…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Το πρωί όταν ξυπνάω, είμαι κάργα μολυσμένος. Κάπου στον αέρα του δωματίου  ίπτατο ο κορωνοϊός μέσα στη νύχτα καθώς έχω την τρέλα και κοιμάμαι με ανοιχτό το παράθυρο. Αφού λοιπόν πέταξε στο υπνοδωμάτιο, ήρθε και κάθισε στα μαλλιά μου. Έλα όμως που εγώ στριφογυρνάω μέσα στον ύπνο μου. Έσπρωξα λοιπόν τον ιό στο μαξιλάρι κι αυτός πλέον πήγε παντού στο πρόσωπο μου. Ευτυχώς που δεν γλείφομαι μέσα στη νύχτα, σκέφτομαι κάθε πρωί, την ώρα που υποχρεωτικά κατευθύνομαι στο μπάνιο για να πλυθώ.

Φυσικά με ιδιαίτερες προφυλάξεις. Διότι το νερό με το σαμπουάν, καθώς παρασύρει τον ιό από τα μαλλιά μου, τον περνάει από την μύτη μου και το στόμα μου, και δεν θέλεις και πολύ για να κολλήσεις. Την ώρα λοιπόν που ξεπλένομαι, φροντίζω να φυσάω αέρα από όπου μπορώ να βγάλω, προκειμένου να είμαι σίγουρος οτι δεν θα μολυνθώ και από το μπάνιο. Άσχετα βέβαια που επιμολύνομαι, την ώρα που πιάνω τις πετσέτες για να σκουπισθώ, την ώρα που πλένω τα δόντια μου με την μολυσμένη οδοντόβουρτσα, την ώρα που ξυρίζομαι με το μολυσμένο ξυραφάκι, την ώρα που πιάνω το μπουκάλι με το after shave , και υψίστως βέβαια όταν κλείνω την βρύση του νερού.

Το βάσανο όμως δεν τελειώνει εδώ. Διότι πρέπει και να ντυθώ. Άλλα μολυσμένα πράματα αυτά, και ειδικά τα παπούτσια. Αλλά δεν βαριέσαι. Είμαι μολυσμένος απο πριν. Τι να φοβηθώ μετά; Τα πόμολα για να βγω από το δωμάτιο ή τις συσκευασίες με τα μπισκότα στην κουζίνα; Μήπως το φλιτζάνι του καφέ που το έχει πιάσει πριν η γυναίκα μου, που με κοίταζε περίεργα χθες το βράδυ; Φοβάμαι και δεν φοβάμαι, όμως για να μειώσω τις πιθανότητες, ρίχνω ένα βιαστικό αντισηπτικό στα πανβρώμικα χέρια μου και ψεκάζω με λίγο οινόπνευμα το μπισκότο. Απίθανο είναι, πώς δεν το έχει σκεφθεί η Αλατίνη; Μπισκότο με αλκόολ.

Φεύγω από το σπίτι. Δυό πόμολα καινούργια μπροστά μου και ξαφνικά νέοι κίνδυνοι. Χρόνια υποπτευόμουν το αυτοκίνητο σαν εστία μόλυνσης. Το απολύμαινα βέβαια τακτικά, αλλά το μόλυνα εγώ ο ίδιος όταν έμπαινα μέσα. Χερούλι πόρτας μολυσμένο, τιμόνι τίγκα σε κάθε λογής μικρόβια και κορωνοϊούς, λεβιές ταχυτήτων σαν νάχει βγει από νοσοκομείο με ενδονοσκομειακή λοίμωξη, και φυσικά κι αυτό το κουμπί που δυναμώνει τον ήχο στο ραδιόφωνο. Αυτό κι αν είναι εστία. Μην το βλέπετε μικρό. Όσο πιο μικρό, τόσο μεγαλύτερη η πυκνότητα του μικροβιακού φορτίου. Η οποία πυκνότητα, με ζώνει βέβαια καθ’ ολοκληρίαν την ώρα που χτυπάει το κινητό τηλέφωνο.

Το κινητό μου είναι μέσα σε θήκη. Τι να πρωτοπρολάβεις να κάνεις; Να αποστειρώσεις απ’ έξω, να απολυμάνεις από μέσα, πόσες φορές να το βγάλεις έξω από την θήκη για να καθαρίσεις όλες τις κρυψώνες του κορωνοϊού. Το μόνο θετικό είναι οτι τα πλήκτρα είναι touch κι άρα δεν έχεις κι άλλη επιβάρυνση. Βέβαια θέλεις και να προστατευτείς από την ακτινοβολία. Οπότε την γλυτώνεις μεν με την χρήση των ακουστικών, αλλά φέρνεις πλέον τον ιό μέσα στα αυτιά σου. Κόλαση, που όμως λύνεται στιγμιαία, διότι ψεκάζω με αρωματικό χώρου. Ανακουφίζομαι που ακόμα έχω όσφρηση και βάζω μπρος με τα μολυσμένα κλειδιά.

Η διαδρομή είναι πολύ ευχάριστη και σύντομη. Πλέον έχω κατανοήσει οτι τους δρόμους τους μπλοκάρουν οι άεργοι. Χαμογελάω όταν βλέπω κάποιους που είναι μόνοι στα αυτοκίνητα τους και φοράνε μάσκες. Μάλλον είναι πιο σοβαροί από εμένα, συλλογίζομαι. Νοσούν και δεν θέλουν να κολλήσουν τα αυτοκίνητα τους. Ακούω πάντα Ντέμη Ρούσο και συγκεκριμένα αυτό το βαλς που έχει πει. Αισθάνομαι οτι έχω παρτενέρ των κορωνοϊό. Αφού δεν μπορώ να τον αποφύγω, τουλάχιστον τον απολαμβάνω. Μέχρι την στιγμή, που πλέον παθαίνω στέρηση νικοτίνης. Ε όχι και να πάμε από στέρηση τέτοιες εποχές. Μας έχουν κόψει τα καμάκια και τα πηδήματα. Ρε μπας κι ο κορωνοϊός ήρθε σαν εκδίκηση των κερατάδων, σκέφτομαι, την ώρα που ανοίγω το μολυσμένο πακέτο με τα τσιγάρα, βάζω το μολυσμένο τσιγάρο στο στόμα μου, και φυσικά το ανάβω με τον μολυσμένο αναπτήρα. Ας πάω από καρκίνο προχωρώ τον συλλογισμό μου. Τουλάχιστον τον βλέπω αυτόν, δεν είναι αόρατος σαν τον αμερικανοκινέζικο. Ή νομίζω κάτι τέτοιο.

Λίγο πριν την δουλειά, σταματώ σε ένα κατάστημα ψιλικών για τσιγάρα κι εφημερίδα. Καλά εδώ μιλάμε για επικίνδυνες αποστολές. Τύφλα νάχει ο Μπραντ Πιτ, που δεν ντουμπλάρεται. Τα πάντα με κορωνοϊό. Τα τσιγάρα, ο χώρος, κάθε φύλλο της εφημερίδας που πρόχειρα ξεφυλλίζω. Ναι τις ξεφυλλίζω πριν αποφασίσω ποιάν θα αγοράσω. Ή μάλλον προσπαθώ να βρω την λιγότερα μολυσμένη. Και από ιό, αλλά και, από ειδήσεις. Παίρνω κι ένα ρολό χαρτί, αφού ένας βήχει και δέκα χέζονται, πληρώνω με τα μολυσμένα χρήματα και φεύγω σίγουρος πιά οτι δεν μου την γλυτώνει πλέον το αυτοκίνητο. Ναι, έχω αναπτύξει κι έναν ανταγωνισμό. Το πρωί ήταν αυτό πιο πολύ μολυσμένο. Τώρα είμαι εγώ. Και μαγκιές δεν σηκώνω.

Αυτά βέβαια είναι όλα αστεία μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν στο γραφείο. Καινούργια πόμολα, κουμπιά ασανσέρ και κόσμος. Να σου φέρνει η γραμματέας σου τον καφέ, και να συνειδητοποιείς οτι δεν της έχεις κάνει αύξηση. Να μπαίνουν οι πωλητές και να σου δίνουν χαρτιά για υπογραφές. Χαρτιά που πάνω τους έχουν βήξει, έχουν φτερνιστεί ή έχουν απλά αναπνεύσει. Τα χαρτιά τα νοιώθω πιο βαριά από τα σταγονίδια. Να χτυπάνε τηλέφωνα και να σηκώνεις τα μολυσμένα ακουστικά. Δηλαδή ακουστικά που ήταν καθαρά, αλλά τα μόλυνα εγώ όταν μετά την δέκατη φορά που έπλυνα τα χέρια μου, έπιασα το μολυσμένο συρραπτικό και ξαναμολύνθηκα. Και παρά την απολύμανση που έκανα στα ύποπτα χέρια μου, έπιασα την μολυσμένη κρέμα που βάζω στα σκασίματα που έχω, και ξαναμολύνθηκα χώρια που αυτή κάνει ένα φίλμ και φυλακίζει τον κορωνοϊό για τα καλά στο δέρμα μου. Τουλάχιστον μένει εκεί και δεν πετάει. Δεν έχει πάρει το dna της μάνας του της νυχτερίδας να μου μπει στα μάτια, στην μύτη, στο στόμα. Με αυτές τις συνθήκες και να μην είμαι στα βαρέα και ανθυγιεινά;

Τελειώνει η μέρα και πηγαίνω στο σπίτι. Δήθεν να κλείσω την πόρτα στον ιό. Αφού μπαίνει από τον αέρα, ποια πόρτα να κλείσω; Όμως μπαίνω,  φυσικά στη νιοστή δύναμη μολυσμένος. Δεν είναι και λίγα αυτά που έκανα. Αυτοκίνητο δύο φορές, ψιλικατζήδικο, γραφείο και κόσμος. Περνάω από μια λεκάνη με χλωρίνη και πέφτω στην σύζυγο. Με κοίταζε που με κοίταζε πάντα καχύποπτα, τώρα πλέον έχει περάσει σε άλλη διάσταση. Δεν της έχει φύγει καμιά παλιά της καχυποψία – για γκόμενες μιλάω -, τώρα έχει βάλει και την θερμομέτρηση στα υπόψη της αλλά και την πίεση και το βάρος μου. Η πίεση και το βάρος δεν έχουν σχέση βέβαια με τον κορωνοϊό, αλλά είναι στα πλαίσια της γενικότερης ιατρικής που έχει μάθει από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Αφού περάσω τα εργομετρικά, παραδίδω τα ρούχα μου και ό,τι αντικείμενο υπάρχει πάνω μου. Πώς μπαίνεις στην φυλακή; Κάπως έτσι. Και ημίγυμνος και ταπεινωμένος προχωρώ για το καινούργιο μπάνιο της ημέρας και την ενδελεχή αποστείρωση μου. Αφού αργότερα θα κάτσω σε καρέκλα ή σε καναπέ ή στο τραπέζι για φαγητό. Να μολυνθούν κι άλλοι εκτός από εμένα;

Φυσικά μέχρι να φάμε, έχω υποστεί καινούργια μόλυνση. Έπιασα το μπουκάλι με το ουίσκι, το ποτήρι, το κοντρόλ της τηλεόρασης, τα ξηροκάρπια – αυτά πλέον τα συσκευάζουν μόνο άνθρωποι με κορωνοϊούς κατά την γυναίκα μου -, το πληκτρολόγιο, το ποντίκι, καινούργια χαρτιά. Τι διάολο, όλη μέρα σπίτι είναι αναρωτιέμαι, δεν μπορεί να αποστειρώσει τίποτα αυτή η γυναίκα; Το μόνο που απολυμαίνει είναι ό,τι φέρνω εγώ απ’ έξω, συνεχίζω. Όπως εχθές που αποστείρωσε το μπουκάλι με το οινόπνευμα που έφερα για να αποστειρώνουμε το σπίτι και τις επιφάνειες. Είχε που είχε ορμονικές διαταραχές, τώρα με τον κορωνοϊό ισοπεδωθήκαμε. Πρέπει να βρω μια νεότερη. Μαλακίες σκέφτομαι. Κι η νεότερη κάποια κουσούρια θα έχει. Δεν είμαστε σε ηλικία τώρα να μαθαίνουμε καινούργια. Εκτός αν εύρισκα ψυχίατρο, αφού θα πάω που θα πάω, κλείνω τον συλλογισμό.

Ξαναπλένομαι και καθαρός τρώω. Μέχρι να ξαναμολυνθώ από τα πιάτα, τα πηρούνια, τις πετσέτες και φυσικά από την σαλάτα, που ποιός ξέρει ποιός έβηξε από επάνω ή ποιός την συσκεύασε. Ξαναπλένομαι και ξαναμολύνομαι αφού παίρνω κάτι χάπια που χρησιμοποιώ. Από τις συσκευασίες τους δηλαδή, που πόσα χέρια δεν τις έχουν πιάσει και που φυσικά τις είχα απολυμάνει αλλά είπαμε. Ο κορωνοϊός πετάει και μπαίνει κι από τα παράθυρα και κάθεται παντού. Ξαφνικά με πιάνει διάρροια. Πάω στην τουαλέτα σίγουρος οτι έχω κορωνοϊό. Το έχει πει ο ψάλτης λοιμωξιολόγος. Είναι σύμπτωμα. Την ώρα της διάρροιας με πιάνει βήχας. Προσπαθώ να δω αν είναι ξερός, αν είναι παραγωγικός ή αν είναι τσιγαρόβηχας. Φτερνίζομαι. Λέω είναι σύμπτωμα ή είναι λόγω της ανοιξης; Καθαρίζω το μυαλό μου την ώρα που έχω τελειώσει με την τουαλέτα. Πέφτω να κοιμηθώ. Την γλυτώσαμε και σήμερα. Σαφώς και είχα κορωνοϊό. Όμως θεραπεύτηκα αφού τον απέβαλα με την διάρροια. Για σήμερα βέβαια. Για αύριο βλέπουμε.

Αναδημοσιεύω ένα κείμενο από τα παλιά. Είχε δημοσιευτεί τέτοια εποχή το 2007 στον Φίλαθλο, με την μικρή διαφορά οτι τότε η πρωτομηνιά έπεφτε Κυριακή. Δεν νομίζω οτι αυτή η λεπτομέρεια, θα χαλάσει την ανάγνωση σας. Άλλωστε λόγω κορωνοϊού, η πλειοψηφία μάλλον σε μια μόνιμη Κυριακή ζει.

—————————————————————————————————————–

Η ωραιότερη μέρα ξημερώνει αύριο. Και είμαστε και τυχεροί γιατί πέφτει Κυριακή. Οι περισσότεροι Έλληνες λοιπόν, δεν θα δουλεύουν και θα μπορούν απερίσπαστοι να απολαύσουν την ημέρα τους.

Οι πολιτικοί θα ενδιαφερθούν για όλους τους πολίτες . Οι δημοτικοί  άρχοντες θα σκεφτούν τα έργα και την τοπική ευημερία. Οι αστυνομικοί θα ξαναδείξουν το ανθρώπινο πρόσωπό τους και θα νουθετούν στους δρόμους τους άτακτους και απρόσεκτους οδηγούς.  Καμία κλήση δεν θα κοπεί και κανένα φοροεισπρακτικό  μέτρο με αντίστοιχα οφέλη για το όργανο δεν υφίσταται.

Οι εφημερίδες με τις τσόντες , θα κάνουν δίκαια και γενναία κριτική προς πάσα κατεύθυνση και βεβαίως κύρια για την ενημέρωση του πολίτη. Και τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια, ενωμένα με μια πανεθνική φωνή, θα φωτίσουν κάθε σκοτεινή πτυχή της αδικίας που υφίσταται η ελληνική επικράτεια. Ενδέχεται μάλιστα  οι ιδιοκτήτες των καναλιών να πληρώσουν και τα χρέη προς το ΙΚΑ ή ακόμα και το Φ.Π.Α. Αύριο είναι μέρα πληρωμής και ας μη δουλεύουν τα δημόσια ταμεία.

Οι πολίτες αγκαλιασμένοι στις ταβέρνες με κοψίδια στα χέρια και χοληστερίνη στους ώμους, θα κοιτούν με καρτερικότητα και γνήσια αγάπη ,τα διπλανά τραπέζια  που πρόφθασαν και σερβιρήσθηκαν  πρώτα.  Οι δε ταβέρνες θα έχουν κάνει υψηλοτάτου επιπέδου ποιοτικό έλεγχο τροφίμων και θα σερβίρουν μισοτιμής τα γνήσια μπαχαρισμένα καθαρότατα εδέσματα προς τους πελάτες τους. Καμιά ανησυχία και κανένα σύννεφο όσον αναφορά την καθαρότητα της τροφής. Κυρίως προέχει η υγεία των πελατών .

Όλα αύριο ρολόι. Τα νοσοκομεία με τους εφημερεύοντες γιατρούς,  σε κατάσταση κόκκινού συναγερμού. Το πρόθυμο νοσηλευτικό προσωπικό, μετά την απεργία της Τετάρτης, ξεκούραστο, να άγχεται , πως θα εξυπηρετήσει. Οι  μηχανικοί και οι εργολάβοι,  έτοιμοι να βάλουν τη σωστή ποσότητα δομικών υλικών και να μη κλέψουν τον ιδιοκτήτη. Οι τραπεζικοί, με μια ρετσίνα στο χέρι  ,να υμνούν την παλιά νοικοκυροσύνη, έτοιμοι να διώξουν τα χάπατα , που θέλουν το δάνειο,  ενώ δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Οι δικαστικοί, στα νόμιμα παραθαλάσσια σπίτια τους , να μιλάνε  για την τυφλή και   ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Που θα ξαναρχίσει να αποδίδεται αρκεί το τυφλή να το κάνουμε τύφλα . Οι εφοριακοί, αδιάφθοροι τιμωροί,  να διακηρύσσουν πάνω απτό μπεκρή μεζέ, ότι οι έλεγχοι πια θα γίνονται για να εισπράξει το κράτος μας και όχι για την τσέπη τους.

Χαμός θα γίνει αύριο. Όπως γίνεται και κάθε χρόνο εξάλλου την ίδια ημέρα. Οι γάμοι θα σώζονται και το απογευματινό ελληνικό γαμήσι των παντρεμένων θα ΄ναι παθιασμένο, ρομαντικό, ανοιξιάτικο. Αύριο οι εφημερίδες δεν θα έχουν ροζ αγγελίες διότι η χώρα θα κατακλυστεί από τίμια οικογενειακή μυρωδιά. Μήπως και απελαθούν και μερικές επαγγελματίες  πουτάνες, που με το ζόρι  παρεισφρύουν  και απειλούν τη γαλήνη των τίμιων νοικοκύρηδων.

Αστυνόμοι, τρομοκράτες, φοιτητές, αντιεξουσιαστές, αναρχικοί και ό,τι άλλο πιο βαλτό και απαίσιο στην ελληνική ψευτιά, αύριο αγκαλιάζεται.  Πουτάνες με οικογενειάρχες, γραμματείς και φαρισαίοι, πιστοί και άπιστοι, παρθένες και διάβολοι, ολυμπιακοί και παναθηναικοί , όλα τα δίπολα ενωμένα. Κρίμα που η πρωταπριλιά αύριο θάναι νηστήσιμη.

Είναι τόσο μεγάλο το αυριανό κύμα καλοσύνης, τιμιότητας, αγάπης και αλήθειας, που δεν μπορεί να περιοριστεί εντός συνόρων. Αυτή λοιπόν η νότια αύρα του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας μαζί με το άρωμα των πετρελαικών απόβλητων και των βυρσοδεψίων και του μαύρου λιθαριού, θα πακεταριστεί και θα εξαχθεί παρέα με εθνική συναδελφοσύνη, πατριωτισμό και αγάπη στον απολίτιστο γείτονα.

Τα νοιώθει αυτά ο γείτονας και γελάει και χαίρεται. Και γλεντάει που έχει τέτοιο Ελληνα γείτονα. Εύπεπτο, αναλώσιμο και σπουδαία τροφή για το  αφοδευτικό του σύστημα.

Αυτή την Κυριακή λοιπόν,  καμιά παραβίαση του εθνικού εναέριου ή θαλάσσιου χώρου δεν θα γίνει. Ξέρει ο γείτονας ,  ότι ο Έλληνας δεν θα το πιστέψει , λόγω του πατροπαράδοτου πρωταπριλιάτικου έθιμου  και της εξυπνάδας και της καχυποψίας του. Μαλάκας είναι o γείτονας ; Έχει ακόμα 364 ημέρες. Αύριο θα κάνει την παραβίαση;

Mέσα σ΄ αυτό το πανελληνικό κίνημα χαράς έγω είμαι ρεαλιστής και σοβαρότατα προσηλωμένος στην κάθε κουβέντα που ακούω, πάντα τέτοια ημέρα. Διότι πιστεύω ότι δεν μπορεί κανείς να με δουλέψει με τα δήθεν πρωταπριλιάτικα έθιμα. Διότι πιστεύω ότι αύριο είναι η γνήσια ελληνική αλήθεια. Η ψεύτικη. Η αλήθεια του ψέματος. Στην Ελλάδα, πιο πολύ πιστεύω το ψέμμα και τη διάψευση, παρά την αλήθεια.

Η πρωταπριλιά θα έπρεπε να τιμάται σαν η μοναδική ημέρα της αλήθειας. Και να μνημονεύεται δεόντως. Και να εορτάζεται σαν η αυθεντική ημέρα της επανάστασης και όχι πάντα μια βδομάδα μετά την 25 Μαρτίου. Που εξάλλου και τότε δεν έγινε και τίποτα, σύμφωνα με το βιβλίο της 6^ης  δημοτικού. Ενώ την πρωταπριλιά γίνονται τα πάντα.

Όλα είναι δυνατά και ισχυρά. Γιατί είναι οι μεγάλες αλήθειες, που όμως, όλες θα λεχθούν σαν ψέματα. Και θα προκαλέσουν το γέλιο της έκφρασης  αλλά κυρίως  το κλάμα της ψυχής. Γιατί όλοι οι Έλληνες ξέρουν. Όμως και ταυτόχρονα δεν θέλουν να ξέρουν. Και προτιμάνε να αλληλοδουλεύονται και να ξέρουν μόνο την 1^η Απριλίου. Μεγάλη γορτή. Καλή πρωταπριλιά!

# Aκολουθεί “σεντόνι”… οπλιστείτε με υπομονή,καφέ…και μάσκες.

Ο Αινστάιν  έλεγε:”δεν ξέρω πως θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος,αλλά ξέρω πως ο 4ος θα γίνει με τόξα και με βέλη”,υπονοώντας πως ο τρίτος θα είναι πυρηνικός. Επεσε-εν μέρει-έξω.Για τον τρίτο. Είναι οικονομικο-μικροβιακός.  Η παγκόσμια κοινότητα συμπεριφέρεται όπως η τρομαγμένη φοιτήτρια που στην προσπάθειά της να αποφύγει μια κατσαρίδα στη κουζίνα,τα κάνει όλα λίμπα.Και στο τέλος σπάει και το πόδι της.

Με όπλο κύριο,όχι τον ιο- ο οποίος είναι να γελά κανείς -από πλευράς επικινδυνότητας σε σχέση με το γενικό σύνολο πάντα-αλλά τα διαδικτυακά μέσα και η  παραδοσιακή tv που τοσα πολλά έχει “προσφέρει” στο σύστημα από συστάσεώς της και συνεχίζει να μας τρομοδιασκεδάζει, όπου το προσπαθούν. Το παλεύουν.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος -δεν-είναι φτιαγμένος σε καταστάσεις σοκ και πανικού να ταξινομεί,να διυλίζει και να υπεραναλύει.Για λόγους ανάγκης ταχύτητας επιλογής και άρα επιβίωσης στοχεύει  τη “μεγάλη” είκόνα. Και με βάση αυτήν επιλέγει την-αυτόματη-ανακλαστική δράση. Αν αυτή η “μεγάλη εικόνα” δεν είναι πραγματικός κίνδυνος αλλά κατασκευασμένος και πάλι δεν έχει τα περιθώρια και την πολυτέλεια να “καθυστερεί” με επι μέρους αναλύσεις,παρά αντιδρά το ίδιο όσο και στον πραγματικό κίνδυνο.

Ας πούμε,παράδειγμα, όταν ταξιδεύουμε,ενίοτε νοιώθουμε ναυτία,τάση για εμετό κλπ. Γιατί; Γιατί απλά οι αισθήσεις δίνουν διαφορετικά σήματα στον εγκέφαλο. Τα μάτια  “του  λένε” πως κινείσαι, ενώ το υπόλοιπο σώμα-όντας καθιστό- τον “πληροφορεί”  ότι είσαι ακίνητος. Αποτέλεσμα; Δεν κάθεται να το αναλύσει. Σε θέτει σε κατάσταση συναγερμού και αντιδρά σαν να έχεις πάθει δηλητηρίαση.Αυτά άλλωστε είναι και τα συμπτώματα που έχουμε όταν έχουμε φάει κάτι χαλασμένο, ή επικίνδυνο.

Οταν βλέπουμε μια ταινία αγωνίας η/και τρόμου στο σινεμά,παρόλο που γνωρίζουμε πως είναι ψέμα,ο οργανισμός μας αντιδρά σαν να είναι πραγματικές οι συνθήκες.

Κανείς δεν αμφιβάλει πως “υπάρχει πρόβλημα”.Ακόμα και ένας νεκρός να υπάρχει,υπάρχει πρόβλημα.Κανείς δεν θέλει νεκρούς.Μη πάμε σε  υπεραπλουστεύσεις και αφορισμούς. Εδώ όμως κάτι δεν πάει καλά. Είναι σαν να βλέπεις πχ μια υπερδιέγερση. Κατι σαν την αντίδραση ενος οργανισμού που όντως υπεραντιδρά κατακλυζόμενος από κυτοκίνες και τελικά πεθαίνει όχι από τον εχθρό που εισέβαλε στο σώμα αλλά από την αντιδραση του ίδιου του οργανισμού.

Τι βλέπουμε; Μια ληστεία σε κάποιο υποκατάστημα,όπου απ έξω δεν έχει μια αναμενόμενη αστυνομική αντίδραση με 2-3 περιπολικά και δέκα αστυνόμους. Εχουν έρθει 10 κλούβες γεμάτες
“ΜΑΤ” που κάνουν “ντου” και γκρεμίζουν το κτήριο για να “συλλάβουν” τους κλέφτες. Σε “ζωντανή μετάδοση” παρακαλώ.!

Είναι απολύτως παράλογο,ανήκουστο,εξωφρενικό,να πιστέψει κανείς πως η Ρουμανία,η Ελλάδα και η Πολωνία έχουν-αναλογικά πάντα-  1% με 2% απώλειες και στις “σύχγρονες” Ιταλία  Γαλλια και Ισπανία το ποσοστό να κυμαίνεται από 5 ως και κοντά 10%! Περισσότερα κρούσματα ο.κ. κατανοητό. Περισσότερο επισκέψιμες χώρες και περισσότεροι ταξιδιώτες πολίτες τους ανα τον κόσμο.Εντάξει. Οπως και περισσότερους νεκρούς-αναλογικά πάντα. Αλλά ποσοστιαία διαφορά τέτοια,από χώρες που είναι πιο “πίσω” από πλευράς δομών,ιατρικής τεχνογνωσίας, κλπ; Εκτός και αν τα μνημόνια παρείχαν κρυφά αντισώματα και λειτουργούν ευεργετικά.Αλλά πάλι,γιατί δεν ανέπτυξαν “μνημονιακά αντισώματα” τα υπόλοιπα PIGS της Μεσσογείου; Να φταίει-σε εμάς- ο μέλανας ζωμός που έπιναν οι Λακεδαιμόνιοι και να κρατά από τότε; Ναι,αλλά και ο ζωμός του
Πανοραμίξ δεν θα έπρεπε να προστατεύει τους Γάλλους; Μετά από 10 χρόνια εξαντλητικών μνημονίων,οι χώρες που “τα πάνε καλά”  με τον ιο δεν είναι οι της Δυτικής αλλά της Ανατολικής Ευρώπης! Ελεος.

Ισως ο ιός να έχει και ταξικά χαρακτηριστικά. “χτυπά” Νέα Υόρκη, Μιλάνο,Μαδρίτη Λονδίνο, Παρίσι κλπ. Ισως αυτός να είναι και ο λόγος που “επιστρατεύονται” η Louis Vuitton και η Gucci να παράξουν αντισηπτικά και μάσκες. Θεωρώ απόλυτα λανθασμένη την τακτική.Εφ όσον ο ιός έχει upper class symptoms,για να τον αποφύγει κανείς θα πρέπει να “μασκαρευτεί” σε μικροαστό. Φτωχαδάκι,ακόμα καλύτερα. Ωρα είναι να μαζευτεί το Σεντ Μόριτς στην Κοκκινιά. Και να κορδώνεται ο Μελισσανίδης ότι  επιτέλους,όχι μόνο μπήκε στο “κλαμπ” αλλά το ίδιο το κλαμπ ήρθε και γονάτισε στη αντισωματική συνοικία του Περαία. Ελεος ξανά!

Είναι απολύτως φαιδρό,εξαιρετικά γελοίο και φτωχά πρόστυχο,να πιστέψει κανείς πως οι ανεπτυγμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης δεν  έχουν χώρο για τους νεκρούς και τους αρρώστους σε νοσοκομεία-τέρατα που μοιάζουν με ξενοδοχεία-μαμούθ. Στην Ισπανία των 7.000 και πλέον κρεβατιών ΜΕΘ,παρουσιάζουν εικόνες-αποσπασματικές φυσικά- αρρώστων σε διαδρόμους,ενω -προς το παρόν φυσικά- στην εντατική-σύμφωνα με τα στατιστικά,δεν πρέπει να βρίσκονται πάνω από 2.000 Τα ανάλογα και στην Γαλλία.

Οχι ότι τα 10 χρόνια μνημονίων δεν επιρρέασαν τα κρατικά κονδύλια για την υγεία και κατ επέκταση την απίσχναση της δημόσιας υγείας. Παντού έχουν μειωθεί δραματικά και εδώ φάινεται και το μεγάλο “κατόρθωμα” της Γερμανίας,μέσα σε λιγότερο από 8 χρόνια να έχει ξαναστησει  “Νταχάου” στην Ευρώπη. Οχι ένα “κεντρικό κατάστημα” όπως τότε, αλλά αλυσίδα. Franchise. Την πληρώνουν κυρίως ξανά(!) κάποια PIGS της Μεσσογείου  όλως παραδόξως. (Εμείς την έχουμε σκαπουλάρει ως τώρα. Γερές κοκκάλες οι Ελληνάρες.)

Ο παρακάτω daily update πίνακας,- εκ του Johns Hopkins αν δεν απατώμαι- με επίσημα στοιχεια κρουσματων-νεκρων-και αναρρώσεων ανα χώρα: (παρένθεση: στον παρακάτω πίνακα, ημιφαίνεται στο κάτω δεξί μέρος ένα γράφημα “κουτσό”. Δηλαδή ενώ μέχρι 20 Μαρτίου υπήρχαν τρεις μετρήσεις ταυτόχρονα -total confirmed,total deaths,total recovered,-και λογαριθμική τάση- εκτοτε μας παρέχουν μόνο τον -“τρομερό” δείκτη “total confirmed”. Απλα να πω ότι οι καμπύλες των δύο άλλων μετρήσεων είχαν φτάσει στο “πικ” τους και έδειχναν μειούμενη τάση. Δεν ήταν και τόσο “τρομεροί” δηλαδή πια, οπότε τους έβγαλαν από τον πίνακα.Αφησαν μόνο τον “δράκουλα” των καθημερινών επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. Φάουλ παιδιά.Γιατί; Α,δεν είναι σωστό.Δεν παίζω )

Οι κλίνες ΜΕΘ (με ολιγον παλαια στοιχεια του 2010 μεν αλλα κάντε τις αναθεωρήσεις αναλογικά για το σήμερα):

Αλλού 5 και αλλού 35 κλίνες (ΗΠΑ) ανα 100.000. Μέσος όρος 12 κλινες ΜΕΘ ανα 100.000.  Εχουμε και λέμε: Ευρώπη ΗΠΑ Καναδάς Αυστραλία Ρωσσία κλπ έχουν πανω-κάτω 1.2 δισ πλυθησμό. Αρα μιλάμε για 140.00 κλίνες ΜΕΘ.  Με βάση τους “ειδικούς” από το σύνολο των 423.000  κρουσμάτων (ως σήμερα 25 Μαρτίου) 1 στους 7 θα χρειαστεί νοσηλεία. Απο αυτούς, ο ένας στους πέντε χρήζει ή θα χρειαστεί εντατικής. Αρα μιλάμε για 12.000 ασθενείς.Φυσικά δεν είναι όλες διαθέσιμες προς νοσούντες κορονοιού,αφού εύλογο είναι πως κάποιο μεγάλο ποσοστό είναι ήδη “πιασμένες” από άλλα νοσήματα και ατυχήματα. Να πούμε οι μισές; Και πάλι έχουμε 70.000 κλινες έτοιμες να υποδεχθούν. Βλέπετε κάτι παράξενο οσο αφορά στον συνωστισμό και στον κακό χαμό που παρουσιάζουν εκει έξω; (ως σήμερα τουλάχιστον) Εγώ ναι.

Στις επόμενες βδομάδες-εύχομαι,αλλά και πιστεύω πως όχι- θα μπορούσε να “φορτώσει” το σύστημα και να κρασάρει.Αλλα να μας παρουσιάζουν εδώ και ΒΔΟΜΑΔΕΣ ότι όλα βρίσκονται στο “κόκκινο” και οι ασθενείς δεν χωράνε στα νοσοκομεία και γινεται “διαλογή” στην Ισπανία και την Ιταλία και ότι οι νεκροί δεν χωράνε στα νεκροταφία γιατί δεν υπάρχουν αρκετά χωράφια,ε εντάξει. Είπαμε να το φουσκώσετε…εσεις το γαμίσατε.

Στην Ιρλανδία,-αλλά και σε πολλές άλλες χώρες-με μέσο όρο 5 κλίνες ΜΕΘ ανά 100.000 (εξαιρετικά χαμηλο) εν τούτοις με 1.600 κρούσματα έχει  17 νεκρούς (ως χθές 26- Μαρτίου) πολύ λιγότερους αναλογικά με τις “θηριώδης” διαφορές ΜΕΘ\κατοικοι σε ΗΠΑ (35) Γαλλία, Ιταλία (12) Γερμανία (29) κλπ. Στην Ισλανδία ακόμα καλύτερα τα ποσοστά κρουσσμάτων\θανάτων από την Ιρανδία. Στη Σουηδία,το ίδιο. Αρα; Αρα δεν υπάρχει άμεσος συσχετισμός απωλειών ζωών προς ΜΕΘ ανα χώρα. Μάλλον θα πρέπει να αποσυσχετίσουμε δηλαδή τα ποσοστά ΜΕΘ ανα χώρα ως παράγοντα θνησιμότητας.(για τον συγκεκριμενο ιο μιλώντας,μη παρεξηγηθούμε). Οσοι πεθαίνουν,δεν πεθάινουν “γιατί δεν υπάρχουν κλίνες και εντατικές” αλλά γιατί τίποτα άλλο δεν μπορεί να γίνει. Μιλάμε για υπερήλικες κατά βάση (δηλαδή για πάνω από 90%) και με συνοδά χρόνια νοσήματα. Δηλαδή για ανεπίστρεπτη κατάσταση.

Δεν είναι βέβαιο φυσικά ότι αν είσαι γέρος και άρρωστος ότι θα πεθάνεις,όπως δεν είναι βέβαιο ότι αν είσαι νεότερος και υγιής ότι θα ζήσεις. Μη πάμε στην άλλη άκρη,ούτε και στη θεωρία του “χάους”. Δυνητικά όλοι  μπορούμε να είμαστε πλούσιοι εφόσον το τζόκερ αφορά όλους.

Λογικά βρισκόμαστε ούτε καν στη μέση της ιστορίας αυτής. Πόσοι ακόμα θα τα “τινάξουν” ενώ θα μπορούσαν να είχαν γλυτώσει με καλή σχετικά ποιότητα υπόλοιπης ζωής; Κανείς δεν ξέρει και κανείς δεν θα μάθει. Ο φόβος και ο τρόμος των γερόντων.  Από μια ίωση που μπορεί να είναι και “μόνιμου χαρακτήρα” δηλαδή εποχική. (με ότι αυτό σημάινει και για τις επιπτώσεις της κοινωνικοοικονομικές,ψυχολογικές κλπ και για όλους τους υπολοίπους που διάγουν λιγότερες δεκαετίες ζωής).Οτι χειρότερο θα μπορούσε να τους επιφυλάξει η τωρινή “ανεπτυγμένη” και “καλύτερη” κοινωνία στην οποία καλούνται να μετρήσουν τα τελευταία ηλιοβασιλέματά τους.

Η στατιστική είναι η πιο συγγενής “θετική επιστήμη”με την ιατρική και ειδικά με την επιδημιολογία. Πιο κοντά βρίσκονται αυτές οι δύο παρά π.χ. η αρχιτεκτονική με την μηχανική.

Πολιτικοί “έγιναν” γιατροί”. Και προαναγγέλουν συμφορές, ενω ΔΕΝ πήραν άμεσα προληπτικά μέτρα.

Ο Μπόρις-ξεγράφει- πως “πρεπει οι οικογένειες να χωνέψουν ότι θα “αποχαιρετίσουν” κάποιον δικό τους άνθρωπο”, ενω ακόμα δεν έχει πάνω από 200 νεκρούς. Γιατί ρε παιδιά τόση απαισιοδοξία; Πυρηνικό ολοκαύτωμα έγινε;

Τα νοσοκομεία παγκοσμίως παρουσιάζονται-με το στόμα-γεμάτα και άπαντες ετοιμάζουν κλειστά γήπεδα και εκθεσιακούς χώρους για υποδοχή ασθενών,εν τω μεταξύ δεν έχουμε δει ΜΙΑ εικόνα γενικού πλάνου ΠΟΥΘΕΝΑ. Κάτι γιατρούς κατά μόνας-οι περισσότεροι ανώνυμα- κλαίνε τρομαγμένοι στο Skype, κάτι επαναπατρισθέντες ποιος ξέρει που τους βρίσκουν-δώθε και κείθε,-με κοντινά και “μαζεμένα” πλάνα πάντα-με γουρλωμένα μάτια περιγράφουν-δεν εχουμε δει ΤΙΠΟΤΑ ακομα φυσικά- εικονες χάους και φρίκης εκει που -υποτίθεται- ότι βρίσκονταν.

Κάτι τίτλους-σαν τίτλοι ταινίας του Κάρπεντερ στις εφημερίδες και στα λοιπά “ταμπλόιντς”,αλλά εκατοντάδες αρρωστους έστω δεν βλέπουμε.

Γίνονται και λάθη,από την βιασύνη της “ενημέρωσης” όπως αυτά:

Κλειστά καμιόνια στο Μπέργκαμο,σιωπηλά τη νύχτα φεύγουν.Εκει μάλλον ισχύει ο σεβασμός του νεκρού και η μη βορά του στα αιμοδηψή ΜΜΕ. Απ’την άλλη όμως παρουσιάζεται -μεσω διαδικτύου φυσικα- κάποιος Ιταλός, ηθοποιός στο επάγγελμα ο άνθρωπος-έτσι λέει και τον πιστεύω- που στο δεύτερο πλάνο δειχνει-αν ειναι δυνατον- τη νεκρή αδερφή του που ξεψύχησε στο σπίτι,περιορισμένη,ποιος ξέρει πως και από τι και αν. Περίεργα πράγματα,ε; Δεν θα έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας; Και εκεί και εδώ. Ποτε είδατε πραγματικό νεκρό Live και μάλιστα χωρίς αλλοίωση εικόνας; Εγώ δεν θυμάμαι.
Τελικά βρέθηκε “λύση” και κάποιος κρατικός τον επισκέφτηκε και του υποσχέθηκε πως θα φροντίσει “να βρεθεί τόπος να την θάψουν”! Δηλαδή μας λένε πως όχι μόνο δεν περισσεύουν μασκες, κλινες, εντατικες, χωροι, νοσοκομεία γιατροί κλπ, αλλα δεν υπάρχει και αρκετό χώμα για θάψιμο. Ελεος πάλι!

Το παγοδρόμιο Palacio de Hielo επιτάχθηκε για να στοιβάξουν-λέει- τους νεκρούς στην Ισπανία.Ποιος ο λόγος;Πρόκειται να γίνει ομαδική κηδεία και πιο πριν κάποια ομαδική νεκροψία-νεκροτομή; Δεν πεθαίνουν κατά εκατοντάδες. Ενας-ένας και σε διαφορετικούς χρόνους πεθαίνουν όσοι δύστυχοι  δεν τα καταφέρνουν. Γιατί τους μαζεύουν-αν τους μαζεύουν- σε αυτοσχέδια γήπεδα-ψυγεία; Για τους δώσουν στους συγγενείς μετα από καναδυό μήνες; Θα τους βαλσαμώσουν; ‘Η θα τους κάψουν όλους μαζί στο κέντρο της πλατείας; Ελεος και πάλι.

Θες να τρομάξεις-για το καλό του-τον κόσμο και να τον κάνεις να τρέξει στο “λαγούμι” του σπιτιού; Δείξε πραγματικές εικόνες μαζικών αρρώστων σε συνωστισμένα νοσοσκομεία. Πηγμένα γήπεδα και κατάστικτα στεγασμένους χώρους. Εκτός και αν δεν υπάρχουν τόσα πια.

“μα ειναι ιατρικό απόρρητο…άσε που δεν θέλουν να τρομάξουν τον κόσμο…” Τίποτα από τα δύο όχι μονο δεν ισχύει,αλλά τουναντίον το παλεύουν με  όλα τα “μεσα” κυριολεκτικά να το προκαλέσουν.Σα να μην έχουν υλικό δηλαδή και να ψάχνουν με το φανάρι.  Αναζητούν τα “σκυλιά” των ΜΜΕ κάποιον άτυχο που  πέθανε-όπως ΟΛΟΙ οι νεκροί του κορονοιου- έχοντας συνοδες  χρόνιες ασθένειες και να είναι μικρότερος των 70 ετών. Αν δε, πετύχουν κανένα κάτω των 50 τον κάνουν σημαία. Ασε που: “ακόμα και οι νέοι…και τα παιδιά…κανένας δεν είναι προστατευμένος από τον ιο” μας λένε “απειλητικά”.  Σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα. Ξέρετε κανένα  παιδί που να μη περνάει κάποια γρίπη τουλάχιστον 5 φορές ως την εφηβία; Εγώ όχι. Κάποια πεθαίνουν.Φυσικά. Ενα στα τόσα. Τι να κάνουμε. Υπάρχει κάτι στη ζωή με “0” απώλειες; Να μας το πουν. Ελεος πια.

Αλλος παριστάνει τον τραυματιοφορέα και περιγράφει εικόνες-με το στόμα-αλλοφροσύνης.
Πλάνα -στα “κλεφτά” μέσω κινητών από εντατικές  βλέπουμε,που κάλλιστα μπορεί να ειναι και άσχετες με το “αντικείμενο”. Σε όλα αυτά δεν υπάρχει τρόμος και ιδιωτικό ή ιατρικό απόρρητο; Να δεις που στο τέλος η παγκόσμια κοινότητα-και πρώτος αυτός ο αισχρός Π.Ο.Υ.-θα πανηγυρίσει για ένα εμβόλιο που θα είναι κάτι πιο ισχυρό από την ασπιρίνη και μάλιστα πολυδοκιμασμένο στο παρελθόν.

plaquenil , rembesivir, vafipiravir, avigan, tocilizumab, ribavirin, nafamostat, chloroquine και ότι άλλο προκύψει…

Αυτή η δικαιολογία “τώρα μαθαίνουμε τον κορονοιό” και “συνεχώς μας δίνει πληροφορίες συν το χρόνο” πραγματικά είναι για τα θηρία.  Ιοι υπήρχαν πριν την εμφάνιση του ανθρώπου. Κορονοιοί μελετώνται δεκαετίες ολόκληρες. Ελεος! Λες και βρισκόμαστε στην εποχή του Ιπποκράτη.ΟΛΕΣ οι ασθένιες-κυρίως οι μεταδοτικές-έχουν ΠΑΡΕΛΘΟΝ. Καμία δεν πατά στον αέρα και όλες έχουν “αποτυπωμενο” γονιδιακό ιστορικό. Δεν μας έπιασε μια γρίπη στον ύπνο. Είμαστε στο 2020 και όχι στην εποχή του Γιάννη-Αγιάννη. Ελεος,άλλη μια φορά. Δεν χρειάζεται να είσαι λοιμωξιολόγος ή ιολόγος. Είναι σαν να ισχυρίζεται κάποιος με σπουδές στο Χάρβαρντ ότι συνεχίζει να “ανακαλύπτει” την προπαίδεια.

Ποιος μπορεί να πιστέψει πως η Ευρώπη της τεχνολογίας,που παράγει και κατασκευάζει τα πάντα,από καρφιά ως robots,δεν έχει…μάσκες; Αντε και τελείωσαν  λόγω του…απρόσμενου γεγονότος. Δεν μπορεί να φτιάξει;(!!!) Χαρτί και λάστιχάκι είναι. Δεν έχει τεχνογνωσία για μάσκες και έχει για πυραύλους,διαστημόπλοια και πυρηνικά εργοστάσια; Της απαγορεύει κάποιος να …πνήξει τον κόσμο με μάσκες,τις οποίες κατασκευάζουν κατα εκατομμύρια οι Κινέζοι σε κάτι χαμόσπιτα; Και παρακαλάνε για…εισαγωγή μασκών οι Ευρωπαίοι; Αντισηπτικά δεν έλειψαν ούτε κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.Και έχουμε έλλειψη σήμερα,που τα πάντα παράγονται και μεταφέρονται ελεύθερα; Εχουν βομβαρδιστεί εργοστάσια,γέφυρες και δρόμοι και δεν φτάνουν στα χέρια μας; Πότε θα έχουμε επάρκεια; Μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων φυσικά. Ελεος με την υποκρισία και την προχειροψευτιά Ούτε 5χρονα δεν τα χάφτουν αυτά.

Στην Ισπανία γιατροί-γιατρός δηλαδή- ισχυρίστηκε με τρεμάμενη φωνή-μέσω skype φυσικά- πως “αναγκαζόμαστε και επιλέγουμε ποιος θα ζησει και ποιος θα πεθάνει,γιατί δεν έχουμε αρκετές αναπνευστικές συσκευές για τους ασθενείς που βρίσκονται σε κρισιμο στάδιο”.!!! Δηλαδή-μας λέει- δεν πεθαίνουν από έλλειψη χώρου,κρεβατιών, η υπερσύγχρονων μηχανών υποστήριξης,αλλά από ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΩΝ!

Εν τω μεταξύ κάτι χρήσιμο:

Κάποια στιγμή δηλαδή ας χρησιμοποιήσουμε την λογική μας,πριν μας κάψουν τον εγκέφαλο με τα παιδαριώδη λογικά άλματα που βλέπουμε να μας πασάρουν.Γενικά και ειδικά μιλώντας. Χωρίς να φτάνουμε στην-εύκολη και βολική- υπεραπλούστευση και φυσικά στην απόδοση των πάντων στην συνομωσιολογία. Μή χαρίζουμε όμως και την λογική μας  στους λογής-λογής Λιακόπουλους,ούτε και να παρατάμε την νοημοσύνη μας στον βρωμερό κόσμο των λογής-λογής ΜΜΕ.

Πολλά πράγματα δεν “κολλάνε” σε αυτό το βιαστικό (φαινομενικά
) αναπάντεχο (για τον πλυθησμό) γεγονός της “πανδημίας” μιας γρίπης λιγότερο θανατηφόρας από ασθένειες που κυκλοφορούν “χωρίς μάσκα” και “χωρίς περιορισμούς” ελευθερα. Δεν πεθαίνουν πολύ λιγότεροι από την απλή γρίπη.(22 νεκροί ως τώρα από κορονοιό στην Ελλάδα,πάνω από 100 από γρίπη -κανείς δεν μετρά τον αριθμό αυτόν,αφού η απλή γρίπη δεν “πιάνεται”). Οπως και δεκαπλάσιοι είναι οι θάνατοι από ατυχήματα στους δρόμους παγκοσμίως. Δεν ξέρω αν τα θύματα τα πραγματικά αγγίξουν δεκαπλάσια η εκατονταπλάσια νούμερα από τα σημερινά. Κανεις δεν είναι μάγος. Αλλά και 100 φορές πάνω να φτάσουν,και πάλι μιλάμε για “φυσιολογικές απώλειες αγέλης” αφού θέλουν να μιλάμε με όρους Φύσης.

Ποσοι πεθαίνουν κάθε μέρα από διάφορα άιτια; Κάνε διαίρεση:  60 εκατομμύρια δια 365 = 165.000 περίπου νεκροί καθημερινά.Φυσικά κάπου τόσοι και λίγο περισσότεροι είναι οι νέοι άνθρωποι που έρχονται στον κόσμο.Η Γη είναι ένα μεγάλο “σφαγείο” και ένα μεγάλο “μαιευτήριο” παράλληλα. Γϊνονται και “λάθη”.Ετσι τα ονομάζουμε εμείς.
Εκείνη τα λέει “πειραματισμός-επιλογή-εξέλιξη”. Πίσω της αφήνει και “θύματα”. Καθε μορφής και είδους. Οχι μονο στον άνθρωπο. Το γενικό αποτέλεσμα αποτιμά και αναλόγως επαναορίζεται,προχωρά,διορθώνεται,ελίσσεται.Αδιαφορώντας για “σένα” και για “μένα” μεγάλε! Πόσα μηρμήγκια πάτησες σήμερα; Υπάρχουν δύο κόκκοι σκόνης στην Αθήνα.τους βλέπεις; Ακριβώς ΑΥΤΟ είμαστε για εκείνη.

Ο φόβος της απώλειας και κυρίως εκείνος της “μη ύπαρξης” του εαυτού μας,είναι αδάμαστος και είναι όπλο τρομερό σε όσους-θέλουν να- ορίζουν τύχες και μοίρες τρίτων. Φυσικά και εκείνοι σε μια τρύπα θα μπουν,αλλά ως γνωστόν η μαλακία και η αφροσύνη πάνε χέρι-χέρι.

Κάποια στιγμή να βάλουμε τον εγκέφαλό μας ξανά στο κεφάλι μας,γιατί έχει φύγει βόλτα,με την υπερπαραπληροφόρηση και την -εγγενή-αδυναμία του  να σταχυολογίσει σε βραχύ χρόνο και να αξιολογήσει υπο κράτος πίεσης εναν υπερβολικό αριθμό-άχρηστο πολλές φορές- πληροφοριών,των οποίων τις πηγές και τις πένες συχνά δεν γνωρίζουμε.Απλά αναπαράγονται,απείρως γρηγορότερα και από τον πιο θανατηφόρο ιο.

Ενας φουκαράς γιατρός Κινέζος τα τίναξε τις προάλλες ενω φώναζε ως “ο τρελός του χωριού”,για τον “επερχόμενο κίνδυνο” του κορονοιού.

Φυσικά το εύλογο ερώτημα θα είναι: Μα καλά,αφού δεν είναι τόσο φονικός ο ίος τότε γιατί ισχυριζεσαι πως τον φίμωσαν οι αρχές της Κίνας; Η-εύλογη επίσης-απάντηση είναι πως “ήταν νωρίς για να τρομάξει ο κόσμος και κατ επέκταση να παρθούν -για το καλό μας- αυτά τα πρωτόγνωρα για ειρηνική εποχή και για Δυτικό κόσμο μέτρα. Επρεπε να προχωρήσει το πράγμα. Οχι πολύ ώστε να μη δικαιολογείται μια “θανάσιμη αργοπορία” από πλευράς των Υγειονομικών Υπηρεσιών των κρατών που θα μετανάστευε ο ιος,αλλά ούτε και τόσο νωρίς ώστε να μη προλάβει να μεταναστεύσει εγκαίρως. Να μη “καεί” το σενάριο δηλαδή. Φυσικά ο γιατρός-ετών 34- πέθανε από τον “COVID-19”. Επίσημα το λένε οι Κινεζικές αρχές. Οπότε δεν έχεις κανένα λόγο να σκεφτείς κάτι διαφορετικό.

Το πρώτο βήμα της μετάδοσης εκτός Κίνας έγινε με τον επαναπατρισμό-απρόσεκτο και βιαστικό (sic) των αλλοδαπών που ζούσαν ή και εργάζονταν στην ευρύτερη περιοχή της Γιουχάν. Ποιες πτήσεις κατεφτασαν πρώτες,στην Ευρώπη από εκεί; Σκεφτείτε ποιες χώρες σήμερα έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα -αναλογικά με τους πληθυσμούς τους εννοώ-και η απάντηση έρχεται μόνη της:

Περίοδος καραντίνας στις χώρες τους; 72 ώρες! Εν τω μεταξύ,για τις ανάποδες διαδρομές,δηλαδή από άλλες περιοχές του κόσμου ΠΡΟΣ Κίνα, οι περιορισμοί κράτουσαν -και κρατούν- 14 μέρες. 72 ώρες τα κορόιδα οι Ευρωπαίοι. Και κατόπιν ελεύθεροι για σουλάτσα. Φυσικά σήμερα το 14ήμερο ισχύει για άπαντες,ανεξαρτήτου χώρας,φυλής,γλώσσας κλπ. Ε,ναι.Τώρα είμαστε ο.κ. Ο χάρτης είναι αρκούντως κόκκινος,ώστε να πάρουμε μέτρα για τα οποία θα ντρεπόταν και ο Χίτλερ. Και όταν θα τα άρουμε-υπό την προυπόθεση ότι τίποτα δεν αποκλείει την επανάληψή τους εις το μέλλον-λίγα πράγματα θα έχουν απομείνει ίδια,τουλάχιστον στην αντίληψή μας για τον “ζωτικό ατομικό μας χώρο” αλλά και στις “απομακρυσμένες” συναλλαγές μας με το κράτος-νοσοκόμα, όπου θα αντιμετωπίζει τους φορολογούμενους ως “εν δυνάμει αρρώστους” και “μελλοντικούς παραβάτες-κάθε είδους”. Γνωστοποιώντας μας  ήδη-το λέει το υφάκι όλων των κρατικών-πως: “εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε ΕΣΕΙΣ φταίτε που δεν πειθαρχήσατε στα μέτρα και κατ’επέκταση σκοτώσατε τους ανθρώπους σας”. Φταίμε μόνο εμείς;

Γιατροί μηνύουν τον Μακρόν. Ο Μανώλης της Γαλλίας,ήταν προειδοποιημένος (φυσικά) από μέλη και υπουργούς για το “τσουνάμι” (αυτή είναι η ακριβής λέξη από τον-πρώην-Υπουργό Υγείας). Το κείμενο στο πρωτότυπο,απλά για του λόγου το αληθές:

Οχι ότι θα γίνει κάτι,απλά το αναφέρουμε,για να άρουμε τις αιτιάσεις περί “αιφνιδιασμού”. Το αυτό ισχύει και για τον λεβέντη τον Πέτρο Πρωθυπουργό της Ισπανίας. Το αυτό ισχύει και για τον καραγκιόζη Μπόρις (εκεί βόρεια πάνε με την Δαρβινική θεωρία, περί ανοσίας αγέλης.Είναι μάλλον οι καλύτερα προειδοποιημένοι).Οπως και ο Ντόναλντ έκανε πλάκα με τον “ανύπαρκτο” κορονοιό και μερικές μέρες μετά κήρυξε ολοκληρες τις ΗΠΑ σε έκτακτη ανάγκη. Και φυσικά από κοντά ο δικός μας ο Κούλης.

Ο οποίος ναι μεν προειδοποιούσε ως γιατρός
(!) “τα δύσκολα είναι μπροστά μας” και εν τούτοις τα περιοριστικά λεγόμενα μέτρα η κυβέρνηση του τα έπαιρνε σταδιακά.Σε ρυθμό κλιμάκωσης. Σα να περνάς τις πίστες στο pacman ένα πράγμα. Αφού είσαι διαβεβαιωμένος ότι “τα χειρότερα έρχονται μπροστά μας” γιατί άφηνες τον κόσμο να σουλατσάρει αμέριμνος ως χθες; Μήπως γιατί ο αριθμός των θυμάτων δεν ήταν αρκούντως τρομακτικός για το πόπολο; Εκτός και αν όλοι αυτοί οι προαναφερθέντες κυβερνήτες-σκερβελέδες που κορακοζούν απο τα κρατικά ταμεία απέκτησαν ντοκτορά στην Ιατρική σε μια βδομάδα.

Κοιτώντας τον χάρτη,τα κρούσματα και οι θάνατοι έχουν “μεταναστεύσει” στην κεντροδυτική Ευρώπη.Απο Βιέννη και αριστερά.Απο Βιέννη και δεξιά έχουμε καλύτερα νούμερα αναλογικά. Αρα δεν υπάρχει κάποιο “Ελληνικό θαύμα” στα-έως τώρα- χαμηλά σχετικά νούμερα που αφορούν κρούσματα και θανάτους στην χώρα μας. Οταν τα πάνε -σχετικά πάντα-καλά η Τσεχία, η Σλοβακία, η Πολωνία, η Ρουμανία,η Ουγγαρία,η Βοσνία, η Αλβανία και τα Σκόπια-η “Βόρεια Μακεδονία δηλαδή- τότε μάλλον ή τα κατάφεραν όλοι μαζί το ίδιο καλά,ή όλοι μαζί κρύβουν νεκρούς και κρούσματα ή το DNA του ανατολικού μπλοκ και των βαλκανίων πρέπει να έχει προστατευτικές ιδιότητες.

Στις χώρες που υπάρχουν “αρκετοί νεκροί” δεν χρειάζεται τέτοιο θέατρο.Παίζουν άλλο. Εδώ, οι νεκροί παραμένουν σε “ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα(sic) και έτσι η κυβερνώντες παίζουν το παιχνίδι του καλού και του κακού μπάτσου. Από τη μία ο συμπαθής φυσιογνωμικά λοιμωξιολόγος-ιεροψάλτης Τσιόδρας να μιξοκλαίει στις καθημερινές αναφορές του,(ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ,ΝΑ ΚΟΜΠΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΞΟΚΛΑΙΕΙ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΑΝΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ,ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΒΡΕ ΤΣΙΟΔΡΑ; ΘΑ ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ “ΖΑΛΟΓΓΟ”; Είναι σα να πηγαίνεις για χειρουργείο και η ομάδα που θα σε χειρουργήσει να έχει πέσει σε κατάθληψη. Τϊ έπρεπε να κάνουν δηλαδή οι γιατροί που καθημερινά αντιμετωπιζουν καρκινοπαθείς σε τελικό στάδιο; Να πηδάνε απ΄τα παράθυρα μαζί με τους μελλοθάνατους ασθενείς; Είστε κακός ηθοποιός κύριε.Ουτε για το Δελφινάριο).

Απ΄τη μία λοιπόν ο σπαραξικάρδιος “θειούλης” Τσιόδρας μπας και “ρίξει” τους ευαίσθητους και από την άλλη αυτή η νυφίτσα με το κουτοπόνηρο βλέμα, ο Χαρδαλιάς να μας κοιτάζει με τα γυαλιά κάτω στη μύτη,σα μπακάλης που του χρωστάμε. Αυστηρά,επιτιμητικά,σχεδόν απαξιωτικά για το “χάλι μας”,προειδοποιώντας μας πως “θα μας δείρει” καθιστώντας τους “απείθαρχους” ως υπεύθυνους των δεινών μας. Κομματόσκυλο γαρ.Τι να περιμένεις άλλο. Μιλάμε για κάκιστο θέατρο.

Εν τω μεταξύ, το ποσοστό των διαφόρων “celebritys” που-δηλώνουν πως-έχουν μολυνθεί από τον ιο,είναι δυσανάλογα  μεγάλο,αν αναλογισθεί κανείς την ποσόστωση σε σχέση με τους γενικούς πληθυσμούς. Κοντεψε να γίνει #me to. Μονο εδώ στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν καμιά 20αριά “διάσημα κρούσματα”. Αρα κάνοντας την αναγωγή, θα έπρεπε να είχαμε τουλάχιστον μισό εκατομμύριο επιβεβαιωμένα κρούσματα στον γενικό πληθυσμό. Ελεος ξανά!

Στην Ασία ήδη ανακάμπτουν,με μηδενικές απώλειες.Χρηματηστήρια και ασθενείς πήραν τα “πάνω” τους,την ιδια ώρα στην “Ενωμένη Ευρώπη” και στις ΗΠΑ ψάχνουν χάρτινες μάσκες και αντισηπτικά! Είναι σαν να σε καίει ο ήλιος καθώς παίζεις ρακέτες στην παραλία και να καλείς το 166. Ελεος ξανά.

Από τους “Αγίους Τόπους”-υποτίθεται- πως κάποιο γκρουπ μόλυνε αρκετούς εδώ στην Ελλάδα,και άρα θα μετανάστευσε και σε άλλες χώρες,αλλά το  ίδιο το Ισραήλ,ο τόπος που “ξεκίνησε το Ελληνικό κακό”-και  όχι μόνο, προφανώς- μετρά πέντε (5) νεκρούς και 2.100 κρούσματα. Μάλλον πέσαμε στην πέριπτωση. Η η ανάγνωση της Βίβλου,είναι λιγότερο προστατευτική από αυτήν της Τοράχ.Ελεος πάλι.

Εκείνα δε τα χασαπόσκυλα στον Π.Ο.Υ, τί ακριβώς περίμεναν; Να μπει ο Μάρτιος -δηλαδή η Ανοιξη με τις κατάλληλες θερμοκρασίες-σχετικά προχθες δηλαδή να κηρύξουν πανδημία,όταν βδομάδες πριν ΗΔΗ ο ιος είχε “πηδήξει” σε πάνω από 20 χώρες;

Ξέρετε ποια ήταν η απάντηση γιατρού (εδώ στην Ελλάδα,δεν θυμάμαι ποιος και σε ποιο κανάλι μόνο) στην-εύλογη-ερώτηση δημοσιογράφου “για ποιο λόγο γιατρέ, ο ΠΟΥ,δεν έχει ακόμα κηρύξει τον ιό ως πανδημία,παρ όλη την εξάπλωσή του”; Απολαύστε την: “Ισως,μάλλον, ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας,δεν θέλει κατ αυτόν τον τρόπο να προκαλέσει πανικό στην κοινότητα”! ‘Η να το πω διαφορετικά εγώ: γίνεται π.χ. ληστεία στο σπίτι  σου, οι ληστές βρίσκονται μέσα,ενημερώνεις  την αστυνομία, η οποία έρχεται μεν  αλλά “πατάει στα νύχια” προκειμένου να μη ξυπνήσουν τα παιδιά στο δίπλα δωμάτιο. Ελεος ξανά.

Kαι μάλιστα με πρόσφατη σχετικά εμπειρία από τους “συγγενικούς” ιούς MERS και SARS.Αρα προειδοποιημένοι οι τεμπελχανάδες του Π.Ο.Υ. Πότε κηρύσσεται τελικά  πανδημία; Οταν φτάσει ένας ιός στον Πλούτωνα; Μήπως δεν είχε ανησυχήσει αρκούντως ο κόσμος και το “alarm” θα  ήταν άστοχο; Περίμεναν την “κλιμάκωση” των κρουσμάτων ώστε να  βεβαιωθούν- όσοι πρέπει- ότι δεν υπήρχε περίπτωση πρώιμης ανάσχεσης του ιού; Να μεγαλώσει δηλαδή η σκιά στον τοίχο ενός ιου-καραγκιόζ μπερντε;

Πόσο “καραγκιόζ-μπερντέ”; Ιδού:

Φυσικά τα παραπανω ποσοστά αφορούν γενικό πλυθησμό.Στους Ανω των 75 ο πίνακας πρεπει να κρεμαστεί αντίστροφα. Υπάρχει νέα βιόλα των “ενημερωτικών” -κάθε είδους-μέσων μαζικής αποβλάκωσης: “Ανακαλύπτουν όλο και περισσότερους νερούς και κρούσματα στις νεότερες ηλικίες. Μεταξύ 40 και 50. Ασε που βρήκαν ότι “επίσης ένα βρεφος βρέθηκε θετικό με κορονοιό…” αλλά και “…δύο μωρά γεννήθηκαν με κορονοιό). Πιο πίσω δεν γίνεται να πάνε.Αλλα μη λες μεγάλα λόγιο. Μπορεί και να είναι κληρονομική ασθένεια τελικά και να χρειαστούμε όλοι βελτιωτικά για το mRNA. Πόσο πια να παρουσιάζουμε απώλειες 88χρονων και μέσους όρους θανάτων τα 75 έτη; Πρέπει να αφορά όλους το θέμα…άσε που μπορεί να περάσει και στο συλλογικό σκεπτικό πως ο ιος είναι στοχευμένα συνταξιοδοτικοανασχετικός. Οπότε στην εξίσωση δεν έχουν βάλει ακόμα,σκύλος,-λύσσα, κουνούπια-ελονοσία, ζαμπον-σαλμονέλα, αλάτι-υπέρταση και κάπνισμα-Χ.Α.Π.  Α, και μπάνια-πνιγμός, οδήγηση-μέθη, τάβλι-σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Το τελευταίο προέρχεται και από άλλη χρήση του χεριού:Παλίνδρομη και πολύ συχνά επαναλαμβανόμενη.

Δεν υπάρχουν λόγια για το ερασιτεχνικό θέαμα που βλέπουμε. Ουτε τον πασατέμπο δεν αξίζει.Κακό σενάριο, άθλιοι ηθοποιοί, πρόχειρο σκηνικό σε μια ταινία η οποία τελικά στοίχισε στο “στούντιο” κάποια τρισ. δολάρια και ευρώ. Πως θα γίνει η επούλωση; Με τρομερές ενέσεις “σχεδιού Μάρσαλ” παγκόσμια. Υπάρχουν τομεις που “βουλιάζουν” αλλά και κάποιοι που ανθίζουν (τηλεπικοινωνίες,τρόφιμα,φάρμακα κλπ)  (μα μόνο το πρόσφατο αλλά και επόμενα σίγουρα”σορταρισματα” ζαλίζουν με τα ποσά) Μη πούμε για το ποσοστό της παραοικονομίας που θα εισαχθεί -αναγκαστικά-στην πραγματική οικονομία από τα αναπόφευκτα σκληρά ηλεκτρονικά μέσα ελέγχου-ταυτοποίησης  και άρα φορολόγησής της. Μιλάμε για τρελά νούμερα. Κάτι σαν την κατάργηση της “ποτοαπαγόρευσης”.

Υπάρχουν και καλά νέα: Θα έχομεν ψηφιακή έκδοση υπεύθυνης δήλωσης μέσω gov.gr

Οσο για την “ζημιά” της τρομερής αναχρηματοδότησης (σε φυσικό χρήμα, εγγυήσεις κλπ) στην οποία υποβάλουμε εμεις οι “απείθαρχοι” και “απρόσεκτοι”  τους υπεύθυνους και καθαρούς κυβερνόντες που κινδύνευσαν εξ αιτίας μας,θα τις καλύψουν τα γνωστά υπόζύγια που εξαιτίας τους-μας  παραλίγο να ανατιναχθεί ο πλανήτης στον αέρα: Οι “απείθαρχοί” και “απρόσεκτοι” φορολογούμενοι ασθενείς και μη.

 Κοινές καθημερινές εκφράσεις, που τις ακούω από παιδί.

<<Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της. Ο Έλληνας έξω θριαμβεύει>>.

Σοφία του λαού και αποτύπωση της πραγματικότητας;  Σίγουρα. Οχι όμως χθεσινής,  αλλά εγκατεστημένης παλιάς και  μοντέρνας καθημερινής πραγματικότητας. Δύσκολο θέμα που θέλει ξεκίνημα πριν την αλφάβητο. Ας πούμε προαλφαβητικά.

Μεγάλο κρίμα για έναν λαό με τόσo βαριά ιστορία. Να μην ξέρει πώς να τη διαχειριστεί και  κυριότερα τι να κάνει τα μηνύματα ή τις διαθήκες της. Το σκοπό που αυτή η ιστορία γράφτηκε.

Το  περίγραμμα σταματάει. Μπαίνουμε στον πυρήνα.

Στην Ελλάδα για την Ελλάδα φταίμε εμείς. Κανένας άλλος. Για την κατάντια μας. Για την φουκαραδοσύνη, τη δουλοπρέπεια ,την ξενοφοβία, τη δειλία. Αυτά έχουν  σαν άμεσο αποτέλεσμα τον εγωκεντρισμό, την καχυποψία, την ηττοπάθεια, την έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και το απίθανο μίσος για το διπλανό. Αυτό σημαίνει επίσης παράδοση κλειδιών της χώρας σε ξένους ή ακόμα και  Ελληνες  φιλέλληνες και ποτέ την πραγματική  διαχείριση των δικών μας πραγμάτων. Από εμάς τους ίδιους.

Σημαίνει και διάλυση κάθε έννοιας κρατικού μηχανισμού και εθνικής οντότητας. Μας το έδειξε  το παρελθόν μας αλλά και το σύγχρονο γίγνεσθαι σαν κράτος. Στο βωμό γρήγορης, πρόσκαιρης επιβίωσης και κυρίως κερδισμού,  χάνονται τα πάντα.

Η ομόνοια, η αλυσίδα συνύπαρξης και ο κοινός προσανατολισμός για να αποδείξουμε ότι είμαστε οι καλύτεροι. Σε ποιούς; Στους εχθρούς μας.  Ποιοι είναι αυτοί; Μα οι σύμμαχοι μας βέβαια. Ποιός είπε ότι οι σύμμαχοί μας, μας αγαπάνε; Ποιός είπε ότι μας προστατεύουνε; Ποιός είπε ότι κόπτονται για μας; Ποιός επιτέλους το είπε; O εθνάρχης, ο πρόεδρος, ο γραμματέας, ο μουσικός, ο τρομοκράτης; Ποιός;  Ας ξυπνήσουμε λιγάκι.

Όλοι εχθροί είναι και γίνονται δήθεν στρατιωτικές και πολιτικοοικονομικές ειρηνικές συμβάσεις για τα παίρνουν όλα . Δικανικά ή δικολαβίστικα  και  κύρια  με νεκρή τη συλλογιστική αντίδραση. Ό,τι ακριβώς κάνουνε οι περισσότεροι Έλληνες στο γείτονα τους εντός της  επικράτειας ή στον ξένο μετανάστη που τους βλέπει σαν καλύτερους ή αφεντικά.

Γιατί όμως , διασώζονται οι υπόλοιπες δήθεν προοδευμένες κοινωνίες; Διότι υπάρχει ισορροπία τρόμου και δεν κουνιέται φύλλο.

Από το σημείο μηδέν πρέπει να ξεκινήσουμε. Κατά λάθος βρεθήκαμε εκεί που είμαστε. Ή από οικονομικά μαγειρέματα λογιστικοποίησης της ελευθερίας μας.  Καλό είναι αυτό γιατί ο στόχος θεωρητικά έχει επιτευχθεί. Ή δε χρειάζεται να τεθεί. Υπάρχει, τον έχουν αποδεχθεί και από μας απομένει το  εξής απλό:  Να γεμίσουμε το κενό μεταξύ της εικονικής πραγματικότητας  και του ρεαλιστικού μέλλοντός μας.

Σαν ένα ποτήρι  με ποτό. Που στη κορυφή του έχει  και πάγο  χοντροκομμένο που δεν πέφτει μέσα . Ο πάγος είναι μπλοκαρισμένος και δεν κρυώνει το ποτό. Και το ποτό δεν πίνεται. Θα περιμένουμε να ξεπαγώσει ο πάγος για να πιούμε; Ή θα ρίξουμε στο ποτήρι κι άλλο ποτό, μέχρι τον πάγο,  να τον λιώσουμε και επιτέλους να πιούμε;

Σκέψου Έλληνα. Και ιστορία  και θυσίες και αποφθέγματα για τον πολιτισμό και την ελευθερία που δώσαμε στους οστρογότθους που σήμερα μας κυβερνάνε. Τους παγκόσμιους βάρβαρους , που λέγονται αμερικανοί και ευρωπαίοι. Και που τον πολιτισμό τον έκαναν μόνο  ένα παγκόσμιο σύστημα αφαίμαξης και αναπαραγωγής, που έχει τυχαία ονομασθεί ζωή. Ένα καθαρό διάλειμμα μεταξύ θανάτου, που πλέον ουσιαστικά δεν είναι διάλειμμα.

Και επιφανειακά στολίζεται με λέξεις όπως παραγωγή, δημιουργία και εξέλιξη και πρόοδος. Ενώ στην ουσία είναι μια απλή καταβόθρα δολοφονική. Σα να βούλωσε το φρεάτιο και όλα επιπλέουν. Και μόλις έρθει το αποφρακτικό, όλα στον υπόνομο θα πάνε. Και τέχνες και πολιτισμός και δημιουργία και οικογένεια και κράτος και έθνος και πατρίδα και σημαία.

Α , εδώ σταματάμε. Η σημαία μας  μπορεί και να μην περάσει από τις ράγες της σίτας  του υπονόμου . Δεν χωράει όπως όλες οι υπόλοιπες σημαίες. Και  μπορεί να ξανακυματίσει αγέρωχα κι ας είναι και φρεσκοπλυμένη από τα βοθρόνερα και  τα ευρωπαικά απόβλητα. Ρε μπας και εκεί βρίσκεται και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Ή εκεί μας την έχουν πετάξει  χρησιμοποιώντας την  νεοελληνική αδιαφορία μας;

Μήπως όμως εμείς, πρέπει να πάμε να την πιάσουμε, να την πλύνουμε και κάτω από αυτήν να ξαναπροσδιοριστούμε  και από τον πάτο  να πάμε ξανά για άλλα;

Ξέρουμε να κατεβάζουμε ξένες σημαίες, δικές μας δεν μπορούμε να σηκώσουμε; Αυτή τη φορά εκούσια. Και να τρομάξει ο πλανήτης. Διότι μπορούμε και δημιουργικό ποδόσφαιρο βάσει ταλέντου.  Όχι μόνο καταστροφικό, όπως νομίζουν.

Πληθυσμιακά είμαστε πολύ λίγοι όπως διαβάζουν τα νούμερα.

Ομως είμαστε οι 300 του Λεωνίδα, τα λίγα καράβια του Ναβαρίνου και οι δύο νομπελίστες. Και κύρια είμαστε οι καλύτεροι σε πνεύμα, σε  καρδιά και σε μόρφωση. Είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή. Αντέχουμε ακόμα.

Και αυτοί, όλοι οι παγκόσμιοι βάνδαλοι, έναν αρχηγό και μια έμπνευση ψάχνουν. Και κοιτάνε ακόμα προς τα εδώ. Προς την Ελλάδα. Και κάνουν διακοπές εδώ. Και μορφώνονται ακόμα, οι άσχετοι Ούννοι , εκμεταλλευόμενοι την βλαχιά του δήθεν  εθνάρχη, που μας οδήγησε σαν πρόβατα επί σφαγήν.  Ακόμα διψάνε οι βάρβαροι και ακόμα  ψάχνουν το καλύτερο τους αύριο.

Ας τους το δώσουμε. Αρκεί να συνεννοηθούμε. Και να επαναστατήσουμε όπως τότε. Και τότε χαμένο ήταν το παιχνίδι. Δήθεν δηλαδή. Τι; Τον Πατριάρχη θα ξανακούσουμε;

Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Θυμήθηκα την κουβέντα αυτήν και χαμογέλασα. Πόσο εύκολα ένας κορωνοϊός δημιούργησε το απόλυτο σκοτάδι στο τούνελ. Πόσο εύκολα επιβάλλεται δεξιά κι αριστερά στρατιωτικός νόμος με απαγόρευση κυκλοφορίας, συναθροίσεων και υποχρεωτικό κλείσιμο οποιασδήποτε κοινωνικής συναναστροφής. Και πόσο εύκολα ψιθυρίζεται από κάποιους οτι θα έπρεπε τα μέτρα να είναι ακόμα σκληρότερα.

Αδιέξοδα στα πάντα. Χωρίς κανένα φως από πουθενά σε κάποιο κοντινό χρονικό σημείο. Αδιέξοδο στις κοινωνίες που έχουν χωριστεί στη μέση και οι μεν κατηγορούν τους δε για απειθαρχία κι έλλειψη ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Ενωμένοι όλοι για την αντιμετώπιση του εχθρού μεν, αλλά σε μια αδιέξοδη ένωση. Μπάχαλο μέχρι το 2021, που θεωρητικά θα υπάρχει το εμβόλιο.

Πώς ξεκίνησε αυτό; Η Αμερική κατηγορεί την Κίνα για βιολογικό πόλεμο, και η Κίνα την Αμερική οτι δικός της ήταν ο στρατιώτης μηδέν, που έπεσε στη Γιουχάν. Είναι κι αυτό αδιέξοδο; Είναι, άμα πάς με την μία ή την άλλη μεριά. Είναι, άμα δεν δεις σωστά τον ρόλο σου σαν κράτος στην υδρόγειο. Είναι άμα επιμένεις σαν Ελλάδα οτι είσαι ο ομφαλός του σύμπαντος. Αν λοιπόν το κατανοήσεις οτι είσαι ο τίποτας, μπορεί και να την γλυτώσεις κάπως σε αυτόν τον βιολογικό πόλεμο που διεξάγεται και για τον οποίον φυσικά, πουθενά δεν φταίνε οι μπεκάτσες. Μια ζωή τις τρώγανε αυτές στην Κίνα.

Και φυσικά δεν ασχολούμαι με καμία συνωμοσία. Το γιατί ας πούμε ο Bill Gates έκανε το γνωστό πείραμα της προσομοίωσης. Την άποψη μου καταθέτω και βρίσκω οτι για το μέλλον, οι πολυεθνικές που κάνουν κουμάντο στον πλανήτη και ποτέ οι χώρες ή οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις τους, το κινέζικο μοντέλο επιβίωσης και εργασίας, είναι καιρός να μπει στο τραπέζι.

Πρώτα ξεμπερδεύουμε από τα βαρίδια του ασφαλιστικού. Γέροι, ανήμποροι, χρόνια άρρωστοι και τα λοιπά. Μένουν νέοι που άνετα για την επιβίωση θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Χωρίς ιδιαίτερες ελευθερίες αφού το να αρθούν όλα αυτά τα μέτρα, είναι πλέον στην σφαίρα της φαντασίας. Πλήρως ελεγχόμενοι από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κι επικοινωνίας, με σαφώς καταγεγραμμένα προφίλ επιθυμιών και αναγκών. Προσέχτε το on line delivery και τι ωραία καταγράφεται το γούστο μας.

Με έναν ιό, που όπως όλοι βέβαια, ήρθε για να μείνει. Και να φέρει πλέον τον παγκόσμιο εμβολιασμό, που αν αυτός δεν καταντήσει ακόμα πιο επικίνδυνος για τον έλεγχο ή την εξολόθρευση των μαζών, σίγουρα θα ανακατανείμει τον πλούτο. Ήδη τριάντα παγκόσμιες εταιρείες – μία από αυτές πήγε να αγοράσει ο Τράμπ προ τριμήνου – δίνουν τον αγώνα δρόμου. Για τον κερδισμό και την απόλυτη κατατρομοκράτηση του πλανήτη. Με αυτόν τον αόρατο εχθρό, διότι πλέον δεν πρέπει να δίνονται όπλα στους ανθρώπους. Είναι επικίνδυνοι καμιά φορά οι άνθρωποι.

Οι οποίοι θα περάσουν σε άλλα επίπεδα κοινωνικότητας και συμπεριφοράς. Με μέτρα προφύλαξης συνεχή, και εμβολιασμένοι με την συνεχή καχυποψία για τον διπλανό τους. Σε ένα παγκόσμιο κράτος, έτοιμο να πληρώνει για τον καινούργιο εξωγήινο εχθρό του διαστήματος, και με συνεχή μνημόνια προς τις διάφορες επαρχίες του, και με όλους τους πολίτες να χρωστάνε καθυποταγμένοι.

Φίλοι και φίλες, είναι πολύ δύσκολα τα πράματα. Η υγεία βρίσκεται σε κίνδυνο είτε άμεσα, είτε έμμεσα λόγω οικονομίας. Σας συνιστώ ψυχραιμία και δύναμη. Είναι πολύ μεγάλο το χτύπημα που μας αλλάζει όλους. Από την απλή καθημερινότητα μας, μέχρι την συνολική στάση της ζωής μας. Εδώ στην Ελλάδα, μπορεί και να είμαστε πιο τυχεροί, που είμαστε της πλάκας και ανήμποροι για την παγκόσμια οικονομία. Έχουμε κι ανθρώπους σοβαρούς στο τιμόνι, έχουμε και το πρώτο δείγμα στήριξης από την Κίνα. Είναι σημειολογικό μεν αλλά αρκετό. Μετά από εμάς πήγε και στην Ιταλία. Η Κίνα έχει σεβασμό στους αρχαίους πολιτισμούς. Δεν πήγε ούτε θα πάει ας πούμε στον Ερντογάν, που έχασε μόνος του τον πόλεμο των συνόρων μας και βγήκε χθες στα μπαλκόνια να χειροκροτάει ή να προσπαθήσει να μαζέψει τα νούμερα στα τζαμιά. Έρρωσθε.

Και ενώ έχει μπει δελτίο εισόδου σε μάρκετ και φαρμακεία,εν τούτοις ελευθερη είναι η επιβίβαση “παραθεριστών” σε καράβια  μέχρι που από αύριο(!!!) από την έκτη πρωινήν ΘΑ απαγορευτούν οι μετακινήσεις “παραθεριστών” εκτός όσων διαμένουν σε αυτά.

Δηλαδή σήμερα όποιος πρόκανε-πρόκανε,δεδομένου ότι ήταν αδύνατο να προβλεφθεί από τους “υπευθύνους” η κινηση-ματ των πολιτών,αφού ως γνωσττόν που στο διάολο να φανταστούν οι “υπέυθυνοι” ότι αδειούχοι ενος μηνός,με καλό καιρό και λεφτά στην τσέπη, θα μπούκαραν στα λιμάνια προκειμένου-άκου να δεις τώρα!-να την “κάνουν” για τα νησιά. Ακου να δεις πράγματα! Εν τω μεταξύ το “εμπάργκο” θα ισχύσει για τα πλεούμενα. Οδικώς, νο πρόμπλεμ. Μπορείς να πας στη Λεστινίτσα.

Πραγματικά αυτή τη χώρα πρέπει να την προστατεύει κάποιος καλός Θεός. Η κάποιος ημίθεος που τον καταράστηκαν οι προιστάμένοι του σε καταναγκαστικά έργα. ‘Η ολα είναι μπουρδέλο, ή όλο αυτό το κορονοανέκδοτο “μπάζει” από παντού. Δεν ξέρω τί έιναι χειρότερο.

Κατά τα άλλα,λεφτά με ουρά από παντού. Τα δις,πανευρωπαικά και παγκοσμίως,μοιάζουν με σερπαντίνες. 200 δις τύπωμα στερλίνες από εδώ,750 από ΕΚΤ από εκεί, δις επί δις$  παραπέρα. Ως και στους καταραμένους εδώ έπεσε ένα 10άρικο έτσι για αρχή. Η Πορτογαλία μια 30άρα χαλαρά. Ο Σόιμπλε πρέπει να είναι σε τελικό στάδιο από αυτοάνοσο,με αυτα που βλεπει.

Τα χιλιάρικα ξεφτιλίστικαν. Οποιος περπατάει,λαμβάνει από 800e. Οι επιχειρήσεις άπειρη πρόσβαση σε “χρηματοδοτικά εργαλεία” (sic) και φορτηγά ολόκληρα με χαρτονομίσματα. Τα περισσότερα φυσικά θα γραφτούν “στον Κλείδωνα”. Ο επόμενος  Ολι Ρεν που θα μας ευχηθεί “kalo kouragio” προβλέπεται σε καμιά 15αριά χρόνια. Μέχρι τότε “ζήσε το ελληνικό καλοκαίρι”.

Με το δώρο του Πάσχα υπάρχει μόνο μια μικρή σύγχυση,αφού ως τέτοιο,θα δωθεί το καλοκαίρι.Δηλαδή θα κολλήσει με την αδεια και το ανάλογο επίδομα της. Αρα πρέπει να μετονομαστεί σε καλοκαιρινό δώρο Πάσχα. Η το Πάσχα καλύτερα να μεταφερθεί το καλοκαίρι ώστε να συγχρονιστεί με το ανάλογο δώρο. Κατ επέκταση, ο 15αύγουστος  να εορτάζεται την 17η Νοέμβρη,πράγμα για το οποίο προφανώς θα αντιδράσει το ΚΚΕ,αλλά θα καμφθούν αι αιτιάσεις του υπό την απειλή πως θα αποπέμπψουν  πάραυτα από τις Βρυξέλες τους βουλευτές-αντιπρόσωπους του προλεταριάτου που μάχονται εκείνους που τους πληρώνουν.

Μετα λύπης και ύστερα από υπολογισμούς για τα διαφυγόντα κέρδη, το Ιερατείο απεφάνθει πως “δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι πιστοί” και μισοέκλεισαν τις εκκλησίες. Δεδομένου οτι “η πίστη από μόνη της δεν γιομίζει τα παγκάρια, καλόν είναι να λάβωμεν απόφασην συνετή προκειμένου να συμβάλομεν στην προσπάθεια της Πολιτείας να σώσει τους πιστούς σε αυτή τη ζωή μέχρι να τους παραλάβουμε εμείς ωστε να τους σώσουμε για την επόμενη”. Τέτοια πρεμούρα να με “σώσουνε” δεν είχα ματαδεί μαζεμένη. Είμαι άναυδος.

Κούφια εορτή 25η Μαρτίου.Κούφιο Πάσχα. Παράξενες μέρες. “Τα σπιτια να γίνουν εκκλησιές” κάλεσαν οι λιπόσαρκοι και ρακένδυτοι ιεράρχες.

Αρα: Το τραπεζάκι με το σεμεδάκι,ομοιάζει με μικρή αγία τράπεζα,έτσι κι αλλιώς. Η plasma tv μια χαρά θα παίζει το ρόλο του virtual priest. Ενα κεράκι δεξιά,ένα αριστερά και μερικά καρβουνάκια εις το μέσον του τραπεζιού και έτοιμο το ξωκκλήσι. Κρεμάστε και δυο tablets δεξιά και αριστερά της plasma-Ωραίας Πύλης, έκαστο με photo. Δεξιά ο Πρόδρομος και αριστερά η Παναγιά. Υπάρχει ένα πρόβλημα βέβαια εδώ,με τον Παντοκράτορα,καθότι θα πρέπει να ευρίσκεται εις το κέντρο του ταβανιού. Μιά καλή λύση είναι να κολλήσετε μια αφίσσα του Superman, καθ’ότι έχει και κοινό στόρυ με τον Ιησού.

Αυτά και όλα θα περάσουν,μη φοβού. Φυσικά θα έχουν θυσιαστεί κάποιοι-γέροντες- νεκροί και κάποιες ατομικές μικροελευθερίες. Αλλά μπρος στα κάλλη τί είναι ο τρόμος.

Εν τω μεταξύ,θαυμάστε την επιλεκτική τρομάρα του “πολιτισμένου κόσμου”και σε τί ακριβώς συνίσταται η πραγματική υποκρισία αλλά και ο άκρατος ρατσισμός του-φερόμενου ως- “Δυτικού Κόσμου” που χέστηκε πάνω του με κάποιες-όσες- χιλιάδες νεκρούς,-οι περισσότεροι εξ αυτών αναμενόμενοι-για κάτι που σε κάποιες “ξεχασμένες” αχανείς περιοχές του πλανήτη οι κάτοικοί των,αυτά τα νούμερα του κορονοϊού αποτελούν όχι τρόμο αλλά ευκταίο σενάριο.

Θαυμάστε (χωρίς να θυμώστε αν μπορείτε) μια συνηθισμένη χρονιά κάπου στον ξεχασμένο “τρίτο κόσμο”:

Κατ αρχάς να πούμε πως-μιλώντας για τον κορονοιό που “ανακάλυψε” η παγκόσμια προβατοκοινότητα αφού εδωσαν το “βήμα” αι  εξουσίαι- δεν γνωρίζουμε όυτε την “πηγή”, ούτε το πραγματικό μέγεθος του “προβλήματος”,ούτε και ποιες θα είναι οι συνέπειές του-ευεργετικές για κάποιους,καταστρεπτικές για άλλους.

Εκείνα όμως που πραγματικά πετάνε τη σκούφια τους είναι τα-υγιή-παιδιά.  Δεδομένου πως ένας-υγιής πάντα-παιδικός οργανισμός βρίσκεται σε “έκρηξη” ανοσοποιητικού με λελογισμένες όμως δόσεις κυτοκινών,άρα ελάχιστες φλεγμονές και άρα μηδαμηνές πιθανότητες επιπλοκών. Μιλάμε ότι κάνουν πλάκα με τον “κορόνα”. Σα να παίζει Μπαρτσελόνα-Αλμπαθέτε. Οπότε έχουμε μια ιδανική περίοδο.  Πραγματικά μιλάμε για “πάρτυ”. Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις.

1. Κλειστά σχολεία. Κανείς δεν ξέρει για πόσο ή και πως θα αντικατασταθούν οι όποιες χαμένες ώρες,αλλά αυτό  πολύ λίγο ενδιαφέρει τα παιδιά,τα οποία ως γνωστόν ζούν ΜΟΝΟ το παρόν (οπώς θα έπρεπε να κάνουμε όλοι,ικανότητα την οποία χάνουμε συν το χρόνω).
2. ) Μακρυά  γιαγιάδες-παππούδες συγγενείς και άρα τα “κατσιάσματα” και τα-αιδιαστικά για τα ίδια πολλές φορές- “μάτσα-μούτσα” τέλος. “Από μακρυά θα μας κοιτάτε, να “λειώνουμε” στα τάμπλετ και στα κινητά. Κι άμα τολμήσει κανείς να πλησιάσει,άμα λάχει του ρίχνουμε ένα “θανατηφόρο φιλάκι”.
3. ) Τέλος-όπως διαφαίνεται- οι βαρετές και πολύωρες εκκλησιατικές παρουσίες, του Πασχα,αναγκασμένα αυτά να παριστάνουν τις ζωντανές λαμπάδες,προς τέρψην των ψευτών ενηλίκων.
4. ) Μια ιδιότυπη εκδίκηση για όσους “γονείς” καθημερινά “πετάνε” ο ένας στον άλλον τα παιδιά,κάνοντάς τα μπαλάκι του τένις. “θα μας φάτε στη μούρη πούστιδες, και δεν θα μπορείτε να βγάλετε και άχνα. Γιατί κρατάμε και ένα μικρό “άσσο” στο μανίκι. Κορόνα στο κεφάλι σας θα είμαστε. Ξηγημένα πράγματα.
5. Ελπίζω η κορονοφοβία να κρατήσει για πολύ. Η “νόσος” να φύγει,αλλά να μείνει ο φόβος των ενηλίκων,απέναντι στους πραγματικούς κληρονόμους της ζωής, τα παιδιά τα οποία είναι -όπως καταδεικνύουν ΚΑΙ οι  “κορονοιοί” -αυτά που προτάσσει  και προστατεύει η Φύση προκειμένου να ζήσουν. Αναμενόμενα και Φυσιολογικά πράγματα.  Τρέμετε ενήλικες ασπρομάλλιδες σοβαρομαλάκες. Ερχονται οι trasformers.

Μακάρι αυτό να μπορούσε να το ισχυρίζοταν πάντοτε,μπρος σε ελεγκτικές εποπτικές ποδοσφαιρικες  και άλλες αρχές αλλά και ενώπιον ανταγωνιστών και όχι να παριστάνει τον “απλό φίλαθλο”,αφού ούτε αυτό είναι, δεδομένου  ότι ο απλός φίλαθλος  πληρώνει εισητήριο. Είναι καταδικασμένος εσαεί σε ένα ιδιότυπο  “λάθρα βιώσας”.Ετσι, προτιμά να έχει την ΑΕΚ σιωπηρά υιοθετημένη ώστε ούτε επικίνδυνη για το σύστημα(!) να φαίνεται,αλλά και κανένα φράγκο να βγάζει εκείνη στα φανάρια που τη στέλνει,προκειμένου να φτιάξει το τσαρδί του “ταμτάκου”. Η μήπως η ΑΕΚ τον έχει υιοθετήσει; Μάλλον το δεύτερο είναι πιο σωστό. Πως νοιώθετε που είστε νονός ενός  μωρού-“μεγιστάνα”; Εγώ ρίγος.

Στην αρχή νόμιζα ότι επίκειται ολική επαναφορά του απόγονου των Γλύξμπουργκ. Αλλά πάλι σκέφτηκα: “γιατί άραγε εξαφανίστηκαν οι απλές ιατρικές μάσκες; Μήπως θα παρελάσει ο υιός του  τέως ως βασιλιάς καρνάβαλος με τη  βασιλική κορώνα στη κεφάλα και άρα θα πρέπει να μη τον βρωμίζουν με τα χνωτα τους οι υπήκοοί του;

Είχα αρχίσει να μπερδεύομαι επικίνδυνα. Εκεί που ήταν να ξεπουλήσουν οι μουτσούνες για τα καρναβάλια, έγιναν ανάρπαστες οι απλές μάσκες,με το επιχειρηματικό δαιμόνιο του νεοέλληνα να λάμπει για μια ακόμα φορά και τις κρατικές αρχές φυσικά σε ρόλο διαιτητή που είτε τα έχει αρπάξει, είτε τα ξύνει αποχαυνομένο, παρατηρεί την αποκαμωμένη οικονομία-ένεκα ιού- να βαράει γερές ενέσης ανάκαμψης.

Αν συνεχιστεί η πλάκα-γιατί περί τέτοιας πρόκειται- με τον περιβόητο “κορονοιό” αλλά και αν παστώσουν  στα νησιά καμιά πεντηνταριά χιλιάδες ακόμα νεοφερμένους λαθρομετανάστες με γεμάτες τσέπες και i phone ανα χείρας, θα φτάσουμε στο επιδιοκώμενο συν 2.5% πλεόνασμα, ισοφαρίζοντας την χασούρα που αναπόφευκτα προκύπτει από την κορονομαλακία.

5 ευρώ η φόρτιση, 2 ευρώ το μπουκαλάκι νερό, 7 ευρώ το σάντουιτς στα νησιά προς τους “αναθεματισμένους” λαθραίους. 2-3-4 ή και 24 ευρώ -ανάλογα τη μασκα αλλά και την μαλακία που δέρνει τον καθε κορονοφοβισμένο. Τα αντισηπτικά πωλούνται ακριβότερα από το ουίσκυ.Για βάλτε τα όλα μαζί. Μιλάμε για τζίρους, όχι μαλακίες. “Οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες”…να δεις ποιος το είχε πει…τέλος πάντων.

Τελικά το βρήκα! Είναι βρώμικος πόλεμος κατά των-λογής-λογής- συνταξιουχων. Μόνο γέρους,εξασθενημένους και ταλαίπωρους χτυπά ο ιός. Δηλαδή το 90% αυτών το δίχως άλλο θα λαμβάνουν και συντάξεις.Χμ.. καλή ιδέα. Δεν έχει βρει βέβαια μεγάλο εύρος εφαρμογής,αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης.

Από τις “τρελές αγελάδες” στη “γρίπη των χοίρων” και από τους “κορονοιούς” ποιος ξέρει σε τί άλλο. Ετερόκλητα συμφέροντα κρούονται και χωρίζουν,ανατέλουν και δύουν και  εναλλάξ και επί τα αυτά. Ευκαιριακές κονόμες, διασπορές φόβων ως οικονομικό αναισθητικό, μηντιακή τρέλα και κονόμα, “τραινάκια” συμφερόντων, αλμπάνικες συνταγές και γνώμες…και στη μέση οι μυριάδες σαστισμένοι από-τί άλλο;- άγνοια και τρομάρα.

Αναζητώντας τον πρώτο νεκρό μετά μανίας, αι έγκυραι πηγαί κυρίως δια τηλεοράσεως “ξεχνούν” να μετρήσουν τους νεκρούς της “κανονικής γρίπης” οι οποίοι μετριώνται-για την Ελλάδα μιλώντας μόνο- με τριψήφια νούμερα. Κανείς δεν θα κλάψει με κροκοδείλια δάκρυα γι αυτούς αφού  δυστυχώς- ή ευτυχώς- πέθαναν καi πεθαίνουν “σιωπηλά”.

3.000 κορονονεκροί ήδη στην Κίνα. Περιτό να πούμε φυσικά πως περισσότεροι Κινέζοι έχουν πεθάνει από ηλεκτροπληξία όλο αυτό το διάστημα των τελευταίων μηνών.

Αρχηγοί κρατών,επιτετραμένοι,διπλωμάτες, μας “κλείνουν” το μάτι με “μη χειραψίες” μπροστά στις κάμερες,σε ένα απόλυτα γελοίο θέατρο. Θα γίνουμε όλοι Βορειοευρωπαίοι. Ξεκινάμε από τα φιλιά και τις χειραψίες. Γιόκ!

Ευεπίφοροι γιατροί λοιμοξιολόγοι,ιολόγοι,ενδροκρινολόγοι, σαν νέοι “Παπαζάχοι” λάτρεψαν τις κάμερες και πιάσαν στασίδι. Βγήκαν παγανιά,μπας και πάρουν και καμιά καρέκλα. Μέχρι και υπουργική μη σου πω. Σαν τα σαλιγγάρια,ανάλογα με τη βροχή, καταρακτωδώς μουσκευόμεθα από “σεισμολόγους” “ιολόγους” “τουρκολόγους”,αναλογα με τη μαλακία που μας δέρνει κάθε φορά.

Αποτέλεσμα; Ζερό.Μηδέν.Νάδα. Πληροφορήθηκε ο μάλαξ πως “πρέπει να πλένει τα χέρια του όταν μπαίνει στο σπίτι του και πριν πιάσει το παιδί του”. Πως “όταν εργάζεται με πληκτρολόγια,ή βρίσκεται σε πολυπληθή χώρους, όταν αποβιβάζεται από ΜΜΜ, όταν τέλος πάντων το μικροβιακό ή ιικό φορτίο είναι μεγάλο-δεν χρειάζεται δα και σοφία να το καταλάβεις- πρέπει να πλένει τα άνω άκρα τα οποία έρχονται -ασυναίσθητα ή μη- εκατοντάδες φορές την ημέρα σε επαφή με το πρόσωπο όπου βρίσκονται οι κύριες πύλες εισόδου ξένων μικροσωμάτων στο σώμα,δηλαδή στόμα μύτη μάτια.

Ελεος πια.  Τώρα θα μάθεις την “Αλφα-Βήτα”; Πρέπει άλλοι να σε τρομάξουν  ότι “,μπορεί να πεθάνεις από κρυολόγημα” προκειμένου να κρατάς ένα νορμάλ και στάνταρ βαθμό προστασίας ώστε-κυρίως-να μη μολύνεις με κάθε ιο,μικρόβιο,κλπ-τους γύρω σου; Οτι τα χέρια κύριε μαλάκα πρέπει να πλένονται επισταμένως  ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ; Δεν το ήξερες; Οτι βήχουμε σε χαρτομάντηλο,ότι χρησιμοποιούμε αντισηπτικά πριν απλώσουμε χέρι σε μωρά και εξασθενημένους; Με τί άκριβώς τρόμαξες γελοίε, που πετάς τη σκουπιδοσακούλα από το μπαλκόνι στον κάδο παριστάνοντας το Γκάλη,μπαζώνεις τα ρέματα,χτίζεις στα δάση όταν δεν τα καις , παρκάρεις σε θέσεις ΑμεΑ και “φυτεύεις” τις γόπες στην άμμο; Βλάκα με κορώνα.

“Επιδημίες” που γίνονται “πανδημίες” με μερικά “κρούσματα”
(άααλλη παρεξηγημένη λέξη) ανα χώρα δεν έχει ματακουστεί. Δεν είναι η αστραπιαία εξάπλωση του ιού αλλά της τρομολαγνίας.Η οποία φυσικά βρίσκει άπειρα φοβισμένα αυτιά. Εδώ τους έπεισες ότι θα πτωχεύσουμε και “δεν θα έχουμε γάλατα και κωλόχαρτα στα ράφια” εδώ θα κολλήσεις; Εδώ τα ζώα-περισσότερο σε χώρες του “ανεπτυγμένου κόσμου”- ξεροσταλιάζουν  έξω από πολυκαταστήματα πριν φέξει και μπουκάρουν σαν αλαφιασμένα βουβάλια στα ράφια να προλάβουν “προσφορές και εκπτώσεις”.

Φυσικά σχεδόν ΟΛΕΣ οι μεγάλης κλίμακας μεταδιδόμενες ασθένειες έρχονται εξ ανατολών. Από την εποχή της χολέρας της Αθήνας του Περικλή, ως τις “Ισπανικές γρίπες” και τις πανώλες που ανα τους αιώνες θέρισαν εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς. Το “γιατί”,αναζητείται. Πιθανές εξηγήσεις είναι δύο(μαζί): α) η Απω Ανατολή είναι αρκούντως θερμή,-και υγρή-αλλά όχι τόσο όσο να “υποφέρουν” μικροβια και ιικά στελέχη και χωρίς μεγάλες εποχές κρύου, δεδομένης και της γεωγραφικής μορφολογίας.

Ολα είναι θέμα γεωγραφίας,όπως έχουμε πει. Βόρεια κάνει κρύο,Νότια κάνει ζέστη, Δυτικά υπάρχει το θαλάσσιο “χάσμα” του Ατλαντικού, άρα, από θα έρθουν τα “μαύρα μαντάτα”, αν όχι από Κίνα κυρίως και γενικά την ευρύτερη περιοχή;

β) οι διατροφικές συνήθειες των λαών εκεί, βοηθούν δυστυχώς στην μεταφορά ασθενειών από ζώα σε ανθρώπους,δεδομένου ότι το καθημερινό μενού περιλαμβάνει τρωκτικά,έντομα και ερπετά τα οποία είναι βασικοί “ξενιστές” ιών,μικροβίων,παρασίτων κλπ. Το αμέσως επόμενο είναι να εξαπλωθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και ιδού-για άλλη μια φορά στα τελευταία 3.000 χρόνια -το αποτέλεσμα.

Φυσικά τα νούμερα απέχουν -ευτυχώς-παρασάγγας. Αλλο μερικές χιλιάδες,και αλλο μερικές δεκάδες εκατομμύρια οι νεκροί. Η εξάπλωση σήμερα ναι μεν είναι ευκολότερη λόγω των σύγχρονων και αστραπιαίων σχεδόν μέσων μεταφοράς ανθρώπων και προιόντων παγκοσμίως,αλλά απ’την άλλη και οι προειδοποιήσεις, τα alerts και οι σχεδιασμοί είναι επίσης αστραπιαίοι, καθώς φυσικά και το “οπλοστάσιο” της Ιατρικής επιστήμης” είναι γεμάτο και συνεχώς εκσυγχρονίζεται και ουδεμία σχέση έχει με τα “μαντζούνια” και τα φυλαχτά  προηγούμενων αιώνων.

Υπομονή λοιπόν. Μπόρα είναι θα περάσει. Προσοχή φυσικά-έτσι κι αλλιώς και πάντοτε- όσο αφορά στους αυτονόητους κανόνες προσωπικής υγιεινής με σεβασμό στους διπλανούς και κυρίως τους ανθρωπους του σπιτιού μας και όλα θα πανε καλά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε μερικούς μήνες από τωρα,με κάποια άλλη “κατάρα” θα ασχολούμαστε και κάποια νέα “συμφορά” θα μας χτυπήσει την πόρτα και θα είναι στα πρωτοσέλιδα και στις λεζάντες όλων εκείνων που “ενδιαφέρονται για το κοινό καλό”. Τι θα κάναμε χωρίς αυτούς,δεν ξέρω. Δεν θέλω να το σκέφτομαι. Μέχρι και κρίση θα μπορούσε να αποκτήσει το πόπολο. Ευτυχώς,αυτό θα συνεχίσει να αποτρέπεται.Εσαεί.

Η κίνηση στους γύρω δρόμους από το ΟΑΚΑ, με έκαναν να περιμένω παραπάνω κόσμο από τους περίπου δεκαπέντε χιλιάδες που τελικά βρέθηκαν στο γήπεδο. Τους πραγματικά τυχερούς, που απόλαυσαν αυτό το σημερινό πρώτο μέρος. Από την μια μεριά την ΑΕΚ στημένη σε 4-3-3, κι από την άλλη το υποδειγματικό στήσιμο του Άρη σε 4-4-1-1. Όμως τα συστήματα δεν ήταν αυτό που ονόμασα απόλαυση.

Ήταν η απόδοση των δυό ομάδων. Το εκπληκτικό επιθετικό παιχνίδι της ΑΕΚ και τις άψογες αντεπιθέσεις του Άρη. Σε έναν εκπληκτικό ρυθμό, και σε μια τρομερή εναλλαγή συναισθημάτων για τους γνήσιους φιλάθλους. Που έζησαν με τρομερή αγωνία το πρώτο μέρος, που τελικά τελείωσε με 1-1, μαγική εικόνα για την ομάδα μας.

Και πράγματι η ΑΕΚ μπήκε ορμητικά και μόλις στο δεύτερο λεπτό είχε ένα δοκάρι από τα σπάνια. Είχε τον Μάνταλο και τον Κρίστισιτς σε τρομερή βραδυά, που στην ουσία κατάπιαν τον αντίπαλο και κυριάρχησαν στο κέντρο. Έβγαλαν πάμπολλες κάθετες μπαλιές και τρομερά επικίνδυνες καταστάσεις στα καρέ του αντιπάλου. Ένας αντίπαλος που αφού δέχθηκε το γκολ, ήταν εκπληκτικά τυχερός που πήρε ένα τυχαίο πέναλτυ – κατά το πνεύμα του νόμου σαφώς και δεν ήταν πέναλτυ – στο αμέσως επόμενο λεπτό και ισοφάρισε.

Αυτό μούδιασε κάπως την ΑΕΚ που έδειχνε οτι θα τον σάρωνε τον Άρη, κι έφερε μια ηρεμία στον αντίπαλο οτι κάπως μπορεί να τα καταφέρει. Και τα κατάφερε. Λίγο με την τύχη, λίγο με την διαιτησία – κύρια στον πειθαρχικό έλεγχο και στο πλεονέκτημα –  και λίγο με τον τερματοφύλακα του. Κυρίως όμως τα κατάφερε με τις τεράστιες ευκαιρίες που έχασε η ΑΕΚ. Κύρια αυτές του Αραούχο και του Κρίστισιτς. Μια ΑΕΚ που εύρισκε συνεχώς διαδρόμους για την περιοχή του Άρη και που απειλήθηκε μόλις μία φορά. Μια ΑΕΚ που είχε τρομερή κατοχή της μπάλας, ουσίας όμως κι όχι φρου φρου κι αρώματα, και που έφτειαξε καμιά δεκαρία τελικές, και πέντε κλασσικές ευκαιρίες.

Στο δεύτερο μέρος, μουδιάσαμε εμείς. Μετά από 15 λεπτά καθυστέρηση στην έναρξη λόγω πιθανού ντου στα αποδυτήρια των διαιτητων, το παιχνίδι ξεκίνησε με την απροκάλυπτη ανυπαρξία του διαιτητή : Κακή χρήση του var. Το var αρχιμαλάκα Περέιρα, αν φέρει φάση πίσω για πειθαρχικό παράπτωμα, είναι ή κόκκινη ή τίποτα. Τα κατάφερε ο Πορτογάλλος γιουσούφ και πήρε πίσω την κίτρινη στον Ματίγια, κάνοντας την κόκκινη.

Η ΑΕΚ βρήκε την χρυσή της ευκαιρία : Τάχασε ο προπονητής του Άρη που απέσυρε τον Φετφατζίδη και τον Γιόχανσον μαζί με τον κοκκινισμένο Ματίγια, και κάθισε πίσω παθητικά περιμένοντας απλά να περιορίσει το μοιραίο. Ένα μοιραίο που δεν ήρθε διότι η ΑΕΚ ήταν της πλάκας. Πλέον η κατοχή της μπάλας ήταν ανούσια. Οι τελικές πολύ λιγότερες, ενώ οι κλασσικές φάσεις συνοψίζονται σε μια ευκαιριάρα του Αραούχο, που πιστοποίησε την πολύ κακή του κατάσταση, σε μια τρομερή μπαλιά του Λιβάγια, που ήταν σήμερα ο χειρότερος παίκτης της ΑΕΚ.

Στον αντίποδα ήταν ο Κρίστισιτς – ο Μάνταλος απέδειξε οτι αντέχει μόνο ένα ημιχρόνιο – που έκανε τα πάντα. Όλο το παιχνίδι σαν εγκέφαλος, βλέποντας όλο το γήπεδο, και κοντρολάροντας το τέμπο. Ήταν ο κορυφαίος κι αν χάσει τον σημερινό τίτλο, θα τον χάσει από τον Βράνιες, που πραγματικά ήταν οδοστρωτήρας στα πάντα, πετυχαίνοντας κιόλας το δεύτερο γκολ. Ένα δεύτερο γκολ που έδωσε την ευκαιρία στους οργανωμένους να χτυπήσουν εντός γηπέδου τον γυμναστή του Άρη, να ξαναέχουμε μια διακοπή του αγώνα και φυσικά να χάσουμε την όποιαν ορμητικότητα θα είχαμε αποχτήσει από το σκοράρισμα. Δεν έχω απαιτήσεις από χαπακωμένους, ούτε και μαστούρηδες που το παίζουν διοίκηση. Κι ούτε και θέλω και πρόκριση επειδή ο Χαριστέας απαίτησε την αποχώρηση της ομάδας του από το γήπεδο. Κι ένα ματς που θα διεκόπτετο εις βάρος της ΑΕΚ, να το παίρναμε στα χαρτιά.

Συνεχίστηκε λοιπόν ο αγώνας και φυσικά δεν είδαμε τίποτα. Ο Άρης κλείστηκε στο θαλάμι του και θαύμαζε την ανικανότητα της ΑΕΚ, είτε να φτειάξει κατεβασιές είτε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Κι εμείς κλειστήκαμε στην μιζέρια μας, βλέποντας ένα άθλιο θέαμα, όμως ενθυμούμενοι οτι στην Ελλάδα είμαστε κι άρα ένα καλό ημιχρόνιο είναι και πολύ. Όπως πολύ θα ήταν η ΑΕΚ να πάρει την πρόκριση από σήμερα. Αυτά που έκανε, πολύ δίκαια πρέπει να τα πάθει επάνω στην επαρχία, κι αν φανεί ανδρική ας περάσει. Η γνώμη μου είναι οτι το κύπελλο τελείωσε.

Όμως είδαμε ένα ντέρμπυ. Ένα ντέρμπυ που δείχνει το μέλλον, διότι αυτό κοιτάμε πάντα. Και η ομάδα πρέπει να χτιστεί πάνω στον Βράνιες. Είναι αυτή η νοοτροπία που μας ταιριάζει μαζί με την μπάλα που ξέρει ο Κρίστισιτς και την αγωνιστικότητα του Σιμάνσκι. Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε την σημερινή ζούγκλα σε ενάμιση μήνα. Μια ζούγκλα που φυσικά δεν ευνοεί το θέαμα. Και μια ζούγκλα που είναι αδικαιολόγητη με δεδομένο οτι ο Άρης δεν ελέγχει την διαιτησία. Κι ο ιδιοκτήτης του δεν είναι δα και τόσο λεφτάς. Κι αν σε πάει κόντρα η εξέλιξη του αγώνα – ντέρμπυ είπαμε ήταν – η κόκκινη κάρτα σε φέρνει σε τρομερό πλεονέκτημα. Το οποίο δεν εκμεταλλεύτηκες απλά διότι σου λείπει η ποιότητα σε επίπεδο πάνω από την τρίτη θέση ή σε παιχνίδια που καίνε. Μια ποιότητα που αποδεικνύεται όταν μπαίνει αλλαγή κάποιος Κλωναρίδης.