…Το φως του φεγγαριού και η σκιά του ήλιου…

Να ευχηθώ κατ’ αρχάς καλό φθινόπωρο μια και γύρισα κι εγώ από την επετειακή περιπλάνηση στα νησιά. Να το ευχηθώ επίσης νάναι σύντομο σε σχέση με την ΑΕΚ, αλλιώς θα πάμε για πολύ βαρύ χειμώνα. Αν μάλιστα η προετοιμασία του Καρντόσο ήταν της πλάκας, όπως φημολογείται ήταν για παιδάκια δημοτικού, θα μπορούσα να ευχηθώ και καλή συνέχεια καλοκαιριού. Αυτά θα τα πούμε μόλις διαβάσω τα εργομετρικά. Μέχρι τότε, άνετα μπορώ να παρομοιάσω την ΑΕΚ με εμένα που κάθε χρόνο επιλέγω τις Κυκλάδες.

Και φέτος ρε παιδιά, η προπαγάνδα να έχει σπάσει όλα τα κοντέρ. Τόσο στο ψέμα και την υπερβολή, όσο και στην πολυποικιλία των θεμάτων. Έχω δει το πρώτο φιλικό κι έχω γράψει εδώ, οτι πρώτη φορά παγκόσμια βλέπω έναν που παριστάνει τον προπονητή, να στέλνει τον βοηθό του στην απέναντι πλευρά του γηπέδου για να επαναλάβει την τακτική. Η δημοσιογραφάρα να βλέπει καινοτομία, κι όχι απλή θεατρική παράσταση κάποιου νούμερου.

Να βλέπω το επόμενο παιχνίδι, κι ενώ ΟΛΟΙ ΜΑΣ να έχουμε δει κάποιο γκολ οτι ήταν αντεπίθεση και νεροκουβάλημα της μπάλας, η δημοσιογραφάρα να επιμένει οτι ήταν επίθεση χτισμένη από πίσω κι οτι μόλις αφομοιωθεί το σύστημα, τότε θα μάθουμε μπάλα κι εμείς οι αδαείς.

Να λέμε οτι όταν θέλεις 7-8 παίκτες στην αντίπαλη περιοχή, τότε πίσω είσαι άδειος κι ευάλωτος, ΕΙΔΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΕΝΤΕΡ ΜΠΑΚ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ, κι η δημοσιογραφάρα να γράφει οτι είναι θλεμα χρόνου να δούμε παπάδες. Να λέμε οτι δεν έχουμε εξτρέμ διότι αυτά συγκλίνουν στον άξονα σε κάθε επίθεση μας κι άρα δεν μπορείς να δημιουργήσεις κενούς χώρους, κι η απίστευτη προπαγάνδα να μιλάει για μοντέρνο ποδόσφαιρο χωρίς βέβαια να μας λέει πού και από ποιόν το έχει δει.

Και τέλος να γράφουμε σύσσωμοι εδώ οτι θα φάμε πολλά γκολ στην κόντρα, κι οτι ποτέ δεν είδαμε το πeρίφημο passing game, και να μας ειρωνεύεται ο τσανακογλύφτης που καλό είναι να κάνει ρεπορτάζ στο futsal, μπας και καταλάβει τι είναι το τόπι. Ένα τόπι που δεν παίζεται πλέον από μισοπλέμονους τύπου Ζεράλδες, και υπακούει σε απλούς κανόνες ακόμα κι όταν όλα παραβιάζονται : Έχεις καλύτερους παίκτες τους Βράνιες και Λιβάγια μέχρι τώρα, και τους αφήνεις απέξω;

Γραμμένα όλα αυτά εδώ χύμα και τσουβαλάτα. Να θυμηθώ ρήσεις; Ρώτησα αν δεν έχουμε την κατοχή της μπάλας και μια ομάδα είναι καλύτερη από εμάς, έχει διδάξει ο καθηγητής άλλο σύστημα; Ρώτησα γιατί δεν υπάρχει αλληλοκάλυψη στα μπακ από τα εξτρέμ, και διάβαζα οτι είναι τόσο δίκαιος ο Καρντόσο – ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΤΑ ΣΠΑΤΑ -, που θα παίζουν πάντα οι πιο έτοιμοι. Δύο μήνες πριν ακριβώς έγραψα οτι φέτος η ομάδα έχει κάποιες παραπάνω λύσεις, αλλά δεν έχει προπονητή. Και δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση για ό,τι χειρότερο έχω δει σε επίπεδο σχεδιασμού τακτικής ομάδας.

Οπότε ο καθηγητής πήρε τον πούλο, όχι επειδή ο Μελισσανίδης δεν γουστάρει τους προφέσορες – αν και εδώ του δίνω δίκιο – αλλά επειδή κατάλαβε οτι η ομάδα θα κινδύνευε με υποβιβασμό χωρίς καμία πλάκα, από απανωτές συντριβές – η ήττα από την Ξάνθη τέτοια είναι -, και από την απόλυτη παρακμιακή ξεφτίλα με το στραβομουτσούνιασμα σχεδόν όλων πλην των Πορτογάλλων στα αποδυτήρια ( εξαίρεση ο Σιμόες )και το γέλιο που έπεφτε εκεί μέσα όταν μίλαγε ο καθηγητής. Φυσικά τον πούλο τον πήραμε κι εμείς, εκτός από κάποιους πραγματικά τυφλούς που πρόλαβαν και είδαν ομαδάρα και παικταράδες. Ευτυχώς ήρθαν τα επίσημα παιχνίδια.

Όπως ευτυχώς που ξαναγύρισε ο Ίβιτς. Που γνωρίζει πράματα και καταστάσεις, και που επέβαλε όρους και προϋποθέσεις, ακόμα και για άμεσες μεταγραφές. Και να μην γελιέστε οτι φέτος η χρονιά θα σωθεί μόνο από αυτόν. Τις ομάδες τις κάνουν πάντα οι παίκτες. Κι εκεί υπάρχει κάποια ελπίδα να έρθει κάτι και να ξεσκαρτάρει κάποιους, που μέχρι και η οργάνωση κατάλαβε οτι δεν κάνουν για να παίζουν στην ομάδα.

Και να μην ακούτε τρίχες οτι την αλλη φορά που συναντήθηκαν ο εγγυητής και ο Ίβιτς, η συνεργασία δεν προχώρησε επειδή ο Σέρβος ήθελε να κάνει τον manager. Αυτή την ιστορία την δίνουν οι προπαγανδιστές οτι ό,τι θέλει ο εγγυητής το πετυχαίνει. Η δουλειά την άλλη φορά δεν πήγε, διότι δεν βρέθηκε άκρη με το οικονομικό. Είχε ο ένας το παρελθόν με τον Νικολαίδη, κι ο άλλος που νόμιζε οτι έκανε κάθαρση, δεν ήθελε μαύρα. Καλά κρασιά τον Αύγουστο. Η θεση αυτή έχει τέτοια μπόλικα αλλά έχει κι άλλα : Θέλει μάτι, θέλει καλές επαφές με τα κυκλώματα των μεταγραφών, και θέλει και γνώση μπάλας. Ε, ο Ίβιτς τα έχει αυτά. Όπως έχει και το θάρρος να τα βροντάει και να μην φοβάται. Χρειάζεται μια προσωπικότητα αυτή η εταιρεία !

Τώρα για τον προπονητή, θεωρώ οτι η άκρη θα βρεθεί. Εκτός από τον Πογιέτ, παίζουν δύο Σέρβοι κι ένας Ιταλός. Φυσικά κι εδώ το ψάξιμο δεν είναι απόλυτα ορθολογικό αφού δεν ακολουθεί κάποιο μοντέλο ποδοσφαίρου που αιτείται το αφεντικό της ομάδας που είναι σε πανικό, αλλά δεν βαριέσαι. Δεν μπορούμε να τα έχουμε κι όλα ταυτόχρονα. Εξ άλλου κι αυτός που θα έρθει, είναι απόλυτα  έρμαιο της φυσικής κατάστασης που έχει χτισθεί. Ό,τι και να σκαρφίζεται, τι να κάνει αν είσαι καμένος ή είσαι της πλάκας κοντοστούπης που σε κάθε τζαρτζάρισμα πέφτεις κάτω ή στην πρώτη κλωτσιά εκνευρίζεσαι και αποβάλεσαι.

Οπότε σίγουρα εγώ είμαι υπερ του Πογιέτ, που μόνο και μόνο που έρχεται από την Ουρουγουάη, λέει πολλά. Σε επίπεδο έλλειψης συμβιβασμών, σε σκληράδα και σε καντάρια μπάλα. Κι όπως είναι ωραίες οι Κυκλάδες, θάναι ένας ωραίος και ενδιαφέρων κύκλος. Όχι οτι περιμένω οτι η ομάδα θα παίξει μπάλα. Τουλάχιστον όμως θα χτίσει κάποιο μέταλλο και η φανέλα θα ιδρώνει – ματωμένη φανέλα υπάρχει μόνο στα μυαλά μαστούρηδων -. Κάτι θα είναι κι αυτό. Το πιο ενδιαφέρον όμως θα είναι το πώς θα μας πει το χοιρογούρουνο για την αποτυχία του Καρντόσο μετά από όλα τα γραπτά του. Όπως ενδιαφέρον θα είναι το πώς ο Gus αποφάσισε να συνεργαστεί με έναν απατεώνα.

Με τις υγείες μας λοιπόν και κοντά στην ομάδα, όπως έγραψε και η οργάνωση. Ο εγγυητής από εδώ και πέρα θα έχει κάποια έξοδα παραπάνω, κι έβαλε αυτούς που κλείνουν τα γήπεδα και είναι πιο ΑΕΚ από τους άλλους, να καλέσουν τους υγιείς να καταθέσουν τον οβολό τους. Έχω και μερικά ακόμα με τον Τοτό αλλά εν καιρώ θα τα πούμε.

Υγ. Η μπανανία είναι αυτό που λέμε το δήθεν κράτος. Πεντακόσια VAR να υπάρχουν στα γήπεδα, πάντα θα υπάρχει κάποια διακοπή ρεύματος, κάποιος που τράβηξε το καλώδιο, και κάποιος που την ώρα της φάσης τα έξινε και τράβαγε μια γκόμενα στην εξέδρα. Πεταμένα λεφτά ξανά.

Κατεβηκε ο άσπρος “σίφουνας”  στα αποδυτήρια,μετα τη λήξη του ματς με τη Ξάνθη. “εσύ,εσύ,εσύ,δρόμο”. Ανεβαίνει επάνω,συναντα τους αλαφιασμένους οπαδούς και τους λέει με το πούρο σφιγμένο στα δόντια: “εντάξει παιδιά,τους έδιωξα όλους”.

Η παραπάνω περιγραφή θα μπορούσε να είναι concept διαφήμισης για απεντομώσεις. “Ο Κατσαριδομάχος”.

Το να αλλάζεις προπονητή από Αυγουστο,είναι σαν να σου ξηλώνεται το κοστούμι πρωτού καν βγεις από το μαγαζί που το αγόρασες; Τρομερή ατυχία!

Τίνος επιλογές είναι οι εκδιωχθέντες; Μόνοι τους ήρθαν; Ο κόσμος τους προσέλαβε; Ποιος ευθύνεται; Και οι παίκτες αμφιβόλου αξίας που εκεινοι κουβάλισαν και με τους οποίους θα πρέπει να κάνουν ζάφτι οι νέοι προιστάμενοί τους,τί γίνεται;

Πως είναι δυνατόν ένας “Μελισσανίδης” που έχει καταπιεί τον κόσμο με το κουτάλι και έχει γράψει πάμπολα χιλιόμετρα στον ποδοσφαιρικό χώρο,να καταλήγει-να καταντά καλύτερα-σε λύσεις τύπου “Μοράις”, “Καρντόσο”, όταν το ίδιο τους το βιογραφικό-για να μη πούμε και το ίδιο τους το παρουσιαστικό- φωνάζουν “μακρυά”; Και πως γίνεται οι κατά βάση πετυχημένοι- η τουλάχιστον χωρις μεγάλες αποτυχίες-προπονητές όπως ο Χιμένμεθ ή ο Πογιέτ, να διώχνονται κακήν κακώς-και μάλιστα με προσβλητικό τρόπο και κατόπιν οι ίδιοι να αναζητούνται από τον “εγγυητή”  μετά μανίας ως “θεράποντες ιατροί” και ως “καταλληλότεροι”;

Κατά τον ίδιο τρόπο που ο-κατά τα συστημικά ΜΜΕ “δεν μπορεί το παιδί”-ΓΑΠ έγινε σε μια νύχτα-αφού έτσι επέβαλαν τα τρέχοντα συμφέροντα- “καταλληλότερος” και ο κάποτε “Κούλης” των εφημερίδων μεταμορφώθει αίφνης σε “Κυριάκο” που ελέγχει με μαεστρία τα πάντα! Ευλογημένη η σημερινή εποχή για τους ανεπαρκείς. Κάποτε,δεν έβρισκαν πόρτα ανοιχτή ούτε σε ίδρυμα. Σήμερα, μπορούν να γίνουν πρωθυπουργοί, προπονητές,τραγουδιστές, ηθοποιοί, “επιχειρηματίες” κλπ. Ευλογημένη εποχή για τα ΑΜΕΑ.

Και σε όλα αυτά βάλτε την αποδόμηση του ρόστερ όπου με εκπληκτική “μαεστρία” απομακρύνονται εκείνοι ο παίκτες που έχουν σταθερότητα και υψηλή-για τα δεδομένα τους- προσφορά στην ομάδα και επαγγελματικά επαρκέστατοι και στην θέση τους να έρχονται κάτι σαπάκια με προεξοφλημένο ποδοσφαιρικό τέλος,κάτι απίστευτες μετριότητες από το πανέρι και κάτι μουρλοί που πουλάνε τρέλα σε έναν εγγυητή ο οποίος τείνω να πιστεύω ότι εχει αρχίσει να παθαίνει μαλάκυνση. Ου γαρ έρχεται μόνον. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Αυτά δεν τα κάνει ούτε ο Κούγιας.

Καλά,πέρσι εντάξει,έπρεπε να πάρει το πρωτάθλημα ο γαυρος του Βορρά και έκανες “στη πάντα”. Φέτος όμως; Μη σκεφτώ ότι εξυπηρετείς τον Βαγγέλα “που είπε “μαμά” 20 χρονών”. Τότε τί συμβαίνει; Ξεκούτιανες ωρέ;

Την πάτησες με το Μοράις και ξανακουβαλάς Καρντόσο; Διώχνεις Χιμένεθ,ξαναφέρνεις Χιμένεθ,παίρνεις πρωτάθλημα,ξαναδιώχνεις Χιμένεθ; Φέρνεις Πογιετ,πας καλά,στρώνεις και μετά τον διώχνεις για “οικονομικούς λογους” φέρνεις κάτι καραφλομαλάκες και σου κοστίζει τελικά το πείραμα δυο φορές περισσότερο και τελικά ξανακαταλήγεις σε επιλογές που απέριψες στο παρελθόν ξαναψάχνοντας τον Πογιέτ; Τι διάολο,τσιγκάκια έχει μέσα  στο κεφάλι του αυτός ο άνθρωπος; Του έκανε μάγια ο πανάχρηστος για θέση τεχν. δ/ντη Λυμπερόπουλος; Το κάνει για να βγαίνει φωτογραφίες συχνότερα από ότι το νεοανεγερθέν γήπεδο; Βρίσκεται στα πρόθυρα Αλτζχάιμερ κι αυτός; Τι να πω δεν ξέρω.

Νομίζω ότι η περίπτωση Μουρίνιο, άνοιξε την όρεξη σε πολλους Πορτογάλους οι οποίοι ονειρευτηκαν και τελικά κατάφεραν να παραστησουν τον προπονητη και μεχρι να τους πάρουν χαμπάρι να έχουν καταφέρει να “ξεκολλήσουν” μερικά εκατομμυριάκια από παράγοντες-θυματα.
Ενας από αυτούς,και ο δικός μας εδώ, ο “Καλατράβα” της Φιλάδέλφειας, ο Γκαουντί με τις  Μitsouko.
Τώρα θα μου πεις,σάμπως τους πληρώνει από την τσέπη του; Ετερον εκάτερον. Αμα σε ξεγελάσουν και σου πάρουν λεφτά που έχεις δανειστεί,το ίδιο δεν είναι;
Ρομπα έγινε εισέτι και αυτό δεν αλλάζει. Ποιος να το περίμενε. Από τη μία να “σηκώνεται” γήπεδο και από την άλλη να ξεφτυλίζει και να ξεφτυλίζεται ποδοσφαιρικά,αλλα και ώς παράγοντας.
Ποιος να το περίμενε πως κοντά στα 70,εν έτι 2019 θα κερδίζαμε έναν αρχιτέκτονα και θα χάναμε έναν πρόεδρο.

Μα και από τη φάτσα ρε παιδί μου δεν γεμίζει το μάτι αυτός ο Καρντόσο. Οπως σωστά παρατήρησε ο “bandog”, είναι σαν πορνοστάρ του 90 σε ταινία Σαλιέρι. Η σα σαλεπιτζης σε δρόμο του Καίρου. Στη καλύτερη σα να το έχει σκάσει από τη Μόρια,με ρούχα κλεμένα από κάποια μπουγάδα να έφτασε στην Αθήνα, και περπατώντας ως τα γραφεία της ΑΕΚ να αυτοσυστήθηκε ως “ο επόμενος προπονητής”.

Η ευκολία με την οποια άχρηστοι άνθρωποι εξασφαλίζουν παχυλά συμβόλαια και αποζημειώσεις,είναι πράγματη χαρακτηριστική,ειδικά σήμερα,στην ψηφιακή παραπλανητική εποχή όπου κάποιος μπορεί να “γίνει” ενώ στην πραγματικότητα “δεν υπάρχει”. Και οχι μόνο στον κοσμο του ποδοσφαίρου. Μη πάμε στον επιχειρηματικό, στον πολιτικό,ή στον “καλλιτεχνικό”,γιατί θα ξημερώσουμε.

Οσο για τον άλλον τον Λυμπερόπουλο,ισχύουν τα ίδια. Ζερό.Νάθινγκ.Νάδα. Τι “πουλάει”; Εκδουλεύσεις. Τίποτα άλλο.
Τέτοιους θες δίπλα σου,καλά να πάθεις κύριε “εγγυητά”. Οσοι έχουν “γένια” έχουν και “χτένια”.

“Τι γαμήθηκες ρε με το Λυμπερόπουλο; Τι σου έκανε; Μια χαρά παιδί είναι. Τίμιος και δουλευταράς” έλεγε σε συναντηση του-μεθυσμένος πάντα-με δημοσιογράφους προ μερικών εβδομάδων. Θα θυμάστε.
Αν είχε χιούμορ ο δημοσιογράφος στον οποίο ο “ντίρλας” εγγυητής απευθύνθηκε με ύφος,θα έπρεπε να τον πάρει τώρα τηλέφωνο το Μήτσο και να του πει τα ίδια: “τι γαμήθηκες ρε με το Λυμπερόπουλο; Μια χαρά παιδί είναι.Τίμιος και δουλευταράς.Μη τολμίσεις να τον διώξεις γιατί θα σου κόψω τη ρετσίνα”.

Πάτερ Κωστένογλου προς το παρόν λοιπόν και τελικά η τύχη κάνει παιχνίδια. Ποιος να το έλεγε πως πρώτο του ματς που; Στην επαρχία της Τραπεζούντας.Στην Παναγία Σουμελά. Ε, είναι να μη πιστεύεις στα θαύματα; Το επόμενο θα είναι να γυρίσει με την πρόκριση.

Τέλος πάντων. Θα δούμε τι θα αποφασίσει ο Μελισσανίδης για προπονητή και Τεχν. Δ/ντη αφού πρώτα συμβουλευτεί τον κύκλο του και τους συνεργάτες του,αφου δηλαδή πιάσει τα άρχίδια του και συνδεθεί με “Κάιρο”. Η οποια ΑΕΚ θα τον πιάσει από το χέρι και θα οδηγηθεί στα πλέυ-οφ. Eτσι και σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και ξαναπάρει κανένα πρωτάθλημα απο σπόντα,να δω τι θα λέτε.

“Τι γαμηθήκατε ρε με το Μελισσανίδη; Τι σας έκανε;Μια χαρά παιδί είναι; Τίμιος και δουλευταράς”.

Οτι είναι να σωθεί θα σωθεί. Και το κυριότερο-εδώ ειναι το σημαντικό φίλε ΑΕΚτζή- Η ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ!
Οπότε όλοι οι εμπλεκόμενοι πρωταγωνιστές θα νομιστούν-αλλά και θα αυτοσυστηθούν- ως “εξυγιαντές”. Με πρώτο το Μελισσανίδη που θα έχει κάνει “τις σωστές κινήσεις,που μόνο εκείνος ξέρει,προκειμένου το καραβι της ΑΕΚ να κυβερνηθεί σωστά και να φτάσει σε απάνεμα λιμάνια”. Ετσι δεν είναι ρε Κετσετζόγλου;
Α,ρε Ελλάδα αθάνατη. Που ποτέ δεν πεθαίνεις,γιατί πολύ απλά θα χάσεις τη σύνταξη.

Είναι ίσως η πρώτη φορά που μετά απο έναν αγώνα της ομάδας δεν εχω να γράψω τίποτα.

Πέρασε και δεν ακούμπησε, σαν να μην έγινε ποτέ αυτό το παιχνίδι.

Τί νόημα έχει να γράψεις για αυτά που βλέπαμε σε επανάληψη το τελευταίο δίμηνο?

Πως η ΠΑΕ είναι γεμάτη αχαμνοξύστες που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να κρατάνε την ουρά τους απ’έξω σε κρίσιμες καταστάσεις?

Πως ένας παπατζής καραγκιόζης με μηδέν βιογραφικό τους παραμύθιασε όλους σε τέτοιο βαθμό που γέμισε η ομάδα Πορτογαλικά σαπάκια?

Πως ένας τύπος εδω και μερικά χρόνια παριστάνει τον ΤΔ της ΑΕΚ και όπου έχει δουλέψει δημιούργησε μόνο προβλήματα?

Υπάρχει έστω ένας παίκτης που να “έβγαλε” στην ΑΕΚ ή τον ζέλα? υπάρχει κάποιο έργο που άφησε κάπου και δεν το ξέρουμε?

Απο τότε που έφυγε ο ζέλας πάει κάθε χρόνο και καλύτερα.

Οτι ήταν ως ποδοσφαιριστής (δηλαδή ιντριγκαδόρος και κλικαδόρος) μια απ’τα ίδια ήταν και ως manager. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος.

Όμως η ΑΕΚ τον εμπιστεύθηκε διότι ήταν βολικός και.. Δατς Ολ. Βολικοί όμως ήμασταν και εμείς γι’αυτόν, δηλαδή η ΑΕΚ.

Χτες λοιπόν ο πρόεδρος διαπίστωσε the hard way οτι το Δατς Ολ δεν αρκεί για καράβια του μεγέθους της ΑΕΚ.

Εκεί χρειάζονται και άλλα πράγματα.

Αφού λοιπόν αγωνιστικά είδαμε μια απο τα ίδια (και χειρότερα) χάσαμε στην πρεμιέρα απο την Ξάνθη. Δεν είχε ηττηθεί ξανά η ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ απο αυτήν την ομάδα. Αλήθεια αφού τον είχαν για σούτ τον Καρντόσο γιατί πήγαμε μ’αυτόν στην πρεμιέρα?

Πάμε παρακάτω.. οι εξελίξεις δείχνουν πως ο Gus έχει καλές πιθανότητες, αλλά μέχρι να υπάρξουν επίσημες ανακοινώσεις.. φύλαγε τα ρούχα σου μην μας αρέσει ξαφνικά ο Νικόλας και ως γνωστόν στην ΑΕΚ ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.

Και για ΤΔ διάβασα κάποιες καλές περιπτώσεις όπως του Ίβιτς.. κάνω υπομονή μέχρι να ξεκαθαρίσουν ολα.

Πόσα χρόνια γράφουμε γι’αυτόν τον έρμο τον Gus.. απο την πρώτη μέρα που έφυγε.

Και ban φάγαμε για χάρη του, και τα σχόλιά μας έσβησαν οι διάφοροι κεφτέδες.

Ας είναι.. προφανώς έπρεπε να φτάσουμε στο απροχώρητο για να αρχίσουμε να ψάχνουμε τα αυτονόητα.

Ελπίζω αυτή τη φορά να τον βρούμε τον δρόμο προς την λογική. Υπάρχουν πολλά να γίνουν, αλλά πρώτα να βρεθεί ο ηγέτης που θα αξιοποιήσει αυτό το σύνολο σαπακοειδών μέτριων.

Και εις άλλα με υγεία

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.
Δε γίναμε σε κάτι σοφότεροι απόψε. Η ομάδα παρουσιάστηκε όπως στο Β’ ημίχρονο με την Κραϊόβα, και τότε είχαμε πει πως με τέτοια εικόνα δεν έχει μέλλον.
Το έργο που παίχτηκε λοιπόν στο ΟΑΚΑ ήταν το ίδιο που θα παιζόταν αν οι επιθετικοί της Κραϊόβα δεν ήταν κατσαπλιάδες και τότε γλιτώσαμε απο ατιμωτικό αποκλεισμό.
Απόψε όμως που απέναντί μας είχαμε πιο ποιοτικούς αντιπάλους, μπήκαν τα πράματα στη θέση τους και επήλθε ισορροπία στο σύμπαν.
Διότι δε μπορεί εσυ κύριε κάθε χρόνο να τη σκαπουλάρεις με τα ψέματα, να γεμίζουν τα ταμεία και να μην επιστρέφει στην ομάδα το παραμικρό.
Οσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα κατέβηκε με σχεδόν βασική 11άδα που θα δούμε φέτος με 1-2 εναλλαγές ίσως στην άμυνα και τα χαφ.
Μπάρκας, Παουλίνιο, Βράνιες, Σβάρνας, Λόπεζ, Σιμόες, Σιμάο, Λιβάια, Μάνταλος, Βέρντε, Ολιβέιρα.

Η ομάδα ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο ‘4 απο ενα σούτ του Λιβάια που κόντραρε και ξεγέλασε τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Στα επόμενα δέκα λεπτά και μέχρι να συνέλθουν οι Τούρκοι απο το σοκ είχαμε και 1-2 παρόμοιες φάσεις με σούτ που όμως δεν απέφεραν κάτι το αξιοσημείωτο.
Μετά το 20’ και οσο περνούσε η ωρα το γήπεδο άρχισε να γέρνει.
Οι αντίπαλοι κατέβαιναν στο τέρμα μας με χαρακτηριστική ευκολία αφού τα χαφ δε μπορούσαν να κόψουν, με αποτέλεσμα να κερδίσουν μπέναλτ το οποίο ευτυχώς για εμάς πήγε δοκάρι.
Φυσικά η ισοφάριση δεν άργησε να έρθει καθώς το παιχνίδι ήταν παράσταση για έναν ρόλο. Περνούσαν τους παίκτες μας όποτε ήθελαν και με όποιο τρόπο ήθελαν, σε φάση να νομίζεις πως κατέβηκαν να παίξουν μια επαγγελματική ομάδα με μια σχολική.
Κάτι Σβάρνες κάτι Σιμάο κάτι Παουλίνιο κλπ έδειχναν ανυπεράσπιστα θύματα μπροστά στους Τούρκους που δεν είναι κανα μεγαθήριο, αλλά απο τη στιγμή που είδαν τους δικούς μας χεσμένους κατέβαιναν κατα κύματα με τους παίκτες της ΑΕΚ να κοιτάνε ανήμποροι να αντιδράσουν.
Μιλάμε για εικόνα χειρότερη απο αυτήν με την Κραϊόβα διότι τώρα ο αντίπαλος ήταν πιο υποψιασμένος και πιο γυμνασμένος.
Πάρτι κανονικό, σε φάση που το τελικό 1-3 να είναι μάλλον καλό σκορ, και με το μυαλό πλέον στην Τραπεζούντα όπου θα παιχτεί το έργο “πολλά με λίγα” και ευελπιστούμε να φύγουμε απο εκεί οσο το δυνατόν πιο αξιοπρεπείς.
Όσες αλλαγές και αν έκανε ο προπονητής δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Διότι οι παίκτες μας δεν έχουν την ποιότητα να αλλάξουν κάτι σε ενα τέτοιο παιχνίδι.
Όλοι περίμεναν το τελικό σφύριγμα ανήμποροι να αντιδράσουν.
Σ’αυτό το σημείο δεν έχει νόημα να ασχοληθείς με τους παίκτες και τον προπονητή.
Τι να πείς δηλαδή? οτι φταίει ο ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής Σβάρνας που τον έβαλαν να παίξει βασικό σε ενα τέτοιο παιχνίδι? Φταίει ο Σιμάο που τον μάζεψαν απο τα αζήτητα για να κρατήσει το κέντρο της ΑΕΚ?
Φταίει ο Μάνταλος που με το ζόρι τον έκαναν φυσικό ηγέτη της ΑΕΚ? φταίνε οι 5-6 Πορτογάλοι που κουβάλησε εδω ο Καρντόσο?
Φταίει ο “καθηγητής” Καρντόσο που η ΑΕΚ τονε διάλεξε για να διδάξει στους ιθαγενείς ποδόσφαιρο?
Φταίει ο Λυμπερόπουλος που τόσα χρόνια δεν έχει να δείξει τίποτα σαν μάνατζερ αλλά παρόλα αυτά.. Δατς Ολ?
Έχει κανένα νόημα να κάτσεις και να αναλύσεις γιατί η ΑΕΚ πήρε τον Βέρντε?
Έχει κανένα νόημα να κράζεις τον Λιβάια που αυτή τη στιγμή είναι ο,τι πιο ποιοτικό έχεις?
Έχουμε και λέμε λοιπόν..
Άλλη μια αποτυχημένη επιλογή προπονητή. Δεν πειράζει, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.
Τώρα είναι αργά για να κάνεις 10 μεταγραφές. Έκανες ηδη αρκετές. Και να ήθελες να κάνεις άλλες δε μπορείς.
Ο προπονητής έχει φύγει και το θέμα πλέον είναι η αποζημίωση.

Η Ευρώπη μας χαιρέτησε (θεωρώ δίκαια). Τι να πάμε να κάνουμε στον όμιλο? να ξεφτιλιζόμαστε με 3άρες όπως last year?

Η ΑΕΚ φέτος θα πληρώσει την ύβρι που διέπραξε πέρυσι που τσέπωσε τα εκατομμύρια διαλύοντας την ομάδα που είχε πάρει το πρωτάθλημα.

Η ΑΕΚ νόμιζε πως με κάποιο τρόπο πάντα θα τους κοροϊδεύει όλους και θα βγαίνει στον αφρό. Χωρίς οργάνωση, χωρίς παίκτες, χωρίς τίποτα. Έτσι με τη μαγκιά της.

Η UEFA βλέπει την ΑΕΚ σαν εκείνα τα τυπάκια στα χωριά που πάνε σε γάμους μόνο για να μπουκώσουν στο φαϊ και φεύγοντας βάζουν και στις τσέπες τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι οργανωμένοι οπαδοί της AEK σουλατσάρουν στο γήπεδο όποτε θέλουν πετώντας μολότοφ για να κάψουν κόσμο ζωντανό μέρα μεσημέρι, και η ΠΑΕ ΑΕΚ δεν κάνει τίποτα απολύτως για να βρεθούν οι ταραξίες και να οδηγηθούν στην δικαιοσύνη, παρόλο που απειλείται το μέλλον της ομάδας στα Ευρωπαϊκά κύπελλα. Αρκείται μόνο στο να κουκουλώνει τα πάντα και τους επιβραβεύει πουλώντας τους τα πιο φθηνά εισιτήρια.

Η ομάδα έχει πολύ δρόμο μπροστά της, και το κακό είναι πως νομίζει οτι με κάποιο τρόπο θα κόψει μέσα απο κανα στενό και θα προσπεράσει τους άλλους με τη μαγκιά της.

Καλά να είμαστε, να περάσει ο καιρός, να ολοκληρωθεί το γήπεδο.. και οτι είναι να γίνει θα ξεκινήσει απο εκεί και πέρα.

Επι 2 ώρες κάθομαι και κοιτάω την οθόνη προσπαθώντας να βρω απο κάπου να αρχίσω να περιγράφω αυτό που είδαμε σήμερα.

Πιστεύω πως ούτε ο πιο απαισιόδοξος ΑΕΚτζής δεν περίμενε τέτοια εικόνα.

Όμως ας τα πάρουμε απο την αρχή.

Μετά το 2-0 του πρώτου αγώνα η ΑΕΚ είχε την δυνατότητα να κάνει αλλαγές, να πειραματιστεί και να κάνει οικονομία δυνάμεων με μια απλή διαχείριση του επαναληπτικού, αφού θα γινόταν σε άδεια έδρα και μας συνέφερε να παίξουμε σε χαμηλό τέμπο αποφεύγοντας τις κακοτοπιές.

Έτσι ο προπονητής ξεκούρασε τον Χούλτ και ξεκίνησε με Μπάρκα, Παουλίνιο, Βράνιες, Σβάρνα, Λόπεζ, Σιμόες, Κρίστιτσιτς, Ζεράλδες (αλοίμονο..), Μάνταλο, Λιβάια, Ολιβέιρα.

Για πρώτη φορά στην 11άδα και ο Κρίστιτσιτς που είχε να παίξει απο πέρυσι, και ο Ολιβέιρα.

Στα πρώτα λεπτά ο αντίπαλος προσπάθησε να πιέσει την άμυνά μας που είχε το εύκολο λάθος αφού το κέντρο αδυνατούσε να κρατήσει μπάλα και να την προωθήσει μπροστά. Ο Κρίστιτσιτς συνεπής στην ανυπαρξία που θυμόμαστε απο πέρυσι, και ο Σιμόες να τρέχει για 3 παίκτες.

Αποτέλεσμα να μην περνά η μπάλα μπροστά, και να μην δημιουργούνται ευκαιρίες. Όμως ευτυχώς και οι αντίπαλοι ήταν κατσαπλιάδες και δεν είχαν κάτι αξιοσημείωτο.

Μετά απο ατομική προσπάθεια του Μάνταλου καταφέραμε να σκοράρουμε ενα γκολ και έπειτα η ομάδα χειροτέρεψε.

Ο Ολιβέιρα βαρύς και ασήκωτος (δεν πήρε καθόλου μπάλα), ο Ζεράλδες ανύπαρκτος και η ομάδα δεν ήξερε τι θέλει να κάνει στο γήπεδο.

Κανείς δεν κατάλαβε ποιό ήταν το σχέδιο και τι ακριβώς μάθαιναν εδω και 2 μήνες. Δηλαδή είπαμε πως η ομάδα θα γινόταν πιο επιθετική αλλά τελικά ξεχάσαμε και την άμυνα και την επίθεση.

Στο β’ ημίχρονο βγήκε ο Λιβάια για να μπεί ο Βέρντε, ο Κρίστιτσιτς για να μπεί ο Σιμάο και ο Σιμόες για να μπεί ο Γαλανόπουλος.

Η εικόνα της ομάδας χειροτέρεψε, και ο αντίπαλος βγήκε μαζικά μπροστά. Λογικό, αφού δεν υπήρχε πλέον ο Λιβάια που απασχολούσε 2-3 παίκτες. Ποιός να τους τρόμαζε ο Ολιβέιρα ή ο Βέρντε?

Η Κραϊόβα άρχισε να χάνει τη μια ευκαιρία μετά την άλλη, τους ακυρώθηκε γκολ ως οφσάιντ και στο καπάκι μας ισοφάρισαν με μια κεφαλιά σαν σε προπόνηση. Στη συνέχεια αναθάρρησαν και έβγαλαν και άλλες ευκαιρίες ενω οι παίκτες της ΑΕΚ σερνόταν στο γήπεδο πλακωμένοι απο το άγχος.

Ο πολυδιαφημισμένος Βέρντε στο τέλος έχασε δυο ευκαιρίες απο αυτές που ακόμα και ο Βαγγελάκης ο Πλατέλλας την μια τουλάχιστον θα την έριχνε μέσα.

Κάπου εκεί έληξε το παιχνίδι στο 1-1 που στέλνει την ΑΕΚ στην επόμενη φάση όπου θα βρεί αντίπαλο την Τράμπζονσπορ η οποία εκτός απο δυνατή έδρα είναι πιο έτοιμη αγωνιστικά και ανώτερη ποιοτικά.

Θα πρέπει να εμφανιστεί μια άλλη ΑΕΚ για να έχεις ελπίδες έστω 50-50 να περάσεις τους Τούρκους.

Και μέσα σε μια εβδομάδα δεν βλέπω πώς μπορούν να αλλάξουν τόσα πράγματα προς το καλύτερο.

Οι μεταγραφές που μας έφαγαν το καλοκαίρι δεν έχουν δώσει τίποτα μέχρι στιγμής, και απογοητεύουν.

Ο προπονητής φαίνεται πως προτιμά τους “δικούς του” παίκτες εις βάρος των υπολοίπων, με τον Λιβάια να δείχνει την δυσαρέσκειά του την ώρα της αλλαγής (απο τον συγκεκριμένο έχουμε δει χειρότερα για πιο ασήμαντες αφορμές), σημάδι που δείχνει πως τα αποδυτήρια χάθηκαν απο τώρα.

Ο μοναδικός παίκτης που δεν ανήκει στην ΑΕΚ παίζει 90λεπτα και είναι εξαφανισμένος. Παρόλο που σε κάθε παιχνίδι είναι ο χειρότερος θα παίξει βασικός ακόμα και με πατερίτσες.

Ο Ζεράλδες και ο Μάνταλος απαγορεύεται να παίζουν στην ίδια 11άδα. Το ρόστερ είναι γεμάτο αγύμναστα στρουμφάκια χωρίς τσαγανό και ταχυδύναμη.

Η σεζόν δεν άρχισε καθόλου καλά. Η εικόνα της ομάδας είναι το ίδιο οικτρή με το πρώτο φιλικό που είδαμε τον Ιούλιο.

Δεν άλλαξε τίποτα, δεν βελτιώθηκε τίποτα. Ίσως να είναι και χειρότερη αφού τώρα μπαίνει και ο παράγοντας κούραση.

Για πρόκριση σε όμιλο ούτε συζήτηση.. το θέμα είναι πως θα ξεμπλέξουμε απο ολο αυτό.

“Νευρίασε ο πρόεδρος και φώναζε στον Λυμπερόπουλο” λέει.. σοβαρά ρε παιδιά? Δηλαδή ολα αυτά που έβλεπαν εδω και 2 μήνες τους άρεσαν και απόψε έπεσαν απ’τα σύννεφα?

Στο προηγούμενο παιχνίδι παίξαμε καλά ασπούμε? ή στο φιλικό με την Μπασάκσεχίρ που μπροστά μας έμοιαζε μεγαθήριο και ο γαύρος τους είχε για πρωϊνό?

Δύσκολα τα πράγματα και φοβάμαι μην παίρνουμε τηλέφωνο τον Χιμένεθ κατα τον Οκτώβριο. Για τέταρτη φορά.

Μεγαθήριο τον αντίπαλο δεν τον λες. Χωρίς κόσμο θα είναι. Περιμένεις λοιπόν να δεις την ομαδα σου, να παίξει σχετικά καλά, να δείξει μια πρόοδο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, και φυσικά να νικήσει. Όπως και να το κάνεις, η σύγκριση με το παιχνίδι του γάβρου απέναντι στην Λαμία της Τουρκίας, έγινε αναπόφευκτα.

H ΑΕΚ μπήκε με το 4-2-3-1 με σέντερ φορ τον Κλωναρίδη ! Και μας χάρισε συνολικά στο πρώτο ημιχρόνιο μια κάκιστη εικόνα. Ένα πραγματικό σκορποχώρι που δεν ήξερε ούτε πως να αμυνθεί, αλλά ούτε και πώς να αναπτυχθεί. Δεν ασχολούμαι φυσικά με το ποδόσφαιρο κατοχής, που υποτίθεται οτι έψαχνε. Σαν να βρέθηκαν οι παίκτες πρώτη φορά μετά από κάποια καφετέρια κι είπαν να κλωτσήσουν μια μπάλα, ό,τι ξέρει ο καθένας.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη κάνει κάποια σοβαρή τελική, χωρίς βέβαια να απειληθεί ιδιαίτερα πίσω, που όμως αυτό οφείλεται στο οτι ο αντίπαλος ή είναι εντελώς της πλάκας ή μας υπερτίμησε. Το θέαμα πάντως ήταν πολύ κακό, τόσο βαρετό κι αποκρουστικό που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω και λίγη δουλίτσα στον υπολογιστή.

Δεν είχε κανέναν παίκτη να ξεχωρίσει και μας ταλαιπώρησε αφάνταστα. Δεν βγήκαν αυτοματισμοί και κομπίνες, δεν υπήρξε ταχύτητα και φυσικά δεν έγινε καμία εκμετάλλευση κάποιου κενού χώρου. Η μόνη μου ελπίδα είναι να είναι πράγματι νωρίς για να παιχτεί αυτό που θέλει ο Καρντόσο. Σε κάποιον πάικτη δεν μπορώ να ελπίσω – με βάση την εικόνα του πρώτου μέρους – αφού όλοι ήταν νωθροί και τρομερά επιφυλακτικοί λες κι έπαιζαν κάποιο τελικό με κάποιον υπεραντίπαλο.

Η κριτική για το δεύτερο ημιχρόνιο, κάλλιστα μπορεί να τυλιχτεί στις εξής πρωτοφανή δήλωση του Καρντόσο : Θα παίζουν οι πιο έτοιμοι. Ευτυχώς λοιπόν που τραυματίστηκε ο Κλωναρίδης και μπήκε ο ανέτοιμος Λιβάγια, που τα έκανε όλα. Τρομερή σέντρα στον Μάνταλο για το πρώτο γκολ, και εκτέλεση προσωπική για το τελικό 2-0, που κλείδωσε την υπόθεση πρόκριση. Πραγματικά σήμερα ο καλύτερος μας παίκτης, που τον ακολούθησαν ο Βράνιες πίσω και κεντρικά ο Μάνταλος.

Όπως και να το δεις, η ΑΕΚ βελτιώθηκε στο δεύτερο μέρος. Δεν νομίζω όμως οτι οφείλεται στον εαυτό της. Νομίζω οτι έπαθε καθολική πτώση ο αντίπαλος. Λόγω φυσικής κατάστασης και λόγω του οτι είναι η έκτη ομάδα της Ρουμανίας. Η ομάδα μας πήρε κάποια μέτρα παραπάνω στο γήπεδο, και πήγε να παίξει αυτό που μπορούσε κρατώντας την μπάλα και χτυπώντας στους κενούς χώρους που άφησε το κάποιο θράσος του αντιπάλου. Όταν δηλαδή σταμάτησε την υπερτίμηση.

Φυσικά αυτό δεν συνάδει με το σύστημα, που έχει διδάξει ο Καρντόσο. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά φοβάμαι πολύ πλέον για φέτος. Κι όχι τόσο πολύ  για το σύστημα – αυτό εύκολα αλλάζει και η άμυνα είναι κάτι έμφυτο όταν πυκνώσεις τις γραμμές – αλλά για την ποιότητα των παικτών. Εκπληκτικά κακοί οι Βέρντε και Ζεράλδες. Και λιγουλάκηδες σήμερα. Σκεφθείτε με τίποτα σκληροτράχηλα και πιο δεμένα αμυντικά χαφ. Αυτό το λέω διότι το σύστημα του προπονητή μας, έχει φέρει τον Βέρντε στον άξονα πλέον και φυσικά τον έχει αχρηστέψει, αν δεχτούμε οτι είναι εξτρέμ.

Τα καλά νέα όμως είναι οτι ο στόχος επετεύχθη και ήρθαν βαθμοί για την Ελλάδα. Επίσης οτι το θέαμα βελτιώθηκε στο δεύτερο μέρος και μπορέσαμε και είδαμε και δυό γκολ. Με ένα σύστημα που δεν θύμισε τίποτα από passing game, ούτε από χτισμένες από πίσω επιθέσεις και με δυο μπακ, που πραγματικά πρέπει να έκαναν το χειρότερο τους παιχνίδι σήμερα. Ειδικά αυτός ο Χουλτ. Ο άλλος δεν κατάλαβα για τί έκανε προωθήσεις. Για να γυρνάει την μπάλα πίσω από όπου και να ήταν. Εξαίρεση φυσικά στην πάσα που έκανε στον Ολιβέιρα, που πιο πολύ ήταν σουτ.

Τέλος καλό λοιπόν για σήμερα. Και δεν θέλω να μιζεριάσω άλλο. Ας μείνω στο σκορ. Δεν θέλω να κρίνω την υψωμένη γροθιά του προπονητή, λες και κέρδισε κάποιο μεγαθήριο. Ευχόμενος να είναι καλά στην υγεία του ο Σιμάο, που θα είναι χρήσιμη αλλαγή. Ευχόμενος επίσης να γίνουν οι απαραίτητες προσθήκες, που σίγουρα είναι ένα στόπερ και μια χαφάρα. Αλλιώς θα βλέπουμε και δεύτερη κάμερα για τα έργα στο γήπεδο και μια ομάδα που θα προσφέρει θέαμα δεχόμενη πολλά γκολ, χωρίς να μπορούν να κατακλάβουν οι υπεύθυνοι, τις πταίει.

Μακάρι να μην ήταν αυτή, λέω εγώ. Μακάρι νάχαμε κι άλλες μέρες για να παίξουμε και να γνωριστούμε. Διότι τα ρηχά νερά είναι ωραία για ποδοβόλεϋ. Άμα σε αυτά τσαλαβουτάς όταν παίζεις μπάλα, καλύτερα να στείλεις μερικούς σε ποδόσφαιρο σάλας. Ας πούμε τον Κλωναρίδη, που πρέπει να έχει πολύ ισχυρό βίσμα για να παίζει στην ΑΕΚ γενικώς. Ακόμα κι όταν η ομάδα ήταν σε κατώτερη κατηγορία.

Αλλά τα πράματα είχαν αρχίσει από το πρωί όταν ο αγαπητός Κώστας εδήλωσε απόλυτα σίγουρος για το βασικό κεντρικό δίδυμο που έχει διαλέξει ο Καρντόσο. Βράνιες και Τσιγκρίνσκι. Μούφυγε ο καφές από τα χέρια. Είναι δυνατόν κάποιος να ξεστομίζει τέτοιες βλακείες; Ο ένας είναι ευάλωτος σε κάρτες κι ο άλλος είναι κουτσός. Και δεν πήγα πολύ μακριά. Μόλις σήμερα, σε φιλικό παιχνίδι – με την έννοια οτι δεν υπάρχει πρόθεση – αναγκαστική αλλαγή. Έλεος πια και πάρτε έναν κανονικό στόπερ.

Τουλάχιστον ακούσαμε και κάτι θετικό. Το στοίχημα είναι λέει, με αυτό τον τρόπο ανάπτυξης, να μην έχουμε θέμα πίσω. Είδατε κάτι τέτοιο; Εγώ αυτό που είδα σταθερά στο πρώτο ημιχρόνιο, είναι άνευ λόγου τα πλάγια μπακ να φεύγουν σφαίρα μπροστά, όλο το μισό γήπεδο να είναι άδειο, και πλέον ό,τι μπορούσε να σωθεί, ήταν από τα σέντερ μπακ και τον τερματοφύλακα. Μιλάω για κανονική αντεπίθεση των αντιπάλων, και δεν θέλω να σκεφτώ τι θα μπορούσε να γίνει όταν ένα πλάγιο μπακ έχανε την μπάλα, κι όλος ο διάδρομος θα ήταν άδειος.

Τεράστιο πρόβλημα στην αμυντική λειτουργία και συνοχή της ομάδας. Η στατιστική λέει λίγα. Δέστε την. Εμένα δεν με ενδιαφέρει, διότι πιο πολύ βλέπω κι όλες τις μαλακίες που γινόντουσαν που δεν κατέληξαν σε τελική. Επίσης πιο πολύ με νοιάζει, οτι στο ποδόσφαιρο κατοχής που θέλει να παίξει η ομάδα, είχε σήμερα κορυφαίους τον Βράνιες και τον Μπάρκα. Σε μια άδεια άμυνα, σε μια πολυ μαλθακή ομάδα και σε ένα επόμενο τραγικό.

Στην ανάπτυξη αν πούμε οτι αυτό ενδιαφέρει, είχαμε κορυφαίο τον Μάνταλο, τον Ζεράλδες πλήρως λιγόψυχο, τα εξτρέμ να έχουν βαπτισθεί παίκτες του άξονα αφού τον ρόλο τους τον παίρνουν τα ακραία μπακ, και φυσικά είχαμε και τον εκνευρισμό του ίδιου του Καρντόσο. Αβίαστα λάθη, κανένα passing game, καμία σωστή τελική πάσα. Επομένως κανένα γκολ, κι όποια σπουδαία απειλή υπήρξε, ήταν αποτέλεσμα καθαρής έμπνευσης κάποιου μεσοεπιθετικού. Πράγματι ο Σιμάο την μπάλα την ξέρει.

Δεν ξέρω πόσο την ξέρει ο προπονητής. Πόση φυσική κατάσταση πρέπει να έχουν τα πλάγια μπακ; Η εκμετάλλευση του κενού χώρου, πώς μπορεί να γίνει όταν όλοι συνωστίζονται σε δέκα τετραγωνικά, και μάλιστα είναι με την δική μας πρωτοβουλία, ο ένας να τρακάρει με τον άλλον; Εγώ δεν έβλεπα ούτε τα στοιχειώδη για άνοιγμα του παιχνιδιού, για πλάτος στην επίθεση, και για κάποιον αυτοματισμό. Σε ένα παιχνίδι σούπα, που ό,τι καλύτερο έδωσε ήταν από τα πάμπολλα λάθη εκατέρωθεν.

Ποδόσφαιρο κατοχής λοιπόν σε αυτό το 4-2-3-1, δεν είδαμε. Ο Ζεράλδες δεν μπορούσε και μάλλον δεν θα μπορέσει το παιδί. Είναι όπως τον είχα πριν μία εβδομάδα. Μισοπλέμονος. Πιο βαρύς παίκτης ο Σιμάο, σαφέστατα πιο χρήσιμος. Τον σκέφτηκα στην θέση του, με τον Κρίστισιτς από πίσω. Δεν θέλησα να τον φανταστώ με την σωματοδομή των παικτών των βασικών μας αντιπάλων εδώ στην Ελλάδα. Θα ήταν κανονική τσόντα και τον λυπάμαι διότι δεν ήρθε για τέτοιο ρόλο εδώ. Όπως την πάτησε η Τζούλια κάπως.

Δεν νομίζω οτι διορθώνονται πλέον τα πράματα. Εννοώ με αυτό το σύστημα. Αν αλλάξει αντιδιαμετρικά ο προπονητής, κάτι μπορεί να γίνει. Δεν είναι δύσκολο. Κρατάει τα μπακ στις λογικές θέσεις τους, κι ακροβολίζει τα εξτρέμ, με σκοπό να ψάχνουν τον βαρύτατο σέντερ φορ που έχουμε και τον Λιβάγια. Σαφέστατα αν η ομάδα θέλουμε να γίνει σκληρή, αυτοί οι δύο είναι βασικοί κι έξω μένουν οι Κλωναρίδης και Ζεράλδες. Είναι πολύ απλή η εξίσωση της ομάδας φέτος διότι έχουμε επιλογές. Αυτήν την στιγμή οι επιλογές χάνονται διότι ο προπονητής τους μπερδεύει με ένα σύστημα αλλόκοτο στην εφαρμογή του.

Φυσικά εύχομαι να κάνω λάθος και να διαψευστώ. Και δεν ακούω για μεγαλύτερο μπάτζετ της τουρκικής ομάδας, ούτε οτι είναι πιο έτοιμη, ούτε οτι ήθελε να κρύψει πράματα από τον Ολυμπιακό. Ο αντίπαλος ήταν της πλάκας, και φυσικά δεν υπάρχει στον χάρτη της ποδοσφαιρικής Τουρκίας. Ούτε και θα υπάρξει βέβαια. Όπως κι εμείς, έτσι και η Τουρκία, διαθέτει μπόλικους διάττοντες αστέρες, που κάνουν το μπαμ και μετά εξαφανίζονται. Εγώ πάντα κοιτάω το πώς παίζουμε, αμυντικά κι επιθετικά, και θέλω να πιστεύω οτι αναγνωρίζω ποιός παίκτης σε κάθε θέση, είναι ποιοτικά καλύτερος σε σχέση με τον αντίστοιχο του αντιπάλου. Οπότε δέχομαι την ήττα όταν ο άλλος έχει Μαραντόνα κι εγώ τον Σέσκουλα. Υπό αυτήν την έννοια, δεν είδα κάτι τρομερά ποιοτικό απέναντι που να δικαιολογεί το τελικό 0-0, αλλά είδα βέβαια οτι η ΑΕΚ με αυτό το σύστημα του Καρντόσο, και, κινδυνεύει πίσω, και, δεν μπορεί να σκοράρει. Φέτος έχει εξτρέμ, αλλά δεν έχει πλάγια πλέον. Και ο νοών νοείτω.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω παρακολουθήσει ακόμα συστηματικά την ομάδα μας. Έχω δει μόνο κάτι εικοσάλεπτα από τα φιλικά στο εξωτερικό, και χθες με την Λαμία είδα το πρώτο ημιχρόνιο. Οπότε ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν για την συνολική εικόνα της ΑΕΚ, ειδικά μάλιστα όταν χθες η ενδεκάδα ήταν εντελώς ανάγκης, ο αντίπαλος πολύ πίσω στην προετοιμασία του και οι δυό προσθήκες μας εντελώς ξένες με την βασική δουλειά.

Αυτό όμως που μου έχει κάνει εντύπωση, είναι η πλάκα του φιλικού στην Λαμία. Όταν δηλαδή λείπουν εννέα βασικοί παίκτες, τι νόημα έχει το φιλικό; Τι σόι συμπεράσματα να βγουν όταν η ομάδα έχει γίνει νοσοκομείο; Άλλο κουφό κι αυτό. Τέσσερις θλάσεις και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο κρύβεται από τα μέσα του disinformation. Και καλά ο Τσιγκρίνσκι. Ο Μπακάκης; Ο Μάνταλος; Ο Βράνιες; Τέλος πάντων.

Όπως οι περισσότεροι, έτσι κι εγώ, το γκολ που βάλαμε το είδα σαν αντεπίθεση. Σήμερα μας είπαν οτι λάθος είδαμε, κι οτι ήταν οργανωμένη επίθεση διότι η μπάλα ξεκίνησε από τον τερματοφύλακα. Νομίζω οτι αρχίζουμε και μπαίνουμε στο twilight zone ή μας ξεπερνά το σύστημα του Καρντόσο. Και μακάρι να ισχύει το δεύτερο που λέω. Όμως αυτό που έχουμε διαβάσει σαν θεωρία, δηλαδή το περίφημο passing game, δεν το είδα εγώ. Αντίθετα είδα να νεροκουβαλάει την μπάλα   για μισό γήπεδο ο Ζεράλδες και όταν τον μπλόκαραν, έκανε την πάσα. Όλο αυτό έγινε μάλιστα όταν το κέντρο της Λαμίας είχε αδειάσει τελείως και μπόρεσε και πέταξε στον αεροδιάδρομο ο μισομέριδος. Δεν λέω οτι έγινε κάτι κακό, απλά λέω οτι το σύστημα που είδα ήταν βουρ φόρτσα κατεβασιά.

Και βέβαια ο αγαπητός Κώστας φρόντισε να μας εξηγήσει την φιλοδοξία του Καρντόσο. Θέλει λέει όταν επιτίθεται να έχει στο τέλος τέσσερις με πέντε ποιοτικούς παίκτες στον άξονα, κοντά στο αντίπαλο τέρμα, με όσο το δυνατόν λιγότερους αμυντικούς απέναντι, και τα πλάγια μπακ μας σε πλήρη προώθηση. Μιλάμε για τρομερή φιλοσοφία και πολύ βαθειά σκέψη. Και λέω κι εγώ, ποιός προπονητής δεν θέλει κάτι τέτοιο; Αυτό όμως που δεν μας λένε, είναι πώς είναι δυνατόν αυτό να γίνει σε χτισμένη επίθεση. Σε αντεπίθεση κάτι μπορεί και να γίνει. Σε επίθεση πώς θα γίνει; Πού θα πάνε οι αντίπαλοι παίκτες; Θα φυλάνε τα σέντερ μπακ μας; Οψόμεθα λοιπόν για την παρέλαση του Οκτωβρίου.

Διότι σε αυτήν την φιλοσοφία, μην ξεχνάμε οτι υποχρεωτικά τα εξτρέμ συγκλίνουν προς τα μέσα – δεν παρέχουν δηλαδή κάλυψη στα νώτα των μπακ – αλλά και πίσω υπάρχει ένα εντελώς άδειο γήπεδο εντελώς ευάλωτο σε αντεπιθέσεις. Φυσικά οι παίκτες δεν έχουν ακόμα αφομοιώσει αυτήν την τακτική και γι’ αυτό βλέπουμε και το πρωτοποριακό να πηγαίνει ο βοηθός προπονητή απέναντι από τον πάγκο και να δίνει από εκεί εντολές. Εντάξει προπονητή πήραμε, δεν πήραμε και τενόρο να φτάνει η φωνή του στην άλλη άκρη. Απλά δεν νομίζω οτι επιτρέπεται κάτι τέτοιο στα επίσημα παιχνίδια. Οπότε ευελπιστούμε να γίνει γρήγορα η εκμάθηση αυτής της φιλοσοφίας.

Η οποία φιλοσοφία βέβαια ανακάλυψε οτι η ομάδα, παρόλο που είναι πλήρης, χρειάζεται ένα αριστεροπόδαρο στόπερ άμεσα αλλά και τον Μπογιέ. Όχι φυσικά επειδή έχει κενά, αλλά για να γίνει υπερπλήρης. Έτσι ήταν πάντα ο Μελισσανίδης. Και στο σπίτι του δεν του αρκεί μία σκεπή. Έχει και άλλη μία ρεζέρβα, διότι ποτέ δεν ξέρεις.

Αυτό που μπορείς να ξέρεις όμως, είναι οτι η ομάδα δεν έχει αμυντική συνοχή, είναι αργή και αρκετά δύσκολη στο γκολ. Φυσικά δεν έχει ρυθμό ακόμα και κανείς δεν ξέρει πώς θα παίξει όταν θα αναγκαστεί να κλειστεί πίσω διότι δεν θα μπορέσει να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής. Όταν δηλαδή ο αντίπαλος θα έχει πιο ποιοτικούς παίκτες. Ας πούμε στην Ευρώπη ρε αδερφέ αφού στην Ελλάδα έχεις τους καλύτερους βάσει ρεπορτάζ. Μπορεί βέβαια κι αυτό να μην έχει ενδιαφέρον παρά μόνο η πρόκριση στους ομίλους.

Για τον Ολιβέϊρα δεν έχω καμία άποψη. Το γιατί τον πήρανε στην Λαμία δεν το κατάλαβα, αλλά σίγουρα κάτι θα έχουν σκεφτεί. Ίσως για να κατασκοπεύσει τον Βύντρα. Ο Βέρντε έμοιασε κινητικός, ο Ζεράλδες και ο Σιμάο ξέρουν καλή μπάλα, και ειδικά ο δεύτερος έχει πολύ καλή κάθετη πάσα, είναι απλός και βλέπει γήπεδο. Νομίζω οτι είναι αργός βέβαια, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Όλο και κάποιοι θα βρεθούν δίπλα του για να καμουφλάρουν αυτό το μειονέκτημα. Όσο ζεις ελπίζεις. Και φυσικά εύχεσαι το σέντερ φορ να βάλει τα γκολ του και να συνεχίσει ο Παουλίνιο τις πολύ ελπιδοφόρες εμφανίσεις του. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και εξασφαλίζουν την τρίτη θέση. Μένουν όλα εκείνα που θα σε σπρώξουν παραπάνω και που θα μπορέσουμε ίσως να τα δούμε την Τετάρτη, που θα κάνουμε την πρώτη κανονική κριτική για τον επερχόμενο αγώνα.

Εξακολουθώ να μην βλέπω κάποια αεκτζήδικη επικαιρότητα – το να παίρνεις κάποιους παίκτες εκεί που δεν έχεις, δεν λέγεται σοβαρό νέο, πιο σοβαρό είναι οτι οι παίκτες αυτοί βαφτίζονται παικταράδες – κι επειδή από δυό φιλικά που είδα, δεν πρέπει να βιαστώ στην κριτική, αναδημοσιεύω ένα κείμενο που είχε μπει στην φυλλάδα στις 21/7/2007.

ΨΙΘΥΡΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΝΘΙΜΟΥΣ ΤΑ ΚΑΛΑΜΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΓΚΟΛΑΣ

Στο σπίτι μου έχω μία πέργκολα. Απλή, όχι τίποτα σπουδαίο. Είναι μεγάλη βέβαια, λόγω χώρου, και ίσως και γι’ αυτό, δεν τη θεωρώ σπουδαία. Πότε δεν μπέρδευα ή δεν εξίσωνα το μεγάλο με το σπουδαίο. Σε οποιοδήποτε μέγεθος κι αν αναφερόντουσαν αυτά τα δύο επίθετα.

Μεγάλος σε ηλικία, μεγάλος σε χρήμα, μεγάλος σε φήμη; Μικρός για μένα πάντα. Μικρός σε καθημερινότητα, μικρός σε εμπειρία, μικρό μυρμιγκάκι σε αποδοχή;  Τεράστιος για μένα. Μπορεί να ‘ναι το κόμπλεξ μου ή η ανάποδη σκέψη ή η ζήλεια μου. Τι να κάνουμε; Αυτός είμαι.

Από τον μεγάλο θα ακούσω μόνο για τις ικανότητές του και το καταφερτζηδιλίκι του. Και δεν θα μπορώ να του φέρω και αντίρρηση. Ο μεγάλος εμένα θα ακούσει; Από τον μικρό θα ακούσω αλήθειες και καθημερινό βιοπορισμό. Θα δω το μυαλό για να την βγάλω και σήμερα. Την πείνα της καπατσοσύνης και το κρυφό όπλο  της ανθρώπινης, φυσικής, πεινασμένης σκέψης. Θ’ ακούσω και μαλακίες βέβαια περί μιας παγκόσμιας αδικίας εις βάρος του, αλλά τι να κάνουμε, δεν μπορεί να βρίσκεις το τέλειο πάντα.

Όμως σίγουρα  θα βρω την επικοινωνία, τον διάλογο, τον ελεύθερο με ερωταποκρίσεις. Βλέπεις ο διάλογος έχει παραμείνει προσόν των μικρών. Των οικονομικά φτωχών αλλά μάλλον πλούσιων στην ψυχή και στο νου.

Αυτή λοιπόν, η μεγάλη και καθόλου σπουδαία πέργκολα, πρέπει να περιγραφεί. Πέντε δοκάρια ξύλινα οκτάμετρα, είναι καρφωμένα ανάμεσα σε δύο παράλληλα τσιμέντα. Τα διάκενα ανάμεσα στα δοκάρια είναι δίμετρα και σχηματίζουν αυστηρά ορθογώνια παραλληλόγραμμα. Η πέργκολα λοιπόν, μου αφήνει μεγάλα κενά στο μπαλκόνι.  Κι έτσι κι εγώ, όπως κι ο κάθε άνθρωπος, όταν έχει καλό καιρό, θέλει να προστατευθεί από αυτόν, αποφάσισα να γεμίσω την πέργκολα.

Στην αρχή, πριν από 6 χρόνια, είχα σκεφθεί κάτι οικολογικό. Διάλεξα λοιπόν, τελάρα με καλάμια. Γύρω –γύρω έβαλα γλάστρες  με αναρριχητικά φυτά που θα ανέβαιναν και θα αγκάλιαζαν τα καλάμια. Πού να φανταζόμουν ο μαλάκας ότι τα καλάμια θα λυγάγανε από το βάρος του χιονιού  ή ότι θα σάπιζαν με τόση βροχή και τόσο ήλιο που τρώνε καθημερινά. Εδώ εγώ δεν είμαι αιώνιος, το καλάμι θα ήταν;

Έμαθα βέβαια πια. Κι είναι μια γνώση σοβαρή που άνετα, με οδηγεί και μένα, στην απόφαση να ξανασκεπάσω την πέργκολα με αθάνατα αλουμινένια σκέπαστρα. Κάτι σαν σκέπαστρο τάφου. Πάντα βλέπω μπροστά. Ή πάντα ξαναπαίρνω μαλακισμένες αποφάσεις σαν γνήσιος νεοέλληνας που είμαι κι εγώ.

Όμως σήμερα, που βλέπω την πέργκολα ξεχαρβαλωμένη, με καλάμια και φυτά, ατάκτως διασκορπισμένα, κρεμασμένα εκεί που υπάρχουν τα δοκάρια και με την θέα του ουρανού και του ήλιου εκεί που δεν υπάρχει πια τίποτα, άλλες σκέψεις έχω. Περιμένοντας το μηχανικό για να μου κάνει σταθερά σκεπάσματα, βλέπω κάτι άλλο.

Βλέπω τα όσα ηρωικά καλάμια και φυτά απέμειναν, σαν να με παρακαλάνε  να μη βάλω κι άλλο ακλόνητο στέγαστρο σαν προέκταση του μπετού του σπιτιού μου. Σαν να μου μιλάνε. Σαν να μου λένε να μην βιάζομαι . Ότι θα τα καταφέρουν αρκεί να τους δώσω λίγο ακόμα χρόνο.

<<Θα σε σκεπάσουμε και θα ‘σαι φυσικός. Ό,τι και να βάλεις στη φύση δεν θ’ αντέξει>>, μου  λένε τα φυτά. <<Εμείς όμως ξέρουμε από χιόνι, βροχή και ήλιο. Μόνο πότισμα θέλουμε μιας και μας έβαλες σε γλάστρες. Ένα να μας κάνεις, δεκαπέντε θα κάνουμε για σένα. Λίγο κλάδεμα και λίγο λίπασμα και όλα τέλεια θα είναι.>>

Και ή τρελαίνομαι και νομίζω ότι ακούω φυτικές φωνές ή λογικεύομαι και αποκλείω κι  άλλη σταθερή κατασκευή. Αν τρελαίνομαι δεν τρέχει τίποτα. Η κοινωνία το έχει μελετήσει και το έχει χαλιναγωγήσει  με τοίχους, κλινικές και φάρμακα. Αν όμως δεν τρελαίνομαι, σκέφτομαι σοβαρά για την πέργκολα και για μένα.

Η ομορφιά της καταστροφής

Ναι, θα διώξω το μηχανικό. Κι θ’ αφήσω το μικρό φυτό να μεγαλώσει να με σκεπάσει σιγά-σιγά. Κι θ’ αφήσω και τον ήλιο να με βλέπει. Αν δεν τον θέλω δεν βγαίνω έξω. Αν τον θέλω γιατί να τον κρύψω; Ούτως ή άλλως εγώ τη βροχή γουστάρω παρόλο που όταν βρέχει ποτέ δεν βγαίνω έξω χωρίς ομπρέλα. Αρα γιατί να σκεπάζω πέργκολες;

Θα χτυπήσει το κουδούνι ο μηχανικός. Θα τον υποδεχθώ εγκάρδια. Θα του βγάλω γλυκό κι αναψυκτικό και θα τον καθίσω κάτω από την πέργκολα. Με μεγάλη αποφασιστικότητα θα του δείξω την ομορφιά της χαλασμένης, ασκέπαστης  πέργκολας. Ναι, θα του δείξω την ομορφιά της καταστροφής της ανθρώπινης μαλακίας. Πάντα η ομορφιά αναδεικνύεται όταν καταστρέφεται μια ανθρώπινη ενέργεια.

Καλός και στην κατεδάφιση…

Και θα γίνω εγώ μηχανικός.  Μηχανικός αποτροπής και μηχανικός μακριά από  μας. Δεν τη σπούδασα την επιστήμη αυτή. Όμως αρχίζω και την βλέπω. Έτσι δεν άρχισαν όλες οι επιστήμες; Πειραματικά και με βάση την παρατήρηση. Θα ταυτίσω την δημιουργία με τη καταστροφή. Την πρόοδο και την εξέλιξη με την αρνητικότητα. Το μπαρούτι με τον πόλεμο. Το μπρος με το πίσω. Χαμός θα γίνει.

Βλέπω την πέργκολα. Μια χαρά είναι διαλυμένη. Ίσως και να διαλύθηκε επίτηδες. Για να με μάθει ή να μου δείξει την αλήθεια. Μηχανικός στο κουδούνι. Άρα καλός και σε κατεδάφιση.

<< Χαίρετε. Τι κάνετε; Τα ίδια λεφτά θα πάρετε. Παρακαλώ γκρεμίστε την πέργολα. Είναι πιο εύκολο για σας και πιο σωτήριο για μένα. Πού να μετράτε τώρα και να κατασκευάζετε μετά;  >>

Κατ αρχην να πω πως εχω μια ιδιαιτερη ματια στον συγκεκριμενο παραταξιακο χωρο,της ΝΔ, λογω του οτι μεγαλωσα σε δεξιο-οπως λεμε-οικογενειακο περιβαλον. Οχι φυσικα μονο για αυτο,αλλα κυριως γιατι με βρισκει συμφωνο ενα μιγμα πολιτικης με φιλελευθερο οικονομικο χαρακτηρα,με κοινωνικο προσημο και εθνικα χαρακτηριστικα. Τωρα βεβαια αν με ρωτατε αν αυτα τα τρια συνυπαρχουν, συμβαδιζουν η αν υπαρχουν καν,στον σημερινο κοσμο της παγκοσμιοποιημενης αχταρμοποιησης και της θρησκειας του αισχρου υπερκερδους,των νεοφιλελε “κορακιων” και κυριως του κινδυνου αποεθνικοποιησης ιδιαιτερα των μικρων-οικονομικα και στρατιωτικα- κρατων,αυτο ειναι μια αλλη,μεγαλη κουβεντα. Μια γρηγορη απαντηση ομως ειναι: Οχι.

Αυτη μου η συμπαθεια ομως δεν με εμποδιζει-ελπιζω- να βλεπω χωρις παρωπιδες και ετσι να παιρνω θεσεις-ανεξαρτητα του σε ποιους αυτες αρεσουν η οχι- κρατωντας την απαραιτητα ασφαλη αποσταση απο καταστασεις και κυριως απο προσωπα.

Τελετή από βαφτισια θύμιζε το Προεδρικό την ημερα της ορκωμοσίας.Μόνο σούβλες με αρνιά στο γρασίδι δεν είδαμε και μόνο καλαματιανούς δεν έπαιξαν από τα μεγάφωνα,με τις κυράτσες να σούρνουν το χορό. Μεγάλος και σοβαρός θεσμός η οικογένεια στην Ελλάδα. Πως θα ήτο δυνατόν να μη στο υπενθυμήσει αυτό “Η” οικογένεια Μητσοτάκη. Η οποία περνάει μπέικα 60 χρόνια,με δεκάδες μέλη της δίχως να έχουν όλοι μαζί ούτε ένα ένσημο. Μα μόνο οι επίσημες (sic) απολαβές τους,σαν μισθοί-συντάξεις κλπ, κάθε χρόνο κοστίζουν όσο το να φτιάχναμε κάθε χρόνο ένα Κέντρο Υγείας).

Πρώτο λοιπον και κύριο συμπέρασμα,ότι ο “Αλιέξης” πέτυχε στην αποστολή να επαναφέρει τον “πολυτραυματία” από τα μνημονιακά χρόνια δικομματισμό σε ποσοστά προ κρίσης! Οχι μόνο την ΝΔ αλλά και το-πάλαι ποτέ- ΠΑΣΟΚ επανέφερε! Αυτό, να του πιστωθεί παρακαλώ.
Και όποιος τον βρίζει και μιλά υποτιμητικά-ως να πρόκειται για κάτι παρενθετικό και “ουρανοκατέβατο” που ήρθε για να “κατατρέψει τη χώρα”-μάλλον βλέπει με κομματικά γυαλιά 8ου βαθμού.
Αλλωστε αυτός ήταν πάντα διαχρονικά ο ρόλος της αριστεράς. Οταν απλά δεν βρίσκεται σε θέση διαμαρτυρόμενου-ίσα ίσα για να μη βρεθεί κανείς άλλος εκεί-και χρειαστει να “παρεμβει” τότε αναλαμβάνει να καθαρίσει τα μπάζα-ή και τα κόπρανα-του στερεωμένου δικομματισμού,του συστήματος δηλαδή από το οποίο έχει λάβει “χάρη” και “απαλλαγή” και φυσικά από το οποίο πληρώνεται.

40% ο Κούλης,δηλαδή το Μητσοτακαίικο. Και 32% σχεδόν για τον ίδιο, που αναλαμβάνει να “ξεσκαρτάρει” τον χώρο της ευρύτερης σοσιαλδημοκρατικής παράταξης και να ξαναδούμε το ίδο έργο με άλλους πρωταγωνιστές. Μάλιστα,αν συνυπολογίσουμε και το ποσοστό του κομμωτηρίου “ΚΙΝΑΛ”, φτάνουμε σε απόλυτη ισορροπία. 40% έκαστος. Ακριβοδίκαη η Πρεσβεία,δεν μπορείτε να πείτε. “ξεκινήστε επί ίσοις όροις στο δρόμο για το επόμενο ταμειακό ξέσκισμα”. Τί έχουν τα έρμα και ψοφάνε.

Κάποιοι λένε πως o Κυριακούλης “εξυπηρετεί κυρίως τον Μαρινάκη”. Λάθος. Ιδιον συμφέρον εξυπηρετεί,για όποιον καταλαβαίνει.
Από κοντά φυσικά και οι γνωστοί-άγνωστοι “μπαχαλάκιδες των κρατικών κονδυλίων. Τι είχες Γιάννη τί είχα πάντα.
Κατά μια έννοια,αυτή η μονοτονία και η μη δυνατότητα έκπληξης,προσφέρει και κάποιου είδους άισθηση ασφάλειας στο ευρύ κοινό. Ξέρεις ρε παιδί μου με τι έχεις να κάνεις. Ιδιο είναι να μη ξέρεις πως τον λένε και από που κρατά η σκούφια του,αυτόν που σου πιάνει το κώλο; Αμα είναι οικείο πρόσωπο,είναι άλλο πράγμα. Εχεις μιαν άνεση τέλος πάντων.

“Μα αυτή είναι η δημοκρατία. Η εναλλαγή των-δύο-κομμάτων στην εξουσία” θα πεις. Δεν θα πω κάτι διαφορετικό.
Αυτός ο τύπος διακυβέρνησης επελέγει από τους Αγγλοσάξονες-και έχει πατροναριστεί σε ολόκληρο τον λεγόμενο Δυτικό κόσμο-ως απάντηση στις καταπιεσμένες και επαναστατημένες μάζες που ζητούσαν να πάψει η απολυταρχία,η φεουδαρχία και ο μοναρχισμός. “Δημοκρατία θέλετε; Πάρτε τη”. Πάρτε δύο “party’s”, δύο μέρη από διαφορετικές-υποτίθεται ιδεολογικές αφετηρίες, οι οποίοι εξ εκπροσώπησης θα υπερασπίζονται τα συμφέροντά σας σε κάποιο κοινοβούλιο. Ευχαριστημένοι και εμείς,αφού ούτως ή άλλως και τα δύο μέρη είναι ομόχνωτα, ομόδοξα,έχουν θητεύσει στα ίδια “σχολεία” και σιτίζονται από κοινό πιάτο.

Δεύτερο συμπέρασμα, το ότι με την συνδρομή του Τσίπρα έγινε αυτοδύναμα πρωθυπουργός ο Κυριάκος. Αν ήθελε αποφυγή του κινδύνου αυτοδυναμίας του αντιπάλου του, ο Τσίπρας θα μπορούσε να πάει κάλλιστα σε Εθνικές εκλογές μαζί με τις Ευρωεκλογές,τον περασμένο Μάιο, όπου θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να έφτανε το 40% και άρα τις 158 έδρες. Και κατόπιν ας έκανε η ΝΔ συγκυβέρνηση με τη Φώφω,η ας τον πήγαινε σε επόμενες σε σύντομο χρονικό διάστημα με απλή αναλογική και γίνονταν όλα μπουρδέλο. Αυτό κάνει όποιος ΘΕΛΕΙ και κυρίως ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να διατηρήσει την πρωθυπουργία.Δεν το έκανε.
Ουτε καν σε απλό “ντιμπέιτ” δεν πήγε. Οχι μεταξύ των. Γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν -για τον Κούλη- σαν να πετάς χριστιανό στα λιοντάρια.Αλλά έστω και το παραδοσιακό ντιμπέιτ όλων των αρχηγών,απεφεύχθει εσκεμένα-με την δικαιολογία ότι δεν ημπορούσε ο πρωθυπουργός την 1η Ιουλίου λόγω υποχρεώσεων στις Βρυξέλες,ένω την ίδια μέρα σουλατσάριζε στη Κρήτη με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος.Θυμάστε. Γιατί, δεν έπρεπε λίγες μόνο μέρες πριν τις κάλπες να εκτεθεί και άρα να αποδομηθεί διακαναλικά η φτιασιδωμένη από τους επικοινωνιολόγους εικονα του Κυριάκου. Ακόμα και το “παρά ένα” να μπει στη Βουλή της χρυσής αυγής,μαγειρεμένο είναι. Απόδειξη; Η μάλλον,ένδειξη; Το ότι ουδείς τους-ως έχουν δικαίωμα-δεν επιζητούν επανακαταμέτρηση,αφού λογικά θα έχουν βάσιμες υποψίες ότι το “συνταγματικό τόξο” τους εχθρεύεται και τους υποσκάπτει. Τίποτα και από εκεί.Τσιμουδιά.Αν δεν πρόκειται για το “δεξί χρήσιμο παρακράτος” τότε τί είναι;

Μέχρι και για το 31.5% του ιδίου έχω αμφιβολίες.Οπως και για το ποσοστό του Βαρουφάκη αμφιβάλω.Μόνος του έκοβε βόλτες στα κανάλια και μίλαγε. Πως βρέθηκε με 3.5%; Το πρώτο συνέδριο του κόμματος, θα ήτο ταιριαστό να γίνει στα Μάταλα της Κρήτης.
Δεν αποκλείεται, το “Μέρα 25” να μην είναι κόμμα, αλλα διεύθυνση. Οπως λέμε “Πατησίων 34”.
Ο οποίος Gianis λοιπόν, αυτοπροτίνεται στο σύστημα ως εκπρόσωπος του νεοκομμουνισμού στην Ελλάδα,-όχι με αυτην την κακιά και ντεμοντέ λέξη βέβαια- καθ ότι το κλασσικό ΚΚΕ όπως όλοι καταλαβαίνουμε,ψυχοραγεί. Σύνθημα:”Οχι υδρογονάνθρακες και πλαστικά σε θάλασσες και ακτές”(πόσο επίκαιρο και πιασάρικο θα είναι σαν πρόταγμα αυτό στο άμεσο μέλλον,σιγουρα) “κάντε έρωτα όχι εξορύξεις. Αγαπήστε τα πουλιά και τα δάση” κλπ. Τέτοια πράγματα.

Τρίτο συμπερασμα,το οτι οι περισσοτεροι υπουργοποιηθεντες,ειναι ασχετοι με το χαρτοφυλακιο που παραλαμβανουν. Πίσω από αυτούς υπάρχουν οι Harvard και οι LSE. Είναι σαν να βάζεις σειριακό σασμάν σε γαιδουράκι της Υδρας.Που πάνε οι άνθρωποι;Τους έχουν ενημερώσει;

Οι υπουργοί λοιπόν, απλα εξαργυρωνουν την κομματοσκυλοσυνη τους. Πισω απο συτους, υπαρχουν οι υφυπουργοι-μανατζερς με τα γεματα βιογραφικα, που ελπιζουμε να παραξουν καποιο εργο. Το τι θα παραχθει και πως αυτο θα αποτυπωθει στην βελτιωση η μη της καθημερινοτητας θα εξαρτηθει οχι τοσο απο τις ικανοτητες τους αλλα απο τις (πραγματικες) εντολες υπο τις οποιες καλουνται να κινηθουν.Το πως θα συνεννοηθουν οι προερχομενοι απο τον ιδιωτικο τομεα υφυπουργοι-που εχουν μαθει να κινουνται και να αποφασιζουν υπο αλλους ορους και συνθήκες με τα χασαποσκυλα τους υπουργους,αυτο θα εχει το διχως αλλο,μεγαλο ενδιαφερον. Εχει να γινει μυλος.

Σιδεροκέφαλος ο Κούλης. Δεν τον αποκαλώ έτσι υποτιμητικά. Κούλη αποκαλώ και εναν από τους αδερφούς μου,χαιδευτικά, συνονόματος του πρωθυπουργού. Φυσικά στην περίπτωση αυτή,το υποκοριστικό προέρχεται από την οικειότητα. Στην δε περίπτωση του Μητσοτάκη προέρχεται εκ της φάτσας και της εν γένει συμπεριφοράς.Δεν είναι καλό αυτό.Ο οποιος ειναι η προσωποποιηση του “μεσου” και ο ορισμος της αναξιοκρατιας. Μπορει να λειτουργησει εναντια στον εαυτο του; Κανεις δεν ξερει. Παντως δεν ειναι απο τα προσωπα που μου προκαλουν εμμετικη αποστροφη,οπως αλλα στα οποια εχω αναφερθει σε προηγουμενα αρθρα και ειναι γνωστα,μη τα επαναλαμβανω και μου ξανανεβει το αιμα στο κεφαλι.Απλα τον θεωρω ΓΑΠ νο2. Με τη διαφορά πως αυτός δεν φέρνει “τιτανικό”. Ο Κυριάκος είναι-για κάποιους- ένα ζωντανό πολλάπλό “τζακ-ποτ” από προηγούμενες κληρώσεις.

Περιμένουμε προγραμματικές δηλώσεις. Κατόπιν την έκθεση Θεσσαλονίκης,την προκατάρτηση του προυπολογισμού, την αξιολόγηση του Σεπτέμβρη κλπ. Να προδικάζουμε,είναι άδικο εξ ορισμού. Οπως και στην ΑΕΚ,καλόν είναι να περιμένουμε. Φυσικά έχουμε μια ιδέα- η οποία προέρχεται από παρελθούσα εμπειρία-αλλά ας αφήσουμε το χρόνο να κυλίσει.

Η λογική λέει,πως ο Κυριακος θα ξεκινήσει φουριόζος με ότι δεν χρειάζεται διαπραγμάτευση και κυρίως με οτι δεν χρειάζονται χοντρά λεφτά. Είναι σχεδόν τζάμπα.Και θα μοσχοπουληθεί δια των αδέσμευτων καναλιών στο πόπολο. Κατάργηση ασύλου και κυνηγητό στα στενά των Εξαρχίων,προς ικανοποίηση των τηλεθεατών-ψηφοφόρων. Πέντε δέκα φουσκωτά στο Αιγαίο για σουλάτσο-τάχα “φύλαξη”.Ψήφιση νομοσχεδίων για απλοποίηση των συναλλαγών του πολίτη (το γραφείο “5” από τον τρίτο θα πάει στον πρώτο και το γραφείο “3” από τον πρώτο στο τρίτο όροφο) με τις δημόσιες υπηρεσίες,120 δόσεις καθώς και νέο φορολογικό (όπως πρέπει να κάνει ΚΑΘΕ κυβέρνηση όταν εκλέγεται,διαφορετικά πως θα αποτρέψεις τους πραγματικούς μακροεπενδυτές να πλησιάσουν αυτο το κρατος-Παλερμο το οποιο νεμονται πεντε φαμελιες)το οποίο φορολογικο θα μεταθέτει τις όποιες και όσες και κυρίως υπο προυποθέσεις φοροελαφρύνσεις εις το “κοντινό” απότερο μέλλον.Δηλαδη “οταν,αμα και ισως”.Χεζε ψηλα και αγναντευε. Πόσο κοστίζουν όλα αυτά; Τίποτα. Ούτε και οι θεσμοί και οι κέρβεροι των Βρυξελών θα έχουν κάποια ένσταση ή αντίρηση. Ολα καλά. Ετσι θα πάει η βιόλα ως του χρόνου τέτοια μέρα.Και φυσικα “σκυλευμα” της ΔΕΗ, “τρεξιμο” του Ελληνικου,ανοιγμα Σκουριων κλπ. Τσακα-τσακα,κοιτωντας τα αφεντικα στα ματια.

Δεν ξέρουμε επίσης ποιο “καψόνι” έχει επιλεχθεί από τους “Λοχίες” για αυτόν τον πρωθυπουργό. Δεν μπορεί. Ολοι περνάνε από ένα,με την ανάληψη ή κατά την διάρκεια των καθηκόντων τους. Ενα “crash test”.
Πάντως όπως και να έχει, αν μακροημερέυσει ο Κυριάκος η Κούλης,τον περιμένει ο Ιμάμογλου και η αναπόφευκτη συνεκμετάλευση. (με την οποία εγώ δεν διαφωνώ αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα).

Εν τω μεταξύ,υπάρχουν κάτι δισσεκατομμυριάκια πακτωμένα,φυλαγμένα.Εκανε καλή δουλειά ο Αλέξης. Ζεστα-ζεστά. Αχνίζουν. Μοσχομυρίζουν. Τι…; Οοοοοοοοοχι φίλε μου. Δεν είναι για σένα. Τί άπλωσες τι σαλιάρα στο λαιμό και σήκωσες το κουτάλι. Λάθος. Για άλλους είναι.Αμεσως να απλωσεις. Μη λέμε τα ίδια και τα ίδια γινόμεθα κουραστικοί. Στάσου κοντά στο “τραπέζι” όμως και μπορεί να πέσει κανένα κόκκαλο,το οποίο μέσα του δεν θα έχει ΟΥΤΕ το μεδούλι. Χωρίς χόνδρους καν. Μιλάμε για ΤΟ ξεκοκκάλισμα. Και να προσέχεις πως θα καταπίνεις,γιατί θα σε συνοδεύουν και οι “ευχές” των “κατώτερων” που κατάφεραν να το συγκεντρώσουν,προς τέρψην των “ανώτερων”.

Καλοφάγωτα να ευχηθούμε. Το συμπόσιο άλλωστε εδώ γεννήθηκε.

Υ.Γ. Αν η εξυπηρετηση του χρεους,μπορει να επελθει δια της αναπτυξης,οπως σημερα προβαλεται ως ταση,τοτε γιατι χρειαστηκαν 9 χρονια λιτοτητας και “ιατρικων δοκιμων”,η οποια καθ ομολογια των ιδιων των εμπνευστων της,ουδεν προσεφεραν προς τον σκοπο αυτο,αν μαλιστα επικαλεστουμε και τους αδιαψευστους αριθμους οπως ειναι αυτοί σημερα-μετα την 9χρονη ” θεραπεια”- διαμορφωμενοι;
Οποιος απαντησει ορθά,κερδιζει ενα σαμάρι με αερόσακο.