και ένα κινεζικο κινητο. Όχι συσκευη, αλλα κινεζικο νουμερο. Εμεις αναλογα χρησιμοποιουμε Πακιστανικο κινητο, καθοτι οι δουλειες αυτές είναι ασφαλεστερες με αυτά τα νουμερα.

Στο παγκο εχουμε βαλει τον ομορφο που εχει ένα μεγαλο προσον: Δεν βγαζει αχνα όχι αν πουλησουμε π.χ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ μιση εβδομαδα πριν αρχισει η σαιζον, αλλα ουτε καν αν αλλαξουμε 2-3 φορες ολη την ομαδα προς τερψιν του ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ταμειου βεβαιως βεβαιως. Εξαλλου όταν το ΜΟΝΑΔΙΚΟ συστημα μας είναι οσα πανε και οσα ερθουν, το ποιοι θα παιζουν δεν εχει και τοσο μεγαλη σημασια. Πιο μεγαλη σημασια εχει να μας ανοιξει και να πιανει ο άλλος τα απιαστα ΜΠΑΣ και τσιμπησουμε κανα ποντακι. Αυτά αλλωστε ΦΑΙΝΩΝΤΑΙ μεσα στη σαιζον οπου μπορει 1-2 φορες να σου κατσει ειτε με νικες 1-0 με ΔΥΟ τελικες εναντι 15, ειτε με ΄νικες’ στο 90 φευγα από τσαφ του παικταρα Μητρογλα όταν ακομη και ο Εργοτελης σου κανει ΔΕΚΑΕΠΤΑ (17) τελικες αλλα δεν ‘βρισκει’ στοχο. Στα υπολοιπα ματς ειτε ΑΓΚΩΜΑΧΑΣ να κερδισεις εντος εδρας ειτε φερνεις χηναρια ειτε τα χανεις με κατω τα χερια όπως με τους ψαραδες της Μολντε.

Χτες επειδη ΒΡΩΜΑΓΕ το ματσακι κατεβηκε στη Τριπολιτσα ο Φαταουλ. Υπο το αγρυπνο βλεμμα του ο γιος του τεραστιου ‘ ο Ολυμπιακος και το Αιγαλεω να κερδανε και οι αλλοι να πανε να γαμηθουνε’ εδωσε πραγματικα ένα μοναδικο ρεσιταλ στα παγκοσμια χρονικα. Μπροστα του οι 3-4 που καλυπταν τον Κατσουρανη είναι απλα πταισματα. Μπροστα του ο Μποροθρυλλος ο Ποντικης και ο Παπουτσελης είναι απλα γατακια.

Ανθρωπινα λαθη βεβαια όλα. Παντα από τη μια μερια. Γιατι όταν είναι ανθρωπινα δεν γινεται δεν νοείται να υπαρχει ΕΣΤΩ ΕΝΑ για τα ματια που να ευνοεί τον αντιπαλο. Και τι δε καναμε χτες: ΤΕΣΣΕΡΑ OFFSIDE φατσα τερμα κοψαμε, αποβολη επειδη ΚΑΘΑΡΑ παραπαταει ο παικτης Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΖΗΤΑ ΚΑΝ ΦΑΟΥΛ στη φαση, 2 φαουλ κατά και 27 υπερ σφυριξαμε! Δωστου στημενα ΜΠΑΣ και γινει το θαυμα και βαλει ο Μητρογλας κανα τσαφ και στριψουμε.

Αβγαλτοι οι παικτες του Gay όμως. Θα μου πεις νεοι είναι δε ξερουν ακομη. Δε ρωτανε κανενα Αλεξανδρη κανενα Γιαννακοπουλο πως τους χτυπαει κεραυνος και ξενινανε να πεφτουν από τη σεντρα για να καταληξουν να παρουν το ‘πεναλτυ’ μετα από 50 κουτρουβαλες. Δε ρωτανε το Τζολε πως επεφτε σα πυροβολημενος με το που εκανε να τον κοιταξει το αντιπαλο μπακ. Πώς να κανει τη δουλεια του και αυτος ο Σπαθας αμα δεν τον βοηθας και εσυ λιγο?

Που ηταν χτες π.χ ο Μανιατης να κανει μια αποκρουση με αξιωσεις? Που ηταν ο Σαββας και ο Καραπαπας για να μας μιλησουν για το εγκλημα κατά της Ελλαδας? Ο προεδρος κατεβηκε μεσα στο κρυο και ουτε μια στιγμη ηθους δεν διδαξε. Ο δε μορφονιος μας ενημερωσε ότι δεν μιλαει λεει ποτε για τη διαιτησια. ΠΟΥ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ρε μεγαλε? Στη Ρεαλ μορφωθηκες και στο Gay εγινες ‘προπονητης’. Αν είναι να μιλαει και η Ρεαλ με το Gay για διαιτησίες αστα. Ας μιλησει ο Σαββας ο κερατουκλης καλυτερα.

Παντως αυτος ο Χιου Νταλλας πρεπει να νιωθει πολύ ανετα. 150 το χρονο τσιμπαει για να μας ‘στρωσει’. Για να βλεπουμε το Σπαθα και τον Τριτσωνη. Μπορει δε στα παιχνιδια του Gay να εφαρμοσει αυτό που καναμε πιτσιρικαδες: Στα τρια κορνερ πεναλτυ ΜΠΑΣ και κρατηθουμε από τον ΜΠΑΟΚ του Παναγιτσα στους 5 ποντους αποσταση. Ένα ΜΠΑΟΚ που ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΑΙ και παει να βγαλει τη χρονια με 13 παικτες + την Παναγια. Η οποια όμως λογω φορτου εργασιας στο κυπελλο και στα ευρωπαικα δεν προλαβαινει. Και μας ξεφτυλιζουν κατι Καλαμαριες και κατι τελευταιοι στο Γαλλικο πρωταθλημα..

Για να μη ξεχνιωμαστε από τα δικα μας την ωρα που ο σερβος κοιταει να χωρεσει τον …..Ζοριτς στην ενδεκαδα που θα χτυπησει αυτο το θηριο το ανημερο τον Αχαρναικο:

Νοεμβριος 2014. Όλα καλα με την αδεια? Με τα 20εκκ ενταξει? Η τα παζαρευουν οι καθαριστριες? Με την ΑΜΚ τι εγινε? Με τα διαρκειας τελικα τι καναμε μαθαμε? Η περιμενουμε να αρχισει το …πρωταθλημα? Του 2016?

Βρυκόλακες ρεμπέτες: δεν είναι δικά μου τα λόγια, ο Τζιμάκος τα πέταξε χθες το βράδυ κι εγώ βρισκόμουν στο κοινό του με τον Γρηγόρη, τον παλαιό μου συνοδοιπόρο εδώ και πολλάαααα χρόνια στις επικίνδυνες αποστολές σαν αυτή του Τζιμάκου.

Καταχάρηκα τον Πανούση στις ροκιές του («έξω οι βάσεις του Θανάτου… από τον Άρη!» από το σούπερ κομμάτι του “Φάτε τους” και «φάκα Αντίντας μούπιασε τη φτέρνα, μπερδεύω το ντουξ-μποξ με τη λατέρνα” από τον επικό “Νεοέλληνα“) για μια ακόμη φορά -όπως κάθε χρόνο- ενοχλήθηκα σφόδρα από τις -χυδαίες- αναφορές του σε θέματα θρησκευτικά στα οποία είμαι ευαίσθητος. Τελικά όμως, ο Πανούσης είναι ο Πανούσης και, αν μη τί άλλο, δεν κάνει τούμπες στην πορεία του. Ούτε εγώ θα του αλλάξω τις εμμονές του, ούτε αυτός τις δικές μου.

Τακτοποίησα τα αμφίθυμα συναισθήματα που μου προκάλεσε και έφυγα από τον χώρο με ένα χαμόγελο: θα ξαναπάω του χρόνου να τον δω αν είμαστε όλοι καλά!

Παρακατω είναι η συνεντευξη του ΑΡΧΗΓΟΥ και ενός από τους μεγαλυτερους παικτες στην Ευρωπη αυτή τη στιγμη. Enjoy:

«Δεν θα αποσυρθώ το καλοκαίρι, θα παίξω κι άλλο. Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε αν θα είναι στη Λίβερπουλ ή κάπου αλλού. Αυτό είναι απόφαση της Λίβερπουλ», τόνισε.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στους λόγους που η ομάδα του φέτος πραγματοποιεί απογοητευτική πορεία. «Δεν ψάχνω δικαιολογίες, αλλά υπάρχουν δικαιολογίες για το κακό μας ξεκίνημα. Χάσαμε έναν παίκτη-κλειδί, είχαμε έναν ακόμη τραυματία και προερχόμαστε από μια μεγάλη απογοήτευση πέρσι. Παράλληλα οι άλλες ομάδες έχουν βελτιωθεί, με την Τσέλσι και τη Σίτι να γίνονται κάθε χρόνο πιο δυνατές χάρη στα χρήματα που δίνουν. Γι’ αυτό δεν είμαστε στην κορυφή και δεν είναι όλα ρόδινα. Δεν είμαστε σαν την Τσέλσι και τη Σίτι, όπου ο προπονητής εντοπίζει κάποιες ελλείψεις και παίρνει 1-2 παίκτες», ανέφερε.

Στη συνέχεια μίλησε για τη μεταγραφική πολιτική της ομάδας του. «Όταν έφυγε ο Σουάρες ήξερα πως θα ήταν έτσι. Όταν πλησιάζεις τόσο στον τίτλο, είναι σημαντικό να κρατάς τους κορυφαίους παίκτες σου. Δεν έχει σημασία ποιοι έρχονται μόνο, αλλά και ποιους κρατάς. Πρέπει να κρατήσεις έναν κορμό και να τον ενισχύσεις. Όταν του αφαιρείς μεγάλα κομμάτια και προσθέτεις 5-6 νέα, δεν θα έρθουν τα αποτελέσματα σε μια νύχτα. Φυσικά και θα ήθελα να έρθουν σε μας ο Φάμπρεγκας ή ο Ντιέγκο Κόστα, αλλά πρέπει να κατανοήσω πώς θέλουν να ενεργήσουν οι ιδιοκτήτες και να αποδεχτώ πως είμαι παίκτης της Λίβερπουλ, όχι της Τσέλσι ή της Σίτι. Η διοίκηση έχει πει πως θέλει να φέρει στην ομάδα νέα ταλέντα, αλλά αυτό δεν φέρνει αμέσως αποτελέσματα».

Πάντως ύψωσε ασπίδα προστασίας στον Μάριο Μπαλοτέλι, που δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα. «Είναι νωρίς για τέτοιες κραυγές. Μπορεί να βάλει 10 γκολ σε 10 ματς τώρα. Τι θα λένε μετά; Να τον πουλήσουμε τον Ιανουάριο; Καταλαβαίνω την κριτική και όταν παίζεις στη Λίβερπουλ και συγκρίνεσαι με τον Σουάρες και τον Στάριτζ θα δεχτείς και αμφισβήτηση. Όμως ο Μάριο έχει τις δυνατότητες για να αντιστρέψει το κλίμα. Τότε να δω τι θα λένε. Θέλει χρόνο για να αποδείξει πως αξίζει να βρίσκεται εδώ. Δεν θα τον κρίνω μετά από δέκα παιχνίδια. Πρέπει να τον βοηθήσω. Είναι βαρύ φορτίο να διαδέχεσαι τον Σουάρες και η πίεση είναι μεγάλη στη Λίβερπουλ. Αυτό έμαθα εδώ από τα 19 μου, αν δεν είσαι σταθερά καλός, θα σε επικρίνουν. Ο Μάριο δουλεύει σκληρά και μπορεί να τα καταφέρει. Του αρέσει να τραβά την προσοχή, αλλά για να την κερδίσεις στη Λίβερπουλ πρέπει να σκοράρεις».

Σχετικά με την καζούρα που δέχεται σε κάθε γήπεδο για το περσινό του γλίστρημα, που στοίχισε σε μεγάλο βαθμό τον τίτλο στη Λίβερπουλ, είπε: «Με βλέπουν σαν απειλή για την ομάδα τους. Θα ήμουν αφελής ή ανασφαλής για να λυπάμαι για τον εαυτό μου. Και οι φίλοι της Λίβερπουλ κάνουν τη ζωή κόλαση σε κάποιους αντιπάλους όταν έρχονται στο ‘Άνφιλντ’, αλλά το κάνουν μόνο απέναντι στους καλύτερους παίκτες, οπότε υποθέτω ότι γι’ αυτό το κάνουν και σε μένα. Φυσικά και ακούω την καζούρα τους, αλλά δεν με επηρεάζει. Απεναντίας, μου δίνει κίνητρο για να αποδώσω καλύτερα».

Τι λεει λοιπον ο ανθρωπος και παντα σε σχεση με αλλους εντος και εκτος συνορων? Ότι σε αντιθεση με άλλες ομαδες που τραβανε τα φεσια στον υψιστο, δε παμε να χωσουμε κοντα 1 ΔΙΣ ΛΙΡΕΣ όπως ο προπονηταρας για να σηκωσουμε ένα κιουπι προσπαθωντας να ικανοποησουμε την ματαιοδοξια μας.

Για τον Μπαλοτελι- που εγω δεν τον θελω σαν χαρακτηρα- λεει το απλο: Δεν θα τον κρίνω μετά από δέκα παιχνίδια. Πρέπει να τον βοηθήσω.

Σχετικα με τον εαυτο του: Θα ήμουν αφελής ή ανασφαλής για να λυπάμαι για τον εαυτό μου…

Να συγκρινουμε τη κλαψα και τις δικες μας δηλωσεις με 95% πληροτητα δηλαδη. Εδώ ο ανθρωπος εχει ένα ροστερ που μονο φετος εδωσε κοντα 80εκκ ΛΙΡΕΣ (και πηρε 90 από τον Σουαρες) και παλι μιλαει ότι δεν είναι ετοιμοι. Ο άλλος ο βλακας εδώ περα μας ελεγε ότι βαρεθηκαν λεει να κανουν προπονησεις και δε κρατιουνται να παιξουν επισημα ματς. Μολις τους ξαμολυσαμε στα επισημα η επιθετικη γραμμη βαζει? ενα γκολ και αυτό σε 3-4 ματς εχωντας αγορευσει το Μανταλο σε Ντιεγκο που χτυπαει στημενα, μοιραζει ασιστ και σκοραρει. Περναμε το μανταλο αλλαγη στο 70 με τα Ψαχνα μπας και κανουμε κατι και οι αλλοι μας μιλανε για ομαδες που θα παρουν το πρωταθλημα στη superleague!!!! της καλλονης της βεροιας και της Νικης βολου.

Μια νικη που όταν εγραψε ο steven ότι είναι για τα μπαζα, επεσαν να τον φανε εδώ μεσα οι παρεξηγιαρηδες, και χτες δεν ειχε να πληρωσει ένα χιλιαρικο τους διαιτητες με αποτελεσμα να μη γινει το ματς!!!!!

Του βαζει δυσκολα λεει του Βδελλα ο Ζοριτς ο παικταρας που δε μπορει να τον χωρεσει λεει στην ενδεκαδα με τον Αχαρναικο, λες και δεν θα παρει το σερβικο ΧΑΡΤΑΚΙ με την ενδεκαδα πριν από το ματς ο γωγος και θα ζοριστει..

ΑΥΤΕΣ είναι οι διαφορες κυριοι στο επιπεδο. Ξεκινανε από την νοοτροπια.

ΥΓ Ειμαι μελος της Liverpool και της Milan ΦΥΣΙΚΑ. Η πρωτη κάθε εβδομαδα στελνει e-mail με προσφορες από το online καταστημα της από εισητηρια και φανελες μεχρι ξεναγηση στο γηπεδο. Η δευτερη εκτος από αυτό ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ στα γενεθλια μου στις 12 και ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ εχει στειλει (φυσικα αυτοματα) επισης e-mail happy birthday. Απλο ειναι, κοιτανε απο τα στοιχεια σου ποτε εχεις γεννηθει και στελνουν ενα mail σε ολα τα μελη τους. Εμεις εδώ όχι online ουτε καν ένα κολομαγαζο να αγορασουμε ένα τασακι δεν εχουμε! Επικοινωνια ΤΟΥ ΚΟΛΟΥ και τιτλοι για να δικαιολογουμε τη ξανθια βαφη Νο 56 στο μαλλι. Α ναι και στο site θα βλεπουμε λεει live τους Αλβανους να βαζουν τουβλα ΟΤΑΝ ξεκινησει ο ναος με τι χεστρες και τα ποδολουτρα.

ΥΓ2 Νοεμβριος 2014. Όλα καλα με την αδεια? Με τα 20εκκ ενταξει? Η τα παζαρευουν οι καθαριστριες? Με την ΑΜΚ τι εγινε? Με τα διαρκειας τελικα τι καναμε μαθαμε? Η περιμενουμε να αρχισει το …πρωταθλημα? Του 2016?

Διότι δεν μας φτάνει ο Λοβέρδος, αλλά έχουμε και τουν Κυριάκουν. Που δεν ξέρω και τι ακριβώς ζητάει στην δημόσια ζωή της χώρας, αφού με τέτοιες σπουδές, αναρωτιέμαι γιατί δεν έχει δική του εταιρεία και δεν έχει εφαρμόσει ακόμα, όλα τα μοντέλα που θέλει να εφαρμόσει σε εμάς. Θα μου πεις οτι αποφάσισε να γίνει πολιτικός. Σωστό κι αυτό, που θα έλεγε ακόμα και μια φυσική ξανθιά. Δεν θέλει να κονομήσει από την δουλειά του. Θέλει να κονομήσουμε εμείς.

Για να έχουμε υπηρέτριες πολιτικούς, λες και δεν μας φτάνουν οι γυναίκες μας. Θέλουμε τον  Μητσοτάκη, τον σύγχρονο Τέρη Χρυσό της πολιτικής, για να πάει να μιλήσει με τον Στρος Καν όταν αυτός δεν είναι απησχολημένος με πίπες – καλό αυτό – κι όταν δεν είναι εγκαλούμενος ακόμα και για το τηλεφωνικό κέντρο που το χρέωσε σαν καφετιέρα στην Siemens.

Αυτό που με έχει τρομάξει στον Κυριάκου, είναι η τρομερή ευφράδεια του λόγου. Το πονηρό του βλέμμα οτι τα ξέρει όλα, αλλά δεν τα λύνει μέχρι να πάει πιο ψηλά, κι οτι κι αυτός σαν όλους τους πολιτικούς, πλέον έχει γραφεία σε οτιδήποτε  είναι αντίπαλοι του Σεφερλή. Για πρωινάδικα είναι πια οι πολιτικοί. Και δεν κατανοώ τον Αλαφούζο, που δεν πάει κάμερες στα υπουργεία. Θάκανε και οικονομία κλίμακας σε σχέσημε τα νοικιασμένα στούντιο που οι άλλοι τα είδαν νσαν νεκροταφείο και βάλανε και φέρετρο.

Ου Κυριάκους λοιπόν, δεν θέλει ποσοτική απώλυση υπαλλήλων, αλλά θέλει ποιουτική. Να φτειάξει την κατάσταση ρε παιδί μου, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΛΗΘΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΗΚΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ που ζούσε με τον τίμιο βουλευτικό μισθό. Από ποιόν να κληθεί; Όχι ρε. Δεν εγκαλεί η υπηρέτρια  το αφεντικό, αλλά κι αν το εγκαλεί υπάρχει η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη. Που γαμεί σαν γκόμενα. Όποιος τα σκάσει, έχει δίκιο.

Φυσικά ο καράβλαχος, δεν εγκαλείται. Μας αρκεί που έχει το βλέμμα που διαφεύγει. Αλλά και το πνεύμα που θέλει ανάπτυξη. ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΣΥΣΣΩΜΗ Η ΒΟΥΛΗ, ΟΤΙ ΑΝ ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΑΝΕΡΓΟΙ. Τι να το κάνεις το κράτος, όταν σκίζει η οικονομία; Φυσικά η ιδιωτική. Δημόσια δεν έχει αναφερθεί πουθενα. Τι να τους κάνεις τους πολιτικούς; Να γίνεις Ελβετία, που κανείς δεν ξέρει τον πρωθυπουργό;

Μην γίνουμε κι έτσι. Εδώ πρέπει να έχουμε τον ξένο αφέντη αλλά και τον τοπικό δημογέροντα. Όπως παλιά πιου ζήταγε ο σουλτάνος μιά δραχμή και στο πόπολο έφτανε το χρέος, τριακόσιες. ΑΥΤΟ ΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ με Μητσοτάκηδες, Λοβέρδους και τυφλούς του Σύριζα που έχουν 17 ακίνητα. Έλα ρε Κυριάκο και μπες μας κι άλλα. Που δεν υπάρχει αντιτετανικός ορός σε φαρμακείο κι έχει πετύχει η συναντηση Σαμαρά και Καραμανλή στον Μύλο.

Φυσικά βρίσκουν και τα κάνουν. Στον πιο μαλάκα λαό που υπάρχει στον πλανήτη, κι ας έχει Ακρόπολη κι Αμφίπολη. ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, κι ας νομίζει οτι κρατάει το σύμπαν . Την ώρα που μια Disneyland, σου παίρνει τα σώβρακα. Οι μαλάκες μιλάνε χωρίς να ξέρουν πού να πάνε την χώρα, σαν πλανητική μειονότητα. Κι οι μαλάκες που ακόμα δεν έχουν κάνει ΕΔΕ, για όλους αυτούς τους μαλάκες που τους ψηφίζουνε. Πιστεύοντας οπι μαλάκες, οτι επειδή τους ψηφίζουνε μαλάκες, είναι και κάτι σπουδαίο. Αυτή η ανακύκλωση ίσως και να φταίει για τα σκατά που τρώμε. Οπότε κι ου Κυριάκους, να μην κάνει αυτό που έκανε ο μπαμπάς του; Να μην σωθεί με τον βουλευτικό μισθό  του;

Αλλά άμα σωθεί αυτός, να μην σωθούν κι άλλοι; Τι σόι συντεχνία είμαστε; Σάμπως κι οι συνδικαλιστές, δεν τρώνε ακραίες φωνές; Γιατί να εξυπαγορεύονται από κομματικές παραταξεις; Ποιός ο ρόλος των συνδικαλιστών; Απλά να μαζεύουνε τους έξαλλους δεν είναι; Και ποιός είναι ο ρόλος του Κυριάκου; Να χτυπηθεί με το σύστημα ή να παίξει μαζί του και να κάνει την κεντροδεξιά, δεξαμενή ψήφων, αφού μεγαλώνουν και θέλουν λιμάνι ;

Φιλάκια.

Αργά αλλά σταθερά, οι -ζωντανοί- ήρωές μου αποχωρούν από το κάδρο της ζωής. Της ζωής γενικά, στο κάδρο της δικής μου ζωής μπορούν να μείνουν για πάντα. Τουλάχιστον όσο τους το επιτρέπω ή ακόμα και τους το επιβάλλω. Οι άλλοι ήρωες, οι θανόντες, βρίσκονται πλέον εκτός γήινης σφαίρας και δεν έχω νέα τους.

Μια εικόνα, μια ανάμνηση από κάποια ξεχωριστή στιγμή τους που μένει ταριχευμένη στη μνήμη μου και τους καλεί, ξανά και ξανά, να παραλάβουν αριστεία που τους είναι άχρηστα εκεί που βρίσκονται. Μπορεί να θέλουν την ησυχία τους, να επιζητούν ένα ανακουφιστικό σκοτάδι που θα τους καλύψει. Ίσως πάλι να τους έχει λείψει η σιωπή και οι δικές μου δοξαστικές φωνασκίες να τους ταράζουν από την ησυχία τους. Ή να αποζητούν τη λήθη, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να υπερβάλλουν εαυτούς μπροστά στο αδηφάγο κοινό για να σταθούν στο ύψος, όχι το δικό τους αλλά των απαιτήσεων κάποιου άγνωστου. Πόσο απάνθρωποι μπορούμε να γίνουμε με τους ήρωές μας χωρίς να καταλαβαίνουμε τί τραβάνε με τη συνεχή επίκληση που τους κάνουμε. Σαν κακομαθημένα παιδιά, έχουμε την απαίτηση να κάνουν την εμφάνισή τους όταν εμείς επιλέγουμε, φορώντας τα ρούχα που εμείς διαλέξαμε για αυτούς και να πουν τα λόγια που έχουμε ανάγκη να ακούσουμε από τα χείλη τους. Κι όλα αυτά, για να λάβουμε εμείς το βραβείο με την επιβεβαίωση οτι οι ήρωές μας όπως τους προβάλλουμε στα μάτια μας, δικαίως βρίσκονται εκεί που -εμείς!- τους έχουμε κατατάξει.

Ίσως οι θανόντες ήρωές μας έχουν κουραστεί από αυτήν την τιμητική διάκριση στην οποία τους υποβάλλουμε αδιάκοπα, αλλά όσο τους καλούμε να ανεβούν πάνω στη σκηνή για να παραλάβουν τη διάκρισή τους, δεν μπορούν να αρνηθούν, οι δυστυχείς.

Και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους εν ζωή ήρωές μας: οι φωνές των τραγουδιστών χάνουν κάθε μέρα που περνάει τις οκτάβες τους, τα χέρια των drummers (για τους λάτρεις του σπορ όπως εγώ) βαραίνουν, τα πάλαι ποτέ ιερά τέρατα της ηθοποιίας περιορίζονται πλέον σε ολιγόλεπτα περάσματα σε ταινίες ή σήριαλς (φεύ!), γιατί τόσα μόνο τους ζητούνται. Και οι φιλόσοφοι, αναζητούν στα σκοτεινά αραχνιασμένα ντουλάπια τους τσαλακωμένα χαρτιά σημειώσεων με παλαιές σοφίες τους, ήδη χρησιμοποιημένες.

Συνεχίζω, δυστυχώς ο κατάλογος είναι ατέλειωτος: φωτισμένοι μοναχοί φεύγουν εκόντες-άκοντες για την Αφρική κάνοντας υπακοή σε νεκρούς ηγούμενους για να δώσουν το φως τους -που κάποιες στιγμές τρεμοσβήνει- σε ένα πνευματικά αμάχιμο ποίμνιο.

Και απαστράπτουσες γυναίκες-δηλητήριο από άλλους καιρούς, καλούνται να λάμψουν με το σεξ-απήλ τους την ώρα που θα ήθελαν κατά βάθος θα φορούν πιτζάμες και παντόφλες και να παρακολουθούν τηλεόραση.

Εμφαντικοί χώροι αναψυχής που αποτελούσαν τους φάρους της εποχής τους (κι ανάμεσά τους ο λατρεμένος κινηματογράφος ΑΣΤΡΟΝ της οικογένειάς μου) εξαφανίζονται ακόμα και σαν αναμνήσεις, όταν χάνονται όσοι έζησαν τις μορφές ή τους τόπους των αναμνήσεων. Ή -ακόμη χειρότερα- όταν οι κάτοχοι των αναμνήσεων παραμένουν στην ζωή αλλά εξαφανίζεται το ενδιαφέρον τους να μιλήσουν γι αυτές.

Οι μνήμες χάνονται οριστικά όταν φεύγουν αυτοί που μπορούν να τις μεταφέρουν. Όταν εξαφανίζονται τα χρώματα και οι μυρωδιές από ανθρώπους και τόπους, τότε χάνονται οι μνήμες και παρασαίρνουν μαζί τους τους ήρωές μου…

Εγώ, μετά και την φετινή εορταστική κατάσταση για το ΟΧΙ του Μεταξά, έχω πλέον πεισθεί οτι η Ελλάδα είναι ανίκητη. Οτι είναι αδύνατον να εξαφανισθεί από τον παγκόσμιο χάρτη. Διότι τα τιμόνια πλέον τα έχουν αυτήν την στιγμή, πρώην Πασόκοι κι άνθρωποι που μάθανε από τα λάθη τους. Κι έρχονται αποφασισμένοι να εφαρμόσουν αυτά που δεν τους άφησε παλιότερα το σύστημα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Είναι οτι έρχεται κι ο Σύριζα κι άρα θα ξάνάρθουν κι άλλοι Πασόκοι, που αυτήν την στιγμή προσφέρουν εκ του αντιπολιτευτικού καθίσματος.

Μέχρι βέβαια να μπουν ξανά οι αναπληρωματικοί, οφείλουμε να τιμούμε αυτούς τους αγωνιστές, που κρατούν υπουργεία. Και οι οποίοι έχουν κάνει στην άκρη παλιές αντιπαραθέσεις τους με φασιστοειδή τύπου Βορίδη ή Γεωργιάδη – κατά παλιότερες δηλώσεις τους – για το καλό όλης της Ελλάδας. Κι ένας τέτοιος είναι ο αγωνιστής Λοβέρδος. Ο υπουργός που κρατά την παιδεία στα χέρια του κι όχι μόνο. Διότι το υπουργείο πλέον καλείται και δια βίου μάθησης. Όπως και να το κάνεις, είναι τίτλος σοβαρότατος μέσω του οποίου δείχνουμε και στους δανειστές την αποφασιστικότητα μας την αέναη κι όχι μόνο την προσωρινή, όταν καθόμαστε στα θρανία.

Αυτός λοιπόν ο ολυμπιακός αγωνιστής του λαού, διεφώνησε ελαφρώς προσφάτως με το Πασόκ. Κι έφυγε, κι έκανε την Ρίξη. Μια ομάδα πολιτικής κοινωνικής αλλά και οικονομικής σκέψης, που μάζεψε γύρω του τόσο κόσμο, όσο μαζεύει και το τραμ καθημερινώς. Κοινώς, η ομάδα του ηταν όσο χρήσιμη απεδείχθη και το τραμ. Που πραγματικά έφερε τομή στην συγκοινωνιακή συμπεριφορά των κατοίκων της πόλης, χώρια που έχει μειώσει και την κίνηση αισθητά. Ό,τι έκανε και η Ρίξη σε πνευματικό επίπεδο. Μιά μείωση της εγρήγορσης των ιθαγενών αφού τα πάντα τα ανέλαβε ο Λοβέρδος.

Ένα ςΛοβέρδος όμως, που έσπειρε τον σπόρο, σαν παλιός γνήσιος Πασόκος, παράτησε το χωράφι κι έπαιξε στο χρηματιστήριο. Νοικοκύρηδες ήταν πάντα οι σοσιαλιστές. Φωτεινό παράδειγμα ο Ολάντ της Γαλλίας. Να μην ξεφεύγω όμως. Διότι ο μοντέρνος ήρωας, παράτησε την Ρίξη και έγνευσε θετικά στο προσκλητήριο της συγκυβέρνησης. Αναλαμβάνοντας το υπουργείο καυτή πατάτα και το οποίο έχει τρομερές απαιτήσεις. Να έχει βιβλία στην ώρα του, να έχουν θέρμανση τα σχολεία και κάποια κονδύλια η ανώτατη εκπαίδευση. Μιλάμε κάτι σαν λειτουργία περιπτέρου, που όπως πάμε αύριο ο περιπτεράς θα πρέπει μίνιμουμ να έχει πτυχίο συνταγματολογίας για να διευθύνει το κιόσκι.

Αυτός ο Λοβέρδος, πήγε προχθές να παρακολουθήσει την παρέλαση των μαθητών. Και του έκαναν εντύπωση οτι υπήρχαν κάγκελα και οι γονείς δεν ήταν κοντά στα παιδιά τους για να τα χειροκροτήσουν. Για το βάψιμο, για το μίνι, για το make up άντε και για το βήμα. Μιλάμε οτι ο άνθρωπος της Ρίξης, δεν ήξερε οτι οι παρελάσεις γίνονται εδώ και κάποια χρόνια για συγγενείς και φίλους, σαν κλειστή δεξίωση γάμου επιπέδου Άκη. Ο άνθρωπος κάθε που γινόταν παρέλαση, ούτε ήξερε ούτε και είχε μάθει. Κατανοητόν με τόσες δουλειές που είχε.

Η Ελλάδα όμως θα σωθεί, διότι η Ρίξη, έστω και μέσω Πασόκ συγκυβερνούντος, είναι πλέον στην εξουσία. Και θα ξεκινήσει από την ρίξη των καγκέλων. Μπορεί βέβαια ο Καρατζαφέρης να μας λέει οτι αυτή ήταν η τελευταία παρέλαση του Λοβέρδου, αλλά σιγά μην τον πάρουμε και σοβαρά. Αυτόν θα τον ακούσουμε αφού πάρει την μεταγραφή στη ΝΔ. Οι Έλληνες ποτέ δεν ακούμε κάτι εξωκοινοβουλευτικό. άσχετα αν βρίζουμε την βουλή.

Οπότε λοιπόν, επειδή ο Λοβέρδος δεν ήξερε πώς γίνονταν οι παρελάσεις, είναι απόλυτα λογικό να μην ήξερε οτι πριν από αυτές, είθισται να γίνεται και μια λειτουργία. Δοξολογία την λένε οι επιστήμονες της ορθόδοξης αίρεσης, αλλά να μην κολλάμε εκεί. Όπως δεν κολλάμε και στον λόγο του Καλαβρύτων, που είπε οτι το 2034 τα εγγόνια μας, θα είναι μουσουλμάνοι. Που αυτός το είπε σαν κακιά εξέλιξη, αλλά εγώ δεν το βλέπω και τόσο κακό. Γιατί να μην έχει ο κάθε Έλληνας νόμιμα τρεις γυναίκες; Αυτό σημαίνει οτι θα έχουμε βγει από τα μνημόνια και θα χαρίζουμε θέσεις εργασίας σε θηλυκά που μπορεί και να είχαν πάει στην ελεύθερη οικονομία της πορνείας. Θα μου πεις βέβαια, οτι αν δεν ενδιαφέρει εμένα μία, τι ενδιαφέρει τον Καλαβρύτων. Αυτό ίσως να το απαντήσει η Ρίξη.

Και καταλαβαίνετε την παραμονή της επετείου του ΟΧΙ τι γινόταν στο γραφείο αλλά καισ το σπίτι του Λοβέρδου.

– Sir, tomorrow, you have to go to the church.

– Τι λες ρε Μαχμούτ; Αύριο θα κάθεται όλη η Ελλάδα και θα δουλεύω εγώ; Δεν φτάνει που θα πάω να τιμήσω και το ΟΧΙ του δικτάτορα, θα πάω και στην εκκλησία που δεν έχει κάγκελα και μπορεί κανάς μαλάκας πιστός να μου κάνει φραστική επίθεση;

– Sir, you are absolutely right. Do you want to listen to Makropoulos or Vertis tonight; I also beleieve that we also have some Vembo as well.

– Μαχμούτ, βάλε εκείνο του Μαζωνάκη κι άσε με να γράψω κάτι για το σύστημα του Μίτσελ. Βέμπο θα ακούσω αύριο, πριν δω τα γκομενάκια και τις καθηγήτριες τους. Δεν μπορεί, όλο και κάποια θα είναι καλή. Για πιάσε κι εκείνο το χαρτί με το πρόγραμμα μου και φέρε και την γόμα.

Και βέβαια το αίμα πήγε στο κεφάλι του Λοβέρδου την επόμενη μέρα. Διότι ο τύπος του υπουργείου, που συνέταξε το πρόγραμμα του υπουργού, είχε παραλείψει τα ευκόλως εννοούμενα. ΚΑΙ την δοξολογία αλλά ΚΑΙ την παρέλαση. Είχε απλά γράψει το ούζο το μετά, το κατόπιν επείγον ραντεβού για ποτά με στελέχη τηε Ρίξης και πλέον κι ένα δείπνο με την συναισθηματική σχέση του υπουργού.

Αυτή ήταν η έκρηξη σε αυτήν την αφιλόξενη συγκυβέρνηση, που δεν ελέγχει κανείς τίποτα. Υπουργοί πράσινοι επάνω και δεξιοί από κάτω. Ρηχό πασόκ ψηλά, και βαθύ πασόκ κάτω. Ευτυχώς που ο αγωνιστής υπουργός πήγε στην παρέλαση. Που θα γινόταν βέβαια είτε υπήρχε υπουργός είτε όχι, αφού πλέον τα παιδιά δεν κοιτάνε τους ήρωες που κάθονται υπερυψωμένοι σε σχέση με τον δρόμο. Που βέβαια δεν κατάλαβα και ποτέ, γιατί να τιμάται ο σημερινός υπουργός. Έχει καμιά σχέση με τον Μεταξά ή έστω το αφεντικό του, τον βασιλιά δηλαδή που τον είχε διορίσει κι άρα δεν θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς, για να πιάσουμε και τον Γλέζο;

Κι άρα ΕΔΕ άμεσα και αύθις και παραχρήμα.   Και τιμωρία άμεσα με δημόσια διαπόμπευση κι άμεση απόλυση και εκατό ραβδιές στην πλατεία του Συντάγματος, που δεν έγραψε στο πρόγραμμα της Ρίξης, αυτό που ξέρουν όλοι εδώ και εξήντα χρόνια. Με εξαίρεση τον Λοβέρδο βέβαια, που έκανε την Ρίξη κι όταν κατάλαβε οτι είναι μόνος του, ξαναμπήκε στο μαντρί και η συγκυβέρνηση τίμησε έναν απόλυτο άχρηστο με θέση υπουργού. Έναν εντελώς άχρηστο ακόμα και σαν πληροφόρηση για το τι γίνεται τέτοια μέρα. Και τον  έχει η Ελλάδα στην παιδεία. Φυσικά και δεν θα πεθάνουμε ποτέ. Πεθαίνει ξανά ο πεθαμένος;

Τώρα να σας πω την αμαρτία μου; Βεβαίως και είμαι υπέρ της διεξαγωγής αγώνων όταν έχουμε αργίες. Αλλά ρε παιδί μου, σήμερα δεν είναι μια απλή μέρα καθισιού. Δεν είναι μια θρησκευτική αργία, που αφορά κάποιο κομμάτι του πληθυσμού. Εθνική γιορτή είναι, που όπως και να το κάνεις πιάνει όλες τις ταυτότητες. Κάτι παραπάνω σημαίνει από το να στέλνεις κόσμο στα γήπεδα. Αλλά δεν βαριέσαι, εδώ το σύνταγμα έχει γίνει κουρελόχαρτο…Βαρειά πάντως αισθανόμουν καθ’ οδόν για το ΟΑΚΑ με τον μεγάλο μου τον γιό, χώρια που και το κρύο ήταν μπόλικο. Θα μπορούσα βέβαια κι εγώ να πω όχι, όπως το είπε τότε ο λαός. Έτσι δεν μας λένε; Ε, εγώ είμαι λαός, δεν είμαι Μεταξάς. Οπότε είπα ναι στη μπάλα.

Και φαίνεται οτι την ίδια σκέψη κάνανε και οι άλλοι Αεκτζήδες. Αν τα υπολόγισα καλά, τέσσερις χιλιάδες μαλάκες πρέπει να ήμασταν στο γήπεδο, για να δούμε τα Ψαχνά. Μαζί με το rotation, το ολόσωστο, του Δέλλα, αφού με τέτοια πληρότητα, πρέπει να είναι ξεκούραστοι κι όλοι αυτοί που αδημονούσαν να ξεκινήσουν να παίζουν επίσημα παιχνίδια.

Έστω και με τα Ψαχνά. Μια ομάδα, για την οποίαν είχα καλύτερη εντύπωση, αλλά την είδα πολύ λίγια κι ειδικά σε επιλεγμένο σύστημα μαζικής άμυνας. Πέντε κόρνερ κερδίζαμε στο πρώτο μέρος, επειδή οι άνθρωποι δεν ξέρανε πώς να διώξουν την μπάλα και πάλι καλά που δεν σκοράρανε και μόνοι τους. Απέναντι στην ομάδα μας, που ήταν κακιά και φλύαρη, αλλά σαφέστατα κυρίαρχη στο τερέν. Με κατοχή, με διάθεση αλλά και πρωταγωνίστρια με ένα δοκάρι και με μια γκολάρα του Κορδρέρο. Κακιά αλλά με κατοχή; Όποιος ξέρει ιστορία, τα κατανοεί αυτά.

Ιδιαίτερες διορθωτικές κινήσεις από μέρους μας, δεν χρειάζονταν στο δεύτερο ημιχρόνιο. Ένα ημίχρονο στο οποίο ήμασταν μόνοι μας στο γήπεδο και βρήκε την ευκαιρία κι ο κολοσσός, να δοκιμάσει ένα άτυπο 3-5-2. Ειδικά μετά το χαμένο πέναλτυ και το δεύτερο γκολ, σημάδια καθολικής κυριαρχίας. Πιο γεμάτης μετά την είσοδο του Μάνταλου, που σφράγισε την πλήρη ανωτερότητα μας. Και το δίκαιο σκορ.

Υπάρχει δυσκολία να βρω τον καλύτερο. Όχι οτι ενδιαφέρει κιόλας. Σημασία έχει να περνάμε τα βραχάκια κι άρα ο Ζόριτς ήταν όσο μπορούσε καλός μαζί με τα οκτάρια μας που ενάλλαξαν τουε ρόλους. Φυσικά πάντα το κεντρικό μας δίδυμο, εμπνέει εμπιστοσύνη παρέα με τον Μπαρμπόσα, που έχει μια έφεση τεχνική στα στημένα, που τα επιδιώκει η κατηγορία αλλά και το σύστημα. Το οποίο δικαιώθηκε με το γκολ του πλάγιου μας που δείχνει πλουρισμό , αφεντικό αλλά και την ΩΡΑ που ζήτησε και μπάλα. Την ψιλοείδαμε χωρίς βέβαια να στενάξουμε. Το κρύο ήταν πολύ πλέον κι έπρεπε να σηκωνόμαστε.

Όπως πρέπει να σηκωθεί κι ο Ατρόμητος αύριο. Για να στηθεί και το τελευταίο σκηνικό του ομίλου μας. Μην αρχίζουμε τώρα άλλα για στόχους και λοιπές παπαριές. Ή αν ο Γροντής κάνει ή δεν κάνει. Ή αν ο Φαγιέ ξέρει την θέση. Η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή στο δεύτερο μέρος και δικαίωσε εμάς που είχαμε κιτρινόμαυρη περισυλλογή κι αχοληθήκαμε τέτοια μέρα  με το γήπεδο αλλά και την πολύ καλή διατησία, που πέρασε απαρατήρητη. Όπως και κάτι γκόμενες, τέως κατά τεκμήριο, στα επίσημα. Δεν είναι κακό αυτό. Πόσοι τραγουδάνε Βέμπο σήμερα; Βήτα σαν γράμμα. Ρε κάτι συμπτώσεις. Σύμπτωση βέβαια που δεν ισχύει για τον Πλατέλα. Του χρόνου απλά, θα θέλεις δεξί εξτρέμ.

Πολλές φορές είναι καλύτερη άμα είσαι πολίτικος. Γιατί και όταν μιλάς παπαριες λες. Οπότε ο μέγας Γερμανομονομαχος ο μνημονιοφαγος και μεγάλο-ιδιοκτήτης καλλιεργητής των λεφτοδεντρων Αλέξης δεν έβγαλε αχνά για τα θετικά αποτελέσματα των stresstests των ελληνικών τραπεζών – και τα οποία έδειξαν κεφαλαιακή επάρκεια. Βλέπετε ο πρόεδρος του δεκαπενταμελούς εκτός από το να φωνάζει: εκδρομή εκδρομή, πόνταρε και σε αποτυχία των test για να βγει να τάξει άλλη μια σοδειά από τα λεφτοδεντρα που καλλιεργεί.

Βέβαια για να περάσουν τα test οι τράπεζες ο επιτυχημένος πιτσαδορος έχει βάλει όλη την Ελλάδα να αναστενάζει επι 5 χρονιά. Είναι πιο εύκολο να πιάσεις το Τζοκερ με 159εκκ ευρώ πάρα να ξέρεις πόσοι νέοι φόροι θα μπουν την επόμενη εβδομαδα. Η δε ανακεφαλαιοποίηση που έγινε με επιτυχία και δεν θα χρειαστεί ο Κωστοπουλος ο Σαλλας και η Εθνικη (μιας και ο Λατσης την έκανε με ελαφρά) άλλα λεφτά από τη ΤΣΕΠΗ ΜΑΣ, επέτυχε με δυο πολύ απλούς τρόπους:

1. Δανείστηκε ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ για να ‘σώσει’ τα καταστήματα της από την χρεωκοπία. Μια χρεοκοπία που ήταν ένας φαύλος κύκλος: η εκάστοτε κυβέρνηση διόριζε ΔΥ, μοίραζε επιδόματα, ρούφαγε μίζες και πλήρωνε συμβάσεις στο θεό (μόνο ο Άκης εκτιμάται ότι έχει κάνει ΜΙΣΟ ΔΙΣ ζημιά) και για να τα καλύψει όλα αυτά τύπωνε ‘ομόλογα’ με αξία ανάλογη του Μητρογλα ως παίκτη: Περσυ το Σεπτέμβριο έκανε 2-3 εκκ, το Ιανουάριο πουλήθηκε 15εκκ και τον Ιούνιο επέστρεψε δανεικός με 1εκκ. Επιτέλους οι 29 κατασκευαστές έγιναν μετα από χρονιά 30- κάπου πρέπει να ξεπλύνουμε τας δραστηριότητας μας.. Μετα το ‘κράτος’ έβαζε τις τράπεζες και αγοράζαν τα ‘ομόλογα’ οι οποίες με τα ‘κέρδη’ έδιναν τα ανάλογα διακοποδανεια, αυτοκινητοδανεια και τις κάρτες με τη σέσουλα. Όλα λογιστικά και φανταστικά, όσο φανταστικά περνάγαμε όλοι μας.
2. Για να πάρεις δάνειο- χρηματοδότηση από τράπεζα εδώ και μερικά χρονιά πρέπει να έχεις δυνατότητες X-MAN να είσαι φακίρης και να αποδείξεις τη θεωρεία της σχετικότητας όλα ταυτόχρονα -για να δεχτούν να εξετάσουν το φάκελο σου. Όχι να πάρεις έγκριση απλά να ρίξουν μια ματιά.

Έβλεπα χτες την ‘διαφήμιση’ της Eurobank και γέλαγα μονός μου. Η τράπεζα που -κατά σοβαρες πληροφορίες υψηλοτάτου στελέχους της και καλου μου φιλου- απορρίπτει πανω από 95% αιτησεις για δανεια-χρηματοδοτησεις, κάνει διαφήμιση ότι στηρίζει την επιχειρηματικότητα! Η τράπεζα που ΚΑΤΑΦΕΡΕ να χασει το test για 18εκκ ευρώ! Ναι καλά ακούσατε. ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΡΑΠΕΖΑ εχασε για 18εκκ ευρώ (όσο στοίχησε ο…..Κωστάκης μαζί με τους μισθούς στη Ρόμα για να μαζεύει ΕΦΤΑΡΕΣ) το stresstest. Αντί να ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ ΕΠΙΤΟΠΟΥ όσους ήταν υπεύθυνοι για αυτή τη ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΓΚΑΦΑ που δεν πρέπει να υπάρχει παρόμοια σε τραπεζικά χρονικά, βγήκαν και έκαναν διαφήμιση!!!

Βέβαια τι να μας πουν αυτά τα μαγαζιά μπροστά στο δημόσιο, ειδικά με τον τρόπο που το ονειρεύεται η σκυλομουρα:

Οπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», η κυρία Δούρου έβαλε στο ράφι τις προεκλογικές αλλά και τις μετεκλογικές δηλώσεις της υπέρ των καθαριστριών και αποφάσισε να υλοποιήσει τον προγραμματισμό της προηγούμενης διοίκησης του κ. Γιάννη Σγουρού, η οποία προκήρυξε αρχικά τον διαγωνισμό για την καθαριότητα των κτιρίων υπό την ασφυκτική πίεση που της άσκησαν η κυβέρνηση και η τρόικα, οι οποίες δεν ήθελαν εκείνη την περίοδο να εγκρίνουν προσλήψεις.

Η κυρία Δούρου είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με τις αγωνιζόμενες γυναίκες και είχε κάνει σημαία την προσπάθειά τους να δικαιωθούν. Τον περασμένο Μάιο, στο μέσον της προεκλογικής περιόδου, είχε αλυσοδεθεί συμβολικά μαζί τους έξω από το υπουργείο Οικονομικών, λίγο αργότερα, τον Ιούλιο, έδινε το «παρών» στη συναυλία της Χαρούλας Αλεξίου για τον αγώνα τους, ενώ και οι καθαρίστριες την ένιωθαν δικό τους άνθρωπο. Αντιπροσωπία τους είχε παραβρεθεί στην τελετή ορκωμοσίας της νέας περιφερειάρχη στα Ανω Λιόσια, με την οποία είχε θερμούς εναγκαλισμούς σε πανηγυρικό κλίμα (σ.σ για τα πανηγύρια δηλαδή).  Η κυρία Δούρου άφησε τον διαγωνισμό που είχε ξεκινήσει η προηγούμενη διοίκηση να τρέξει και να ολοκληρωθεί κανονικά, χωρίς να «σκίσει» την προκήρυξη και να τον ακυρώσει από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα.

Η κυρία Δούρου απέρριψε ακόμη και την πρόταση-έκκληση που της είχε απευθύνει πριν από έναν μήνα (στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου στις 23 Σεπτεμβρίου) ο κ. Σγουρός, ο οποίος την κάλεσε να καταθέσει πρόταση πρόσληψης των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών στην Περιφέρεια Αττικής, αξιοποιώντας το διαθέσιμο αποθεματικό που «κληρονόμησε».

Δεν εξετάζω αν έκανε σωστά η λάθος ο μικρός Αλέξης και η σκυλομουρα που ΑΝΕΤΑ διεκδικούν θέση στην εθνική ενόργανης στο άθλημα της ΚΟΛΟΤΟΥΜΠΑΣ. Απλά αναφέρω τι λένε (και που το ΒΟΥΛΩΝΟΥΝ) για να βγουν και τι κάνουν όταν βγουν…

Αλώστε τι Τσυριζο-πασοκ θα ήταν? Τόσα χρονιά ΔΕΞΙ ΧΕΡΙ του Άκη ξεχνιούνται?

ΛΟΥΣΤΗΤΕ ΤΗΝ ΤΩΡΑ και μη ξεχάσουμε να ρίχνουμε το ανάθεμα στον βλακα-πιτσαδορο λες και κάνει αυτός κουμάντο και δεν εκπληρώνει απλά ότι του λένε…Μόλις έρθει το Alexis θα φάμε όλοι με χρυσά κουταλιά.. Μπορεί και να είναι και Φο. Βαμμένα χρυσά δηλαδή. Η μπορεί να μη φάμε όλοι άλλα μόνο οι ‘δικοί’ μας άνθρωποι. Φυσικά οι FinancialTimes σε χθεσινό άρθρο τον αναφέρουν ως σκύλο που γαυγίζει χωρίς να δαγκώνει. Ε δε λες και τους Times ούτε MegaChannel ούτε Πορτοσαλτε.. Για να το γράφουν ΚΑΤΙ θα ξέρουν..

Αυτός ο σύχρονος άνθρωπος (εσύ, εγώ;) από οίκτο ή ίσως και από συνήθεια τελικά, υποθάλπτει σκοτεινές σκέψεις και τους επιτρέπει να βρουν μια φιλόξενη θέση στο θυμικό του και να φέρονται σαν οικοδεσπότισες στην ίδια του τη ζωή. Και χάνεται το βήμα και παραπατάει και δεν μπορεί πια να το αποδίδει αυτό στην όποια φθορά της υγείας του.

Υποθέτω οτι είναι ανησυχητικό να μιλάει κάποιος με τη σκιά του. Αν μάλιστα έχει να θυμάται διαλόγους μαζί της, η κατάσταση χρήζει ιατρικής παρακολούθησης. Ευτυχώς, δεν είναι αυτή η περίπτωσή μου. Η καλπάζουσα εικονοπλασία του περίγυρου, όμως, που μου απέδωσε ο αγαπημένος μου καθηγητής στο λύκειο, μου επιτρέπει συχνά να προβάλλω στα μάτια μου εικόνες-μηνύματα με κοινό αποστολέα και παραλήπτη (εμένα!) που με κινητοποιούν χωρίς να με θλίβουν. Κι έτσι πιάνουν τόπο τα μηνύματα.

Πρόσφατα είδα την ίδια μου τη σκιά να στέκει πίσω μου αναποφάσιστη αν πρέπει να με ακολουθήσει, ή να μου ξεφύγει στη γωνία και να χαθεί στο σκοτάδι: το εξέλαβα ως μήνυμα για απελευθέρωση από το έρεβος των αναπάντητων πιθανολογήσεων επί θεμάτων (μεταφυσικών και όχι μόνο) που μας υπερβαίνουν.

Όταν το βαθύ εντός σου χρησιμοποιεί τόσο δημιουργική συναισθηματική προσέγγιση για να σου στείλει μήνυμα, τα πράγματα είναι σοβαρά, δεν μπορείς να σφυρίζεις αδιάφορος! Ευτυχώς, ως παλαιός drummerμπορώ να ξεχωρίσω τους χτύπους της καρδιάς από αυτούς των κατσαρολικών. Μπορεί να ισχύει αυτό που έγραψε ο Θανάσης Άνθιμος οτι «οι νεκροί πλεονεκτούν, ξέρουν κάτι περισσότερο», αλλά κι αυτά που υπάρχουν φυλαγμένα μέσα μας σε εμάς τους ζωντανούς, δεν είναι λίγα. Χρειάζονται μόνο συγκέντρωση, συναρμολόγηση και χρήση στην καθημερινότητα.

Και για το πράσινο φως για δράση δεν χρειάζονται οι σκιές με αποσχιστικές βλέψεις… άλλωστε η ομαλή καθημερινότητα με την οποία συμβιβαζόμαστε, γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη επισκέψιμο θεαματικό παρελθόν μη αντιστρέψιμο, εξ ού και η χρήση των πρόσφατων φωτογραφιών μου από την Πομπηία.

Παίδες μου, τι ήταν αυτό; Ένα ημίχρονο πριν  την έναρξη του αγώνα έφυγα από την δουλειά, και για μια απόσταση είκοσι λεπτών, έκανα μιά ολόκληρη ώρα. Είχε πλημμυρίσει η Θηβών, ο Κηφισός ήταν έτοιμος να πετάξει το σκέπασμα του και φυσικά είμαι σίγουρος για τα μετέπειτα : Ουδείς πταίει. Η κυβέρνηση είχε δώσει κανονικά τα κονδύλια στους δήμους για τον καθαρισμό των φρεατίων, αλλά οι δήμαρχοι αγρόν ηγόραζαν. Κι ειδικά αυτοί οι δήμοι οι οποίοι κατεκτήθησαν από τον Σύριζα. Που κάνουν κανονική καιρική αντιπολίτευση. Μπουρδέλα, που τους φταίει η τρόϊκα αλλά και η αριστερά.

Άλλο βέβαια ήταν και είναι το θέμα μας. Το παιχνίδι. Που σε ένα γήπεδο μιά χαρά, περιμέναμε να βγάλουμε ορμή, πάθος και δύναμη. Και το κάναμε. Με μια πολύ καλή ενδεκάδα, στην οποίαν φαίνεται ακόμα και σε τυφλό οτι λείπει ένα καθαρό αμυντικό χαφ, κι με ένα πολύ καλό πλάνο ανάπτυξης, όσο αναφορά τον στόχο. Με την κανονική ενδεκάδα μας – τον Ανάκογλου δεν τον θεωρώ παίκτη αιχμής για την ομάδα – και με τις ορθότατες τοποθετήσεις των παικτών, παρά το όποιο μπέρδεμα αισθάνεται ο Δέλλας με τέτοια πληρότητα.

Πληρότητα η οποία είναι δεδομένη οτι θα αυξηθεί. Αριστερό μπακ κι επιθετικός είναι οι εντολές για τον Ιανουάριο. Πληρότητα όμως η οποία ήταν αρκετή για το σημερινό παιχνίδι, που πράγματι προσπάθησε να το διεμβολίσει ο θεόμουρλος Σούλης. Που δεν έστησε λεωφορείο, αλλά έπαιξε ή τουλάχιστον προσπάθησε να παίξει στα ίσα. Και το πήγε καλά το γράμμα.

Όμως καλύτερα το πήγαμε εμείς. Χωρίς κανένα ουσιαστικό κίνδυνο στο πρώτο μέρος και με το γνωστό παιχνίδι της δύναμης κύρια στον χώρο του κέντρου. Δεν υπήρχαν ευκαιρίες εκατέρωθεν, αλλά μια προσπάθεια κατοχής της μπάλας στην οποίαν και βγήκαμε νικητές. Λέει κάτι αυτό; Όχι βέβαια, αλλά είναι το πρώτο συστατικό. Και τα παράπονα είναι από τους ντελικάτους, που έχουν όμως ένα δίκιο κι αυτοί, παρά από τους γνωστούς μπαρουτοκαπνισμένους. Κορδρέρο και Γεωργέας, τι να φοβηθούν;

Όσο λοιπόν επικρατούσαν συνθήκες δύναμης, τόσο ξέμενε από δυνάμεις ο αντίπαλος και τόσο απελευθερωνόντουσαν οι δαντέλες μας. Με την πολύ καλή καθοδήγηση του πάγκου, που ήταν πολύ διαβασμένος. Κι ορθότατα πιστώνεται την ενδεκάδα, την εμφάνιση αλλά και τη νίκη, που είναι πολύ σημαντική αφού μιλάμε για δύσκολη έδρα. Όπως και τις ολόσωστες αλλαγές, αφού ο Μάνταλος που ξανά ήταν κορυφαίος, μάλλον ήρθε πιο κοντά στην θέση του παρά πίσω από τον μπροστά.

Και πετύχαμε μια καθαρή αλλά και δίκαη νίκη. Κι αυτήν την φορά χωρίς ιδιαίτερες πρεμούρες για τα σκληρά μαρκαρίσματα, κάποια από αυτά ήταν και προϊόν κούρασης, διότι έτσι πρέπει να παίζει η ΑΕΚ ειδικά στα εκτός έδρας και με έναν διαιτητή, όχι και τόσο σοβαρό. Η ομάδα έβγαλε τα προσόντα της κι έβγαλε κι ένα μέταλλο κυριαρχίας. Αυτά τα βλέπεις από τις κότες, που ανεβαίνουν την ώρα που οι άλλοι έχουν καθαρίσει την αμφισβήτηση. Κι είμαστε χαρούμενοι.

Γιατί; Διότι αυτό έπρεπε να γίνει κι έγινε. Ουδείς ασχολείται με κάτι παραπάνω κι ουδείς θέλει περισσότερες λεπτομέρειες. Η δεύτερη γενιά φέρνει την ποιότητα πάντα που συντηρεί. Όπως κι ένας δυνατός τερματοφύλακας που μπορεί να πιάνει τα άπιαστα. Κι εδώ είναι άδικη η κριτική, αφού οι επαναλαμβανόμενες συμπτώσεις, παύουν νάναι τέτοιες. Όλα τα άλλα είναι απλές μπούρδες είτε ειδικών είτε λαϊκών. Δεν μιλάμε τελικά και για επιστήμη.

Οπότε η ομάδα φυσάει και προχωράει. Με καταναγκαστικό έργο ή καταναγκαστικό παιχνίδι. ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΗΠΕΔΑ λόγω συνθηκών. Να μην ξεχνιόμαστε. Η βαθμολογία μετράει, όπως και τα σέντερ μπακ μας, που είναι αυτού του επιπέδου αλλά κάνουν και κάτι παραπάνω. Απόδειξη το δεύτερο γκολ. Κι απόδειξη οτι αριστερά πάσχουμε. Όταν πάει ο Γεωργέας εκεί και βγαίνει νέο παιδί, δεν ξέρω ποιός φωνάζει σε ποιόν για φυσική δύναμη ή για ανικανότητα. Με τέτοια πληρότητα.

Θεωρώ οτι το άλλο παιχνίδι θάναι πιο εύκολο. Κι άρα το κεφάλι μας θάναι πολύ δυνατό. Τόσ στην αργία με τα Ψαχνά όσο και στο Μενίδι. Ό,τι όμως και νάναι, η ΑΕΚ ήταν σήμερα αυτή που έπρεπε κι αυτή που θα οδηγήσει την κούρσα αλλά και τις επόμενες φουρνιές. Οφείλω βέβαια να πω οτι τα τελευταία πέντε λεπτά δεν τα είδα, αφού λόγω καταιγίδας κόπηκε το σήμα . Δεν νομίζω να άλλαξε κάτι, εννοώ σε συμπεριφορά ομάδας. Γιατί σε συμπεριφορά Ζόριτς, πρέπει να έρθει ο διατροφιστής και να ενδυναμώσει τον παίκτη. Με τα παιχνίδια δεν πρόκειται να γίνει καλύτερος. Αυτή είναι η γνώμη μου, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Που όμως λάθος δεν κάνω για όλο το παιχνίδι. Απλά, ο Σούλης τον ήπιε. Όπως και να το κάνεις, άλλο Σούλης κι άλλο Σουλτάνα.