Το ρολόι δείχνει κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος του παιχνιδιού με τον γαύρο. Ένα συγκεκριμένο πλήθος Αεκτζήδων, που λέει ο λόγος, πλακώνεται με την αστυνομία, η οποία ρίχνει δακρυγόνα. Ας αναγνωρίσουμε σε πρώτη φάση το πλήθος. Άνθρωποι που ή δεν έχουν εισιτήρια και θέλουν να μπουν στο γήπεδο, ή πελάτες στους οποίους η ΑΕΚ έκανε έκπτωση 30% για να την υποστηρίζουν από το πέταλο. Κάποιος άλλος, από άλλη θύρα, δεν υπάρχει στην ομάδα αυτή.
Το παιχνίδι διακόπτεται για κάποια λεπτά, και φυσικά αν αυτά είχαν γίνει πέρσι, θα το είχαμε χάσει στα χαρτιά. Αφού πέσανε δακρυγόνα, μιλάμε για εκτεταμένης έκτασης επεισόδια στον περιβάλλοντα χώρο, με τον κανονιμσό σαφέστατο. Φέτος φυσικά δεν εφαρμόστηκε ο κανονισμός, διότι έχουμε το καπέλλο της εξυγίανσης.
Ό,τι όμως και να έχουμε, είναι θαύμα που κερδίσαμε και τον αγώνα, αφού οι φασαρίες θεωρητικά θα κόβανε τον δικό μας ρυθμό, που είχε ανέβει μετά την μείωση του σκορ. Είναι δυνατόν λοιπόν, αυτοί οι τύποι να είναι Αεκτζήδες; Να πάνε κόντρα στο συμφέρον της ομάδας που υποστηρίζουν;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν είναι Αεκτζήδες. Είναι του κοινού ποινικού δικαίου, που απλά έτυχε να έχουν αποστολή στο γήπεδο της ΑΕΚ. Ούτε σκορ ξέρανε, ούτε κι ασχολιόντουσαν με τον αγώνα. Είτε ήταν τζαμπατζήδες, είτε κάθονταν πριν λίγο στο πέταλο.
Η ΑΕΚ όμως έφαγε δυό αγωνιστικές τιμωρία. Και, λεφτά θα χάσει λόγω άδειων κερκίδων, αλλά και, θα τιμωρήσει και τους άλλους που έχουν αγοράσει διαρκείας. Χώρια τα πρόστιμα. Έχει συνευπευθυνότητα η ΑΕΚ; Είναι δηλαδή δίκαιη η τιμωρία; Κάποιος θα πει οτι αν οι τύποι ήταν μέσα στο γήπεδο, έχει. Αν ήταν έξω, δεν είναι δυνατόν να τιμωρείται.
Θέλουμε το δάσος ή το δένδρο; Η απάντηση είναι οτι τίποτα δεν θέλουμε. Δεν θέλουμε να φτειάξουμε απολύτως τίποτα. Σαν ιδιωτική εταιρεία μιλάω. Διότι όταν πηγαίνεις και κάνεις έκπτωση στα τυπάκια του πέταλου που γουστάρουν να δείχνουν την αγάπη τους για την ομαδάρα τους με καπνογόνα και λοιπά πασχαλινά έθιμα, στην ουσία τα αθωώνεις. Όταν πηγαίνεις και δίνεις τα εισιτήρια του περσινού τελικού σε τύπους που κάνανε ασκήσεις μαχαιρωμάτων, στην ουσία δείχνεις και ποιά πελατεία υποστηρίζεις.
Σωστά λοιπόν έρχεται το κράτος, και σε γαμάει. Κι έρχεται με σωστά κριτήρια. Διότι αυτοί οι οποίοι κρίνουν τελικά, δεν είν αι αποκομμένοι από την γενικότερη πληροφορία ή την ενημέρωση. Κι έχουν διαβάσει οτι στο ευρωπαϊκό παιχνίδι, η εταιρεία έβγαλε ανακοινώσεις κι έκανε συστάσεις και νουθεσίες στον θαυμαστό κόσμο του πέταλου, να μην ανάψει ούτε ένα καπνογόνο. Και πράγματι δεν άναψε. Άρα η εταιρεία γνωρίζει με ποιούς να επικοινωνήσει και να εξαφανίσει τα αντικοινωνικά και αντιποδοσφαιρικά γεγονότα. Κι άρα αφού δεν το έκανε σε ελληνικό αγώνα, είναι συνυπεύθυνη.
Ένα πράμα όμως λείπει από το κράτος ακόμα για να είναι πιο αποτελεσματικό. Να έρθει και να γαμήσει κι όλους εκείνους τους δημοσιογράφους, που αντί να δρουν σαν φωνή προστασίας της εταιρείας, κάθονται και γράφουν για το άδικο του κανονισμού κι οτι στην ουσία συμφέρει να μην ανάβουν καπνογόνα, αλλά να γίνεται ντου στο γήπεδο. Διότι έτσι θα είχαμε μικρότερη τιμωρία, κατ’ αυτούς.
Τους ελεεινούς, που κάνουν πίπες στις κότες που θέλουν να δείξουν την αγάπη τους για την ομαδάρα τους. Τις κότες που η κακιά Ουέφα απαγορεύει την συνουσία με την ομάδα εν μέσω καπνογόνων, οπότε βάσει Ελλήνων δημοσιογράφων, θα πρέπει να έχουμε ελεεινά θεάματα στο γήπεδο για την αγάπη. Αθωώνοντας τις κότες μπας και τους ξαναδιαβάσουν. Και στην ουσία διαιωνίζοντας το πρόβλημα αντί να το χτυπήσουν στη ρίζα του. Που βέβαια θα μπορούσε να το κάνει κι η ίδια η εταιρεία αφού ελέγχει τον οπαδικό δημοσιογράφο. Πράμα που φυσικά είναι και στην αντίληψη του δικαστή, που θεωρεί την παε, δις συνυπεύθυνη.
Οπότε κορώνες για την αυστηρότητα του νόμου, να λείπουν. Και πολύ μαλακός είναι θα έλεγα, αφού δεν βουτάει και τους ηθικούς αυτουργούς της βίας στα γήπεδα, που είναι οι δημοσιογράφοι κι όλοι οι παράγοντες που δεν μαζεύουν τους στρατούς. Άντε με την αγάπη για την ομάδα, που την έχουν καμιά πεντακοσαριά τύποι χαμαιτυποίου, και δεν την έχουν χιλιάδες που υποχρεώνονται σε απουσία από το γήπεδο. Άντε πια με τους υπεύθυνους των συνδέσμων – έμμισθη είναι αυτή η θέση – που δεν μπορούν να υπολογίσουν το οικονομικό κόστος της εταιρείας, ενώ θα έπρεπε να αμείβονται με ποσοστό από τα χρήματα που δεν ξοδεύτηκαν σε πρόστιμα.