…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Όχι αυτά που έγιναν στο γκαζόν του Καραϊσκάκης. Αυτά που διαβάσαμε μετά, κι εξακολουθούμε να διαβάζουμε.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι τις δύο ομάδες δεν τις έλεγαν ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Τις έλεγαν, ας πούμε, Άντερλεχτ (με αποτίμηση ρόστερ από το transfermarkt 71 εκ., έναντι 77 εκ. του Ολυμπιακού) και Ζούλτε Βάρεγκεμ (23 εκ., έναντι 24 εκ. της ΑΕΚ). Ας υποθέσουμε περαιτέρω ότι δεν υπάρχει κάποια παράγκα στο trasnfermarkt, κάποιος Ολυμπιακός δάκτυλος ίσως, που να υποτιμά τους παικταράδες της ΑΕΚ έναντι των άλλων ομάδων.  Ας υποθέσουμε επίσης ότι η Ζούλτε Βάρεγκεμ δεν έχει καλύτερες ακαδημίες από την Άντερλεχτ, που θα μπορούσαν να καλύψουν ένα μέρος της διαφοράς μπάτζετ: μάλιστα, η Κ-20 της Ζούλτε Βάρεγκεμ πρόσφατα έχανε 7-0 στο ημίχρονο από την αντίστοιχη της Άντερλεχτ. Ούτε το scouting της Ζούλτε φαίνεται να είναι πολύ καλύτερο από της Άντερλεχτ: παρότι έχει βρει δυο λαβράκια αμυντικά χαφ, έναν Σκανδιναβό κι έναν από την Πορτογαλία, είχε φέρει κι ένα σέντερ φορ από τη Νιγηρία που οι οπαδοί της ομάδας τον φώναζαν Πίου, ένα σέντερ φορ, παλιό αστέρι της ομάδας που ήρθε με φιλοδοξίες αλλά σημείωσε μόνο δύο γκολ στο πρωτάθλημα και τώρα παίζει στη β΄ Εθνική, έναν πολύ κοντό επιθετικό χαφ από τη Λατινική Αμερική που πέρασε και δεν ακούμπησε (παρότι οι φίλαθλοι της Ζούλτε Βάρεγκεμ είχαν «κάψει» το αεροδρόμιο της γειτονικής Λιλ όταν προσγειώθηκε εκεί) κι έναν πολύ ψηλό σέντερ φορ που φαίνεται να μην είναι κάτι ιδιαίτερο.

Να υποθέσουμε ακόμη ότι η Άντερλεχτ έχει προπονητή κάποιον που έχει προπονήσει με επιτυχία μια από τις τρεις μεγάλες ομάδες ης Πορτογαλίας, καθώς και την εθνική ομάδα της ίδιας χώρας, ενώ η Ζούλτε Βάρεγκεμ έχει προπονητή κάποιον που έχει προπονήσει με επιτυχία δύο από τις τρεις μεγάλες ομάδες της Κύπρου και την εθνική Γεωργίας. Να υποθέσουμε επίσης ότι στο στοίχημα πριν τον αγώνα ο άσσος πληρώνει 1,70 (μεταφραζόμενο σε πιθανότητα 59%) και το διπλό 6,40 (πιθανότητα 16%). Τέλος, να πούμε και ότι, για κάποιο άγνωστο λόγο, οι δημοσιογράφοι που εκφράζουν τη διοίκηση της Ζούλτε Βάρεγκεμ καλούσαν τον προπονητή της ομάδας να παίξει επιθετικά γιατί, τάχα, «αν η Ζούλτε Βάρεγκεμ παίξει για να μην χάσει τότε θα έχει βάλει τις βάσεις της… ήττας». Η διαιτησία, μια και στο Βέλγιο δεν έχει παράγκα, είναι 50-50.

Παίζεται λοιπόν το ματς κι η Άντερλεχτ στο γήπεδό της ρίχνει μια ξεγυρισμένη τριάρα στη Ζούλτε Βάρεγκεμ (όπως ακριβώς έγινε πέρσι στο Βέλγιο στο β΄ γύρο, αφού στον α΄ γύρο η Ζούλτε είχε εισπράξει και μια τεσσάρα εντός). Αναρωτιέμαι, οι φίλαθλοι της Ζούλτε έγραφαν στα φόρουμ σελίδες επί σελίδων προσπαθώντας να βρουν τι έφταιξε; Ζητούσαν την κεφαλή του προπονητή Francky Dury επί πίνακι, γιατί πιστεύουν ότι αν κατέβαζε αλλιώς την ομάδα είχαν το διπλό στο τσεπάκι; Να πούμε εδώ ότι ο εν λόγω Francky Dury, που εισέπραξε πέρσι ο άμπαλος συνολικά επτά γκολ από την Αντερλεχτ, φέτος έχει τη Ζούλτε μόνη πρώτη στη βαθμολογία, μετά από εννέα ματς. Οι εφημερίδες και τα σάιτ στο Βέλγιο τον έβγαλαν άραγε άχρηστο; Λέτε να έγινε σύσκεψη κορυφής στο Βάρεγκεμ και να αποφασίστηκε ότι τον κρατάμε μέχρι να φύγει;

Ή λέτε να είπαν οι οπαδοί της Ζούλτε, ρε παιδί μου, καλά θα ήταν να νικήσουμε, αλλά οι άλλοι έχουν πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ, που να τους κοντράρει ο άνθρωπος; Μήπως σκέφτηκαν, να τον κρατήσουμε τον Francky (που είναι εκεί απ’ το 2011) γιατί μόνη μας ελπίδα να χτυπήσουμε ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ είναι να έχει η ομάδα ομοιογένεια, άρα να κρατήσουμε τον ίδιο προπονητή, και να δουλέψουμε με τις ακαδημίες;

Προσοχή, δε λέω (γιατί δεν έχω γνώμη, αφού όπως είπα δε θεωρώ ότι ξέρω μπάλα) ότι ο Κετσπάγια είναι καλός προπονητής. Λέω ότι το αν είναι καλός προπονητής ή όχι δεν μπορεί να κριθεί απ’ αυτό το ματς.

Όσο για το μπάτζετ, ο Μελισσανίδης το είπε ξεκάθαρα, αν κάποιος ήθελε να ακούσει. Όταν ανέλαβε, μίλησε «για μια ΑΕΚ […] που να μην βασίζεται πουθενά, παρά μόνο στον κόσμο της». Ο Δημάτος το είπε ακόμη πιο ξεκάθαρα: «Το μπάτζετ της ΑΕΚ θα είναι όπως και στις δύο προηγούμενες κατηγορίες: θα καθοριστεί από τα έσοδα της ομάδας και τον προγραμματισμό. Και αυτό γιατί τα λάθη του παρελθόντος αποκλείονται να επαναληφθούν. Η ΑΕΚ είχε αυτή την περιπέτεια και πλέον πρέπει να στηρίζεται και να κινείται βάσει των εσόδων της. Με αυτή τη λογική θα στηριχθεί στα κέρδη της». Ας αφήσουμε τι έλεγαν παλιά: να καταδείξει αυτή την ανακολουθία είχε το νόημα και η επιστολή των 59 ερωτημάτων που απευθύναμε τότε στο Μελισσανίδη (κι είχε θεωρηθεί εχθρική κίνηση). Αυτά που λένε τώρα πάντως Μελισσανίδης και Δημάτος είναι λογικά και τα υποστηρίζω, παρότι εναντίον μου είχε  χρησιμοποιηθεί η ακριβώς αντίθετη επιχειρηματολογία. Το λογικό είναι λογικό, ανεξαρτήτως του αν μας συμφέρει προσωπικά τη δεδομένη στιγμή ή όχι. Να μην κάνουμε σαν κάποιους που καθορίζουν τη στάση τους έναντι του μνημονίου ανάλογα με το αν είναι κυβέρνηση ή αντιπολίτευση.

Η ΑΕΚ εδώ και χρόνια είναι αυτή τη στιγμή η τέταρτη σε δημοφιλία ομάδα στην Ελλάδα, με 11% «μερίδιο αγοράς», έναντι 29% του Ολυμπιακού και 27% του Παναθηναϊκού. Αν στηρίζεται στα έσοδά της και μόνο, θα έχει και αντίστοιχο μπάτζετ (δεν είναι πιο πλούσιοι οι οπαδοί της ΑΕΚ, το αντίθετο θα έλεγα).

Αυτή η διαφορά, καλύπτεται δύσκολα. Προσωπικά πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου, με σκληρή δουλειά και με διαιτησία αν όχι 50-50, έστω 40-60, μπορεί να καλυφθεί. Άλλοι, είναι λιγότερο αισιόδοξοι. Πιστεύουν ότι «η… φιλοσοφία δεν μπορεί να κερδίσει το χρήμα» και συμπληρώνουν ότι «[αυτός που έχει χαμηλότερο μπάτζετ] είναι αναγκασμένος να επενδύει σε σωστή ποδοσφαιρική φιλοσοφία, πρέπει να επιμείνει απαρέγκλιτα σε έναν προγραμματισμό χαμηλών τόνων, ελπίζει να του βγει σε βάθος χρόνου, αλλά ας μην γελιόμαστε… Μία μεγάλη ομάδα, […] χωρίς άμεση επένδυση χρημάτων, μπορεί μεν να φτιάξει μία ανταγωνιστική ομάδα, να κερδίσει χρόνο και αξιοπρέπεια, αλλά ποτέ ένα… πολλαπλάσιο μπάτζετ!». Ποιος τα λέει αυτά; Μα, ο Ανδρέας Δημάτος το Γενάρη του 2014 (για τον Παναθηναϊκό).

Αυτή, λοιπόν, είναι η γνώμη μου. Ότι δε χρειαζόταν κανένα «έγκλημα του καράφλα» για να χάσει η ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό. Στο βαθμό που η διαιτησία είναι 50-50, αυτό είναι το αναμενόμενο, το λογικό. Καμιά φορά, σε ένα ματς χωρίς βαθμολογική σημασία θα τον κερδίσουμε παίζοντας έξυπνη άμυνα. Ίσως και σε έναν τελικό κυπέλλου, αν κάποια ψυχή φροντίσει να μείνει ο Ολυμπιακός ένα μήνα σε αγωνιστική απραξία. Αλλά το αναμενόμενο είναι να χάσουμε. Και μάλιστα βαριά, αν κάποιοι «ξύπνιοι» της διοίκησης υπαγορεύουν στον προπονητή να παίξει ανοιχτά, «να παίξει για να μην χάσει [γιατί] τότε θα έχει βάλει τις βάσεις της… ήττας».

Ξέρω τι θα πείτε. Ότι η ΑΕΚ δεν είναι Ζούλτε Βάρεγκεμ, είναι ιστορική ομάδα. Δυστυχώς, η ιστορία δεν παίζει μπάλα. Ο Άρης δεν κατάφερε ν’ ανέβει με την πρώτη από τη γ΄ Εθνική. Η Lierse που κατάκτησε πρωτάθλημα στο Βέλγιο πιο πρόσφατα από μας, παίζει στη β΄ κατηγορία. Το ίδιο κι η Μπλάκμπερν στην Αγγλία που πήρε πρωτάθλημα το 1995. Η μεγάλη Μίλαν βρίσκεται 35^η στη βαθμολογία της UEFA, οκτώ θέσεις κάτω από τον Ολυμπιακό και τέσσερις από την Ντνίπρο Ντνιπροπετρόφσκ. Πέρσι μάλιστα τερμάτισε έβδομη στη Serie A, μένοντας εκτός Ευρώπης. Η Ίντερ, που κατέκτησε το Champions League (και το τρεμπλ) μόλις πριν έξι χρόνια, σήμερα είναι 9^η στο πρωτάθλημα και 43^η στη βαθμολογία της UEFA, 16 θέσεις κάτω από τον Ολυμπιακό και σε απόσταση αναπνοής από τη Σπάρτα Πράγας Ο ασφαλέστερος τρόπος για να σβήσει μια ομάδα από το χάρτη, είναι να αρκεστεί στην ιστορία της.

Αυτά λέει η ψυχρή ανάγνωση της πραγματικότητας. Κατά τη γνώμη μου, το πρόβλημα δεν είναι ότι φάγαμε την τριάρα από τον Ολυμπιακό: αυτό είναι σχετικά αναμενόμενο (κι αυτά τα είπαμε, όσο πιο ευγενικά γίνεται, και πριν το ματς, χωρίς να κάνουμε καμία ποδοσφαιρική ανάλυση). Κι ο Βενγκέρ έχασε 8-2 από τη Γιουνάιτεντ το 2011. Το πρόβλημα είναι ότι φάγαμε επτά γκολ με την Κ-20 σε 45 λεπτά. Εκεί, δεν υπάρχει η δικαιολογία της διαφοράς μπάτζετ. Ούτε (υποθέτω) οφείλεται σε κάποια παράγκα το ότι στο πρωτάθλημα Κ-20 πέρσι τερματίσαμε τέταρτοι, με διαφορά 29 βαθμών από τον Ολυμπιακό.

Αν ντε και καλά θέλουν με κάτι να θυμώσουν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ, ας θυμώσουν με το ότι ο Στέλιος ως προπονητής της Κ-20 για πάνω δύο χρόνια, έφτασε να χάνει 7-0 από τον Ολυμπιακό στο ημίχρονο. Όχι με το ότι πήγε στον Ολυμπιακό τον ανηψιό του, του οποίου το συμβόλαιο έληγε χωρίς η ΑΕΚ να έχει τα χρήματα να τον κρατήσει.

Άλλο τώρα αν θέλουμε να κερδίζουμε και με χειρότερη ομάδα: γίνεται κι αυτό, αλλά όχι με 50-50 διαιτησία. Ας αποφασίσουν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ τι θέλουν λοιπόν: να συνεχίσουν να ελπίζουν μάταια ότι ο Μελισσανίδης θα βάλει εκατομμύρια (ενώ το έχει ξεκόψει ξεκάθαρα—και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου) ή να πάρουν πρωτάθλημα με διαιτησία 90-10 (αν γίνεται κι αυτό, γιατί και στο παρασκήνιο δεν παίζεις μόνος σου). Μπορούν επίσης να ελπίζουν ότι ο Μαϊστόροβιτς, παρά το μπάτζετ που έχει, θα κάνει θαύματα—ώστε αν δεν τα κάνει, να φταίει αυτός (ώστε να έρθει ο επόμενος «μαθητευόμενος μάγος»). Ή να ελπίζουν να έρθει προπονητής-όνομα από την Ευρώπη, ο οποίος όμως να μην ενοχλείται από το ότι θα του έχει τεθεί ως στόχος το πρωτάθλημα, ενώ θα έχει στη διάθεσή του σημαντικά χαμηλότερο μπάτζετ από τους ανταγωνιστές. Κάποιος υποψήφιος προπονητής που θα δει στο transfermarkt την αποτίμηση του ρόστερ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, θα ρωτήσει γιατί έφυγε ο Δέλλας και γιατί παίζει να φύγει ο Κετσπάγια από την τέταρτη αγωνιστική και θα πει «Έλα μωρέ, ποιους γαύρους. Τους έχω χαλαρά. Αφού το λέει κι ο Κετσετζόγλου».

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, η μόνη άλλη λύση είναι να ξεχάσουμε τις μεγάλες φιλοδοξίες και τις απαιτήσεις, να βάλουμε το κεφάλι κάτω και να δουλέψουμε. Με πρώτο στόχο, το πρωτάθλημα στην Κ-20. Με στήριξη στην ομάδα, στον (εκάστοτε) προπονητή και στο τεχνικό επιτελείο και χωρίς να ζητάμε την κεφαλή τους επί πίνακι μετά την κάθε (αναπόφευκτη) αποτυχία. Κι όπου βγει. Να, κάπως σαν το 2004-5 ένα πράγμα.

Υ.Γ. Για όσους δεν ενοχλούνται από πέτσινα πρωταθλήματα, να σημειώσω ότι  η διαφαινόμενη περαιτέρω αναβολή των εκλογών της ΕΠΟ (για την οποία δεν έχω καμία πληροφόρηση, πέραν των όσων διαβάζω) απομακρύνει προφανώς το ενδεχόμενο διαιτησίας 90-10 υπέρ μας (αν κάποιοι ελπίζουν σ’ αυτό, παρά το ότι Μελισσανίδης λέει ότι έχει στόχο το 50-50).

Τα πράματα έχουν πάρει πλέον τον δρόμο τους και δεν έχει καμία σημασία το τι διαβάζετε δεξιά κι αριστερά. Χτυπιούνται δυό σχολές ποδοσφαίρου πλέον μέσα στην εταιρεία : Η παλαιοκομματική που θέλει προπονητές ορντινάτσες και η νεοκομματική που θέλει κάποιον ξένο. Φυσικά τίποτα δεν κουνιέται αφού ο Μελισσανίδης ευρίσκεται στο εξωτερικό, κι όλοι τον περιμένουν με τις δήθεν προτάσεις τους. Προτάσεις που δήθεν θα προέκυπταν από την συνάντηση Μπάγιεβιτς και Μαϊστόροβιτς, που ο ένας κοίταζε τον άλλον σαν χαμένος.

Μην το τραβάμε όμως. Στον συμπαθέστατο Τιμούρ, καταλογίζονται μπόλικα. Και πάμε να τα πούμε. Δηλαδή κάτι σαν τον ενδεκάλογο του γύφτου, ή της γύφτικης εμμονής :

– Η χρησιμοποίηση του Ανέστη.

– Η βασική θέση του Λέσκοτ.

– Η τρίχα οτι ο Σιμόες είναι ακόμα τραυματίας.

– Τα βαφτίσια του Λαμπρόπουλου σαν αμυντικό χαφ, που είναι μια εμμονή ίδια με παλιότερα του Δέλλα στην Κύπρο.

– Τα βαφτίσια οτι ο Χριστοδουλόπουλος παίζει δυό πλευρές.

– Η μεταμόρφωση του Μπακασέτα σε τιρμπουσόν.

– Η μόνιμη ίωση του Γαλανόπουλου.

– Ο Αραβίδης που πλέον δεν έχει καμία θέση στην ομάδα.

– Η τρίχα οτι τα πάντα κρίνονται βάσει προπονήσεων.

– Η ακυροποίηση του Τζανετόπουλου.

– Η ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΤΑΚΤΙΚΗ.

Αυτά, μαζί με κάποια άλλα που δεν χρειάζονται τώρα, συνιστούν μια ολόκληρη ενδεκάδα σχιζοφρενών εμμονών του προπονητή. Ένας προπονητής, που κι αυτός έπεσε θύμα της ανύπαρκτης διοίκησης της ομάδας μας. Που δεν έχει κανέναν συμβουλάτορα, που δεν έχει επαγγελματικές συναντήσεις με υψηλότερα στελέχη για την ΄παρακολούθηση του έργου του, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ  ΚΑΝ,  ΤΗΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ. Άσχετα τι γρέφεται δεξιά κι αριστερά.

Εμείς εδώ τα έχουμε γράψει πολύ καιρό. Πάντα με την μόνιμη αρχή, οτι στηρίζουμε κι υποστηρίζουμε, αλλά τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη. Στ’ αρχίδια μας τι διαβάζουμε, στ’ αρχίδια μας πόσοι και ποιοί μας διαβάζουνε, και στ’ αρχίδια μας τι λένε οι Δημάτοι που δεν κατόρθωσαν να γίνουν Δημάτοι. Εμείς είμαστε Αεκτζήδες επαγγελματίες, με την έννοια οτι σχεδόν πενήντα χρόνια θέλουμε η ΑΕΚ να βελτιώνεται και να προχωράει. Άνευ αποζημιώσεως.

Το μόνο λοιπόν που μπορώ να καταθέσω αυτήν την στιγμή, είναι οτι η συνάντηση των εκτελεστικών και των λοιπών σούργελων, είναι για τα μπάζα. Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Ο,τι και να είπανε, που φυσικά δεν το ξέρω αλλά δεν χρειάζεται κιόλας, είναι σιγή ασυρμάτου μπροστα σε αυτό που έχει ήδη αποφασίσει ο Μελισσανίδης. Που χρειάζεται είναι αλήθεια να ξαναμπεί στο παιχνίδι, διότι ομάδα χωρίς μπροστινό δεν υπάρχει. Και να ανακοινώσει απλά, το πότε θα φύγει ο Τιμούρ, που απλά μένει μέχρι να φύγει, αφού πέραν των εμμονών του, έχει τελειώσει η πλάκα των φιλικών προπονήσεων, αλλά και το χάσιμο των αποδυτηρίων. Γελάνε εκεί μέσα όλα τα χάπατα, που ήτανε χεσμένα προχθές στο τηγάνι.

Υγ1. Κάποιος θα έπρεπε να ασχοληθεί πιο σοβαρά με την εφτάρα των παιδιών.

Υγ2. Για την μπουτίκ της ΑΕΚ, η μάσκα θα ήταν χρήσιμο και ευφάνταστο αξεσουάρ.

Υγ3. Ελπίζω να μπορέσω να παρακολουθήσω την ειδησεογραφία από την Βαρκελώνη.

Αυτά, τα παθαίνει ο Μελισσανίδης, γιατί γουστάρει να έχει στη δούλεψή του και γύρω του,υποτακτικούς ανθρώπους. Σφογγοκωλάριους δηλαδή. Εγινε κι αυτός “κάτι” και έφτιαξε και αυλή. Ο Μέγας Πέτρος.

Αυτά πληρώνει και η τωρινή ΑΕΚ. Η “αυριανή”,δεν ξέρω. Καλοί και χρήσιμοι οι “Μπάγεβιτς”, οι “Κετσπάγια”, οι “Βάγιες”, οι “Αγγελικούλες” και οι “Στράτοι”,αλλά καμιά φορά σε βγάζουν και στη “σέντρα”. Ετσι πάνε αυτά. Οτι πληρώνεις, παίρνεις.

Ρε παιδιά,αυτός ο Κετσπάγια είναι σίγουρα Γεωργιανός και όχι Σύρος; Συμπαθής κατά τα αλλα ο μπαγάσας,αλλά αυτή η μόνιμη φοβία στη φάτσα του με κάνει να αμφιβάλω. Αυτουνού, άμα του πετάξεις γάτα μπροστά του καθώς περπατάει,σε δευτερολεπτα θα έχει σκαρφαλώσει στο φανάρι του δήμου και θα κάνει τη λάμπα. Κρίμα.

Πάνω που θα “διώχναμε” τον Μπέντο,τρίζει η καρέκλα του δικού μας. Συναρπαστικό σπορ το ποδόσφαιρο. Οχι τίποτα άλλο,αλλά είναι και ο Μανωλάς στον “πάγο”. Ποιος θα κάνει τον προσορινό οσονούπω; Ο Τσιάρτας; ‘Η ο Ντέμης; (δεν είναι κακή ιδέα. Αφου έκανε το “αγροτικό” του ως  προεδρεύων, ας το κάνει και ως κόουτς. Σάμπως υπάρχει διαφορά;)

Φυσικά, ο Τιμούρ  ταιριάζει σε αυτήν την ΑΕΚ που μαστόρεψε ο Μελισσανίδης. Ταμάμ. Αν είχαμε άλλο ρόστερ,τότε ναι. Αλλά τώρα δεν μπορούμε να πούμε κουβέντα. Προσωπικά, είχα πει ότι άργησε κι όλας να τον προσλάβει τον καραφλό ο Μήτσος. Μια χαρά είναι για ΑΥΤΗΝ την ΑΕΚ.

Οταν βλέπεις μέσα στη διοίκηση Αρκάδες, Στράτους, Μπαγεβιτς,Δημητριάδιδες  και σία,γάματα. Πάλι καλά να λέμε που υπάρχει και η υποχρέωση από την ΟΥΕΦΑ,ώστε να κατέχει απαραίτητα επαγγελματικό δίπλωμα  έκαστος προπονητής επαγγελματικών ομάδων,ειδ’άλλως ου Μελισανίδης θα  μας μοστράριζε  στον πάγκο κανένα Πακιστανό από κανένα “ρο-ρο”. Με κλειστό  7ετές “συμβόλαιο”.

Και η δουλειά,έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει καρπούς. Τάλε-κουάλε η ομάδα με το “προφίλ” του προπονητή. Λογικό αυτό. Ο Τιμούρ έχει προσδώσει στην ΑΕΚ όχι τα ποδοσφαιρικά του χαρκατηριστικά,αλλά αυτά της προσωπικότητάς του. Δυστυχώς. Φόβος,ανασφάλεια, ταμπούρωμα. Μέχρι να φάει το 2ο γκολ συνέχιζε να παίζει όλη η ομάδα κάτω από την σέντρα. Ανήκουστα πράγματα για ΑΕΚ. Η οποία ΑΕΚ, επί Δημητρέλου και Αδαμίδη, πιο “προκλητική” και “τολμηρή” ήταν. Τι στο διάολο. Αντί να μεταδωθεί στους παίκτες το πνέυμα το μαχητικό του “εγγυητή” της, μεταδώθηκε αυτό του Σέρβου; Κάτι δεν έγινε καλά.

Δηλαδή τι θέλετε ρε σεις εκεί μέσα στα αποδυτήρια; Να γίνει προπονητής ο Μελισσανίδης και να αναλάβει την διοίκηση ο Ντούσαν; Ναι αλλά έτσι,ναι μεν θα έχουμε ομάδα με αρχίδια,αλλά παραγοντικά θα είμαστε αρχίδια. Τώρα που πέφτει και η “χούντα”- όπως διαλαλεί  ο Κετσετζόγλου, ο οποίος λαχταρά την δημοκρατία του δικού μας- είναι να αλλάζουμε ρολους; Μένουμε όπως είμαστε και όπως βγει.

Μπορεί πρωτάθλημα να μην (ξανα)πάρουμε,μπορεί τα μάτια μας να συνεχίσουν να χρειάζονται κολλύρια μετά από (σχεδόν) κάθε ματς της ΑΕΚ μας,αλλά το γαμημένο το σάπιο το κατεστημένο θα το ρίξουμε. Το “Πολυτεχνείο” μας θα το κάνουμε. Να δούμε και τον Δημητριάδη να στέκεται στην Πύλη της ΕΠΟ όπου θα είναι γραμμένο με σπρέυ στην δεξιά στήλη “Εξω αι ΗΠΑ” και στην αριστερή “Εξω το ΝΑΤΟ”,κρατώντας περίφανος μια επαναστατική σημάια της AegeaN.

Βρε δε γαμιέστε όλοι και ένας-ένας εκεί μεσα,λέω εγώ. Αλλος φοβάται να επενδύσει  ξένα λεφτά μη και χάσει. Αλλος φοβάται να αποκολληθεί από τον κολλητό του και έχει γίνει “βρακί-κώλος”. Αλλος φοβάται μη και διασυρθεί. Αλλος φοβάται μη και χάσει τη βολή του και την -υποτακτική-δούλεψή του. Και μιλάμε απλά για ποδόσφαιρο. Και δη ελληνικό.Δηλαδή για πλάκα. Φαντάσου να τους πεις να πάνε και στο μέτωπο.

Δεν πάτε όλοι μαζί να αργομισθείτε στο Δημόσιο καλύτερα. Μηδέν φόβος εκέι,μηδέν ρίσκο,μηδέν απώλειες. Αλλά και μηδέν ελπίδα.

καλώς το 3-0

κυριολεκτικα.

η αλήθεια ειναι οτι τετοια αγωνιστική ΞΕΦΤΙΛΑ δε τη περίμενα. ΚΑΚΙΣΤΑ γιατι πήραμε μια ιδέα καλη last week με την υπερομάδα του Ηρακλεως.. που τη κέρδισε ο νιονιος σημερα.

ερωτησεις food 4 thought

1- Ποςο ΑΣΧΕΤΟΣ πρέπει να ειςαι για να βάζεις ενα ΑΜΠΑΛΟ αμυντικό να σου κανει στόπερ ; Μη πεταχτεί κανένας και μου πει οτι κατι βλέπει στις προπονήσεις γιατι και εγω ανάλογα εχω δει οτι ο Λαμπροπούλος κανει μονο για να ποτίζει το γκαζόν. Γιατι μπαλλα ΠΟΤΕ δεν έπαιξε.

2- Πως γίνεται το καλύτερο αμυντικό χάφ περσυ να τρώει πάγκο φέτος;

3- ο 1,65 μπακασετας ακομη και αν την έπαιρνε τη ρημάδα τη κεφάλια τι σκατα θα την εκανε 30 μέτρα μονος του μακριά απο το τέρμα;

4- το πρόβλημα που εντόπισες ρε μεγάλε ηταν ο πεκχαρτ; έκανες φάσεις με το τσουβάλι και δεν είχες ενα ψηλό να πάρει τις κεφαλιές; το οτι για να φτάσει η μπαλλα στο κεντρο ήθελες δήλωση του 105 ΔΕΝ το ειδες η κοίταζες μονο το χορτάρι που έσκαβες ;

5- ο Γαλανόπουλος εχει κάποια μεταδοτική αρωστεια και δε μπαίνει ουτε αμα γινει θεομηνία; η μήπως σπυ περισσεύουν τα αμυντικά χάφ;

6- αφου ολα καλα με τον αραβιδη τι τον παίρνεις στην αποστολή; αυτόν σπιτι του να γίνουν ακομη καλύτερες οι σχέσεις σας.

7- ο προπονητής εχει παιδια και αποπαίδια; γιατι εγω θυμάμαι το Gus περσυ που ΗΞΕΡΕ ποιοι του σκάβουν το λάκο ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΕΥΘΕΩΣ αλλα κοίταγε την ομάδα πρώτα και μετα να το παιζει απατημένη γκομενα

8- έφυγε ο κακός Γκας που δε μας έδινε θέαμα . Τωρα πια έχουμε χορτάσει μπαλλα και δημιουργία

9- αυτόν το λεσκοτ το ψάχνατε καιρό; αμα θέλατε τέτοιο παίκτη δε το λέγατε να φέρω ενα σκουπόξυλο πάλιο που εχω ;

10- ο λαζαρος θα αναστηθεί; ΜΠΑΑΑΑΑ

Αντε μπρε και εγκω τα σας σώσω

Κι έλεγα οτι θα είχα παρέα στην τηλεόραση τον μεγάλο μου τον γιό. Τίποτα. Σηκώθηκε, πήρε το τραίνο και βουρ για το τηγάνι. Σε σουίτα βέβαια και με πάσο βγαλμένο από προχθές. Ένα πάσο που αρνήθηκα εγώ, αφού ιδεολογικά, αν θα πήγαινα ποτέ εκεί κάτω, θα ήμουν ζωσμένος με βόμβες για την ανατίναξη, φωνάζοντας Αλάχ μπιραλάχ. Εκείνος όμως ήθελε να είναι μέσα.

Κι εκείνος ήταν μέσα, μάλλον μόνος του. Καθότι ΑΕΚ δεν υπήρχε στο γήπεδο. Και δεν μιλάω για το εφιαλτικό αρχικό δεκάλεπτο. Μιλάω για όλον τον αγώνα. Τον οποίον η ΑΕΚ, είτε τον έχασε με κάτω τα χέρια, είτε δεν έχει τους παίκτες που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι. Διαλέγετε και παίρνετε. Ό,τι βολεύει τον καθένα από εσάς.

Εγώ το μοναδικό που μπορώ να κάνω copy paste, είναι η τοποθέτηση μου για μπουρδέλο, ή η τοποθέτηση του Κετσεντζόγλου οτι η ΑΕΚ είναι μια καλοδουλεμένη μηχανή αμυντικά, που δεν τρώει φάσεις εύκολα. Εδώ , ό,τι και να διαλέξετε, εύκολα μπορείτε να πάτε σε σωστό συμπέρασμα, βάσει της εικόνας του αγώνα.

Έναν αγώνα στον οποίον είδα να δικαιώνονται οι εμμονές μου. Λάθος τακτική – ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΟ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙΣ 4-2-3-1 ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ -, λάθος χρησιμοποίηση παικτών και λάθος αλλαγές. Είναι τραγικό επίσης να μην μπορείς να βρεις ούτε έναν διακριθέντα, κι είναι τραγικό να διαπιστώνεις οτι η ομάδα είναι νωθρή, ηττοπαθής κι αδούλευτη επιθετικά κι οργανωτικά.

Ο αντίπαλος ξεκίνησε ορμητικά όπως ξέραμε όλοι. Υποθέτω κι ο προπονητής. Τα σίδερα ποιός τα μάσαγε ακριβώς; Ο Λαμπρόπουλος, ο κακός Γιόχανσον, ο Πατίτο, ο Χριστοδουλόπουλος ή ο σέντερ φορ Μπακασέτας; Κανείς αγαπητοί. Ήταν όλοι της πλάκας, με μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους και χωρίς να γνωρίζουν ούτε καν τα βασικά της θέσης που είχαν κληθεί να υπηρετήσουν.

Ευτυχώς που υπήρξε το δοκάρι και δεν πήγαμε στην συντριβή. Ευτυχώς που ανέκοψε τον ρυθμό ο αντίπαλος και που δεν μετρήσαμε σκορ πόλο. Κι αυτό το λέω κύρια για το δεύτερο μέρος, που ο Τιμούρ έκανε κι αλλαγές. Πέρσι ο ένας μαλάκας έβγαλε έξω τον Σιμόες, φέτος ο άλλος μαλάκας, δεν τον χρησιμοποίησε καθόλου, βάζοντας κάποιον Λαμπρόπουλο. Ευτυχώς που κι ο αντίπαλος είναι μπουρδέλο.

Κι άλλα τεχνικά δεν χρειάζονται διότι έχουμε και καημούς. Απλά να ξαναπούμε οτι δεν έχεις τέρμα, δεν έχεις σέντερ φορ, δεν έχεις αλλαγή αμυντικού χαφ, κι έχεις και κάτι εξτρέμ που είναι μισοριξιές φοβισμένες κι ανήμπορες αδερφές. Κοινώς είσαι της πλάκας κι έφαγες τρία γκολ από την πλάκα. Την ώρα που η πλάκα συνεχίζεται με την πτώση της δικτατορίας. Με το σανό που ποτίζουν τον κόσμο για γήπεδο – αύριο θα γίνουν δηλώσεις – , τις μεταγραφές τον Γενάρη και το ρόστερ που είναι πλήρες. Τόσο πλήρες που δεν μπαίνει ο Σιμόες μέσα, αλλά εξακολουθεί να παίζει ο Πλατέλας κι ο Πέκχαρτ. Τόσο πλήρες που δεν μπαίνει ο Αραβίδης μπας και ρίξει καμιά κλωτσιά, αλλά συνεχίζει ο Λαμπρόπουλος.

Διότι μπορεί ο Κετσπάγια να κάνει μαλακίες, αλλά όπως και να το κάνεις υπάρχουν και οι παίκτες, που μπορούν άμα θέλουν να τον γράψουν στα αρχίδια τους και να βγάλουν κάποιο πάθος. Κάποια θέληση. Να παίξουν λίγο ξύλο μπας και σώσουν τα τομάρια τους. ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΟΙ. ΝΕΚΡΑ ΦΥΣΗ.

Πρέπει να ήταν η χειρότερη φετινή ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που φάνηκε κάπως, όταν είχε φάει τα τρία κι ο αντίπαλος έκανε πλάκα. Μαλθακή ομάδα ίδια με τον Σέρβο που κάνει κουμάντο, και που βγάζει δυό τελικές αφού έχει χάσει οριστικά το παιχνίδι. Μια ομάδα που δεν έχει να επιδείξει τίποτα σε οργάνωση, αυτοματισμούς, αμυντική λειτουργία, ποδόσφαιρο κατοχής και διάθεση για νίκες. Μια ομάδα που έχει λυγίσει ήδη κάτω από στοιχειώδεις ποδοσφαιρικές απαιτήσεις. Μια ομάδα που δεν χαίρεται αυτό που παίζει αλλά τελειώνει την Κυριακή σίγουρη οτι αφού έπεσε η ΕΠΟ, ε, δεν μπορεί. Κάτι θα κάνει ο Μελισσανίδης.

Όπως θα έκανε ο Αμπέιδα αν έπαιζε ή ο Βάργκας που έλειπε, και κάθε φορά που το έλεγε αυτό ο speaker, ήμουν στα πρόθυρα εγκεφαλικού. Που αγωνιστικά δεν το γλυτώσαμε και απόλυτα δίκαια. Όταν θεωρώ οτι ο Πατίτο – ανύπαρκτος αγωνιστικά – ήταν ο μόνος που κατάλαβε τι είναι ντέρμπυ, τότε και πολύ λίγα φάγαμε. Να πω όμως και συγχαρητήρια όχι μόνο στον αντίπαλο, αλλά καισ τον Μάνταλο για την τόλμη του. Ήταν πραγματικά πολύ επικίνδυνο αυτό που έκανε. Συνεχίζουμε όμως και περιμένουμε το σοκ.

Μεχρι στιγμης η ομαδα μου- για ΟΜΑΔΑ μιλαω και ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ οχι χαβαλεδες:

18 γκολ (πρωτη θεση)
133 προσπαθειες (πρωτη θεση)
49 προσπαθειες στο τερμα (πρωτη θεση)
4222!! πασες (πρωτη θεση)
105 τριπλες (πρωτη θεση)
49 corner (δευτερη θεση)
57,9% μεσος ορος κατοχης (δευτερη θεση)

Ολα αυτα με ΕΚΤΟΣ εδρας την Arsenal, Totenham, Chleskey, Swansey, Burnley ( α ρε Burnley..) και εντος μολις 2, τη πρωταθλητρια περσυ Leicester (εφαγε 4) και την οκ..Hull (εφαγε 5).

Προς το παρων δευτερη με το μεγαλο ματς στις 17 με το σιχαμα (απο ΟΛΕΣ τις αποψεις) εντος.

Μια χαρα το παει ο ΚΛΟΠΑΡΟΣ και με 11,5εκκ ΣΥΝ στο ταμειο. Το γηπεδο (χτισμενο το 1884!!!) εβαλε αλλες 8500 θεσεις business ανεβαζωντας τα εσοδα κατακορυφα, και για το ματς στις 17 ΦΥΣΙΚΑ ειναι sold out εδω και ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ οπως και το επομενο με τη West Brom στις 22/10 οπως sold out ειναι και το ματς με την Crystal Palace στις 29/10!
Για διαρκειας διαθεσιμα ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ μιας και για να βρεις πρεπει να εχεις τον ….Gerrard πατερα. Παιζουν μονο κατι hospitality στις 345 ΛΙΡΕΣ (410 ευρω) μονο. Μιλαμε 410 ΜΟΝΟ για το ματς με τη Referee ετσι? Μη μπερδευτουμε!

ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΚΟΥΠΑ ΔΗΛΑΔΗ.

YNWA

Αυτό, λοιπόν, είναι ένα πολύ καλό κείμενο του (γνωστού) Κώστα με τίτλο  «Ότι κι αν γίνει απόψε, η χούντα ΕΠΕΣΕ». Προφανώς, έχει απόλυτο δίκιο. Και συνεχίζει ο Κώστας: «Ακόμη και με νίκη του Ολυμπιακού δεν θα τους… αναστήσουμε. Ό,τι κι αν γίνει δεν συνέρχονται με τίποτα. Όχι επειδή δεν έχουν παίκτες. Αλλά γιατί όλα τα γύρω-γύρω που 20 [χρόνια] κυριάρχησαν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο […] ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ».  Υπάρχει βέβαια εδώ μια ανακολουθία: αν (όπως λέει ο Κώστας) έχουν παίκτες και τα «γύρω-γύρω» τελείωσαν, κι αφού όλα θα παίζονται μέσα στις τέσσερις γραμμές, γιατί αυτοί «δεν συνέρχονται με τίποτε»;

Μήπως, γιατί αυτό που θα επακολουθήσει δε θα είναι «δημοκρατία», αλλά μια νέα χούντα; Προσωπικά, για «δημοκρατία» δεν το κόβω: όπως έχω ξαναγράψει «είμαι βέβαιος (κι όταν λέμε βέβαιος, εννοούμε βέβαιος) […] πώς η συμμαχία έχει ορίζοντα την ‘πτώση της χούντας’. Μετά η φάση είναι ‘ο θάνατός σου η ζωή μου’». Ζούγκλα δηλαδή. Αν δεν τα ξέρει τα παραπάνω ο Κώστας (σιγά μη δεν τα ξέρει, γάτα είναι), ας ρωτήσει να μάθει.  Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ζούγκλα έχει πάντα βασιλιά (το λιοντάρι, όχι την τίγρη).

Αν δεν έρθει δημοκρατία λοιπόν, το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα είναι ο νέος δικτάτορας. «Εμείς» ή κάποιος άλλος; Πάντως, τώρα που επιτέλους πέφτει η χούντα, δεν ακούω πολλά «ερχόμαστε». Παρά τη ρητή προειδοποίηση του Μελισσανίδη το καλοκαίρι του 2013: «Όταν επιστρέψουμε και γίνουμε ευθέως ανταγωνιστικοί, […] θα τους ενημερώσω εγώ πρώτος». Αντίθετα, διαβάζω δηλώσεις του προπονητή «πάμε για τη νίκη» και «ανακοινώσεις-ντόπες» της Ορίτζιναλ.

Υ.Γ. Είναι κι αυτή η ρημάδα η παροιμία που λέει ο Ντάφι, «προτού ψοφήσει ο γάιδαρος, σηκώνεται η ψωλή του».

Συγγνώμη αν σας έχω πρήξει με τις συνεχείς αναρτήσεις, αλλά αυτό δεν αντέχω να το αφήσω ασχολίαστο.

Γράφει ο αγλαός Κώστας (μακράν ο ικανότερος των ρεπόρτερ της ΑΕΚ) για το ντέρμπι: «Αν [η ΑΕΚ] παίξει για να μην χάσει τότε θα έχει βάλει τις βάσεις της… ήττας».

Και βέβαια, τα ίδια ακριβώς έλεγε κι ο Κώστας και πριν την τεσσάρα πέρσι: «Ένα πράγμα μόνο για το ματς. Αν η ΑΕΚ μπει για να μην χάσει θα χάσει. Πρέπει να μπει για να κερδίσει». Συμπληρώνοντας βέβαια: «Νομίζω πως σήμερα δεν κρίνεται ο Δέλλας, ούτε περνάει εξετάσεις για το αν κάνει ή δεν κάνει για την ΑΕΚ. Θα κριθεί για το ματς όπως για όλα από την εικόνα της ομάδας και από το αποτέλεσμα. Αλλά για να κρίνεις συνολικά έναν προπονητή το τελευταίο κριτήριο είναι τα ντέρμπι. Και ιδίως το αποτέλεσμα τους. Όποιο κι αν είναι. Δεν δίνουμε εξετάσεις σήμερα για το ποιος κάνει και ποιος δεν κάνει, ποιος μένει ή ποιος φεύγει. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα». Πιο μέσα δε θα μπορούσε να πέσει…

Βέβαια, μετά το ματς έγραφε για την «αλλαγή του Σιμόες και [την] καταστροφή που προκάλεσε στην ομάδα αλλά κυρίως στο γόητρο της ΑΕΚ και του Μελισσανίδη». Μιλάμε για την αλλαγή που έγινε για να χτυπήσει η ΑΕΚ το ματς, για να παίξει για να κερδίσει, όπως ζητούσε ο Κώστας. Από κοντά κι ο Καζατζόγλου: « δουλειά ενός προπονητή είναι να κρύβει, να βελτιώνει, να βρίσκει λύσεις στις αδυναμίες της ομάδας του. Δεν μπορείς να παίζεις με τη Ρεάλ Μαδρίτης και να αντιμετωπίζεις το ματς με αφέλεια, κινδυνεύοντας να δεχθείς οκτώ γκολ. Πηγαίνεις να “κλέψεις” το παιχνίδι, να καλύψεις αδυναμίες». Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός (έναντι του οποίου πριν το ματς ο Κώστας καλούσε την ομάδα «να μπει για να κερδίσει) έγινε ξαφνικά «Ρεάλ Μαδρίτης».

Να το εξηγήσουμε, αν και το είχαμε εξηγήσει και πέρσι: οποιοσδήποτε προπονητής δε θα κατέβαινε επιθετικά στο Καραϊσκάκη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός είναι μια πιο «ακριβή» ομάδα από την ΑΕΚ, ενώ το scouting της ΑΕΚ δε φαίνεται να είναι τόσο καλύτερο ώστε να έχει καλύψει αυτή τη διαφορά μπάτζετ. Άρα πας να παίξεις στην έδρα μιας ομάδας με καλύτερες μονάδες, χωρίς ουσιαστικά να έχεις σέντερ φορ (βάσει των όσων διαβάζω για τον Πέκχαρτ, δεν τον έχω δει τον άνθρωπο αλλά και να τον είχα δει δε σημαίνει κάτι η γνώμη μου) και χωρίς να έχεις αρκετό χρόνο την ομάδα στα χέρια σου ώστε να μπορεί να παίζει ποδόσφαιρο κατοχής σε υψηλό επίπεδο. Άρα πώς θα παίξεις; Προφανώς αμυντικά.

Υπάρχουν τρία ενδεχόμενα: το ένα είναι να παίξεις αμυντικά και να χάσεις, το άλλο να παίξεις αμυντικά και να κερδίσεις και το τρίτο να παίξεις αμυντικά και να φέρεις ισοπαλία. Ας τα εξετάσουμε ένα-ένα: αν χάσεις, ο Κώστας τα έλεγε, φταίει ο Κετσπάγια κι άρα τον διώχνουμε και καθαρίζουμε, αφού κανείς άλλος δε φταίει, τα είχαμε πει κιόλας. Αν του κάτσει το ματς του καράφλα και κερδίσει, ε, γράφουμε ένα άρθρο για παίκτες-λιοντάρια και πρόεδρο-τίγρη και ποιος θυμάται τι γράφαμε πριν το ματς. Αν έρθει ισοπαλία, γράφουμε ότι «αν δεν το είχε φοβηθεί ο Κετσπάγια το ματς, θα τους είχαμε βάλει στα δίχτυα. Παίκτες-λιοντάρια, πρόεδρος-τίγρης». Απλά πράγματα. Μονά-ζυγά, μονόζυγα, που λέει κι ο Θωμάς (Μητρόπουλος, όχι Μαύρος).

Εννοείται, το κοπιράιτ δεν το έχει μόνο ο Κώστας. Οι Ολυμπιακοί έχουν κι αυτοί αρχίσει να περνάνε πριονοκορδέλα τον Μπέντο, με τον ίδιο ακριβώς σκοπό—δείτε ας πούμε, το άρθρο στο Γαύρο με τίτλο «Ατυχία και ύπνος βαθύς στον πάγκο» για το ματς με τον ΑΠΟΕΛ.

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν, που λέει κι ο Ρασούλης. Αν δε με πιστεύετε, διαβάστε κι αυτό το άρθρο από το Γαύρο και πείτε μου αν δεν είναι σαν να διαβάζεις την Ώρα επί Αδαμίδη:  άδικη κοινωνία, σαπίλα, καταγγελίες, τα γνωστά. Μάρθα Βούρτση κανονικά.

Να ξεκαθαρίσουμε ότι εγώ μπάλα δε λέω ότι ξέρω. Είμαι της σχολής Μύρτσου: «τριάντα χρόνια πάω στα μπουζούκια, αλλά μπουζούκι δεν έμαθα».

Έχω όμως περάσει πολύ χρόνο με ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί σε τεχνικές θέσεις με το ποδόσφαιρο σε ανώτατο επίπεδο. Λόγω της τριβής αυτής, θεωρώ ότι έχω αυξημένες πιθανότητες να καταλάβω αν κάποιος που μου μιλάει για ποδόσφαιρο είναι απατεώνας ή όχι.

Αν ένας προπονητής π.χ. σου πει «εγώ παίζω 4-4-2» (ή 4-2-3-1 ή 4-3-1) ξέρεις ότι είναι τεχνοτροπίας δεκαετίας ενενήντα. Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, οι παίκτες στις μεγάλες ομάδες διδάσκονται καμιά εικοσαριά συστήματα (συχνά και παραπάνω), τα οποία αλλάζουν ανάλογα με το παιχνίδι, την εξέλιξή του και τους διαθέσιμους παίκτες. Υπάρχει σύστημα (δουλεμένο επανειλημμένα στην προπόνηση) «παίζω με παίκτη παραπάνω» και «έχει βγει με αλλαγή ο ψηλός σέντερ φορ, μένουν πέντε λεπτά για τη λήξη και χάνω με ένα γκολ». Όχι απλά, «ανεβαίνει το ψηλό σέντερ μπακ», ολόκληρο σύστημα, με θέσεις, εντολές για το ποιος και από που κάνει τις σέντρες και για το πώς τοποθετούνται αυτοί που έχουν καλό σουτ για να πάρουν το rebound από την κεφαλιά του σέντερ μπακ, για το αν σουτάρουν ή σπάνε στα πλάγια, ποιος μένει πίσω, κ.λπ.  Μια φορά ένας τέτοιος άνθρωπος μου είχε δείξει, πριν το ματς, το σύστημα που θα παίξει η ομάδα του: έβαλα τα γέλια γιατί νόμισα ότι είχε ξεχάσει να σημειώσει το αριστερό χαφ, αφού το σύστημα που ζωγράφισε δεν ήταν συμμετρικό.  Του το είπα, κι ήταν η σειρά του να βάλει τα γέλια: «Μα συχνά παίζουμε με μονόπαντα συστήματα, μη συμμετρικά». Η ομάδα έπαιξε καταπληκτικά, χωρίς εννοείται να επηρεαστεί από την ασυμμετρία.

Αν ένας τεχνικός διευθυντής σήμερα σου πει «ψάχνω γρήγορους παίκτες με καλή τεχνική κατάρτιση» ξέρεις ότι κι αυτός είναι παλιάς κοπής. Όχι απαραίτητα κακός, αλλά σίγουρα (πολύ) παλιάς κοπής. Σήμερα τα scouting teams των μεγάλων ομάδων χρησιμοποιούν στατιστικολόγους που κάνουν γραμμικές παλινδρομήσεις (linear regressions) βάσει δεδομένων του Prozone και της Opta για να δουν πώς η συμμετοχή του Χ παίκτη επηρεάζει τις τελικές προσπάθειες της ομάδας του ή των αντιπάλων και την κατοχή στο πρώτο τρίτο του γηπέδου. Κάποιοι έχουν προχωρήσει σε big data ανάλυση ποδοσφαιρικών δεδομένων. Το ποδόσφαιρο σήμερα είναι επιστήμη. Κυριολεκτικά. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν είναι τεράστιας σημασίας η ψυχολογία (όπως απέδειξε κι ο Ρεχάγκελ).

Μπορεί να μην ξέρω πώς ακριβώς γίνονται όλ’ αυτά, αλλά ξέρω ότι γίνονται. Οπότε είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός στις αναλύσεις που διαβάζω (βασικά, δεν τις διαβάζω). Κάποτε έπεσε στα χέρια μου μια πραγματική ποδοσφαιρική ανάλυση υψηλότατου επιπέδου: είναι της Chelsea από τα (πρώτα) χρόνια του Mourinho. Είναι μια ανάλυση της Newcastle, ενόψει του ματς με την Chelsea, ώστε να ξέρει και ο προπονητής και οι παίκτες τι θα αντιμετωπίσουν. Σήμερα βέβαια, κάθε παίκτης πριν το ματς παίρνει εξατομικευμένα βίντεο με τις κινήσεις του αντίπαλου παίκτη, τα λάθη του, το τι πρέπει να προσέξει κ.λπ. οπότε κι αυτή είναι παρωχημένη.

Νομίζω, παρόλα αυτά, αξίζει να τη διαβάσει κανείς και να τη συγκρίνει με τις ποδοσφαιρικές αναλύσεις σε σάιτ και μπλογκ. Θα τη βρείτε εδώ.

Ντερμπάκι εν όψει, όπως λένε τα χαρτιά, τα ονόματα αλλά και οι βαθμολογικές θέσεις των δύο αντιπάλων. Ντερμπάκι, που ας ευχηθούμε να είναι έτσι. Να δούμε δηλαδή λίγο μπάλα, πάθος και κίνητρα για τους παίκτες των δύο ομάδων. Να μην δούμε ταμπούρι κι άγιος ο θεός ή ένα γκολ και μετά σκοπιμότητες.

Είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια. Μπορεί να μιλάμε για λεγεώνες των ξένων που βρέθηκαν στην Ελλάδα, αλλά όπως και να το κάνεις, οι ομάδες αποπνέουν ελληνικότητα. Δηλαδή ευθυνοφοβία, αγυμνασιά, έλλειψη ομοιογένειας και μόνο βαθμοθηρικό ενδιαφέρον. Σε ένα περιβάλλον άρρωστο : Ομοσπονδία ακυβέρνητη, παράγοντες που δήθεν επικαλούνται την κάθαρση – μέχρι κι ο γάβρος το έκανε εχθές -, το παρασκήνιο να δουλεύει με Μπέους και Θωμάδες, και με επιδιαιτητή τον Βασάρα, που ακόμα διατηρεί την θέση του.

Αλλά ας μην μιλάμε για το παραβάν τώρα. Εξ άλλου εδώ μέσα, από όλους, έχουν γραφτεί τα πάντα. Ας πάμε στους πρωταγωνιστές. Στις δυό ομάδες. ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ. Με μεταγραφικούς σχεδιασμούς στο πόδι, γεμάτους από τέως παίκτες. Παίκτες που κάποτε ήταν κάτι, αλλά σήμερα, ή έχουν λουμπάγκο ή αντέχουν κανά εικοσάλεπτο. Αν έχουν κιόλας γνωρισθεί στο γήπεδο.

Δυό προπονητές, που κυριολεκτικά τρέμουν. Τι να σκεφτούν, τι να απολαύσουν, πώς να εμπνεύσουν; Δυό προπονητές, που τρέμουν τον Ουζουνίδη. Δυό αμυντικογενείς τύπους, που πιο πολύ επενδύουν στα μηδέν πίσω, παρά οραματίζονται να αφήσουν κάποια σφραγίδα έργου στο έρημο το ελληνικό τουρλουμπούκι. Που μπορεί και να μπορούν, αλλά με τέτοια παραγοντική πίεση – ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΟΥΤΕ ΞΟΔΕΎΟΥΝ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΝ ΚΙ ΑΝ Η ΜΠΑΛΑ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΑΧΥΡΑ Ή ΑΕΡΑ -, μάλλον ασχολούνται με κάποιον δημοσιοϋπαλληλικό μισθό.

Φυσικά θα ασχοληθώ πιο πολύ με την ομάδα μας. Ας πούμε διότι έχει καλύτερη πορεία μέχρι τώρα σε σχέση με τον αντίπαλο, που τα έδειξε όλα : Δυό ήττες σε πέντε μέρες, από δυό καφενεία. Δυό διαφορετικά συστήματα, που δεν βγήκαν και πεντακόσιες αλχημείες εν μέσω επιβολής ποδοσφαιρικών αλλαγών βάσει της απαίτησης της εξέδρας, κι εν μέσω κανονικής απειθαρχίας παικτών, που αμφισβητούν στα ίσια τον προπονητή τους. Κοινώς; ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.

Γιατί,  εμείς τι είμαστε αγαπητοί; Έχει χτυπήσει κάποιος Μάνταλος, κι έχει πάρει φωτιά όλη η πλάση. Μην γελάτε ακόμα, διότι είναι σίγουρο οτι κάποιοι από εσάς, τον βλέπετε για υπερπαίκτη. Γελάστε με τι τερματοφύλακα κατεβαίνουμε, γελάστε με το πώς συμπεριφέρονται στον Μπακασέτα, που τον έχουν κάνει λάστιχο, γελάστε που η ομάδα δεν έχει σέντερ φορ. Γελάστε με τα διλήμματα του Τιμούρ, που σκέφτεται Μάνταλο και 4-2-3-1 ή Λαμπρόπουλο με 4-3-3. Γελάστε δηλαδή που η ομάδα δεν έχει αντικατάσταση στον Μάνταλο ή που ο Αλμέιδα πρόλαβε κι έγινε αναντικατάστατος.

Δηλαδή το μπουρδέλο πότε χαρακτηρίζεται ακριβώς έτσι; Να πάω παλιότερα; Τότε που η ομάδα ήταν γεμάτη με παικταράδες. Σε ένοιαζε αν θα έλειπε ο Αρδίζογλου ή ο Νικολούδης; Φυσικά και σε ένοιαζε, αλλά μπορούσε τότε ο προπονητής να χρησιμοποιήσει άλλα όπλα και να πάρει το παιχνίδι. Είχε παίκτες η ομάδα, είτε ρολίστες είτε βοηθούς στην γενική οργάνωση είτε της άμυνας είτε της επίθεσης. Ουδέποτε είχα συλλογιστεί τι θα κάνει μέσα στο γήπεδο η ΑΕΚ, αν έλειπε κάποιος. Και μιλάμε για παίκτες που αμείβονταν μηδαμινά σε σχέση με τους σημερινούς.

Και δεν θα συνεχίσω το καφενείο. Απλά θα πω το εξής πάναπλο : Μετά από δυό ήττες του κόκκινου μπουρδέλου, με εμφανή την κούραση και την ασυνεννοησία στο λιμάνι, αυτή η ΑΕΚ, αν δεν είχε την ασπίδα του Μελισσανίδη, τι θα μπορούσε να κάνει; Να απαντήσω : Να πάει να κάνει μια αξιοπρεπή ήττα μίνιμουμ ή να πάει να παλέψει για μια ισοπαλία μάξιμουμ. Έλα όμως που με ανάποδες συνθήκες, τα ίδια πάει να κάνει, ΚΑΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΕΚ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΣΚΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΕΙ Ο ΜΑΝΤΑΛΟΣ.

Που κανονικά δεν πρέπει να παίξει. Αυτά για τα πάθη, εγώ τα ακούω βερεσέ. Μπράβο στο παιδί που το παλεύει, αλλά εδώ μιλάμε για πρωτάθλημα κι όχι για τελικό κυπέλλου. Εκτός λοιπόν από τον λογικό φόβο του παίκτη, είναι κι άκρως επικίνδυνο να χρησιμοποιηθεί. Όπως ήταν επικίνδυνο να χρησιμοποιηθεί ο Αλμέιδα στην Βέροια, όπως πιθανώς να είχατε διαβάσει αυτά που είχα γράψει. Τότε ίσως να τα λέγατε υπερβολές , αλλά σήμερα μάλλον έχετε κατανοήσει οτι δεν γράφω τίποτα αν δεν έχω πληροφορίες, που απλά δεν τις ανακοινώνω.

Εν πάσει περιπτώσει, να μην το τραβάμε κι άλλο. Τεσσάρα σαν πέρσι με τον μαλάκα, δεν θα έχουμε. Θα έχουμε δυό μπουρδέλα που παίζουν, με δείκτη ετοιμότητας κοντά στο 40%. Αν φτάσουν κιόλας στο 60%. Το εκατό είναι μύθος. Ο γάβρος θα μπει με την ορμή του γηπέδου και η ΑΕΚ θα μπει για την διαχείρηση. Αν η ΑΕΚ προηγηθεί, μπορεί κάτι να κάνει. Αν ο γάβρος προηγηθεί, πάμε για σκληρή δουλειά, και δηλώσεις για μεταγραφές και για το γήπεδο από Δευτέρας.

Ξαναλέω όμως οτι το αποτέλεσμα δεν με πολυενδιαφέρει. Το πολύ να είμαστε -2 από τον γάβρο και -3 από την αλογοτροφή. Πιο πολύ ενδιαφέρει η συνέχεια, που με νίκη στην Λάρισα ρεφάρουμε την εκτός έδρας νίκη του γάβρου στον Ηρακλή. Όπως και η συνέχεια του πρωταθλήματος με τα άλλα ντέρμπυ ή τις άλλες μικρομεσαίες ομάδες, που όπως είδατε, ήδη προκάλεσαν γκέλες σε όλους. Διότι όλοι απλά, είναι μπουρδέλα, που παριστάνουν δήθεν τις ποδοσφαιρικές ομάδες. Μια συνέχεια επίσης, που θα φέρει κι άλλες αλλαγές, που όμως δεν χρειάζεται να τις αναφέρω αφού τις ξέρουν καλά οι δήθεν γνώστες του παρασκηνίου, οπότε θα τις πουν εκείνοι. Καλή θέαση λοιπόν με μια ευχή μόνο : Η ΑΕΚ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΠΟΤΕ. Η ΑΕΚ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΤΡΙΤΗ ΕΘΝΙΚΗ. ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ. Για μένα η ΑΕΚ, μπαίνει μέσα μόνο με την φανέλα της, και κάνει διπλό ή γκρινιάζει που έφερε ισοπαλία. Τίποτε άλλο.